วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 482 ไร้ซึ่งความหวัง
ตอนที่ 482 ไร้ซึ่งความหวัง
พอวางสายเสร็จใบหน้าของธัชชัยก็นิ่งสงบเยือกราวกับน้ำแข็งพันปี
“ถ้าอย่างนั้นก็เหลือเพียงไอ้เวรบุรี หลงแต่ผู้หญิง!ตอนที่อยู่บนเรือยอชท์ กนิษฐาก็โทรมาถามว่าแกอยู่ที่ไหน”
วิศาลพอได้ยินว่าในช่วงสองสามวันนี้ธัชัยจะอยู่ในถิ่นของเขา ก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที ดังนั้นระหว่างที่เขาช่วยธัชชัยตามหาวัจสานั้น ยังไงพวกเขาก็ต้องช่วยกัน วิศาลรู้สึกยินดีมากที่ธัชชัยจะมาพึ่งพาเขา
เบอร์โทรศัพท์เก่าของกนิษฐาโทรไม่ติด เป็นไปได้ว่าเธอจะต้องเปลี่ยนเบอร์ใหม่ แต่บุรีสามารถติดต่อกับเธอได้ แสดงว่าเขารู้วิธีที่จะติดต่อกับกนิษฐาแต่แรกอยู่แล้ว!
ในแพนกู ธัชชัยที่ยังคงระบมหนักยังคงนอนอยู่
การที่เขาไม่ได้กลับบ้านตระกูลศรีทองด้วยเพราะว่าไม่อยากให้พี่ชายต้องมาเห็นสภาพเขาที่ดูย่ำแย่เสียเท่าไหร่นัก อีกทั้งเขาก็ไม่อยากจะรบกวนให้เป็นปัญหาเพิ่มกับป้าอ้อยกับพ่อบ้านภูษิตด้วย แค่ดูแลวรพลก็มากเกินพอแล้ว
เขาไม่ติดต่อกรดล ด้วยเพราะไม่ชอบความเผด็จการของเขา เขามักจะให้ธัชชัยตัดขาดจากโลกภายนอก ไม่ให้ติดต่อกับใคร
ถ้ามาลองคิดดีๆ มันก็เหมาะกับแพนกูของวิศาลเป็นอย่างมาก
ไม่เพียงแต่มีหมอที่ยอดเยี่ยมคอยดูแลรักษาเขา ก็ยังมีวิศาลที่เป็นเหมือนลูกพี่ลูกน้องของเขาเอง ที่คอยส่งข่าวให้ฟังตลอดและรวดเร็วว่องไว
บุรีไม่ได้ปิดบังความผิดของตัวเขาเอง โดยยอมรับโดยตรงว่าพลั้งปากบอกข้อมูลให้แก่กนิษฐาไปตอนนี้ธัชชัยกำลังนอนให้ยาอยู่บนเตียง โดยบุรีนั้นคุกเข่าอยู่หน้าโซฟา“ท่านชัย ผมไม่ได้ตั้งใจจะทรยศคุณ เพียงแต่ว่า….ผมเพียงอยากให้โอกาสกนิษฐาได้กลับตัว”“ดังนั้นก็เลยโทรบอกเธอ เพื่อให้เธอพาวัจสาหนีงั้นเหรอ? ”“ผมขอโทษครับ ท่านชัย”“แกไม่ต้องมาขอโทษฉัน ถามความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของแกเองสิ้ว่าสิ่งที่แกทำหน่ะมันถูกมั้ยฮะ? แกก็รู้ไม่ใช่หรือไงว่าวัจสาท้องได้กว่าสี่เดือนแล้ว? หรือว่าแกหลงผู้หญิงจนไม่รู้ห้ารู้สิบแล้วฮะ? !”พูดจบก็หยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฉันไม่แปลกใจเลยจริงๆ ที่ได้ยินพวกลูกน้องเขาคุยกันว่าเมื่อคืนก่อนแกไปยืนจูบกับกนิษฐาอยู่ตรงไม่ห่างจากเขื่อนนั่นหน่ะ รู้สึกดีมั้ยหล่ะ ฮะ? ”จริงๆ มันก็แค่จุ๊บเบาๆ เท่านั้น แต่พอไปถึงหูของธัชชัยก็กลายเป็นจูบแบบดูดดื่มขึ้นมาซะเฉยๆบุรีไม่ได้แก้ต่างว่ามันเป็นยังไง เขาไม่มีปัญญามากพอ ก็ได้แต่ยอมรับ เพราะจูบมันก็คือจูบ“ท่านชัย จะทำยังไงกับผมก็ได้ครับ ผมยอมทั้งนั้น ผมสมควรได้รับมัน” บุรีสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพ่นมันออกมาช้าๆ แล้วยิ้มให้“ฉันไม่ทำอะไรกับแกหรอก แล้วก็ไม่ต้องการชีวิตของแกด้วย” ธัชชัยมองบุรีด้วยประกายตาเย็นเฉียบ “ไว้รอให้กนิษฐาทำให้แกตายก่อน กะพริบตาเพียงนิดเธอก็ไม่กะพริบเลย แกเชื่อไหมหล่ะ? เหมือนกับที่ทำกับพี่ชายฉันไง!”บุรีดูตกใจไป แต่ก็ยิ้มขึ้นมาเศร้าๆ อีกครั้ง“ท่านชัยครับ ผมไม่ได้ทรยศคุณนะ กนิษฐาเป็นผู้หญิงของคุณ ผมไม่ได้ตั้งใจจะแตะต้องเธอ แต่ถ้าเธออยากให้ผมตายหล่ะก็ ผมก็ยินดี”ใบหน้าขาวซีดของธัชชัยมืดลงคล้ำไปอีก นี่ก็เป็นอีกเหยื่อหนึ่งของกนิษฐาสินะวิศาลเพียงมองอยู่ด้านข้างเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สนใจเรื่องผู้หญิงอะไรนั่นเลย เขาเพียงแต่อยู่ช่วยธัชชัยขยับถุงน้ำเกลือมือถือของกนิฐาปิดมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นเบอร์เก่าหรือเบอร์ใหม่ เธอรู้ว่าธัชชัยจะต้องเดาออกว่าเธอใช้แผนล่อเสือออกจากถ้ำ“ถ้าแกตาย แล้วลูกเมียของฉันปลอดภัย แกตายไปก็ไม่เป็นไร แต่นี่แกไม่!”ธัชชัยถอนหายใจออกเบาๆ “ออกไปได้แล้วไป ไปบอกกับไผ่ ก่อนที่ฉันจะหาวัจสาเจอ จับอำเภอพัดรักนั่นให้ได้!”“ได้ครับ ท่านชัย” บุรีค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น ด้วยเพราะเขาคุกเข่านานไป จึงทำให้ทรงตัวพลาดเมื่อเห็นบุรีทรุดลง วิศาลก็ขมวดคิ้ว “แกใจดีเกินไป ชัย ไม่จัดการมันไม่ได้นะ ลูกน้องจะได้ใจกัน”ธัชชัยเพียงแค่ปรายตามองวิศาลเบาๆไม่ใช่ว่าเขาเมตตาอะไรหรอก แต่เขารู้ว่าตอนนี้อำเภอพัดรักถูกไผ่ขังไว้ในทะเล ส่วนคุณสี่คุณห้าและบุรินก็โดนคนของวิศาลตามตัวอยู่หากจะมีใครสักคนที่จะช่วยกนิษฐาหล่ะก็ นั่นก็คือบุรีแต่เขาก็ดันมาหักหลัง นั่นทำให้ธัชชัยรู้สึกเศร้าเล็กน้อยไม่ต้องพูดถึงพี่ชายเขาเลย ด้วยเพราะถูกกนิษฐาทำให้หน้ามืดตาบอดมานานแล้ว แต่นี่มือขวาของเขาก็เป็นไปกับเขาด้วย เขาจึงไม่รู้ว่าจะยังไงดีมันยากที่จะหาคนที่ใจแข็งได้ และกรดลก็ดันเข้าเค้าพอดี แต่บางครั้งเขาก็ไม่ยอมทำหน้าที่ของตัวเองแต่มันก็ยังดีกว่าตอนนี้ ธัชชัยจึงอยากที่จะติดต่อหากรดลขึ้นมา เพื่ออยากจะให้ช่วยหากนิษฐา แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้กรดลมักจะปรากฏตัวก็ต่อเมื่อธัชชัยมีอันตรายเท่านั้น ไม่ว่าตอนนั้นเขาจะต้องการหรือไม่ก็ตามที กรดลก็จะมา และนั่นก็ช่างเป็นพฤติกรรมที่หน้าด่าจริงๆ