วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 453 เจอพวกเขาแล้ว 2
ตอนที่ 453 เจอพวกเขาแล้ว 2
เรือที่แล่นอยู่หยุดลง แล้วธัชชัยก็ถูกใครสักคนลากขึ้นไปบนเรือที่หรูหรา
จากความสูงของบันไคเชื่อม ตอนนี้เขาคงกำลังถูกคนลำเลียงไปเรือด้านล่าง
“ธัชชัย…”
เสียงร้องที่คุ้นเคยดังขึ้น ทำให้ธัชชัยใจกระตุกวูบ
เป็นพี่ชายของเขา วรพล
ถึงแม้ว่าเขายังถูกคลุมหน้าอยู่ แต่วรพลจำธัชชัยได้ตั้งแต่เห็น
และวัจสาก็จำเขาได้เช่นกัน
ที่จริงเมื่อสักครู่มีสองเสียงดังขึ้นพร้อมกัน แต่ว่าอีกเสียงหนึ่งมันช่างอ่อนแอและน่าสงสาร ธัชชัยจึงไม่ได้ยิน
เธอ วัจสาไม่ใช่แม่ที่ประเสริฐเลิศเลออะไร เธอต้องการมีชีวิตต่อ ลูกของเธอยังไม่ทันไรก็อายุสี่เดือนแล้ว เดิมต้องการจะหนีหายไปกับลูก แต่กลับเจอเรื่องนี้เสียก่อน…
เธอเองยังไม่เคยให้ลูกได้อยู่อย่างสบายเลย! แล้วยังต้องมาตกระกำลำบากกับเธอเช่นนี้อีก ตอนนี้คงจะลำบากน่าดู!
วัจสาต้องการให้ลูกในท้องของเธอได้มีชีวิตต่อไป ไม่ว่าเธอจะสูญเสียอะไรก็ตาม!
ผ้าคลุมหัวธัชชัยถูกเปิดออก ธัชชัยไม่ได้เห็นแสงมานานจึงหรี่ตา เพื่อให้ตัวเองได้คุ้นเคยกับแสง แล้วจึงมองเห็นวัจสาและวรพลได้อย่างชัดเจน
วรพลยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้วีลแชร์ดังเดิม เพียงแต่ขาของเขาถูกโซ่คล้องเอาไว้ จุดที่ล่ามอยู่ห่างจากตัวเขาเพียงสามเมตรเมื่อเห็นธัชชัย เขาจึงรีบขยับวีลแชร์มา แต่กลับสุดความยาวจำกัดของโซ่วัจสายังคงนั่งนิ่งๆที่เดิม เอาแต่จ้องมองธัชชัย เธออยู่ห่างจากวรพลห้าเมตร เนื้อตัวสะอาดสะอ้านใบหน้ารูปงามนั้นไม่ได้โดนแดดมานาน จึงทำให้ผิวขาวซีดชุดตัวโคร่งแบบเกาหลีนั้น ถูกเปลี่ยนเป็นชุดรัดรูปที่สองเตรียมไว้ให้ร่างเล็กของวัจสามีหน้าท้องนูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดว่ากำลังตั้งครรภ์ครรภ์ที่อายุสี่เดือนนูนออกมาเห็นได้ชัด นี่เป็นจุดประสงค์ที่สองเตรียมชุดนี้ไว้ให้เธอ! เขาต้องการให้ธัชชัยรู้ ว่าวัจสาภรรยาของเขานั้นตั้งครรภ์! และที่นูนขึ้นมานั้นคือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอง!วัจสาเงียบจนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจตัวเองแต่ธัชชัยเพียงแค่มองผ่านเธออย่างนิ่งเฉย แววตาของเขามองไปยังวรพล ไม่แม้แต่มองมาที่เธอและลูกวัจสารู้ว่าตอนนี้ธัชชัยคงจะเกลียดเธอ ที่เธอแอบตั้งท้องโดยที่ไม่ได้บอกเขา แล้วตอนนี้ยังถูกจับมาเป็นหมากวัจสาอดไม่ได้ที่จะคิด ถ้าหากตอนนั้นเธออยู่แต่ที่หมูบ้านแจ่มใส ก็คงจะดี เป็นคุณครูที่นั่น สอนหนังสือเด็กๆ วาดรูป เต้นรำ ยังไงซะก้ดีกว่าตอนนี้อำเภอพัดรักนั่งหันไปทางธัชชัย สีหน้าของเขาไม่ได้ดุสนุกเหมือนเกมกำลังจะเริ่มขึ้น แต่เป็นสายตาอาฆาตอย่างบอกไม่ถูก ที่เข้าไปในอดีตของเขา“ธัชชัย นายเลือกวัจสาเถอะ! เธอตั้งท้องลูกของนายตั้งสี่เดือน! มีคุณค่ากว่าการที่ฉันจะมีชีวิตต่อไป!” วรพลที่อยู่บนเก้าอี้วีลแชร์พูดหว่านล้อมขึ้นก่อน ว่าให้เขาเลือกวัจสาสองแม่ลูกที่จริงอำเภอพัดรักสามารถปิดปากของวรพลและวัจสาได้ เพื่อไม่ให้พวกเขารบกวนการเลือกขอธัชชัย แต่เขากลับไม่ทำ เขาต้องการให้ธัชชัยตกอยู่ในความลำบากวรพลพูดไม่หยุด และวัจสาเพียงแค่ยืนอยู่เงียบๆไม่ได้ร้องขอชีวิตให้ตัวเองและลูกน้อย และไม่ได้พูดถึงความเป็นแม่ใดๆเพราะเธอไม่สามารถทนเห็นวรพลตายได้ และก็ไม่สามารถทนเห็นลูกของเธอตายคาได้เหมือนกันเธอไม่มีอะไรแล้ว มีเพียงลูกน้อยที่แขวนชีวิตไว้ที่เธอ!ดังนั้นเธอจึงเงียบก้มหน้าเล็กน้อย เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองธัชชัยตรงๆ กลัวจะเห็นความเย็นชาที่คุ้นเคยนั้น“ธัชชัย พี่ใช้ชีวิตมาพอแล้ว! พี่จะไปอยู่ในท้องของคนอื่นแล้ว!”วรพลเปลี่ยนวิธีพูดกล่อมธัชชัย เขาหวังว่าคนที่ตายจะเป็นตัวเขาเอง แล้วเอาความหวังของการมีชีวิตให้วัจสาและลูกธัชชัยไม่ได้ตอบคำถามของวรพล แต่หันไปประจันหน้ากับอำเภออพัดรัก“อำเภอพัดรัก ไม่ว่านายจะโกรธแค้นอะไรพวกเราสองคนพี่น้อง แต่นายต้องรักษาคำพูดแบบลูกผู้ชาย!”“ตอนนี้ฉันจะเลือกได้แล้วหรือยัง?”ณ ตอนนี้ ในใจของธัชชัยนั้นสงบเสียยิ่งกว่าอะไรเหมือนกับอำเภอพัดรักที่ผ่านเรื่องราวในใจ จนกลับมาโหดเหี้ยมดังเดิมเขาเอียงตัวเล็กน้อย แปดยื่นถาดอันหนึ่งส่งมาให้เขา ในนั้นมีปืนอยู่หนึ่งกระบอกปืนกระบอก m500 คือปืนที่มีความรุนแรงมากที่สุดในโลกชนิดหนึ่ง ทั้งหมดในนั้นมีเพียงสามนัดเวลาผ่านไปเนิ่นนาน อำเภอพัดรักไม่ได้จับปืนเองมานานแล้ว ดังนั้นตอนที่ใส่กระสุน เขาทำมันอย่างช้าๆมีเพียงในใจของเขาที่รู้ดี ที่ช้าไม่ใช่การกระทำ แต่เป็นความแค้นที่ไม่มีที่มาอยู่ท่ามกลางกระสุนปืนมาหลายปี เขาสามารถหลับตาและประกอบปืนกระบอกนี้ไปมาได้เป็นสิบครั้งแต่วันนี้ เขาทำมันได้ช้ามากหรืออาจจะรู้สึกว่าจะได้จัดการทายาทของลูกชู้คนนี้เสียที จึงต้องเป็นพิธีเสียหน่อยให้ผู้หญิงคนนั้นเห็นอย่างชัดๆ ต่อให้เธอตายไป ก็จะตายอย่างสงบไม่ได้ นี่เป็นผลที่เธอหักหลังเขา พรมมิน!อย่าคิดว่าตายแล้วทุกอย่างจะจบลง! ความผิดของเธอ ก็ต้องให้ธัชชัยลูกชายของเธอมารับแทน! ไม่ เป็นการลงโทษแบบเท่าตัว!