วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 481 ลูกของฉันตายแล้ว เขาจะไม่มีวันให้อภัยเธอ 2
ตอนที่ 481 ลูกของฉันตายแล้ว เขาจะไม่มีวันให้อภัยเธอ 2
วัจสาต้องการที่จะคว้าปืนในมือของกนิษฐา แต่ก็โดนบุรินขัดเอาไว้จากทางด้านข้าง
“บุริน ตอนนี้คุณต้องขับรถมาเซราตีของฉันกับอุปกรณ์ติดตามนี่ไปที่อ่าว เพื่อที่จะล่อธัชชัยกับวิศาลไป เดี๋ยวฉันจะขับรถพาผู้หญิงคนนี้ออกไปเอง”
ไม่แปลกใจที่เป็นลูกสาวบุญธรรมของอำเภอพัดรัก เธอมีกลยุทธ์ล่อศัตรูได้ดีทีเดียว หัวของเธอนั่้นฉับไวและยังมั่นคงอีกด้วย
“อย่านะ…พวกเธอปล่อยฉันนะ” สิ่งเดียวที่วัจสาทำได้ในตอนนี้นั่นก็คืออยู่ใกล้เครื่องติดตามเอาไว้ให้นานเท่าที่จะนานได้
แต่เมื่อวัจสาเริ่มต่อต้านและต่อสู้ ก็ถูกบุรินเอาสันมีดตีเข้าไปที่หลังคอ นั่นทำให้ร่างของหญิงสาวปวกเปียกลงไปทันที
ต้องบอกว่าบุรินเป็นคนโหดร้ายรุนแรงคนหนึ่งทีเดียว เขาไม่ได้มองวัจสาว่าเป็นผู้หญิงเสียด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดเรื่องว่าเธอท้องเลย เขาไม่มีทางสนใจ
เธอถูกมัดมือและเท้าอีกครั้ง จากนั้นแล้วก็ถูกปิดปากและโยนเข้าไปในท้ายรถ ครั้งสุดท้ายนั้นเป็นมาร์เซราติ แต่ครั้งนี้เป็นรถข้ามประเทศ
บุรินเอาเครื่องติดตามพกมาด้วย จากนั้นก็ขับรถมาร์ซาราติสีแดงของเธอวิ่งในทิศทางของอ่าว
ครึ่งชั่วโมงต่อมาคลังสินค้าทั้งหมดในอ่าวก็ถูกล้อมรอบด้วยคนของวิศาล วิศาลและธัชชัยยังคงติดตามทิศทางของเครื่องติดตามอยู่
เมื่อบูกาดีของเขาไล่จับมาเซราติสีแดง คุณสี่คุณห้าที่ซ่อนตัวอยู่ก็ออกมาช่วยเก่าสี่และห้าที่ได้รับซ่อนอยู่ในอ่าวก็คว้าบูคาติของเขา
มันเป็นการต่อสู้ที่ไม่ได้กินเวลานานนัก ด้วยเพราะคนของวิศาลก็รีบกวดตามเข้ามาบุรินลงมาจากมาเซราติ แล้วเขาก็เข้าไปในรถของคุณสี่และคุณห้าตอนที่เขาจากไปนั้น ไม่ได้ฉวยเอาใครไปด้วย ทิ้งไว้เพียงรถเซราติคันเปล่าที่จอดเอาไว้ธัชชัยรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาจะถูกกนิษฐาซ้อนแผนเข้าให้แล้วและก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ มาเซราติที่ทิ้งเอาไว้ ด้านในก็พบกับเครื่องติดตามวางอยู่ โดยไม่มีแม้แต่เงาคนใดๆ คนของวิศาลได้ค้นท่าเรือของอ่าวจนทั่ว ก็พบเพียงชุดลูกเรือที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ไว้เพียงชุดเดียวไม่ต้องเดาว่ามันเป็นฉากที่กนิษฐาเล่นกับบุรินร่วมมือกันสร้าง วัตถุประสงค์คือเพื่อล่อเสือออกจากถ้ำเท่านั้นกนิษฐาไม่ได้มีกลยุทธ์อะไรมากมายนัก มันแปลกมากที่เธอจะรู้ว่าพวกเขากำลังมา ยิ่งไปกว่านั้นทำไมเธอถึงรู้ว่าวัจสามีเครื่องติดตามวัจสาไม่มีทางที่จะพูดเอง การที่ตัวของวัจสามีเครื่องติดตามอยู่นั้น มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ด้วยซ้ำและคนที่รู้ก็ล้วนเป็นเพื่อนสนิทและเพื่อนที่เขาไว้ใจ หากตัดออกก็ไม่เหลือแล้ววิศาลที่ขับรถพาเขามาที่นี่นั้นไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลย เขาเรียกคนของเขาเมื่อเขาใกล้ถึงท่าเรืออ่าวด้วยซ้ำถ้าเป็นคนของวิศาลหล่ะก็ กนิษฐาก็จะมีเวลาที่กระชั้นเอามากๆ ทีเดียว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพาเธอออกไปจากที่นี่ถึงแม้ว่าเธอจะพาวัจสาหนีออกไปได้ แต่ไม่นานก็คงจะโดนดักได้ง่ายๆดังนั้นคนที่บอกเธอ มันต้องไม่นานก่อนที่พวกเขาจะออกจากบ้านตระกูลศรีทอง แต่ว่านั่นจะเป็นใครได้ล่ะ?จะเป็นความรักที่ไร้เหตุผล ที่ไม่ลังเลที่จะเสียสละชีวิตตัวเองอย่างวรพล หรือจะเป็นบุรีที่มัวหลงในราคะความงามของเธอหรือว่าเป็นกรดล แต่ไม่น่าจะเป็นไปได้ เขาไม่เคยสนใจเรื่องเหล่านี้ถ้าแบบนั้นก็มีเพียงพี่ใหญ่ของเขากับบุรีเท่านั้นธัชชัยจึงโทรหาพ่อบ้านภูษิตทันที ด้วยเพราะตอนที่ได้ตำแหน่งวัจสา เขาก็อยู่ที่นั่นด้วย“หาที่เงียบๆ คุยกับฉันหน่อย” ทันทีที่อีกฝ่ายรับโทรศัพท์ เสียงของเขาก็เตือนขึ้นด้วยความร้อนรนที่ไม่สามารถบรรยายได้ เขายังต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดของร่างกายของเขาจริงๆ แล้วแผลของธัชชัยดูเหมือนจะปริขึ้นมาอีกครั้ง มันเจ็บระบมจนเขาแทบจะไม่อยากจะพูดพ่อบ้านภูษิตเป็นคนที่ฉลาด แน่นอนเขารู้ว่าคุณชายรองมีเรื่องสำคัญที่จะพูดกับเขา โดยหลีกเลี่ยงที่จะให้วรพล จึงเดินไปคุยที่ครัว“ท่านชัย คุณช่วยคุณผู้หญิงได้มั้ยครับ? ”“ไม่นะได้ กนิษฐารู้ก่อนล่วงหน้าอีกแล้ว เธอพาวัจสาหนีออกไปจากอ่าวก่อนที่เราจะมาถึง”“มันเป็นไปได้ยังไงครับ? ทำไมเธอถึงรู้ก่อนล่วงหน้าอีกแล้ว? ข่าวไวอะไรขนาดนั้น? ”“พี่ชายของฉัน…..ได้โทรหาเธอบ้างมั้ย? ”พ่อบ้านภูษิตชะงักสักครู่ “ท่านชัย คุณกำลังสงสัยว่าคุณชายใหญ่จะบอกคุณกนิษฐาหรอครับ? ”“ฉันแค่ถาม” เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า ยังมีความอ่อนแออยู่ลึกๆ มันเป็นเพียงการรักษาจิตวิญญาณของเขา“ไม่เลยครับ ผมอยู่กับคุณชายใหญ่ตลอด เขาไม่ได้โทรเลย เดิมทีตอนที่คุณเพิ่งออกไป เขาขอให้ผมพาเขาไปช่วยคุณผู้หญิงด้วยอีกแรงด้วยซ้ำ แต่ผมบอกว่าให้คุณจัดการเรื่องส่วนตัวของคุณเอง เขาจึงทำตามคำแนะนำของผม”“โอเคดีมาก เข้าใจแล้ว เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องบอกพี่ชายฉันหล่ะ เดี๋ยวเขาจะอารมณ์เสีย อ้อ ฉันจะอยู่ที่แพนกูกับวิศาลนะวันนี้ ดูแลพี่ชายฉันด้วย”“ได้ครับท่านชัย”