วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 330 ลูกแข็งแรงดี
ตอนที่ 330 ลูกแข็งแรงดี
“ป้าอ้อย….ฉันไม่ได้เป็นอะไรค่ะ พักสักหน่อยก็คงจะดีขึ้น…เดี๋ยวฉันขอตัวกลับห้องก่อนนะ”วัจสาค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นจากพรม และค่อยๆ ก้าวเดินตรงไปที่ห้องนอนของตัวเอง
“คุณผู้หญิงครับ นั่นมันแรงมากเลยไม่ใช่หรอ? ให้ภูผาขับรถพาไปส่งโรงพยาบาลให้หมอดูสักหน่อยมั้ย? ” พ่อบ้านถามขึ้นคิ้วขมวด
“ไม่เป็นอะไรค่ะ ไม่รบกวนดีกว่า ฉันแค่ตกใจกลัวไปเฉยๆ หน่ะ…เดี๋ยวกลับไปพักผ่อนหน่อยก็คงจะดีขึ้น” วัจสาไม่ยอมให้ภูผาพาเธอไปโรงพยาบาลแน่ๆ อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นสิ่งที่เธอทุ่มเทมามันก็จะไม่เสียเปล่าไปเหรอ?
“งั้นก็ได้ครับ งั้นคุณเข้าไปพักในห้องก่อน เดี๋ยวหมอภาคินใกล้จะมาแล้ว รอเขามาเดี๋ยวผมให้เขาช่วยตรวจคุณผู้หญิงดูสักหน่อยแล้วกัน!”
พ่อบ้านภูษิตเชื่อคำของวัจสา ด้วยเพราะในบ้านตระกูลศรีทองยังมีคนไข้อีกคนที่เป็นหนักยิ่งกว่าและวรพลนั้นก็ต้องการการดูแลอย่างใกล้ชิด
วัจสากลับไปที่ห้องของเธอเพื่อที่จะพักผ่อน ภายในห้องเหลือเพียงวรพลที่อยู่บนรถเข็นพร้อมกับกนิษฐาที่นั่งอยู่บนพื้น
"ฐา เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย? " วรพลเกือบจะสูญเสียชีวิตของเขาเองแม้จนถึงตอนนี้วรพลก็ยังคงเฝ้ามองเธออยู่ เวลาว่างของเขาก็มีแต่คอยห่วงพะวงเอาแต่กับเธอ
“ธัชชัยทำร้ายฉันขนาดนั้น ฉันจะไม่เป็นไรเหรอ? ” เธอยกมือข้างที่เจ็บขึ้นมา “คุณดูสิ นี่มันช้ำไปหมดแล้ว”
“ มันคงเจ็บมากเลยใช่มั้ย” หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดหลังจากที่เห็นแบบนั้น
กนิษฐาสบดออกมาอย่างไม่พอใจ “มันก็ต้องเจ็บสิ ฉันเป็นคนนะ ไม่ใช่แง่งเหล็ก“พ่อบ้านภูษิต มาทำแผลให้ฐาเขาเร็วเข้า”ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่รอยขีดข่วนเพียงเล็กน้อย และเลือดออกนิดหน่อย แต่นั่นก็พอจะให้วรพลปวดใจได้ไปครึ่งค่อนวันได้แล้วเมื่อพ่อบ้านภูษิตทำแผลให้แก่เธอ ก็ทำอย่างเบามือมากแล้ว แต่เธอกลับร้องออกมาอย่างเจ็บปวดคุณกนิษฐา แผลคุณแค่เท่านี้เองทำไมถึงร้องตะโกนขนาดนั้นเล่า ดูอย่างคุณชายใหญ่ที่โดนเผาไปกว่า70เปอร์เซ็นต์ของร่างกาย ถ้าเป็นคุณ คุณจะทนไหวมั้ย? คุณเข้าใจความเจ็บปวดของเขาบ้างแล้วรึเปล่า? ” พ่อบ้านภูษิตพูดกับเธอ แต่ใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยน“ภูษิต คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับฐา” เขาไม่ชอบจริงๆ จะเห็นพวกเขาโทษเรื่องน้ให้เป็นความผิดของเธอกนิษฐาเพียงแค่เบ้ปาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาทันใดนั้นก็เหมือนเธอคิดอะไรขึ้นมาได้ กนิษฐาจึงเอ่ยปากถามขึ้น “เมื่อตอนกลางวันยังดีๆ อยู่เลย ทำไมตอนกลางคืนธัชชัยถึงเป็นบ้าแบบนั้นไปได้? ”“เห้อ มันเป็นความผิดของฉันเองหล่ะ ที่พูดอะไรน่าเศร้าออกไป” วรพลถอนหายใจเล็กน้อย“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ห้ามพูดแบบนั้นอีก” เธอทำหน้าบึ้งอย่างรุนแรง “ตอนนี้เทคโนโลยีก็พัฒนาไปไกลแล้ว คุณจะได้รับการยกกระชับใบหน้าของคุณในไม่ช้าหรอก ไม่ต้องพูดท้อแท้ทั้งวีทั้งวันแบบนั้นมันจะทำให้เขารู้สึกไม่ดี”“ได้สิ เข้าใจแล้ว วันหลังจะไม่พูดอีก” เขาเป็นเหมือนเด็กที่ทำผิด แล้วขอโทษเธอด้วยความจริงใจ“และอีกอย่าง ฉันหน่ะร้องไห้อยู่ข้างหูคุณกว่าสิบชั่วโมง เพื่อที่จะปลุกคุณจากสภาพเหมือนผักเหมือนปลา อย่าให้มันเสียแรงฉเปล่าประโยชน์ อะไรไม่อะไรก็ไปอ้อนกับธัชชัยแบบนี้ มันเสียแรงฉันนะรู้ไหม”เธออีกเสียงคำรามขึ้นอีกครั้งด้วยความไม่พอใจ“ได้เลย ได้สิฉันรู้แล้ว วันหลังจะไม่พูดอีกแล้ว ฉันดูแลตัวเอง ดูแลเธอ….ผลของแรงงานเธอหน่ะ” วรพลเดิมทีตั้งใจจะพูดแบบนั้น แต่หลังจากหยุดไป เขาก็พูดสมทบคำเพิ่มไปอีก ตอนนี้เขามีคุณสมบัติอะไรที่จะดูแลเธอหล่ะ?ไม่ว่ากนิษฐาจะพูดอะไรเขาก็ฟังทุกอย่างที่เธอพูด ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองเมื่อหมอภาคินมาถึงบ้านตระกูลศรีทอง เขาไม่ได้ให้เขาตรวจร่างกายวรพล แต่เข้าไปหาวัจสาเพื่อตรวจเธอก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อดูว่าอาการตกใจของเธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ยด้านของวัจสาที่เห็นคนหิ้วกล่องยาเข้ามาในห้องนั่นจึทำให้เธอรู้สึกไม่โอเค ทำไมหมอภาคินยังต้องมาตรวจเธออีก?“หมะ…..หมอภาคิน ฉะ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว….”วัจสาพยายามปฏิเสธเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้หมอภาคินตรวจเธอ เขาเป็นหมอที่เก่งและฉลาด เขาอาจจะรู้ก็ได้ว่าเธอท้องได้สามเดือนแล้วเธอไม่อาจจะเสี่ยงได้อีกอย่าง หลังจากนอนสักพัก เธอก็รู้สึกดีขึ้น และไม่มีอาการปวดท้องแล้ว“คุณผู้หญิง คุณไม่สะดวกให้ผมตรวจหรือเป็นอะไรรึเปล่า? ” หมอภาคินดึงหูฟังออกมา“เอ่ออื้ม…แบบนั้นแหล่ะ ฉันเป็นแบบนั้นแหล่ะ คือ ฉันไม่สะดวก” วัจสารีบตามน้ำทันที“คุณผู้หญิงครับ ผมเป็นหมอ ในสายตาของผมไม่แบ่งแยกไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย แยกเพียงแค่คุณป่วยหรือไม่เท่านั้น” หมอภาคินพูดขึ้นอย่างเคร่งขรึม“แต่หมอภาคิน คือฉันไม่ได้เป็นอะไร คุณไปตรวจดูวรพลเถอะ ร่างกายเขาก็ไม่ค่อยจะสู้ดี แถมยังตกใจมากด้วย”เธอจ้องมองไปยังหูฟังของหมอภาคินด้วยความเคร่งเครียดไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ภาคินก็พอจะรู้ว่าวัจสาไม่ได้เป็นคนดื้อรั้นอะไร และนี่มันก็เป็นแค่การตรวจร่างกายธรรมดา ที่เธอต่อต้าน แสดงให้เห็นว่ามันจะต้องมีอะไรที่ต้องปิดบังภาคินไม่เพียงแต่มีทักษะทางการแพทย์ที่ดี แต่จิตวิทยาของเขาก็ไม่ได้ศูนย์ไปเสียทีเดียว เขารู้สึกได้ถึงความตึงเครียดของเธอ“คุณผู้หญิงครับ ไม่เป็นไรหรอก แค่ตรวจธรรมดาเท่านั้น เพียงดูว่าอัตราการเต้นของหัวใจของคุณเป็นปกติหรือเปล่า คุณอย่าตื่นตกใจไปเลย”