วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 276 ฉันขยะแขยงเธอ
ตอนที่ 276 ฉันขยะแขยงเธอ
วัจสาเพิ่งจะกลับถึงหอ แวววัยที่เดิมทีกำลังดูวิดีโอสอนโยคะอยู่นั้นก็รีบลุกผึงขึ้นมาโอบรอบคอเธอไว้ “ขยายความออกมาให้หมดเลยนะ บอกมานะว่าเมื่อคืนแกไปกินข้าวกับธัชชัยสองต่อสองแล้วก็ไปทำอะไรกันต่อโดยทิ้งฉันไว้คนเดียวใช่มั้ย? แกนี่มันใจดำสิ้นดี !”
วัจสาไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่พ่นลมหายใจไปทางแวววัยก่อนจะพูด “ได้กลิ่นไหมหล่ะ? นี่มันกลิ่นเนื้อจากร้านก๋วยเตี๋ยวที่โรงอาหารเรานี่เองเนี่ย”
แวววัยรีบบีบจมูกทันทีก่อนจะส่ายหัวดุ๊กดิ๊กๆ “ฉันไม่เชื่อหรอก คาบเช้าแกก็ไม่มาเข้า ! บอกมาเลยนะว่าไปเกลือกกลิ้งอยู่ที่ไหนมา? !”
นับวันวิธีการเค้นเอาความจริงของแวววัยจะยิ่งโหดร้ายเหมือนธัชชัยมากขึ้นเรื่อยๆ มันอาจจะเป็นเพราะความรัก ก็เลยลอกแบบพฤติกรรมออกมาโดยที่เธอเองก็คงไม่รู้ตัว
คนที่ชอบใครอีกคนมันไม่ใช่เป็นแบบนี้รึไง? งั้นก็นับได้ว่าตัวเธอเองเป็นเงาของเขาเลยก็ว่าได้
“ไม่ต้องมาทำพูดเลย แกจะต้องไปแฮปปี้ดี๊ด๊าอยู่กับธัชชัยแน่ๆ ! ครั้งที่แล้วเขาก็พูดเสียงต่ำๆ มาว่า ‘เธออยู่กับผม ให้ตายเถอะ นี่มันเสียงทรงอำนาจอย่างประธานบริษัทที่แท้ทรู !”
แวววัยเต็มไปด้วยความรู้สึกอิจฉา แต่แน่นอนว่าไม่มีความเกลียดชังเจือปนอยู่ด้วย เพื่อนสนิทคู่ซี้ของเธอเลยนะ จะเกลียดลงได้ยังไง? เป็นมากกว่าเพื่อนด้วยซ้ำไปหล่ะมั้งคนนี้ ?
วัจสาไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี อีกอย่างเธอไม่อยากจะบอกแวววัยว่าเธอเพิ่งกลับมาจากสถานีตำรวจ ยิ่งกว่านั้นคือไปแจ้งความที่ถูกธัชชัยข่มขืน
เอาจริงๆ แล้วแวววัยอาจจะหัวเราะในสิ่งที่เธอพูดว่ามันเป็นเรื่องตลกก็ได้
วัจสาเหนื่อยกับการที่จะต้องต่อปากต่อคำจริงๆ เธอเดินกลับไปยังเตียงน้อยๆ ของตัวเองอย่างหมดแรง ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงไอ้กล่องนั้นอะไรกันนะที่อยู่ในกล่องใบนั้น? ซึ่งมันก็กระจ่างแก่ใจเธออยู่แล้วแหล่ะ แต่เธอก็แค่ไม่กล้าจะคิด!แล้วถ้ามันเป็นใบทะเบียนสมรสขึ้นมา จะเป็นชื่อใครแต่งกับใครกันแน่?ที่สถานีตำรวจกนิษฐาที่เอะอะโวยวายอยู่ก่อนหน้านี้ ก็ถูกธัชชัยลากออกมาสีหน้าของเขาไม่ค่อยจะสู้ดีนัก จริงๆ ก็คือดูน่ากลัวเลยหล่ะ บุรีเห็นแบบนั้นก็กลัวจริงๆ ว่ากนิษฐาของเขาจะเกิดอันตราย ดังนั้นจึงขับรถตามเฟอร์รารีของธัชชัยไป“ธัชชัย นี่คุณบ้าไปแล้วหรือไงฮะ นี่ขนาดผู้หญิงของพี่ชายคุณเองคุณก็นอนด้วยหรอ? ผู้หญิงบนโลกนี้มันตายไปหมดแล้วหรือไง ถึงไปเลือกเอาเธอ? นังอินโนเซนต์นั่นมันมีดีอะไร! ฉันทำอะไรให้คุณมาตลอดหลายปีนี้คุณไม่เคยเห็นบ้างเลยหรอ? คุณมีหัวใจบ้างรึเปล่า? ”กนิษฐายังคงรับไม่ได้ที่ชายที่ตนรักปรารถนามาเนิ่นนานไปมีเพศสัมพันธ์กับหญิงอื่น ซ้ำร้ายผู้หญิงคนนั้นก็ยังเป็นพี่สะใภ้ของเขาอีกด้วย ดังนั้นเธอจึงกร่นด่าออกมาไม่หยุดหย่อน เลือกเฟ้นเอาแต่คำที่ฟังไม่ได้ด่าทอออกมาอย่างพรั่งพรู ทุกถ้อยทุกคำเต้มไปด้วยความเศร้าโศก ด้วยเพราะมันเจ็บปวดบาดลึกเข้ามาในจิตใจผู้ชายที่เธอรักควรที่จะอยู่บนที่สูงๆ ที่เต็มไปด้วยความสง่างาม ทำไมต้องลงมาเกลือกกลั้วกับผู้หญิงแบบนั้น ทำไมต้องยอมตกเมฆลงมา!“ฉันจะไปนอนกับผู้หญิงแบบไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย? เรื่องนี้มันเกี่ยวกับเธอยังไงอย่างนั้นหรอ? ”ธัชชัยใช้เสียงกดต่ำที่ฟังแล้วน่ากลัว ราวกับพายุฝนที่กำลังจะโหมกระหน่ำกนิษฐาถูกเขาพูดแบบนั้นใส่ก็ตะลึงงันไป จริงด้วยสิ เธอมีสิทธิ์อะไรไปยุ่งกับเขา ไม่ได้เป็นภรรยา ไม่ได้เป็นทั้งแฟนของเขา แล้วจะเอาอะไรไปอ้างสิทธิ์ยุ่งกับเขา?“ธัชชัยคุณมันเลว คนเลว!” กนิษฐาโกรธถึงขั้นคิดอะไรไม่ออก ด่าเขาออกมาได้เพียงแค่ประโยคนี้“ดูท่าคุณยังโวยวายไม่พอ, ดี งั้นเดี๋ยวฉันจะโวยวายไปกับเธอด้วย ยังไงซะฉันก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว!”ธัชชัยเหยียบคันเร่งมิดไมล์ เสียงคำรามของรถสปอร์ตคันโก้ดังหึ่มมุ่งหน้าไปยังRichbabyอย่างรวดเร็วกนิษฐาไม่ได้ถามว่าเขาจะพาเธอไปที่ไหน เธอไม่เหมือนอย่างวัจสา แค่เพียงธัชชัยยอมให้เธอไปด้วย ไม่ว่าจะบุกน้ำลุยไฟที่ไหนเธอก็ไปด้วยแต่ว่าครั้งนี้ มันเป็นนรกที่น่ากลัวยิ่งกว่าการบุกน้ำลุยไฟเสียอีก ด้านของธัชชัยเขาเพียงยืนอยู่ข้างและผลักเธอขึ้นไปฝ่า โดยที่ไม่ยอมมาฝ่ากับเธอด้วย ไม่เพียงเท่านั้นเขายังมองดูความเจ็บปวดรวดร้าวของเธอด้วยสายตาที่เย็นชาไม่นานรถสปอร์ตคันงามก็มาหยุดจอดอยู่ที่หน้าประตูRichbabyมีคนออกมาช่วยลูกค้าจอดรถที่นี่เป็นสวรรค์ของเหล่าชายหนุ่มและหญิงสาว เป็นสถานบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในเมืองSแต่ว่านี่ยังเป็นเวลาบ่ายอยู่ สถานที่นี้จำต้องรอให้ถึงช่วงราตรีก่อนจึงจะบังเลงความบันเทิง ดังนั้นตอนนี้จึงมีลูกค้าเพียงยิบย่อยมือแข็งแรงของธัชชัยตึงข้อมือของกนิษฐาเอาไว้พร้อมกับเดินก้าวเข้าไปRichbabyอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งร่างเต็มไปด้วยความหนาวเย็น เย็นพอที่จะจับคนแช่แข็งได้เลย“ขอโทษนะครับคุณผู้ชาย เวลาทำงานของเราเริ่มตั้งแต่ห้าโมงเย็นเป็นต้นไปครับพอเข้ามาได้ก็มีพนักงานเข้ามาหยุดธัชชัยเอาไว้เขาตอบกลับไปด้วยหน้าที่ไร้อารมณ์ “ให้โสธรเจ้านายของพวกแกออกมารับฉัน นอกนั้นไสหัวออกไปให้หมด!”พอพูดจบเขาก็ลากกนิษฐาให้เดินไปที่ห้องวีไอพีพิเศษของโสธรผู้จัดการเห็นธัชชัยก็จำได้ ทั้งยังรู้ทันทีว่าคุณผู้ชายท่านนี้แค่เพียงพวกเขาไม่สามารถที่จะเอาอยู่ได้แน่นอนจึงรีบติดต่อหาโสธรอย่างรวดเร็วพอดีกับที่เมื่อคืนโสธรเล่นสนุกอยู่กับคนแคนาดาสองสามคน ก็เลยลากยาวนอนอยู่ที่Richbaby ไม่ได้กลับไปนอนที่บ้าน ดังนั้นการบอกให้เขาออกมาจึงเป็นเรื่องที่ง่ายห้องวีไอพีนี้ไม่ได้เปิดเป็นสาธารณะ โสธรทิ้งห้องนี้เอาไว้ให้แค่เขา ธัชชัย และวิศาล สามคนเท่านั้น