วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 282 คนที่แต่งงานด้วยเป็นธัชชัยจริงๆ
ตอนที่ 282 คนที่แต่งงานด้วยเป็นธัชชัยจริงๆ
ในขณะที่วัจสากำลังคิดใคร่ครวญเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็พลันดังขึ้น “วัจสา แกล้มลงในห้องน้ำแล้วรึไง? แกสารภาพมาเลยนะ อายมาจะชั่วโมงแล้ว นี่มิเตอร์หมุนติ้วแล้วล่ะมั้งเดี๋ยวได้ชดเชยค่าน้ำแน่ๆ
ที่หน้าประตูห้องน้ำ แวววัยกำลังพร่ำเพ้อกับค่าน้ำที่เธอต้องเสีย จึงร้องโวยวายอย่างเศร้าสร้อย
“คุณนายตระกูลศรีทอง ฉันของเชิญแกกลับไปอาบน้ำที่บ้านแกทุกวันเลยก็แล้วกัน ค่าน้ำก็ไม่ต้องจ่าย และสภาพแวดล้อมที่ดีกว่าหอพักเสียอีก!”
วัจสาหมดหนทาง จึงจำต้องเช็ดตัวเองและใส่เสื้อผ้าออกมา
คืนนั้นทั้งคืน วัจสานอนยังไงก็นอนไม่หลับ จำต้องพลิกตัวไปมาอย่างไม่รู้จะทำยังไง
เมืองSกำลังเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ ลมพัดเข้าหน้าต่างไหวๆ วัจสาไม่ใช่ว่าไม่อยากหลับเลย เพียงแต่มันยังมีเรื่องที่คอยก่อกวนหัวใจของเธอ
เธอเฝ้าคิดถึงแต่กล่องใบนั้น ที่ข้างในมีใบสมรสเก็บเอาไว้ และด้วยความที่มันไม่ได้มาปรากฏชัดต่อหน้าของเธอนั่นจึงทำให้เธอไม่สบายใจ
ในความมืดมิด แวววัยได้หลับไปเรียบร้อยแล้ว เธอได้ยินเสียงกรนเล็กน้อยมาจากฝั่งแวววัย จริงๆ แล้วเธออิจฉาชีวิตของแวววัยเหลือเกิน และที่ทำให้เธอยิ่งอิจฉาเข้าไปอีกนั่นก็คือ ถึงแม้ว่าชีวิตเธอจะไม่ง่ายขนาดนั้น แต่ด้วยความอดทนของเธอ ไม่ย่อท้อเหมือนหน่อหญ้า ลงรากสู่พื้นดินเพื่ออนาคตของตัวเองเพื่อให้ยึดติดกับพื้นโลก
แล้วเธอล่ะ? ชีวิตช่างวุ่นวาย ไม่รู้ต้น ไม่รู้แม้กระทั่งปลาย!”ในตอนแรกเมื่อเธอยังเป็นเด็ก ก็ถูกบังคับให้ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านตระกูลเดิมขุนทด และตอนนี้เมื่อเธอเติบโตแล้ว ก็ต้องใช้ชีวิตที่ขึ้นอยู่กับความเมตตาของผู้อื่น เธอพอแล้วจริงๆทำไมตัวเธอถึงได้ไร้ประโยชน์ไร้ค่าขนาดนี้นะ มันไม่สามารถที่จะออกจากชะตากรรมอะไรแบบนี้เลยหรือยังไง!ความคิดไปเรื่อยไปปรกหน้าของเธอนั้นอยู่ๆ เธอก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ ใช่อยู่ที่ตอนนี้เธออยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แล้วทำไมไม่นึกถึงทางอื่นเลยล่ะ? บางทีเธออาจจะหาทางเดินอื่นเพื่อที่จะไปสู่อะไรที่มันดีขึ้นก็ได้นี่นา !ก็ถ้าไม่สามารถที่จะเปิดดูกล่องนั่นได้ ไอ้ใบสมรสนี่ก็ไปดูที่อำเภอได้นี่นา !ที่อำเภอจะต้องมีข้อมูลการสมรสของเธอแน่นอน อย่างนี้ก็ถึงเวลาที่เธอจะได้รู้แล้วมั้ยหล่ะว่าใครกันแน่ที่เธอแต่งงานด้วย!“เอ่อ….รีบหน่ะค่ะ…..เลยลืมเอามาด้วย พี่สาวช่วยฉันหน่อยเถอะนะ”แต่มันก็ยากที่จะสู้กับแสงอาทิตย์ได้แล้วในตอนนี้ เธอค่อยๆ หลับลงไปอย่างสะลึมสะลือ จนกระทั่งแวววัยได้เรียกเธอให้ตื่นขึ้น“สา…ตื่นเร็ว…จะถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว!วันนี้คาบอาจารย์ปิตินะ ถ้าไม่สายแกเตรียมตัวตกได้เลย” แวววัยพยายามยื้อยุดเอาที่ร่างของวัจสาคาบอะไรก็ไม่เข้าทั้งนั้นนั่นแหละ วันนี้เธอจะไปอำเภอ!“ฉันไม่ไป!ง่วงชิบ คาบของใครก็ไม่เข้าทั้งนั้น!”วัจสาพูดจบก็พลิกตัวไปอีกข้าง แล้วก็หลับต่อ พร้อมกับทำเสียงกรน“หนักแล้วยัยวัจสา ตอนนี้แม้กระทั่งคลาสอาจารย์ปิติก็ไม่ยอมเข้า กล้าดีมาจากไหนกันเนี่ยฮะ !เออ่างแล้ว ฉันไม่ยุ่งด้วยแล้วไปก่อนล่ะ !”พอแวววัยพูดจบเธอก็คว้าหนังสือออกจากห้องไป ในด้านของวัจสาเมื่อได้ยินเสียงประตูปิดลงเธอลุกขึ้นจากเตียง แล้วตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำเพื่อผลัดเสื้อผ้าระหว่างทางไปอำเภอ อยู่ๆวัจสาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้งอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเหตุผลที่เธอไปอำเภอในครั้งนี้ก็เพื่อที่จะดูว่าใครกันแน่ที่อยู่ในใบสมรสกับเธอ….มันช่างน่าเศร้าจริงๆ ที่แม้แต่สามีของตัวเองเป็นใครยังไม่รู้เลยเนี่ย มันเป็นเรื่องใหญ่ระดับโลกเชียวนะหากว่าเป็นวรพลปรกหน้าก็เธอเองก็ยอมรับ ด้วยเพราะเดิมทีก็คิดว่าเป็นเขา แต่หากว่าเป็นธัชชัยล่ะ? ถ้าเป็นผู้ชายที่ชั่วร้ายคนนั้น เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำยังไงดี เธอกลัวจริงๆ ว่าเธอจะเป็นบ้าไปวันนี้ไม่ใช่วันหยุด อีกทั้งก็ไม่ใช่วันพิเศษอะไร ดังนั้นเช้าสดใสอย่างนี้ คนจึงไม่ได้เยอะมากอะไร มีเพียงไม่กี่คู่เท่านั้น และดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาด้วยเรื่องการหย่า เพราะมีการโวยวายใส่กันหน้าดำหน้าแดง แล้วก็มีอีกคู่ที่สบตากันอย่างเย็นชาตรงหน้าต่างที่ติดป้ายทะเบียนสมรสใหม่ ว่างเปล่าไม่มีใครสักคน วัจสายังคงลังเลอยู่ในใจไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปแต่ท้ายสุดเธอก็รวบรวมความกล้า แล้วเดินตรงเข้าไป มีสาวใหญ่ร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งนั่งอยู่ในช่องนั้น ใบหน้าไร้วี่แววของรอยยิ้ม ทั้งยังทำหน้าจริงจัง“นั่งลงสิ ใบสมรสมีปัญหาเหรอ? หรือต้องการจะจดใหม่? หรือว่าทะเลาะกันแล้วฉีก เอ๊ะหรือเผาทิ้ง? ” ดูเหมือนว่าสาวใหญ่คนนั้นจะพูดเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติยังไม่รอให้วัจสาได้เปิดปากพูดอะไร เธอก็พูดต่อขึ้นมาอีก “เด็กหนุ่มเด็กสาวสมัยนี้ อะไรๆ ก็ฉีก ทะเลาะกันแล้วไม่ฉีกใบสมรสนี่จะได้มั้ย? แรกเริ่มเดิมทีมันยากไม่ใช่หรอกว่าจะได้มันซักใบเนี่ย? ”วัจสาไม่กล้าพูดอะไรเลย ทั้งยังก็รู้สึกผิดอีกด้วย ตัวเธอไม่ได้ทำอะไรเกับใบสมรสนั่นเลย แต่เธอก็ไม่อาจบอกได้ว่าเธอไม่เคยเห็นมันมาก่อน แล้วตอนนี้ก็มาที่นี่เพื่อดูว่าสามีของฉันเป็นใครงั้นเหรอ?ถ้าเป็นแบบนั้นเธอต้องถูกไล่ออกไปด้วยเพราะคิดว่าบ้าแน่ๆ ตัวเธอแต่งงานมาได้ครึ่งปีแล้ว แต่แม้แต่ใครเป็นสามีของตัวเองยังไงไม่รู้ นี่มันโง่เกินไปมั้ย!“ขอโทษนะคะ…รบกวนพี่สาวแล้ว”เธอยื่นบัตรประชาชนของตัวเองออกไปอย่างกล้าๆ กลัว