วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 295 นอนไม่หลับ 2
ตอนที่ 295 นอนไม่หลับ 2
“นอนกับผมตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ไม่ได้เป็นเด็กผู้หญิงแล้ว!” ธัชชัยพูดเบาๆ แต่นั่นมันไม่ใช่ประเด็นที่คุยกันอยู่
วรพลเดือดขึ้นมาจริงๆแล้ว “เป็นผัวเมียหนึ่งวันดูแลกันตลอดไป นี่เป็นมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วแต่ไม่ใส่ใจอะไรเลย!”
“ทำไมต้องใส่ใจ? ” พอขีดขอบการกระทำเธอ พวกพี่ก็บอกว่าโหดร้าย ตอนนี้ปล่อยเธอเป็นอิสระ พี่ยังมาบอกไม่ใส่ใจอีก ถ้าอย่างงั้นไหนพี่ผู้ใจดีบอกผมหน่อยว่าต้องทำยังไง? ”
เขาวางขาของเขาบนโต๊ะน้ำชาตรงหน้าเขา ท่าทางราวกับปีศาจ
แต่วรพลกลับเดือดดาล
“ธัชชัย แกออกไปเลย! ถ้าหาสาไม่เจอ ไม่ต้องกลับเข้ามาในบ้านนี้อีก!”
“วรพล นี่เพื่อผู้หญิงคนเดียวที่มาอยู่บ้านเราไม่ถึงปี พี่ถึงกับไล่ผมผู้ซึ่งเป็นน้องชายออกจากบ้านเลยเหรอ? ”
ธัชชัยไม่ได้โกรธ แต่น้ำเสียงของเขาก็ค่อนข้างจริงจัง
วรพลยืนยันคำพูดอย่างหนักแน่น “ใช่ ถ้าแกหาสาเขาไม่ใช่ ไม่ต้องกลับมาที่บ้านนี้อีก!”
“วรพล นี่มันจะมากเกินไปแล้วไหม? ผุหญิงคนนั้นไม่ใช่คนนอกหรือไง? ทำไมต้องเอามาเปรียบกับคนในบ้านแบบผม? ”
ธัชชัยเองไม่ใช่ว่าไม่อยากไปหาวัจสา เพียงแต่ตอนนี้สถานการณ์มันไม่อนุญาตให้เขาไปเขาไม่ใช่คนปกติธรรมดา ดังนั้นโลกที่เขาอยู่ก็ไม่ธรรมดาเช่นเดียวกัน เขาไม่ได้ต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนั้นในขณะที่ตัวเองยังอยู่ในถนนของการล้างแค้นถนนสายนี้ ให้เขาเดินเพียงคนเดียวจะดีกว่าวัจสายัยซื่อบื้อนี่นอนด้วยก็พอแล้ว หากถ้าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าจะปกป้องเธอยังไง ดังนั้นให้เธอหนีไปนั่นแหละ ดีที่สุดแล้ว“ไอ้เลว ไม่ต้องมาต่อปากต่อคำกับฉัน รีบออกไปตามหาเธอ ถ้าแกยังอยู่ที่บ้านนี้ งั้นฉันจะออกไปเอง!” วรพลตะคอกใส่เพื่อที่จะไล่ธัชชัยครั้งนี้เพื่อที่จะได้เธอกลับคืนมา ความรู้สึกที่มีต่อพวกเขาน่าจะช่วยได้ เขายังอยู่ก็ดีไป ถ้าไม่อยู่แล้วก็ช่าง เขาหวังจริงๆ ว่าน้องชายของเขาจะมีคนมาเคียงข้างด้วยกนิษฐากลับมาบ้านพอดีกับที่ได้ยินสองพี่น้องทะเลาะเสียงดังใส่กันด้วยเพราะเรื่องวัจสา“ได้ งั้นเดี๋ยวกินข้าวแล้วผมจะรีบออกไปเลย โอเคมั้ย? ”การที่ทะเลาะกับวรพล ธัชชัยทะเลาะมาตั้งแต่ยังเด็กนั่นแหละ และสุดท้ายวรพลก็จะแพ้เขาทุกครั้งไปแต่ครั้งนี้เขากลับยืนกรานไม่ยอม “ไม่ให้ ถ้าหาไม่เจอก็ไม่ต้องกิน ออกไปหาเดี๋ยวนี้เลย!”วรพลไม่ให้เขาได้ต่อรองใดๆ ไม่มีแม้แต่ความเห็นใจด้วยกนิษฐาถึงกับประหลาดใจยัยอินโนเซนต์นั่นหายตัวไปจริงๆ เหรอ?ทำไมวรพลเพิ่งจะมาร้อนใจ รู้ว่าเมียตัวเองไปนอนกับผู้ชายคนอื่นนี่เพิ่งมาร้อนใจเหรอ?พอคิดเท่านี้กนิษฐาก็เลิกคิ้วขึ้นนิดๆ แบบนี้แสดงว่าวรพลก็ใส่ใจวัจสาอยู่ มันหมายถึงว่าเขามีความเห็นอกเห็นใจกับคนอื่น แบบนี้เธอจะสามารถอยู่กับธัชชัยได้อย่างเปิดเผยไหมนะ?ไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ดี“กนิษฐา อย่ามัวแต่ยืนดูละคร มาช่วยฉันโน้มน้าวพี่ชายฉันที เขาฟังเธอที่สุด ฉันหิวแล้ว จะกินข้าว! ” ธัชชัยเหลือบมองเธอยืนอยู่ข้างๆ แล้วแอบกระซิบลอดไรฟันน้อยมากที่ชายหนุ่มจะขอให้เธอช่วย พอกนิษฐาได้ยินเข้า ก็รู้สึกราวกับมันเป็นการเกี้ยวพาราสี ในใจเลยแฮปปี้เป็นลิงโลด“พลคะ คุณให้ชัยกินข้าวเถอะ ดูสิ เขาหิวจนผอมโซแล้ว คงจะเพราะสองสามวันนี้งานยุ่ง” กนิษฐาย่อตัวกึ่งหนึ่งลงไปตรงหน้ารถเข็นของวรพล พูดเสียงอ่อนนุ่มละมุนราวกับน้ำ แบบที่ไม่เคยทำมาก่อน“ไม่รู้เขาเคยคิดรึเปล่า ว่าตอนที่เขากินเยอะๆ นั่นหน่ะ สาเขาไม่รู้ว่ากำลังหิวหรือมีอะไรตกถึงท้องหรือไม่ ! ไม่ต้องพูดมากเลย ออกไปตามเธอเดี๋ยวนี้ ถ้าหาไม่เจอ ไม่ต้องมากินข้าว หิวให้เป็นบ้าไปเลย”ขนาดกนิษฐามาโน้มน้าวอยู่ตรงหน้า วรพลยังไม่สนใจใดๆ เรื่องนี้มันจริงจังจริงๆ“เห็นไหมหล่ะกนิษฐา สิ่งที่เธอพูดมันไร้ประโยชน์แล้วตอนนี้ ไม่งั้นเธอลองจูบพี่ชายฉันหน่อยสิ้ ดูสิ้จะเป็นยังไง? ”ธัชชัยหลีกเลี่ยงที่จะคุย ไม่มีเลยแม้แต่นิดที่จะแสดงว่าเขาจอยากจะไปหาภรรยาตามกฎหมายของเขาร่างกายของกนิษฐาราวกับถูกแช่แข็ง แค่ให้มองหน้าของเขาได้นั้นก็นับว่าดีแค่ไหน นี่ยังจะให้เธอจูบเขา? มันรับไม่ได้เลยจริงๆ เธอจ้องมองธัชชัยด้วยความโกรธเขากลับมองมาด้วยสายตาที่เย็นชา ไม่พอใจในการแสดงเธอ“งั้นคุณก็หิวไปเถอะ หิวให้บ้าไปเลยอย่างที่พี่คุณบอก!”กนิษฐาพูดจบก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปทางโต๊ะอาหารรอจนกนิษฐาเดินไปแล้ว วรพลจึงพูดขึ้นอย่างจริงจังอีกครั้ง “ชัย แกไปตามหาเธอเถอะ มันเป็นความรับผิดชอบของแก เอ้อ หน้าที่มากกว่า แกเป็นผู้ชาย ต้องทำตามหน้าที่ !”น้ำเสียงของเขาได้อ่อนโยนมากขึ้นคิ้วที่ผูกปมของธัชชัยลดลงเล็กน้อย แล้วจึงค่อยๆ ลุกขึ้นจากโซฟา“โอเค งั้นผมจะออกไปหาเดี๋ยวนี้ คืนนี้จะไม่กลับมาอีก เพราะเราสองคนเปิดห้องข้างนอกกัน พี่ไม่ต้องคิดว่าผมเกินไปหล่ะ”ธัชชัยพูดจบ ก็ก้าวขายาวๆ ของเขาเดินออกไป แต่เมื่อเขาเดินออกมาจากประตูบ้านศรีทองไปแล้ว เขาก็ตระหนักได้ว่า คืนนี้ก็คงจะเป็นอีกคืนที่เขานอนไม่หลับ