วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 346 ถูกไม่ถูกทำตัวเองรู้ดีที่สุด
ตอนที่ 346 ถูกไม่ถูกทำตัวเองรู้ดีที่สุด
คืนนี้ วรพลนอนไม่หลับทั้งคืน
เพราะธัชชัยปิดเครื่อง และโทรศัพท์ของกนิษฐาไม่มีคนรับ
วรพลไม่ได้กังวลธัชชัยที่อยู่กับโสธร แต่เขาเป็นห่วงกนิษฐาที่ไปrichbabyเพื่อพาธัชชัยกลับมา เด็กผู้หญิงไม่สมควรไปที่แบบนั้นคนเดียว
วัจสากินอิ่มเรียบร้อย นอกจากเรื่องเงินแปดหมื่นนั้นก็ไม่มีเรื่องที่เธอกังวลอีก
เพียงแต่ตอนนี้เธอไม่มีวิธี ก็คงทำได้เพียงของจากภูษิต แต่ว่าจะใช้ข้ออ้างอะไรนั้น วัจสายังคิดไม่ออก
เธอไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องธัชชัย เพราะเพื่อนของเขาไม่มีทางทำร้ายเขาแน่นอน ครั้งก่อนที่เธอไปเต้นกับแวววัยที่richbabyก็ได้บทเรียนมาแล้ว
วัจสายิ่งไม่เป็นห่วงกนิษฐา เธอเก่งกาจขนาดไหน ใครที่ไหนจะกล้าทำร้ยเธอ? แค่ไม่ทำให้เธอโมโหก็พอแล้ว
วันที่สองวัจสาตื่นเช้ามาก เพราะต้องรีบไปเรียนคลาสเช้า
แต่วรพลก็ตื่นแต่เช้าเหมือนกัน ดูเขาจะเป็นห่วงกนิษฐาที่ยังไม่กลับมาจากเมือคืน
วัจสามองดูวรพล แล้วยังกังวลเรื่องที่จะเรียกเขาว่าอะไรดี จะเรียก “วรพล” หรือ “พี่ใหญ่” ดีนะ?
ถ้าหากตามกฎหมายแล้ว เธอควรจะเรียกวรพลเหมือนกับธัชชัยว่าพี่ใหญ่ แต่ว่า… ช่างเถอะ ตอนนี้มาคิดเรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ยังไงซะเธอก็จะไปจากเมืองเอสแล้ว มาคิดเรื่องพวกนี้ก็จะปวดหัวเปล่าๆ
“วรพล นายอย่ากังวลไปเลย ธัชชัยกับกนิษฐาต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน” วัจสาพูดปลอบวรพลที่ร้อนรนด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เขามองไปที่ประตูด้านนอกห้องรับแขก เหมือนกับกำลังรอใครบางคนกลับมาวรพลแค่นิ่งไป อารมณ์์ของเขาดิ่งลงจนกระทั่งเขาเห็นร่างของกนิษฐากลับมา ดวงตาจึงเป็นประกายขึ้น“กนิษฐา กนิษฐากลับมาแล้ว…”วัจสามองไปตามเสียงของวรพล แล้วเห็นรถคาดิแลคสีบอล์นของกนิษฐาขับเข้ามาสีหน้าอิดโรย บนตัวเต็มไปด้วยรอยเลือดของบุริน สีน้ำตาลของเลือดนั้นทำให้ผู้พบเห็นตกใจ“กนิษฐาทำไมบนตัวเธอมีรอยเลือด เธอบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า?” วรพลเห็นรอยเลือดบนตัวกนิษฐาจึงรีบร้อนขึ้นมา“ธัชชัยล่ะ? เขากลับมารึยัง?”กนิษฐาไม่ได้ตอบคำถามที่วรพลถามด้วยความเป็นห่วง เธอมุ่งแต่จะตามหาธัชชัยวัจสาพูดเสียงเรียบ “ธัชชัยยังไม่กลับมา”กนิษฐาอึ้งไป ยังไม่กลับมา?“เป็นไปไม่ได้ เขาจะไม่สนใจพี่ของเขาได้ยังไง? ไม่มีทางที่เขาจะไม่กลับมา!” กนิษฐาคิดพลางพูดออกมาด้วยจิตหลุดลอย นี่เป็นสิ่งแรกที่หลังจากที่เธอตื่นแล้วจึงรีบกลับมาบ้านศรีทองเพียงแค่เธออยู่เคียงข้างวรพล ธัชชัยจะกลับมาแน่นอน กนิษฐามั่นใจจุดนี้มองดูกนิษฐาที่จิตใจล่องลอย วัจสารู้สึกเหมือนว่าเธอถูกอะไรกระทบกระเทือนจิตใจมา เพียงแต่เธอกลัวว่าจะไม่ถูกจุดอะไรเข้า จึงไม่ได้ถามออกไปความโกรธของธัชชัยเธอรับไม่ไหว และของกนิษฐาก็เช่นกันแล้วก็เป็นไปตามที่กนิษฐาคิดไว้ ธัชชัยไม่อาจจะทิ้งพี่ชายของเขาได้ ยามฟ้าสาง ร่างใหญ่ของธัชชัยก็ปรากฏต่อหน้าทุกคนต่างจากกนิษฐาที่ดูแย่ลิบลับ เขาดูกระปรี้กระเปร่า แต่งตัวเรียบร้อย“ธัชชัย ฉันดูถูกนายไปจริงๆ เพื่อเป็นการแก้แค้น นายถึงกับยอมนอนกับผู้ชาย?” กนิษฐาน้ำตารื้นขึ้นมาธัชชัยขมวดคิ้วงามทันที นอนกับผู้ชายอะไรกัน?“กนิษฐา เธอบ้าอะไรตั้งแต่เช้าเนี่ย? ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดถึงเรื่องอะไร?”“พอแล้ว ธัชชัย นายเลิกเสแสร้งได้แล้ว ฉันเห็นหมดแล้ว! เมื่อคืนฉันไปหานายที่richbaby เห็นนายกับวิศาลนอนด้วยกัน แถมยังเปลือยกาย!”น้ำตาที่รื้นอยู่ในแววตาของกนิษฐาก็ร่วงลงมา “ธัชชัยนายแก้แค้นแทนพี่นาย โดยไม่สนใจอะไรเลยเหรอ? เพื่อคว้าวิศาลเอาไว้ นายยอมเสียศัดิ์ศรีความเป็นชายเลยเหรอ?”วัจสาได้ยิน ก็งง จะเป็นไปได้ยังไง… พวกเขาทั้งสองเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ? วัจสายังจำผู้ชายที่เหมือนกระทิงคนนั้นได้แล้วก็มีคำหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของวัจสา—รักร่วมเพศแต่วัจสารู้ว่าธัชชัยไม่มีทางเป็นรักร่วมเพศแน่นอน แล้วทำไมถึง…กับวิศาล“กนิษฐาเธอมันบ้าไปแวจริงๆ ฉันแค่ดื่มมากไปทั่นั้นเอง!”ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ กล้าไปหาเขาที่richbaby!“ธัชชัยนายอย่ามาเถียง ฉันเห็นเองกับตา พวกเราต่อยกันขนาดนั้นนายยังนอนนิ่ง คงต้องถุกวิศาลวางยาแน่ๆ”บอกตามตรง ว่าถ้าเธอไม่ได้เห็นเองกับตา กนิษฐาก็ไม่มีทางเชื่อว่าเขาจะไปนอนกับผู้ชาย!“ไม่อยากจะคุยกับคนบ้าอย่างเธอแล้ว!” ธัชชัยพูดนิ่งๆ ไม่อยากจะยืดเยื้อกับเธอต่อไป“อย่าคิดว่าพี่ฉันรักเธอ แล้วเธอจะทอะไรก็ได้นะ!”“ธัชชัยนายก็อย่าหลอกตัวเองไปเลย! ถูกวิศาลทำอะไรมาหรือไม่ นายเองรู้ตัวดีที่สุด!” กนิษฐายังคงยืนหยัด ว่าธัชชัยถูกวิศาลทำอะไรลงไป!“ถ้าหากฉันแก้แค้นไม่สำเร็จ ฉันจะกอดพี่ฉันกระโดดจากภูเขาเมืองเหนือลงไป! และวิศาล เธอไม่มีทางมาทำให้พวกเราแตกหักได้หรอก เขาเป็นเพื่อนเคียงตายของฉัน! ผู้หญิงอย่างเธอจะมารู้อะไร!”ธัชชัยเริ่มจะทนไม่ได้กับความคิดไร้สาระของกนิษฐา เขาคิดออกเพียงแค่เหตุผลเดียวคือ เธอต้องการจะแยกความสัมพันธ์ของเขาและวิศาล!