วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 378 ธัชชัยฉันรักคุณ
ตอนที่ 378 ธัชชัยฉันรักคุณ
ธัชชัยหน่ะถูกวางไว้ในลุคเพย์บอย จริงๆ ด้วยฐานะของเขามันไม่ได้ดูเป็นมลทินเหรอเสื่อมเสียแต่อย่างใด อีกทั้งยังดูน่าอิจฉาด้วยซ้ำไป
แต่กับเธอนั้นไม่เพียงแต่ต้องถูกวิพากษ์วิจารณ์จากพวกกลุ่มผู้ถือหุ้นของบริษัทบีเคเทหนึ่งแล้วคนอื่นๆ ที่เป็นคนนอกก็คงจะประณามเธอที่ยั่วยุน้องเขยตัวเอง
“หิวเหรอ? กินฉันก็พอแล้ว”
น้ำเสียงของธัชชัยทำเอาเธอรู้สึกจั๊กจี้ไปหมด หิวก็กินเขาเนี่ยนะ? ฟังแล้วอยากจะกัดเขาสักทีเพื่อระบายความหมั่นไส้
ธัชชัยก้มลงดูดเค้นเม็ดบัวแดงนั่นอีกรอบ มันเจ็บจนวัจสาต้องสูดหายใจเข้า
ผลักยังไงก็ไม่ไป จะหลบก็ไม่ได้ จะร้องก็ร้องไม่ออก เธอทำได้แค่บิดตัวเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
ทันใดนั้นเหมือนว่าเธอโดนสะกดจิต ปากของเธอค่อยๆอ้าขึ้น
“ ธัชชัย จูบที่ท้องฉันหน่อยได้มั้ย? ”
พูดออกไปเท่านั้นวัจสาก็รู้สึกไม่น่าเลย นี่เธอพูดอะไรออกไปเนี่ย? เธอหล่ะอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ขาดๆ ไปเสีย
ธัชชัยเงยหน้าขึ้นไป นั่นทำให้หัวใจเธอแทบหยุดเต้น ไม่สามารถหลีกเลี่ยงที่จะสบตากับเขาได้เลย
ฟันเขี้ยวคมขาวแข็งแรงงับเบาๆ ที่ส่วนบน นั่นทำเอาวัจสาถึงกับครางออกมาอย่างอดไม่ได้
เขาพูดด้วยน้ำเสียงร้ายกาจ “ดูเหมือนว่าคุณจะชอบให้ผมลูบท้องจูบท้องคุณจังเลยนะ”ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่มุมอังกฤษ วัจสาก็ให้เขาลูบท้องของเธอซ้ำไปซ้ำมาธัชชัยเพียงกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างชั่วร้าย ผู้หญิงนี้มีรสนิยมไม่เหมือนคนอื่น แปลกดีแฮะเขาใช้มือใหญ่ของเขาเคลื่อนลงไปที่ท้องของหญิงสาวสัมผัสอ่อนโยนราวกับคลื่นน้ำ“วัจสา..เธอคงไม่ใช่ว่ามีพุงขึ้นนะเนี่ย? ”ธัชชัยเพียงพูดไปตามใจคิด ด้วยเพราะช่วงท้องของเธอขยายใหญ่ขึ้นไม่น้อยเลยอีกอย่างใจเขาก็มีแต่ความคิดที่จะแก้แค้นให้พี่ชายซ้ำยังเพราะเขายังไม่เคยเป็นพ่อคนมาก่อน ดังนั้นเมื่อวัจสาให้เขาลูบท้องนั้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกถึงอะไรอย่างอื่นแน่นอนหล่ะว่าวัจสาเสียใจ มันเป็นเพราะเธอฉุกละหุกพูดออกไปไม่ทันคิด“ฉัน…เอ่อประจำเดือนจะมาแล้วอ่ะ มันก็เลยปวด….ถ้าคุณจะไม่จูบก็ไม่เป็นไร”พูดจบ เธอก็คิดอีกแล้วว่าไม่น่าเลย เขาถามออกมาแล้วแท้ๆ ทำไมเธอถึงยังไปหลอกอีกนะแต่พอคิดถึงสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว พอมาคิดคะเนดู เธอจึงล้มเลิกความคิดที่จะบอกไปแต่วัจสาก็รู้สึกว่าเหตุผลและความต้องการของเธอดูจะทำให้แย่ การที่ผู้หญิงเป็นประจำเดือน นั้นมันเป็นเรื่องที่ผู้ชายส่วนมากไม่ชอบนักหนาเขาก็ต้องการที่จะขย่มเวลาที่คุณสะอาดกันทั้งนั้น หากถ้าประจำเดือนมาหล่ะก็ ใครๆ ก็คงจะออกห่างนั่นแหละดังนั้นการที่เธอให้ธัชชัยจูบท้องนี่ เธอมีปัญหาทางสมองป่ะวัจสาเอ้ย?เธอคิดว่าชายหนุ่มจะผลักเธอออก แต่เขากลับไม่ได้ทำแบบนั้นวัจสายังไม่ทันจะพูดจบดี เขาก็ค่อยๆ ลดลงมาจูบเบาๆ ที่หน้าท้องของเธอในวินาทีนั้นเอง แววตาของเธอก็ชุ่มไปด้วยน้ำตา อีกทั้งยังวิ่งแข่งกันลงมาเป็นสาย เธอกัดฟันแน่นเพื่อพยายามฝืนกลืน แต่มันก็อดไม่ได้ สุดท้ายจึงร้องไห้ออกมาการที่ได้ยินเสียงหญิงสาวร้องไห้ นั่นทำให้หัวใจของเขาไม่เป็นสุข“เจ็บจนร้องไห้เลยหรอ? ”ธัชชัยจูบเธอเบาๆ ที่หน้าท้อง จูบเรื่อยๆ จากนั้นก็มาจูบประทับที่บ่อเกิดแห่งน้ำตาวัจสากอดธัชชัยแน่น เธอต้องการที่จะใช้ทุกวินาทีชีวิตของเธอเพื่อกอดเขา“ธัชชัย ฉันรักคุณนะ”ในที่สุดเธอก็พูดออกมา ไม่เคารพตัวเองก็ช่าง จะน่าอายแค่ไหนก็ช่าง เธอไม่ต้องการอะไรแล้ว เธอแค่อยากจะกอดเขาเอาไว้ และพูดสิ่งที่อยู่สุดลึกของก้นบึ้งหัวใจ ไม่อยากจะต้องโกรธเขาอีกแล้วดังนั้นวัจสาจึงทำมันออกไปเมื่อจู่ๆ ก็ถูกหญิงสาวสารภาพรักต่อหน้า ธัชชัยกระตุกยิ้มร้ายๆ นิดหนึ่งก่อนจะจูบเบาๆ เพื่อเป็นการตอบรับการสารภาพรักของหญิงสาวหากถ้าสมองของมนุษย์สามารถบันทึกวิดีโอไว้ได้นั้นมันจะดีแค่ไหนนะ? วัจสาอยากที่จะเก็บช่วงเวลานี้เอาไว้ ในตอนนี้ที่ไม่ต้องมีอะไรให้คิด เป็นช่วงเวลาที่สามพ่อแม่ลูกได้เพลิดเพลินด้วยกันแต่น่าเสียดายที่สมองมันไม่มีเมมโมรี่ วันๆ หนึ่งมันจะต้องหายไปอ้อมกอดที่อบอุ่นและหนาแน่นของชายหนุ่ม มันเป็นอ้อมกอดที่เธอและเจ้าตัวน้อยปรารถนาหากถ้ามันจะสามารถเป็นไปได้ เธอก็ไม่อยากจะเอาลูกน้อยของเธอระเห็จไปเมืองเจียงหนาน เธอเพียงอยากที่จะอยู่ข้างๆ เขาเงียบๆ ให้ธัชชัยเป็นอ้อมกอดของพวกเขาแต่พายุลูกใหญ่ใกล้เข้ามาเต็มที มันใหญ่เกินกว่าที่เขาจะดูแลพวกเธอ ดังนั้นเธอจึงจำต้องหลบไปชั่วคราวและเมื่อพายุลูกนี้ได้ผ่านพ้นไปแล้ว พวกเขาก็คงไม่ต้องอยู่กันเพียงแม่ลูกอีกต่อไปวัจสาร้องไห้ออกมาอย่างขมขื่น นั่นยิ่งทำให้เขาเป็นกังวลเขาค่อยๆ ดูดเอาน้ำตาของเธอจากใบหน้างาม น้ำตาเค็มๆ กับความรู้สึกแสนจะขื่นขมของเธอ นั่นทำให้เขาเป็นห่วง