วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 479 รถเข็นพี่ก็เยอะ ขอผมยืมใช้สักอัน 2
ตอนที่ 479 รถเข็นพี่ก็เยอะ ขอผมยืมใช้สักอัน 2
ในตอนแรกนั้นพ่อบ้านภูษิตเป็นคนพาเธอมาจากบ้านเดิมขุนทด ก็เห็นได้ชัดอยู่แล้วว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวที่แท้จริงของปยุต เขาเองยังเข้าใจอยู่เงียบๆ ว่ามันเป็นการเล่นตุกติกของปยุตที่ส่งหลานสาวมาแต่งงานแทนลูกสาวของตัวเอง
ทั้งนี้ทั้งนั้นด้วยเพราะว่าการที่เขารู้สึกถูกชะตากับวัจสาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เพราะเธอทั้งอ่อนโยนและใจกว้าง แถมยังมันเงียบและสง่างาม ซึ่งการที่เธอจะมาเป็นสะใภ้รองตระกูลศรีทองนั้นถือเป็นการเหมาะสมที่สุด
แต่เขาไม่เคยคิดว่าวัจสาจะไม่เป็นที่ยอมรับของธัชชัย การที่เธออยู่ที่บ้านตระกูลศรีทองนั้นเต็มไปด้วยความขื่นขม และพอคุณชายรองของเขาเริ่มจะรู้สึกดีกับเธอขึ้นมา กนิษฐาก็เข้ามาเป็นหนามตำใจอีก ซ้ำร้ายท้ายสุดก็ยังถูกทารุณกรรมอย่างรุนแรงจากอำเภอพัดรักอีกด้วย
วัจสาไม่ใช้เพียงแต่เป็นแค่ผู้หญิงบอบบางคนหนึ่งเท่านั้น เธอยังเป็นผู้หญิงบอบบางที่ท้องอยู่อีกด้วย!
บุรีเดินออกมาจากบ้านหลังใหญ่ตระกูลศรีทอง ขับรถซูบารุโดยไม่ได้รีบกวดตามบูคาติของวิศาลเสียเท่าไหร่
เมื่อกี้นี้เขาไม่ได้พูดเรื่องที่เขาเจอกนิษฐาเมื่อคืน ทั้งยังได้ยินเสียงจากหลังรถ ซึ่งน่าจะเป็นวัจสาที่ขอความช่วยเหลือจากเขาออกไป
เพราะเขาเกรงว่าถ้าธัชชัยไม่มีแรงมากพอที่จะจัดการเขาจะไปให้วิศาลจัดการแทน
บุรีไม่กลัวตายแต่อย่างใด เขารู้ว่าเขาสมควรตาย ด้วยเพราะเขามีโอกาสทองที่จะช่วยสองแม่ลูกจากน้ำมือของกนิษฐาแล้วแต่เขาก็ไม่ได้ช่วย
และเขาก็ยังคงอยากที่จะโน้มน้าวใจของกนิษฐา โดยเดิมทีไม่ได้คิดว่าที่กนิษฐาทำนั้นมันร้ายแรง เธอเพียงแค่กนิษฐาและรักธัชชัยมากก็เท่านั้น
เขาไม่คิดว่ามันผิด อีกทั้งกนิษฐายังเป็นหญิงงามที่สวยสด เขาจึงตัดสินใจโทรหาเธอถ้าโน้มน้าวใจเธอสำเร็จนั่นก็ดี แต่ถ้าไม่ ให้ท่านชัยของเขาจัดการก็คงยังไม่สาย อย่างน้อยเขาก็ได้ทำตามที่เขาต้องการ และกนิษฐาเองก็จะได้รับโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่กี่คนหรอกที่รู้เบอร์โทรศัพท์ใหม่ของกนิษฐา"บุรี นายเป็นบ้าอะไรมากไหมฮะ? ฉันไม่ได้มีเวลามานั่งคุยกับนายทั้งวันนะ ถ้าไม่ใช่เรื่องชัยหล่ะก็ไม่ต้องพูดอะไรเลยดีกว่าฉันไม่อยากฟัง”ตั้งแต่เธอจำต้องจูบบุรีไปเมื่อคราวก่อน บุรีก็เที่ยวโทรมากหาเธออยู่เรื่อยโทรมาแต่ละครั้งก็มีแต่เรื่องไร้สาระ กินข้าวรึยัง นอนรึยัง นอนพอไหม กินอิ่มรึเปล่า เป็นหมารึไงก็ไม่รู้ชอบสบชอบซัก ยิ่งฟังยิ่งรำคาญ”“วัจสาอยู่กับเธอใช่มั้ย? ”บุรีไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป เขาถามออกไปตรงๆ ทั้งยังถามคำถามที่ค่อนข้างเครียด ไม่มีแววสนุกสนานเหมือนทุกทีกนิษฐาชะงักไป ก่อนจะตอบออกไปแบบปกติ“วัจสาจะมาอยู่กับฉันได้ยังไง? เธอไม่ได้อยู่ในกำมือพ่อเลี้ยงฉันหรือไง? ฉันไม่ได้มีความสามารถขนาดเอาเธอออกมาจากกำมือพ่อฉันหรอกนะ”“กนิษฐาเรื่องมันมาถึงตอนนี้แล้วเธอยังแกล้งทำเป็นไม่รู้อีกเหรอ” บุรีโกรธขึ้นมาจริงๆ “ก็เห็นๆ อยู่ว่าเธอไปที่เขื่อนมาเมื่อคืน แล้วเสียงที่ดังมาจากหลังกระโปรงรถของเธอมันก็ไม่ใช่หมาข้างถนนที่ไหน แต่เป็นวัจสา!”“บุรี นี่นายบ้าไปแล้วเหรอไง? ฉันไม่มีเวลามากนั่งคุยเรื่องเล่นๆ กับนายหรอกนะ”กนิษฐาไม่รู้จริงๆ ว่าบุรีรู้ได้อย่างไร แต่เธอไม่อยากจะพูดอะไรกับเขาอีกแล้วเขาจึงเริ่มที่จะโน้มน้าวด้วยความรู้สึกที่ขมขื่นในใจ”ฐา เธอต้องหยุดนะ กลับตัวกลับใจซะเถอะ ถ้าเธอทำร้ายวัจสาหล่ะก็ ท่านชัยไม่มีทางที่จะไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน”“บุรี นายเอาอะไรมาพูดว่าวัจสาอยู่กับฉันฮะ? เพราะนายคิดว่าฉันอิจฉาวัจสาที่ได้แต่งงานกับเขาหรือยังไง? ” จนถึงตอนนี้กนิษฐาก็ยังคงปฏิเสธไม่หยุดด้วยเพราะเธอไม่อยากให้ธัชชัยเกลียดเธอไปมากกว่านี้“กนิษฐา เธอพอได้แล้ว ต้องให้โลงศพมาวางตรงหน้าก่อนหรือไงถึงจะหลั่งน้ำตา เธอไม่สำนึกอะไรเลยด้วยซ้ำ”จริงๆ แล้วบุรีพูดแค่เพียงเท่านี้ก็ควรพอแล้ว ดูท่าแล้วกนิษฐานั้นยากที่จะเปลี่ยน เธอไม่มีแม้แต่ความสำนึกผิด ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพูดอะไรกับเธออีกแต่บุรีก็ยังคงไม่เด็ดขาดพอที่จะเห็นกนิษฐาตกในสภาพนี้ เขาต้องการที่จะทำลายเธอ และแนะนำให้เธอหลงทาง“เธอซ่อนวัจสาไว้ในโกดังที่อ่าวใช่ไหม? ” ถ้าเขาต้องการที่จะทำลายเธอหล่ะก็ วิธีที่ดีที่สุดที่ก็คือพูดความจริงกนิษฐาตกใจขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมเขาถึงรู้ดีนักหล่ะ หรือว่าตัวเธอมีเครื่องติดตามติดอยู่ หรือไม่ก็…..“ฉันไม่ได้ทำ” เธอยังคงปฏิเสธ ครั้งนี้เธอต้องการที่จะได้เบาะแสจากปากของบุรีเพิ่มขึ้นอีก“เธอนี่ ถ้าไม่ถึงทางตันก็จะจะ ไม่กลับตัวเลยสินะ กนิษฐา ผมไม่กลัวหรอกนะที่จะบอกเธอว่า วิศาลกับท่านชัยกำลังเข้าไปล้อมเธอ ถ้าเธอคิดให้รอบคอบสักหน่อยหล่ะก็ ก็ควรจะส่งตัววัจสาออกมาแล้วก็ยอมรับความจริงซะ ท่านชัยจะได้ไม่ทำอะไรเธอมาก”กนิษฐาเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก จากคำพูดของบุรีนั้น เธอก็รู้ได้ในทันทีว่าวัจสานั้นซ่อนเครื่องติดตามอยู่ในตัวเอาไว้อย่างแน่นอน จะต้องเป็นตัวของวัจสาที่มีอะไรติดอยู่เธอเติบโตขึ้นมาพร้อมกับคนอย่างอำเภอพัดรักตั้งแต่ยังเด็ก เครื่องติดตามอะไรเทือกๆ นี้ เป็นดั่งของเล่นของเธอ“ ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร” กนิษฐาวางโทรศัพท์ของเธอไปในทันทีเมื่อพูดจบตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่อ่าว ดังนั้นเมื่อเขาบอกว่าวัจสาอยู่ที่ไหนได้ แสดงว่าเครื่องติดตามนั่นอยู่ในตัวของวัจสาในตอนที่กนิษฐากุลีกุจอกลับไปที่อ่าวนั้นวัจสากำลังกินพิซซ่าฮัทที่บุรินซื้อมาอยู่แแม้จะอยู่ในสภาพและสถานะที่ไม่มีอิสรเสรี แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะดูแลตัวเองด้วยการให้เจ้าตัวน้อยในท้องได้อาหารเมื่อหิว ให้สารอาหารนั้นเพียงพอสำหรับเขา