วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 325 ไม่อยากให้คุณท้องลูกของผม
ตอนที่ 325 ไม่อยากให้คุณท้องลูกของผม
วัจสาที่เพิ่งจะเรียกชื่อของเขาออกมาถลันตัวเข้าไปกอดและฝังใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาของเธอลงไปบนอกแกร่งของเขา
คำว่า “ฉันรักคุณ”ก็ยังไม่อาจที่จะสามารถเปล่งออกไปจากปากได้ นั่นทำให้เธอกัดริมฝีปากขอเธอเอาไว้อย่างแน่น แต่ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา ความเจ็บปวดนั้นทำให้น้ำตาของเธอไหลรินออกมา
“หืมเป็นอะไรเพิ่งรู้ตัวว่ารักผมหรือยังไง? ”ธัชชัยหัวเราะอย่างแผ่วเบา พลางกระซิบถามหญิงสาวที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของเขา
“ก็ออกจากรักผมขนาดนี้ แล้วทำไมถึงไม่ให้ผมแตะต้องตัวเลยหล่ะ? หรือว่าเล่นตัว? ปากไม่ใจต้อนรับอย่างนี้หรือเปล่า? ”
ธัชชัยโอบกอดผู้หญิงในอ้อมแขนของเขา แน่นอนว่าฝ่ามือของเขาที่ไม่ได้ใช้งานนั้นก็ตรงเข้าไปในสะโพกของเธอเพื่อที่จะทำโทษเล็กๆ น้อยๆ
วัจสาร้องขึ้นเบาๆ ด้วยเพราะความเจ็บจี๊ดที่ก้นนั่นทำให้เธอขยับตัวไปด้วยสัญชาตญาณ พยายามที่จะหลีกเลี่ยงมือชั่วร้ายนั่น
“ธัชชัย แค้นของพี่คุณหน่ะ คุณอโหสิมันไปไม่ได้เหรอ”ในที่สุดวัจสาก็ร้องไห้และถามออกไป เธอไม่สามารถหยุดการตัดสินใจของชายหนุ่มได้ แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาไปเสี่ยงกับความแค้นที่ว่านี่เลย ถ้าเป็นอย่างนั้น การที่วรพลเสียสละช่วยเขาไว้ตั้งแต่แรกก็คงเสียเปล่า
แต่คำพูดเหล่านี้ ธัชชัยไม่เคยคิดที่จะรับฟังเลย
ถ้าสามารถโน้มน้าวเขาได้หล่ะก็ วรพลก็คงทำสำเร็จไปตั้งนานแล้วมั้ง
วัจสานึกถึงสิ่งที่กนิษฐาได้เตือนเอาไว้ เธอจึงไม่กล้าที่จะพูดถึงพ่อเลี้ยงของกนิษฐากับธัชชัย พ่อเลี้ยงของเธอฟังดูร้ายกาจพอตัว มันไม่มีทางเลยที่ธัชชัยจะไปข้องแวะด้วยได้
“ มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”
พอเขาพูดถึงเรื่องนี้สีหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา ใบหน้างามถูกปกคลุมด้วยความเย็นชาอีกครั้ง เขามองลึกไปในตาของวัจสาเนิ่นนานก่อนจะเอ่ยปากขึ้นมาเพื่อถามเธอ “วัจสา คุณอยากมีลูกกับผมมั้ย? ”
ทันทีที่คำถามของธัชชัยจบลง มันก็ราวกับมีก้อนหินก้อนใหญ่มากดทับลงมาที่หัวใจของหญิงสาวแต่เธอก็ยังเต็มไปด้วยความตกใจ หรือว่าชายหนุ่มจะรู้แล้วว่าเธอตั้งครรภ์ลูกของเขาอยู่? เธอไม่ตอบแต่เปลี่ยนเป็นถามกลับไป “แล้วคุณต้องการจะให้ฉันมีลูกกับคุณไหมหล่ะ? ”เขามองวัจสาอย่างเงียบเชียบ ใช้เวลาอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตอบกลับด้วยกระแสเสียงเย็นชา “ไม่ คุณไม่สมควรที่จะอุ้มท้องลูกของผมหรอก มันมีค่ามากเกินไป”แต่ละประโยคที่เขาเปล่งออกมานั้นคมราวกับมีด ที่กรีดลึกเข้ามาในหัวใจของวัจสาเธอเพิ่งจะสำเหนียกได้ก็ตอนนี้ว่าผู้ชายคนนี้ช่างโหดร้ายจริงๆ คำพูดเพียงไม่กี่คำของเขาเมื่อครู่ได้ทำลายความอบอุ่นที่มีมาไปเสียจนหมดสิ้นเธอไม่สมควรที่จะอุ้มท้องลูกของเขาอย่างนั้นเหรอ?โดยที่ไม่อาจจะกั้นไว้ได้ น้ำตาของเธอก็ไหลลงมาอีกครั้ง นี่มันเป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอถูกเขาปฏิเสธก่อนหน้านี้เขาก็เคยถามเธอมาแล้วครั้งหนึ่งภาพลักษณ์ที่ดูจะเป็นผู้หญิงหน้าเงินของเธอยังคงตราตรึงลงไปในความคิดของเขา ดังทำให้เขาต้องมาทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซ้ำจนไม่มีที่จะให้ซ้ำความเศร้าโศกของหัวใจเธอเหมือนคลื่นในทะเล ที่จะมาเป็นระลอก ท้ายสุดเธอไม่อาจที่จะกลั้นมันไหว จึงร้องไห้ออกมา“ร้องไห้เสียใจอะไรกัน หรือว่าคุณ….คุณอยากมีลูกกับผมจริงๆ เหรอ? ”ธัชชัยก็ยังคงใช้น้ำเสียงที่ฟังดูไม่เข้าหูแต่หัวใจของเขากลับเต็มไปด้วยความหมองหม่น เขารู้ว่าถนนข้างหน้าของเขาไม่ได้สดใสอีกต่อไปแล้ว ปลาใหญ่ที่ว่านั่นโผล่ออกมาแล้ว และชีวิตของเขาก็จะไม่แน่นอน ทำไมเขาจึงจะต้องทิ้งลูกที่อาจจะไม่มีพ่อไว้กับผู้หญิงที่ซื่อบื้อคนนี้ด้วยหล่ะ?หากเป็นแบบนั้นชีวิตที่เธอที่จะต้องอยู่กับวรพลก็เกรงว่าจะต้องยากลำบากขึ้นเธอส่ายหน้าไปมาไม่หยุด “ไม่ไม่ไม่…..ฉันไม่ต้องการที่จะมีลูกแทนคุณหรอก….ฉันไม่ได้อยาก…..”ผู้ชายตรงหน้าเธอทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดทรมานใจเกินจะบรรยาย เขาไม่อยากให้เธอมีลูกกับเขา แน่นอนหล่ะว่าเขาคงจะไม่รับลูกที่อยู่ในท้องได้สามเดือนของเธออย่างแน่นอนในเมื่อเขาไม่ชอบเด็กขนาดนั้น ดังนั้นเธอก็จะไม่ให้เขารู้เด็ดขาด การที่เด็กคนนี้จะไม่โดนเขาดูถูกถากถาง นั่นจะได้ทำให้เขาเติบโตขึ้นมาอย่างมีความมากยิ่งกว่าเดิมคำพูดของธัชชัย ยิ่งสนับสนุนความตั้งใจที่อยากจะออกไปจากเมืองSของเธอให้แข็งแกร่งขึ้นใบหน้าที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของเขาจางหายไป หายไปในทันทีเลยก็ว่าได้“แบบนั้นหล่ะดีที่สุดแล้ว!”เสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่แยแสแต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะไม่ให้เราได้สนุกสนานกันบนเตียงหรอกนะ เราก็ยังสามารถที่จะสนุกกันได้เหมือนเดิม” ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันที“คืนนี้ไม่ต้องกลับบ้านตระกูลศรีทองแล้ว เดี๋ยวคืนนี้ผมมารับ แล้วไปเปิดห้องกันเอามั้ยหล่ะ? ”จิตใจของชายหนุ่มเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จนวัจสาไม่สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นใครกันแน่“ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้มีความคิดจะทำอะไรแบบนั้น แล้วก็ไม่ต้องการด้วย” พอพูดจบวัจสาก็หันหลังเตรียมจะเดินจากไป แต่ด้วยถูกธัชชัยคว้าเข้ามาไว้ในอ้อมกอดอีกครั้งเขาพูดอย่างแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยพลังอยู่ที่ข้างหูของหญิงสาว “คุณไม่อยาก แต่ผมอยาก และอยากมากๆ ด้วย!”เธอเบื่อผู้ชายคนนี้มากเลยจริงๆ เขาเห็นเธอเป็นอะไรกันนะ? ไม่ยอมให้เธอท้องลูกของเขา แต่ทุกวันนี้กลับใช้เธอเป็นเครื่องปลดทุกข์ทางกายของเขาไปซะ คือแค่กวักมือเรียกแล้วก็ให้ไปเลยแบบนี้เหรอ?“ธัชชัย ไอ้ชั่ว จะไปตายที่ไหนก็ไป อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!”วัจสาใช้มือและเท้าทุบตีเขาอลเวงไปหมดพอดีกับที่มีนักเรียนสองคนที่ดูเหมือนจะเพิ่งกินอาหารเสร็จ แล้วมามุมภาษาอังกฤษเพื่อที่จะติดต่ออะไรสักอย่าง วัจสาจึงยิ่งต่อสู้อย่างหนักราวกับคนบ้าช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย เร็วเข้ามาเอาไอ้โรคจิตนี่ออกไปที !”เธอตะโกนสองสาวนั่นจึงช่วยตะโกนด้วยอีกแรง จากนั้นคนก็ค่อยๆ เยอะขึ้น มีทั้งผู้ชายและผู้หญิง ทั้งหมดนั่นมองมาที่ธัชชัยอย่างไม่วางตา ในขณะที่นักเรียนชายบางคนจะมาช่วยเธอเธอใช้โอกาสเพื่อที่จะหลบหนีจากฝูงชน ให้ธัชชัยได้เผชิญหน้ากับฝูงชนของนักเรียนที่ล้อมเขาอย่างเต็มที่หลังจากวิ่งไปได้สักระยะหนึ่ง วัจสาก็หันศีรษะของเธอกลับไปมองอย่างระมัดระวังเธอเกรงว่าด้วยคำพูดเธอนั้นจะทำให้คนพวกนั้นทำร้ายธัชชัย แต่พอมาคิดดูอีกที มันจะเป็นไปได้ยังไง ด้วยสติปัญญาของธัชชัยแล้ว เขาก็คงจะเอาตัวรอดได้อย่างสบายๆตัวเธอเลยหมดห่วงแต่ถึงแม้ว่าจะคิดไปแล้วอย่างนั้นก็ตามที แต่เธอก็ยังหันรีหันขวางมองไปที่ตรงที่เดิมนั่นอยู่บ่อยครั้ง ก่อนจะกลับใจรีบวิ่งบึ่งไปที่หอพักของตัวเอง