วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 466 ธัชชัยเป็นสมบัติส่วนตัวของเขาคนเดียว
ตอนที่ 466 ธัชชัยเป็นสมบัติส่วนตัวของเขาคนเดียว
คุณหมอเยอรมันส่ายหน้า “เรื่องนี้ผมไม่รู้จริงๆ เดิมทีผมอยากจะช่วยเขาเข็นลงไปส่งที่รถ คือขวางไม่ได้ก้จะช่วย แต่กรดลคนนั้นไม่ยอมเลย”
วิศาลหน้าออกทันทีว่าโกรธ
กรดลนั่นมันคิดว่าธัชชัยเป็นสมบัติส่วนตัวของมันคนเดียวหรือยังไง? ไม่ว่าจะมองยังไงกรดลคนนี้ก็ไม่ควรจะได้อยู่ในแผ่นดินของวิศาลคนนี้
“บุรี แกรู้มั้ยว่ากรดลชอบที่จะพาธัชชัยไปที่ไหนมากที่สุด? ” วิศาลระงับอารมณ์โกรธของเขาก่อนจะถามออกไป
“เรื่องนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ พี่กรดลมักจะชอบอยู่คนเดียว แล้วก็ชอบไปๆ มาๆ ราวกับเป็นผี แบบนั้นเราก็เลยหาเขาไม่เจอยังไงหล่ะ”บุรีเองก็สงสัยมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ผลก็ตามที่เห็น
ความโกรธเกรี้ยวของวิสาลกลับมาอีกครั้ง พอได้ยินดังนั้นเขาจึงหันไปตะคอกลูกน้องข้างๆ “ยืนบื้ออะไรกันอยู่ได้? ทำงานฟรีรึไง? รีบไปดูกล้องวงจรปิด เอาทุกเส้นทางมาให้ฉันดู ไม่ว่าต้องขุดหลุมหายังไงก็ต้องหาธัชชัยให้เจอ!”
บุรีไม่รู้ว่าทำไมวิศาลถึงต้องโกรธขนาดนั้น เขาจึงเตือนออกมาเบาๆ “พี่วิศาล วางใจได้นะ กรดลไม่ทำอันตรายอะไรท่านชัยหรอก ถ้ามีพี่กรดลอยู่ด้วย ท่านชัยจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน! ที่เขาปิดบังพวกเราเรื่องการตายของกรดล ก็น่าจะเพราะกันไม่ให้ถูกคนของอำเภอพัดรักหาเจอนั่นแหล่ะ”
คำพูดของบุรีเหมือนยิ่งเทน้ำมันราดไฟ อย่างไรอย่างนั้น นั่นทำให้วิศาลหันกลับมามองเขาตาขวาง
“นี่แกกำลังจะบอกว่า หากท่านชัยอยู่กับฉันที่นี่ จะไม่ปลอดภัยอย่างนั้นเหรอ? ”
“ไม่ไม่ไม่….ไม่ได้หมายความอย่างนั้น พี่วิศาลทำไมคิดไปแบบนั้น? ผมไม่ได้คิดไปในทางแบบนั้นแน่นอน” หน้าผากของบุรีปกคลุมไปด้วยเหงื่อเขาไม่รู้ว่าทำไมวิศาลถึงได้อารมณ์เปลี่ยนไปแบบนี้ แต่ที่บุรีรู้แน่ๆ นั่นก็คือ :วิศาลออกจะไม่ชอบกรดลมากทีเดียว จริงๆ เรียกว่าเกลียดเลยก็ว่าได้จริงๆ แล้วตอนที่เดินเข้ามาในโรงพยาบาลนั้นอากาศมันค่อนข้างเย็นเลย แต่ตอนนี้บุรีรู้สึกว่าหลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ เหตุด้วยความโมโหของวิสาลล้วนๆ !บุรีเริ่มจะรู้สึกโชคดีที่เขาเลือกมาทำงานกับธัชชัย เพราะหากว่าเขาทำงานกับวิสาลหล่ะก็ เดาไม่ออกเลยว่าเขาจะตายยังไงเมื่อเรถของวิศาลออกจากโรงพยาบาลไปเป็นที่เรียบร้อย บุรีก็สูดลมหายใจลึกๆ แล้วถอนใจออกมายาวๆเมื่อล็อกประตูออดี้คู่ใจแล้ว บุรีก็ไม่ลืมที่จะโทรหากนิษฐานางฟ้าของเขาราวกับกนิษฐามีเวทมนตร์อะไรบางอย่าง ที่ทำให้เขาไม่มีทางที่จะลืมเธอได้ลงมันเหมือนมีอะไรที่อยู่สุดลึกในหัวใจของชายหนุ่ม ราวกับว่าเขาโดนเธอพิชิตไปเสียจนหมด ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้อะไรกับเขาเลย แม้ว่าจะดูเป็นเหยื่อของเธอก็ตามที แต่เขาก็ยังยินดีให้เธอได้ใช้กนิษฐาไปหาที่โรงพยาบาลใกล้ชายฝั่งอยู่สองสามที่ แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงาของธัชชัยหรือว่ากรดลจะพาเขาไปรักษาที่ไกลจากนี่? แต่ธัชชัยบาดเจ็บรุนแรง แบบนี้จะช่วยชีวิตเขาได้มั้ย? หรือว่ามันจะเป็นอีกหนึ่งอย่างที่เป็นไปได้ นั่นก็คือธัชชัยไม่ได้ตายไปแล้ว ดังนั้นจะไม่ไปส่งที่โรงพยาบาล”ความโศกเศร้าที่ประดังเข้ามาทำเอากนิษฐาทรุดฮวบลงไปกับพื้น เธอสะอื้นเสียงต่ำออกมาอย่างควบคุมไม่ได้หากถ้าไม่มีธัชชัยแล้ว ชีวิตของเธอต่อไปก็คงไร้ซึ่งความหมายทั้งหาเขาไม่เจอ ทั้งยังไม่รู้ว่าเขาเป็นหรือตาย กนิษฐาจึงทำได้แค่ฟุบหน้าร้องไห้ไปกับพวงมาลัยแต่ว่าฟ้ายังคงมีเมตตาอยู่บ้าง เมื่อเห็นเธอร้องไห้ออกมาอย่างขมขื่นแบบนั้น เสียงโทรศัพท์จากบุรีก็ดังขึ้นมา“บุรี เจอธัชชัยแล้วเหรอ? ตายหรือรอด? ” เสียงของกนิษฐาแหบแห้งลงจากการร้องไห้“ฐา นี่เธอร้องไห้เหรอ? ” นี่เป็นครั้งแรกที่บุรีได้เห็นถึงความรู้สึกของหญิงสาว จากที่เขาพยายามมองหามานาน“อย่ามาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ นายต้องบอกฉันว่าธัชชัยตายหรือเปล่า แล้วอยู่ที่ไหน!” สำหรับความเป็นห่วงของบุรีนั้น กนิษฐาไม่ได้สนใจ ไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ เธอเพียงอยากรู้ในสิ่งที่เธออยากรู้เดิมทีเขาหล่ะอยากจะให้เธอลองเดาๆ ดู แต่เมื่อกนิษฐาคำรามออกมาแบบนั้น เขาจึงไม่แกล้ง“ท่านชัยยังไม่ตาย แค่มาเอากระสุนสองนัดออกที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าพ้นขีดอันตรายแล้ว เธอไม่ต้องเป็นห่วง”บุรีพูดอย่างเศร้าโศก เพราะตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้คนที่กนิษฐาแคร์มีเพียงแค่ธัชชัยเมื่อได้ยินดังนั้นเธอก็กวดถามต่อทันที “โรงพยาบาลไหน? ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”“ไม่ต้องมาๆ ท่านชัยถูกกรดลพาตัวไปแล้ว” บุรีไม่ได้ตั้งใจจะโกหกเธอ เขาไม่เคยโกหกเธอเลยเขาบอกทุกอย่างในสิ่งที่รู้ให้แก่กนิษฐา ด้วยกลัวว่ากนิษฐาจะเป็นห่วงธัชชัยมากเกินไป“ถูกกรดลพาตัวไป? พาไปไว้ที่ไหน? ” กนิษฐาไม่ได้รู้สึกรู้สากับความเศร้าโศกของบุรีเลยแม้แต่นิดเดียว“ฉันกับพี่วิศาลกำลังออกตามหา เธอก็รู้นี่ว่ากรดลไปมาราวกับผี ครั้งล่าสุดที่แกล้งตายนั่น ก็ไม่มีใครหาเขาเจอ!”พอเขาพูดถึงวิศาล กนิษฐาก็วางสายทันที เธอเกลียดผู้ชายคนนี้ที่สุด!บุรีเพิ่งจะนึกได้ว่าการที่ธัชชัยอาการสาหัสนั้นมีคนมากมายที่เป็นห่วงเขาดังนั้น พอกนิษฐาวางสายไปแล้ว เขาจึงโทรหาโสธรเป็นสายต่อไปกนิษฐาไม่ออกตามหาธัชชัยอีก ด้วยเพราะเธอรู้ว่า หกถ้ากรดลจงใจจะซ่อนธัชชัยหล่ะก็ ช่วงระยะเวลาใกล้ๆ นี้จะไม่มีทางหาธัชชัยเจอแน่ๆ