วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 328 ธัชชัยบ้าไปแล้ว
ตอนที่ 328 ธัชชัยบ้าไปแล้ว
ธัชชัยเดินไปนั่งยองๆ ข้างรถเข็นของวรพลเหมือนกับวัจสา แล้วก็อ้าปากเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่าต้องการที่จะให้วัจสาป้อนถั่วแดงให้เขาเหมือนกับที่ป้อนวรพล
แต่วัจสาก็ไม่ป้อนเขา แถมยังมองข้ามริมฝีปากของเขาแล้วไปป้อนให้วรพลแทน
แต่ทว่าวรพลแต่เด็กก็ไม่เคยที่จะลักขโมยเอาของของธัชชัยเลย ขอเพียงแค่เขาต้องการ ขอเพียงเขามี วรพลก็ให้ได้ทุกอย่างแล้ว เหมือนกับตอนนี้ วรพลแค่ยิ้มๆ แล้วปิดปากลง แล้วมองธัชชัยที่กำลังกินถั่วแดงในมือของวัจสา
“กินซะกินซะ คุณกินไปให้หมดเลยนะ! ”
วัจสาก็รอธัชชัยเหมือนกัน เธอตักถั่วแดงที่เหลืออยู่ทั้งหมดขึ้นมาแล้วป้อนเข้าไปในปากของธัชชัย
มองไปยังปฏิกิริยาของสองสามีภรรยา วรพลรู้สึกดีใจแทนน้องชายของตัวเองและน้องสะใภ้
แต่ว่าเมื่อพูดถึงปัญหาเกี่ยวกับความรู้สึก วรพลก็เงียบไป เขารู้ว่าตัวเขากับกนิษฐานั้นไม่มีทางเป็นไปได้ในอนาคต
วรพลยังคงเป็นคนพิการที่เหงาหงอย!
ในใจนั้นมันเศร้ามอง ความคิดลบๆ ก็มักจะสามารถผุดขึ้นมาตอนนี้การผ่าตัดเปลี่ยนผิวหนังวิธีไหน การฟื้นฟูแบบไหน มันไม่มีสักวิธี สิ่งเดียวที่วรพลสามารถเก็บไว้ได้มีเพียงแค่สิ่งสีขาวๆ ในมือนี้ สิ่งอื่นๆ นั้นมันไม่ใช่ของเขาสักอย่าง!“พ่อบ้าน เข็นฉันขึ้นไปข้างบนหน่อย…… ฉันรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย” เขาเริ่มที่จะทำการปลีกตัวเองออกมา ที่ตรงนั้นเขาไม่มีประโยชน์อีกแล้ว ดังนั้นเขาเลือกที่จะไปดีกว่า“พี่ เดี๋ยวผมพาพี่ขึ้นไปเอง” ธัชชัยเป็นคนแบบไหนกันถึงรู้ว่าพี่ชายตัวเองกำลังอึดอัดอยู่“ไม่ต้องหรอก แกอยู่กับวัจสาไปเถอะ ให้พ่อบ้านพาพี่ขึ้นไปก็พอแล้ว” วรพลมองหน้าธัชชัยแล้วโบกไม้โบกมือ“ครับ ไปเดี๋ยวนี้เลยครับ! ” พ่อบ้านภูษิตรีบขานรับพร้อมกับวางแฟ้มเอกสารในมือลงแล้วเดินเข้ามา“ภูษิต ลำบากคุณแล้วจริง อยู่กับฉันมาตั้งนาน อายุก็เยอะขนาดนี้แล้วยังต้องมาคอยดูแลฉันอีก! ”ทันใดนั้นวรพลก็นำมือไปวางไว้บนบ่าของพ่อบ้านภูษิต“คุณชายทำไมจู่ๆ ถึงพูดอะไรไร้สาระแบบนี้ละครับ? ผมสามารถรอคุณชายครับ ชาตินี้ผมโชคดีมากแล้วจะหาเจ้านายที่ใจดีแบบคุณได้ที่ไหนอีก? ตราบใดที่คุณไม่เกลียดพ่อบ้านที่ทั้งแก่ทั้งไม่มีประโยชน์คนนี้ ภูษิตคนนี้ก็พร้อมที่จะอยู่กับคุณชายตลอดชีวิตครับ”พ่อบ้านภูษิตทำแบบนี้เพื่อให้วรพลสบายใจ แต่จริงๆ แล้วเงินเดือนก้อนหนาๆ นั้นสามารถเลี้ยงเขาไปยังช่วงชีวิตนึงเลย แต่ว่าเขาทิ้งวรพลคุณชายพิการที่ถูกไฟไหม้คนนี้ไม่ลงจริงๆ“ ทำไมนะ คนสองคนนี้ถึงได้มีความรู้สึกเศร้าใจอย่างนี้? ” อยู่ๆ ธัชชัยก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “เพราะพี่ชายผมช่วยชีวิตผม จึงทำให้ถูกไฟไหม้แบบนี้ พ่อบ้านภูษิตผมเศร้าใจเหลือเกิน!“ทำไมต้องมาเกิดกับวรพลที่เป็นคนดีเสียขนาดนี้ด้วยนะ? ทำไมมันถ้ามันเกิดกับฉันแล้วมันจะดีอย่างนั้นหรอ? ผมอยากให้พี่สนใจผมรึไง? อยากให้พี่เอาชีวิตของพี่มาช่วยผมมั้ย? ทำไมพี่ถึงต้องถูกเผาแบบนี้ด้วย? มันสมควรแล้วเหรอ? ”พูดจนถึงประโยคสุดท้าย ธัชชัยก็เหมือนคำรามขึ้นมาอย่างโกรธเคือง เส้นเลือดสีเขียวที่หน้าผากของเขาเต้นตุบๆ“ธัชชัย แกเป็นอะไรไป? เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่เลย? ”วรพลรับรู้ได้ถึงแรงระเบิดในตัวของธัชชัยในตอนนั้นเอง จู่ๆ วัจสาก็เข้าใจได้แล้วว่าทำไมเขาจึงต้องทิ้งชีวิตของตัวเองเพื่อที่จะแก้แค้นให้พี่ชายของเขา ด้วยเพราะชีวิตนี้มันเปรียบเหมือนชีวิตที่สองของเขา ที่วรพลเป็นคนมอบมาให้“ธัชชัย คุณจะทำร้ายพี่ชายตัวเองหรือยังไงฮะ? ถ้าอยากจะทำร้ายใครก็มาทำร้ายฉันนี่!”วัจสาพุ่งตัวเข้าไปอย่างรวดเร็วจับหลังของเขาเอาไว้ เพื่อไม่ให้เขาร้อนใจมากกว่านี้ น้ำตาก็พลันไหลลงมาด้วยความเจ็บปวดใจในชั่วเวลาที่ไม่รู้จะตายแหล่ไม่ตายแหล่ ก็ประจวบเหมาะกับที่กนิษฐากลับมาบ้านอย่างพอดิบพอดี“อ้า เหนื่อยมากจริงๆ ” ยังไม่ทันที่จะเดินพ้นระเบียงเข้ามา กนิษฐาก็เหวี่ยงรองเท้าส้นสูงของเธอออกจากเท้าไปยังที่เก็บรองเท้าที่ไกลราวไสิบเมตร ก่อนจะเดินเข้ามาชายหนุ่มที่ถูกวัจสากอดเอวเอาไว้ขัดขืนตัวเพื่อที่จะเป็นอิสระจากการโอบรัดของวัจสา เดินตรงเข้าไปหากนิษฐาในทันทีวัจสามีสติได้ก็รู้ในทันทีว่ากนิษฐากำลังตกอยู่ในอันตราย เธอจึงรีบตะโกนร้องบอกเธอทันที“กนิษฐา รีบวิ่งหนีไปเร็ว ธัชชัยเป็นบ้าไปแล้ว!”เธอไล่หลังธัชชัยที่กำลังบ้าดีเดือด ตะโกนร้องบอกกนิษฐาที่ยังคงคงทำหน้าโง่ยืนเซ่ออยู่“อ๊า!” เมื่อเห็นว่าธัชชัยพุ่งตัวเข้ามาหาตัวเธอเองกนิษฐาก็รู้แจ้งในทันที เธอจะไม่คิดว่าเขาเดินมาเพื่อที่จะกอดเธอ คำว่ากอดตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเธอ ดังนั้นกนิษฐาจึงทิ้งถุงเล็กถุงใหญ่ที่ถือมาเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นเห็นมือของเขาถือกำปั้นของเขา เธอรู้ว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องล้อเล่น และก็ไม่ใช่การแสดงเช่นกัน“ธัชชัยนี่คุณคิดจะทำอะไรหน่ะ? ” เมื่อกนิษฐาเห็นหน้าที่บิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธของเขาแล้ว เธอก็เริ่มกลัว ในขณะเดียวกันกับธัชชัยที่ตอนนี้กลายเป็นกระทิงบ้าไปแล้วแล้ว“ฉันก็จะฆ่าเธอยังไงหล่ะ!” ธัชชัยคำรามออกมาน้ำเสียงเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นไม่ต้องสงสัยเลย ความอดทนของวรพลเมื่อครู่เพิ่งจะระเบิด หัวใจของธัชชัยตอนนี้ถูกเกาะกุมความโกรธ ดังนั้นตอนนี้เขาจึงต้องการที่จะระบายความโกรธที่มีออกไปให้หมดถ้าไม่มีใครหยุดเขาไว้ได้ กนิษฐาคงต้องตายคามือของเขาในคืนนี้เสียแล้วหล่ะ!