วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 499 ที่มาของสิบห้า 2
ตอนที่ 499 ที่มาของสิบห้า 2
เขามองไปทางวัจสาเป็นเชิงขอบคุณ
แล้ววัจสาก็รู้สึกโล่งอก ยิ้มตอบเขาไป
วัจสาเป็นคนจิตใจดี และอบอุ่นเหมือนกับแสงอาทิตย์ ทำให้ผู้คนอบอุ่น
เสียงหัวเราะสดใสของตะวันดังลั่นไปทั้งsky dream ขณะเดียวกันความทรงจำของเธอในสามปีก่อนก็ย้อนเข้ามา เป็นเพียงความกลัวที่ยังอยู่ เพียงแค่เสียงถอนหายใจเท่านั้น
“อืม…มีเพียงแค่นี้เหรอ? แบบนี้พ่อก็ไม่ชอบใจแล้ว” อำเภอพัดรักอุ้มเด็กน้อยลงมาจากไหล่ แล้ววางลงบนพรม
“แต่ว่า ถ้าพ่อยอมพาสิบห้าไปขี่ม้า สิบห้าก็จะชอบพ่อมากขึ้นนิดหน่อย!” เด็กน้อยเงยหน้า กระพริบตากลมโตที่น่ารักนั้น ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวัง
“นิดเดียวเองเหรอ สิบห้าของฉันน่าหลงใหลจริงๆ!” อำเภอพัดรักหัวเราะร่า แล้วหอมไปที่หน้าผากของตะวันอีกครั้ง
ดูออกว่าอำเภอพัดรักชอบตะวันจริงๆ แต่เมื่อมองผ่านใบหน้านั้นแล้ว เขากำลังคิดอะไรอยู่นะ?
พ่อแท้ๆของสิบห้า? หรือผู้หญิงที่เป็นแม่ของธัชชัย?”
แล้วใบหน้าของอำเภอพัดรักก็เคร่งเครียดขึ้นมา ไม่เห็นรอยยิ้มเมื่อครู่แล้ว เปลี่ยนไปไม่ปกติ เขาจ้องมองที่ใบหน้าของตะวันนิ่งๆ เหมือนกับเขาถูกลากเข้าไปในอดีต
อำเภอพัดรักนานๆทีจะเงียบและเคร่งขรึม ทุกครั้งที่เขาเป็นเช่นนี้ วัจสาจะรู้สึกกลัวมากเพราะเธอรู้ ว่าอำเภอพัดรักต้องมองหน้าของตะวันลูกชายเธอแล้วนึกถึงธัชชัยแน่นอนหรือจะพูดว่า เขาเกลียดคนนี้ ก็จะลามมาเกลียดตะวันด้วย“ตะวัน พ่อเหนื่อยแล้ว พ่อขึ้นไปข้างบนกับหนู ให้พ่อไปพักก่อน ห้ามรบกวนพ่อแล้วนะ” วัจสารีบเข้าไป เธอต้องการจะแยกตะวันออกมาจากอำเภอพัดรักเพราะเธอกลัวว่าหากเขาไม่พอใจ แล้วจะลงไม้ลงมือกับตะวันแต่เมื่อวัจสาเดินเข้าไป อำเภอพัดรักก็โบกมือ เพื่อเป็นการไม่ให้เธอเข้าไปใกล้วัจสายืนนิ่งอยู่กับที่ ไม่กล้าขยับ เธอรู้ว่าตัวเองขืนไปก็ไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นอำเภอพัดรักหรือบรรดาลูกๆของเขา ถ้าต้องการจะฆ่าพวกเธอสองแม่ลูก นั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายเพียงกระดิกนิ้วดังนั้นวัจสาจึงไม่กล้าที่จะขัดขืนอำเภอพัดรักแม้แต่น้อย ยิ่งไม่กล้าไปท้ายเขาหนูน้อยถามด้วยความสงสัย “คุณพ่อ คุณพ่อเหนื่อยแล้วเหรอ?”“พ่อไม่เหนื่อย ดูกล้ามเนื้อของพ่อสิ แข็งแรงขนาดฆ่าวัวได้เป็นสิบเลยนะ! จะเหนื่อยได้ยังไง?” เมื่อได้ยินเสียงของหนูน้อย สีหน้าของเขาก็กลับมามีรอยยิ้มดังเดิม ต่างจากเมื่อกี้ลิบลับ“ดีเลย! งั้นคุณพ่อก็พาสิบห้าไปขี่ม้าได้แล้ว!” หนูน้อยยกขาขึ้นมา ทำท่าเหมือนขี่ม้า แล้วปีนไปบนหลังของอำเภอพัดรักดังเดิม แล้วก็ขี่ออกไปจากsky dreamอย่างนั้นครั้งนี้อำเภอพัดรักไม่ได้ตามใจหนูน้อย “ยืนตรง” ดึงเขามาใกล้ตัว แล้วคำนวณ เหมือนกับกำลังวัดว่าหนูน้อยสูงเท่าไหร่แล้ว“สิบห้า ทำไมหนูยังเตี้ยแบบนี้? ยังไม่เห็นจะสูงขึ้นเลย?”อำเภอพัดรักไม่พอใจที่ตะวันสูงเพียงเท่านี้ ในความคิดของเขา อยากจะให้เด็กคนนี้โตกว่าเขาภายในคืนเดียวไม่คิดว่าหนูน้อยจะยื่นจมูกฟึดฟัด “ผมยังไม่เกลียดที่คุณแก่เลย คุณมาหาว่าผมเตี้ยได้ยังไง!”เมื่อได้ยินที่ตะวันพูด อำเภอพัดรักก็หัวเราะขึ้นทันที“คุณพ่อแก่? คุณพ่อแก่ตรงไหน?”เขาพูดพลางก้มลงไปอุ้มหนูน้อยขึ้นมาจากพื้น แล้วใช้เคราที่เพิ่งขึ้นใหม่ๆถูไปที่หน้าเล็กๆนั้น อารมณ์ดูเหมือนเขาเอ็นดูมากหนูน้อยนี่ทำให้หลงรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้นจริงๆเมื่อเห็นว่าอำเภอพัดรักเอ็นดูตะวันขนาดนี้ เธอก็ไม่รู้จะทำเช่นไรบอกตามตรง ในสี่ปีที่ตะวันกำลังเติบโตนี้ อำเภอพัดรักเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมาตลอด เขาแสดงได้ดีมากทุกครั้งที่มีการเติบโตครั้งยิ่งใหญ่ของตะวัน เขาก็จะอยู่ด้วยตลอดวัจสามองออกว่า ไม่ใช่ว่าอำเภอพัดรักมีนิสัยแปลก แต่ตัวของเขาสะอาดสะอ้าน อย่างน้อยหลังจากที่วัจสามาอยู่ที่นี่ ก็ไม่เคยเห็นเขาพาผู้หญิงเข้ามาวัจสาคิดว่าตอนที่อำเภอพัดรักวัยรุ่นเขาต้องเป็นคนที่รักแรงมากๆ และลืมยากเช่นกัน“หม่ามี๊ คุณพ่อบอกว่าจะพาผมไปขี่ม้า!” หนูน้อยดีใจมาก เอามือคล้องคออำเภอพัดรักอยู่ตลอด และใช้หัวดันคางของอำเภอพัดรักอยู่เป็นระยะๆ“จ้ะ ระวังด้วยนะ อย่าลืมที่หม่ามี๊สอนตะวันนะ ว่าต้องเป็นเด็กที่มีจิตใจดี”วัจสารู้ดีว่าเธอไม่อาจห้ามความคิดและการกระทำของอำเภอพัดรักได้ก่อนหน้าตอนที่ตะวันอายุยังไม่ถึงขวบ อำเภอพัดรักก็พาตะวันไปขี่ม้า ตอนนั้นทำให้วัจสาตกใจแทบแย่แต่ว่าหลังจากนั้น ยังมีอีกครั้ง ม้าตกใจหมีดำ ทำให้อำเภอพัดรักอุ้มตะวันแล้วตกลงมาจากหลังม้าอำเภอพัดรักกระดูกหักไปสี่ชิ้น แต่ตะวันที่อยู่ในอ้อมแขนนั้นปลอดภัยไม่เป็นไร ไม่มีแม้แต่แผลถลอกทำให้วัจสาวางใจเวลาที่ตะวันไปขี่ม้ากับอำเภอพัดรัก