วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 457 กระสุนทะลุผ่านหัวเขาไป 2
ตอนที่ 457 กระสุนทะลุผ่านหัวเขาไป 2
ธัชชัยรู้สึกว่าตัวเขาเองแทบจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เลือดที่ไหลออกมาไม่หยุดนั้น พร้อมที่จะพรากชีวิตไปจากเขาเต็มที!
การยิงของอำเภอพัดรักยังคงมั่นคง กระสุนของเขายิงตรงเข้ามาใกล้หัวใจของธัชชัยแบบไม่อาจใกล้ได้มากกว่านี้อีกแล้ว แล้วก็เป็นอีกครั้งที่กระสุนไม่ได้ทะลุออกไป ดังนั้นเขาจึงพูดได้เลยว่าแม่นมาก
หากถ้าอำเภอพัดรักอยากจะได้ชีวิตของเขาจริงๆ เขาก็แค่ยิงออกมา
แต่เขาไม่ทำแบบนั้น!
เขาอยากที่จะดื่มด่ำกับช่วงเวลาที่ผ่านไปแต่ละวินาทีของธัชชัย แต่ว่าดูเหมือนเขาจะผิดหวัง ด้วยเพราะธัชชัยยังคงไม่ยอมแพ้ อีกทั้งใบหน้าของเขานั้น…..
อำเภอพัดรักยกปืนขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เล็งไปที่ศีรษะ หน้า และหว่างคิ้วของธัชชัย
“ไม่ อย่ายิงนะ คุณไว้ชีวิตเขาเถอะนะ…”
มีเสียงดังสวบๆ วัจสาทิ้งตัวคลานเข่าลงไปเธอไม่อาจที่จะมองเขาตายไปต่อหน้าต่อตาได้!
วัจสาทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ ….เธอทำไม่ได้….”
ให้เธอตายเองเสียยังดีกว่า!
“อำเภอพัดรัก คุณยิงฉันแทนเถอะ!”ในชั่วเสี้ยวเวลานั้น วัจสาเพียงอยากที่จะรับกระสุนแทนเขา แล้วก็ตามไปอยู่กับเขาด้วยเท่านั้น!ไม่สนใจแล้วว่าชายหนุ่มจะรักเธอหรือไม่ คนต่ำต้อยอย่างเธอมันไม่สมควรที่จะได้ความรักอยู่แล้ววัจสารู้เพียงแต่ว่าไม่ว่ากระสุนมันจะโดนส่วนไหนของธัชชัยก็ตามที ไม่ว่าเขาจะตายเลยหรือไม่ แต่การที่เขาเสียเลือดมากขนาดนั้นก็ทำให้เขาตายอยู่ดี“วัจสา คุณลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ ! ลุกขึ้นมาเร็วเข้า ได้ยินมั้ย?! ”ธัชชัยระเบิดเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยวไปที่วัจสา “อย่าทำให้ฉันธัชชัยคนนี้ต้องเสียหน้า!”หน้าทั้งหน้าของวัจสาเต็มไปด้วยน้ำตา เธอค่อยๆ ส่ายหน้าช้าๆ คุกเข่าหันไปทางอำเภอพัดรัก “อำเภอพัดรัก คุณยิงฉันเถอะ ฉันขอตายแทนเขาเอง”วัจสาไม่มีแล้วศักดิ์ศรี ไม่มีแล้วความเย่อหยิ่งทะนงตัว เธอเพียงไม่อยากให้ธัชชัยตายไปต่อหน้าต่อตาเธอสองแม่ลูก“วัจสา เธอเอาอะไรมาตายแทนผม คุณไม่ใช่เพียงของเล่นที่ผมเอาไว้เล่นหรือยังไง มันไม่คู่ควร เข้าใจมั้ย ว่ามันไม่คู่ควร! ”คำพูดของธัชชัยทำเอาวัจสาตกใจ ก่อนจะหันใบหน้าไปที่ผู้ชายที่แสนจะโกหดร้ายคนนั้น แล้วจู่ๆ น้ำตาก็พลันแตกขึ้นมาอีกจริงสิ คนต่ำต้อยอย่างเธอมีค่าควรยังไงถึงไปตายแทนเขาได้?และอีกอย่าง…วิถีปืนในมือของอำเภอพัดรัก ยังคงอยู่ที่หน้าธัชชัยใบหน้าที่คลับคลากับผู้หญิงคนนั้น!เขาเคยเอาปืนจ่อไปที่ผู้หญิงคนนั้นแต่เธอไม่แม้แต่จะกลัว ทั้งยังเผชิญหน้ากับลูกปืนของเขา “พรมมิน ฉันได้ยินเกี่ยวกับความรัก และฉันก็เชื่อมัน ความรักนั้นเป็นดั่งสาหร่ายที่พันธนาการ ดั่งสายลมที่พัดให้เย็นชื่น ลากผ่านเส้นเลือดใจกลางของตัวฉัน และฉันก็เชื่อว่ามันจะประทับติดแน่นในความทรงจำ ตลอดไป”มันเป็นคำพูดที่ทำให้เขาประทับใจ เขาปล่อยเธอไป ทั้งที่ยังรักเธอสุดหัวใจรักที่แสนสวยงามราวกับปูด้วยกลีบกุหลาบแต่ท้ายสุด ท้ายสุดหล่ะ?เธอกลับทรยศความรักของเราสอง ทรยศต่อคำมั่นสัญญาของพวกเขา!เธอไปนอนเกลือกกลิ้งอยู่ในเตียงเดียวกับผู้ชายคนอื่น แล้วยังให้กำเนิดลูกนอกสมรสออกมาอีก!ปืนในมือของเขาสั่นเล็กน้อย แต่เพียงแค่สองวินาทีเท่านั้น เขาก็เอาใจของเขากลับมาคงที่ดังเดิมอีกครั้งเขาจ้องมองใบหน้าที่เขาสุดแสนจะเกลียดนั้น ก่อนที่จะเหนี่ยวไล ธัชชัยจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!มันเป็นความผิดของผู้หญิงคนนั้น มันเป็นผลของบาปที่เธอได้เคยกระทำเอาไว้!แต่ท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้เล็งไปที่หน้าของธัชชัย เพียงแต่หลับตาของเขาลงเสียง “ปัง” ระเบิดกึกก้อง“ไม่นะ!” วัจสาร้องออกมาสุดเสียงอย่างเจ็บปวดรวดร้าวใจอำเภอพัดรักลั่นไกปืนที่สามไปที่ส่วนหัวของธัชชัยธัชชัยซวนเซอยู่เพียงสองสามก้าว จนในที่สุดก็ยื้อตัวเองเอาไว้ไม่ไหว ล้มลงจมไปในกองเลือดของตัวเองเลือดแดงสดปกคลุมไปทั่วครึ่งหน้าของเขา