วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 384 กลัว
ตอนที่ 384 กลัว
วัจสากินเอาๆ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจคำพูดของกนิษฐาเลยแม้แต่นิดเดียว
“ธัชชัย คุณมันหน้าไม่อาย”กนิษฐาหมดแรงจะสู้กับความหน้าหนาของธัชชัยจริงๆ แล้ว
เพื่อจัดการกับคนที่หน้าไม่อายนั้น มันจัดการได้ยากกว่าคนไม่อยากมีชีวิตอีกด้วยซ้ำมั้ง!
วรพลเริ่มที่จะเข้าใจในจุดประสงค์ที่เธอถามเขา แน่นอนว่าเธอไม่ได้อยากที่จะแต่งงานกับเขาจริงๆ เธอเพียงแค่ต้องการหาโอกาสให้ธัชชัยและวัจสาอับอาย
แต่เขากลับเชื่อเสียสนิทใจทั้งยังหัวใจเต้นแรง ไม่ใช่ว่ารู้อยู่แล้วหรือไงนะว่าคนที่เธอรักคือธัชชัยน้องชายของเขา? เขายังจะไปหวังอะไรอยู่ได้?
วรพลไม่อยากให้วัจสาต้องขายหน้าอีก ศักดิ์ศรีของผู้หญิงคนหนึ่งมันสำคัญไม่ใช่เหรอ?
ดังนั้นเขาจึงพูดออกไป “ฐา เธอเข้าใจผิดแล้ว จริงๆ แล้ว…”
พ่อบ้านภูษิตก็ขัดเขาขึ้นเหมือนครั้งที่แล้ว “คุณชายใหญ่ครับ เดี๋ยวผมป้อน….”
“พวกนายไม่ต้องมาขัดฉันแล้วเลิกปิดบังได้แล้ว นี่มันไม่ยุติธรรมกับสาเขาเลยสักนิด เธอเป็นคนในครอบครัวเรานะ เธอไม่ควรจะมาโดนละเมิดแบบนี้! ”
ในครั้งนี้วรพลตั้งใจจะบอกให้กนิษฐาได้รู้จริงๆ
“ฐา ฉันจะบอกให้เธอรู้ คนที่สาเขาแต่งงานด้วยไม่ใช่ฉัน แต่เป็นธัชชัยน้องชายของฉันเอง แค่แรกเริ่มใช้ชื่อของฉันเท่านั้น แต่คนที่แต่งจริงๆ คือธัชชัย”ประโยคที่วรพลอยู่ๆ ก็พูดออกมานั้น ทำเอากนิษฐาตะลึงหน้าเอ๋อไปทันควัน“ว่าไงนะ? วรพล คุณพูดอีกรอบหนึ่งได้มั้ย? ”จริงๆ กนิษฐาก็ได้ยินนั่นแหละ แต่เธอไม่อยากจะเชื่อ และก็ไม่กล้าที่จะเชื่อด้วย ตางามเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ราวกับพร้อมที่จะระเบิดเต็มทีธัชชัยไม่ได้ห้ามวรพลอีกแล้ว เพียงแค่ยักคิ้วเป็นสัญญาณให้พ่อบ้านภูษิตไปล็อกประตูห้องนั่งเล่นพ่อบ้านภูษิตค่อยๆ แอบย่องออกจากที่ที่กำลังจะกลายเป็นสนามรบ ตรงไปที่ทางเดิน“ฉันบอกว่าชัยกับสา เขาเป็นสามีภรรยากัน สามีภรรยาแบบถูกต้องตามกฎหมายด้วย! ”ตอนแรกวรพลก็ไม่ได้อยากจะให้กนิษฐาเสียใจ แต่มาถึงตรงนี้แล้ว มันก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรอีกต่อไป เพราะมันมีแต่จะทำร้ายเธออีกทั้งยิ่งตอนนี้ธัชชัยก็ต้องไปสู้รบตบมือกับอำเภอพัดรักนั่นแล้วด้วย หลังจากนี้ก็ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันไม่มีใครที่สามารถคาดเดาได้เลยเมื่อได้ยินวรพลพูดเพื่อปกป้องตัวเธอเอง วัจสาก็ใจเต้นแรงขึ้นมา แต่เธอก็ยังคงก้มหน้าก้มตากินข้าวเงียบๆ ต่อไป โดยที่ไม่ได้เหลือบไปมองกนิษฐาที่ส่งสายตามาราวกับจะกินเธอได้อยู่แล้ว“คุณกำลังจากบอกว่าคนที่ยัยอินโนเซนต์นี่แต่งงานเข้ามาด้วยตั้งแต่แรก คือธัชชัยอย่างนั้นเหรอ? ไม่จริง เป็นไปไม่ได้! ”กนิษฐาคิดถึงความเป็นไปได้มาแล้วเป็นหมื่นๆ ข้อ แต่ก็ไม่เคยคิดถึงว่าคนที่วัจสาแต่งงานด้วยคือธัชชัยทำไมคนอย่างธัชชัยถึงได้แต่งงานกับคนโง่แบบวัจสาได้? เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่หยิ่งจะตายไป เขาต้องการอิสระที่อยากไปไหนก็ได้ โดยที่ไม่มีใครมาผูกติดกับเขาเอาไว้“ฐา…เธออย่าเสียใจไปเลยนะ….เธอต้องยอมรับความจริง”วรพลมองดูกนิษฐาที่เจ็บปวดใจ ก็ทำได้แค่พูดคำปลอบที่ไม่ได้มีประโยชน์อะไรมาให้เธอ“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆ ” กนิษฐาเริ่มหัวเราะขึ้นมา หัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหล เสียงหัวเราะนั้นดูเหมือนจะเป็นการเย้ยหยันตัวเอง เย้ยหยันโลกใบนี้ เย้ยทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น!วรพลกดสวิตช์รถเข็นของเขา ให้เข้าไปใกล้เธอก่อนจะเอื้อมไปจับมือที่กำเอาไว้ด้วยความโกรธ“ฐา…สากับชัยเขารักกันจริงๆนะ เธอที่จะอวยพรให้พวกเขาเถอะ”วรพลไม่รู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะใจดี อบอุ่นและอ่อนโยนแบบเขา ดังนั้นสิ่งที่เขาเรียกว่าคำปลอบโยนนั้น จึงกลับกลายเป็นน้ำมันที่ชโลมไฟให้ลุกลามขึ้นพูดออกมาได้ยังไงรักกันจริง นั่นมันยิ่งทำให้ความเศร้าโศกในใจของกนิษฐาแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นและเกลียดชังอย่างรวดเร็วเธอหันสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธจ้องไปที่วัจสาอย่างกินเลือดกินเนื้อครั้งนี้วัจสาไม่หลบแล้ว เธอมองตอบกลับไปอย่างใจเย็น เธอไม่อยากจะอธิบาย มันมีอะไรจะต้องอธิบายด้วยเล่า?เธอสามารถพูดได้ว่าตัวเธอเองเป็นผู้บริสุทธิ์ที่ถูกหอกมาตั้งแต่แรกไม่ใช่เหรอ? เป็นเหยื่อไม่ใช่เหรอ? เธอเองก็เพิ่งจะรู้ความจริงเมื่อไม่นานมานี้เองนะ แต่กนิษฐาที่กำลังหัวร้อนอยู่แบบนี้จะเชื่อคำที่เธอพูดมั้ยหล่ะ?เมื่อเห็นว่าวัจสาเงียบไม่หืออือ กนิษฐาจึงตวัดสายตาไปหาธัชชัยที่นั่งกระตุกยิ้มอยู่อีกด้านหนึ่ง จู่ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนว่าเธอเป็นตัวตลก ที่กระโดดไปมาระหว่างสองสามีภรรยานี้ธัชชัยให้วัจสาเป็นทั้งคนทั้งหมาของเขา และจะเอาเธอไว้ทำอะไร?เมื่อรู้ความจริงได้นั่นเธอก็รู้สึกว่าคำพูดต่างๆ นานาที่เคยด่าทอว่าร้ายเย้ยหยันวัจสาไปนั้นมันกลับกลายเป็นย้อนเข้ามาหาตัวเธอเองแต่คำคำที่เคยว่ามันแทงทะลุเข้ามาในใจของเธอ จนทำได้แค่หัวเราะเยาะให้แก่ความโง่เขลาของตัวเอง“ฐา ขอโทษนะ…ขอโทษจริงๆ เธออย่าเป็นแบบนี้ได้มั้ย? ”วรพลขอโทษขอโพยเธออีกครั้ง ขอโทษที่เขาปิดบังเธอ คำขอโทษที่มันไม่ได้จำเป็นนั้น เขาเอาแต่พร่ำพูดไม่หยุดเขาจับมือเธอเอาไว้ มันไม่ได้แน่นมาก ด้วยเพราะเขาไม่ได้รับการอนุญาตให้ทำ แต่นั่นก็เกือบจะใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในการทำแล้ว“ออกไป อย่ามาแตะต้องต้องฉัน! ”ตอนนี้กนิษฐาโกรธจนกลายร่างเป็นสิงโตตัวเมียแล้ว เธอดึงมือออกอย่างแรง นั่นทำให้ร่างๆ ผอมๆ ของวรพลนั้นกลิ้งตกลงมาจากรถเข็นอย่างฉับพลันมองๆ ดูแล้ว การที่ธัชชัยเลือกที่จะปิดบังกนิษฐานั้นถือว่าถูกต้องทีเดียวร่างกายส่วนร่างของวรพลไม่สามารถที่จะขยับได้ ไม่ต้องพูดถึงที่เขากลิ้งตกมาบนพื้นเลย ไม่สามารถขยับไปไหนได้เลย