วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 467 ธัชชัยเป็นสมบัติส่วนตัวของเขาคนเดียว 2
ตอนที่ 467 ธัชชัยเป็นสมบัติส่วนตัวของเขาคนเดียว 2
หากถ้าเจอแล้วนั่นหมายความว่าวิศาลได้นำหน้าเธอไปแล้วหนึ่งก้าว กนิษฐาจึงหันหัวรถและตรงดิ่งไปที่บ้านตระกูลศรีทอง
หากอยากจะหาธัชชัยหล่ะก็ วรพลเป็นคนที่คุ้มที่จะไปรออยู่ด้วย
หากว่าธัชชัยยังไม่ตายหล่ะก็หากเขาฟื้นขึ้นมา ยังไงเสียเขาก็จะต้องติดต่อพี่ชายอันเป็นที่รักอย่างแน่นอน
กนิษฐาไม่รู้จริงๆ ว่าธัชชัยคิดยังไงกันแน่ ที่รับกระสุนแทนพี่ชายตัวเองถึงสามนัดแบบนั้น จะสัตย์ซื่ออะไรขนาดนั้น?
ในเวลาขณะนี้ประตูบ้านใหญ่ตระกูลศรีทองปิดอยู่ แต่มีแสงไฟจากด้านใน นั่นแสดงว่าจะต้องมีคนอยู่ด้านในแน่ๆ
กนิษฐาทุบประตูอย่างหงุดหงิด และคนที่มาเปิดประตูให้ก็คือป้าอ้อย
เมื่อเห็นกนิษฐาที่ดูกระวนกระวายใจ ป้าอ้อยจึงยืนขวางประตูไว้ไม่ให้เธอเข้ามา
”วรพลหล่ะ? ฉันต้องการพบเขา!”
เธอเอื้อมมือไปเพื่อที่จะเปิดประตู แต่มันมีโซ่ป้องกันเอาไว้อยู่ เพียงหนึ่งช่องว่างที่สามารถมองเห็นได้จากภายนอกเท่านั้น คนนอกไม่อาจจะเข้ามาด้านในได้
“ขอโทษด้วยนะคะ คุณชายใหญ่ของเราหลับไปแล้ว ไม่สะดวกที่จะให้พบ เชิญคุณกนิษฐากลับไปก่อนนะคะ” นี่เป็นครั้งแรกที่ป้าอ้อยปฏิเสธกนิษฐา
คนทุกผู้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับอำเภอพัดรักนั้น บ้านตระกูลศรีทองไม่ยินดีต้อนรับ
“แล้วธัชชัยหล่ะ? ธัชชัยกลับมาแล้วหรือยังไง? ” กนิษฐาถามขึ้นอย่างรีบร้อน“คุณลองไปถามพ่อเลี้ยงของคุณดูมั้ย พวกคุณทำร้ายคุณชายรองของเราหนักขนาดนี้ ยังจะกล้ามาอีกอย่างนั้นเหรอ? คุณจะต้องได้รับกรรมอย่างสาสม!” ป้าอ้อยพูดจบก็ปิดประตู ไม่ให้กนิษฐาเข้า“เฮ้ย…มันเปิดประตูให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันจะเข้า วรพล วรพล!ให้คนของคุณมาเปิดประตูให้ฉันที!”ในเมื่อกนิษฐายังไม่รู้ว่าธัชชัยอยู่ที่ไหน เธอก็จะไม่ยอมไปไหนเด็ดขาด เธอเคาะจนเกิดเสียงดังก้องไปหมดเพื่อให้คนในบ้านอย่างวรพลได้ยิน“ถ้ายังไม่หยุดโวยวายอยู่หน้าประตูบ้านหล่ะ ฉันจะตัดลิ้นเธอ!”เสียงผู้ชายน่ากลัวคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของเธอกนิษฐาหันหลังกลับไปทันทึ ก็เห็นใบหน้าที่ถมึงทึงน่ากลัวของวิศาลที่ดูเหมือนจะโกรธเกรี้ยวอยู่ยืนอยู่ด้านหลังกนิษฐากลัววิศาลในตอนนี้มาก ด้วยเพราะเธอรู้ว่าเขาไม่ได้พูดเล่นที่บอกว่าจะตัดลิ้นของเธอแล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าพ่อเลี้ยงของเธอจะจัดการกับเขาได้มั้ย ดังนั้นเธอจึงไม่ยุ่มย่ามเมืองSเองก็เป็นถิ่นของเขา ดังนั้นเธอสู้อะไรกับเขาไม่ได้ หากถ้าเขาต้องการชีวิตน้อยๆ ของกนิษฐาแล้วหล่ะก็ มันก็เพียงแค่ดีดมือเท่านั้นดังนั้นเธอจึงไปต่อความยาวสาวความยืด ถอยออกไปห่างเขา3-4เมตรเห็นจะได้ ให้เขาเดินเข้าไปอย่างสะดวกด้วยเพราะวิศาลเองก็คงคิดที่จะมารอข่าวอยู่ที่บ้านตระกูลศรีทองเหมือนกนิษฐาด้วยเหมือนกันเขาเคาะประตูเบาๆ สองครั้ง แต่ไม่มีเสียงใดตอบกลับ“ป้าอ้อย ผมเอง วิศาล”เสียงของเขาเต็มไปด้วยพลัง ทั้งยังหนาแค่ชื่อ ‘วิศาล’ ใครได้ยินก็ต่างรู้สึกกลัวแล้ว“แกร๊ก” แน่นอนหล่ะว่ามีคนเปิดประตูจากด้านในออกมา“ขอโทษนะคะคุณวิศาล มาเปิดประตูให้ช้าเลย”ด้วยเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ด้านนอกเป็นวิศาล ป้าอ้อยจึงปลดโซ่กันขโมยออก และให้วิศาลเข้ามา กนิษฐาที่ยืนอยู่ด้านหลัง มองดูวิศาลเดินเข้าบ้านไปก่อนที่เขาจะเดินเข้าบ้าน ก็หันกลับไปหากนิษฐาแล้วพูด“กลับไปบอกพ่อเลี้ยงของเธอซะ แค้นของบ้านตระกูลศรีทองได้สิ้นสุดลงแล้ว หากเขายังไม่เลิกรา เขาเองก็จะเป็นศัตรูกับฉันด้วย !”คำพูดของวิศาลคมชัด ทั้งยังเต้มไปด้วยความเย็นชากนิษฐาพยักหน้า เธอไม่อยากที่จะเป็นศัตรูกับวิศาลในเวลานี้ ดังนั้นเธอจึงหลีกเลี่ยงด้วยการเดินกลับไปที่รถของตัวเองจริงๆ แล้วเธออยากที่จะพูดกับวิศาล : ว่าคุณเป็นผู้ชายยังไงเนี่ย มีอะไรทำไมไม่ไปพูดด้วยตัวเอง จะมาเบ่งอำนาจกับผู้หญิงที่อ่อนแออย่างฉันเพื่อ?ผู้ชายคนนี้ยังแค่1/10ของกรดลเท่านั้น ก็เป็นแค่หมีที่อยู่บนหลังม้าก็เท่านั้นแหล่ะ!ตอนที่ธัชชัยโดนยิงนั่นหน่ะ วิศาลมุดหัวไปอยู่ที่ไหนหล่ะ?ถึงแม้ว่ากนิษฐาจะกลัวเขา แต่ก็อดจะดูถูกเขาไม่ได้ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเธอจะมองวิศาลหผิดไปหน่อยหากถ้าธัชชัยไม่หลอกเขาว่านัดกับอำเภอพัดรัก สามวันหลังจากนั้น วิศาลไม่มีวันที่จะพลาดโอกาสที่ดีที่สุดที่จะร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับน้องร่วมสาบานแน่นอนรอจนวิศาลเดินเข้ามาแล้ว ป้าอ้อยก็รีบปิดประตูทันที“พลหล่ะ? ” วิศาลถามขึ้น“อยู่ด้านบนค่ะ ภูษิตให้เขาใส่เครื่องช่วยหายใจเอาไว้ ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับลมเย็นๆ มากเกินไป “ป้าอ้อยพูดด้วยตาที่แดงก่ำ คงจะเพราะเพิ่งจะร้องไห้เสร็จไปวิศาลพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็เดินขึ้นชั้นสองไป เตรียมจะไปเยี่ยมวรพลในห้องบำบัด พ่อบ้านภูษิตเป็นคนที่คอยนั่งเฝ้าวรพลตลอดด้วยเพราะวรพลได้รับการฉีดเป็นเวลาหลายชั่วโมงก็ยังไม่เสร็จสิ้น หลังจากกลับมาเขาก็มีปัญหาในการหายใจและต้องใช้เครื่องช่วยหายใจอีกครั้ง