วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 267 อ่อนโยน 2
ตอนที่ 267 อ่อนโยน 2
ลมหายใจอุ่นๆของธัชชัยรินลงบนหน้าของวัจสา และซอกคอ ทำให้ตัวของเธอแดงขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ เธอมองแววตาของชายหนุ่มนิ่งๆ ให้หัวขาวโพลน คิดอะไรไม่ออก…
จูบจนหลอมรวมราวกับสายน้ำเชี่ยวกราก
ธัชชัยคิดไม่ถึง ว่าเขาพูดเพียงไม่กี่คำ ก็ทำให้เจ้าแมวนี้เชื่อฟังได้ ดูท่าวันหลังคงต้องใช้วิธีนี้!
ที่ธัชชัยไม่รู้ก็คือ หญิงสาวต้องการให้ชายหนุ่มอ่อนโยน แต่ชายหนุ่มกลับรื่นเริงไปบนกายามากกว่า
วัจสาหลับตา สัมผัสรสจูบของชายหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าตกหลุมรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน หรืออาจจะเป็นตั้งแต่วันแรกที่เธอมายังบ้านนี้ คำพูดที่รุนแรงของเขา ใบหน้าหล่อเหลานั้นที่เบียดเธอไปชิดกำแพง
ลืมสิ่งที่เขาพูดไปหมดแล้ว แต่กลับไม่เคยลืมท่าทางที่ดูเป็นอิสระของเขา ใช่ตอนนั้นไหม ที่เธอค่อยๆเริ่มตกหลุมรักเขา?
วัจสาต้องการความรักมาโดยตลอด ไม่ใช่การสมรส หรือเรื่องเงินทองใดๆ แต่เป็นการยินยอมซึ่งกันและกัน มีความรู้สึกดีๆต่อกัน ก็พอแล้ว
แต่ตอนนี้ที่เธอเจอกลับไม่ใช่อย่างนั้น ผู้ชายตรงหน้าเขาดีเกินไป เป็นคนมีชื่อเสียง มีสิ่งที่วัจสาไม่รู้อีกมากมาย สวรรค์ยังลำเอียง ให้หน้าตาที่หล่อเหลาแก่เขาอีก
แต่กลับผิดต่อเธอ ระหว่างเธอและเขา เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้อง
นี่เป็นครั้งแรกที่วัจสาได้รับความเจ็บปวดจากความรัก รักกันแต่เปิดเผยไปไม่ได้มันเจ็บปวดนัก!คิดไปคิดมา ลูกในท้องก็สามเดือนแล้ว ก็เป็นเวลาที่เธอควรไปจากเมืองนี่แล้วหรือความอบอุ่นในครั้งนี้ อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต เธออยากจะปลดปล่อยตัวเองสักครั้ง ให้เธอได้รักเขาสักครั้ง ใช้ทั้งกายและใจ“ธัชชัย ร่างกายฉันไม่ค่อยสบาย คืนนี้นายอ่อนโยนหน่อยได้ไหม?” ประโยคนั้นที่ออกมาจากปากของวัจสาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา ถึงแม้ว่าจะบ้ามากแต่เขากลับพูดมันออกมาแล้วแล้วก็จุมพิตเข้าไปที่ริมฝีปากของธัชชัย ดวงตากลมโตนั้นมีน้ำตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจและยินดีออกมาธัชชัยไม่คิดว่าเธอจะพูดเช่นนั้นออกมา แม้กระทั่งการรุกจูบเขา และการดูดเบาๆแบบที่เขาชอบ ผู้ชายรุกจะเร็วกว่าผู้หญิงเสมอ ธัชชัยเริ่มรู้สึกถึงเลือดพลุ่งพล่าน ไม่เคยคิดว่าจะรู้สึกดีขนาดนี้!เขารู้สึกเหมือนว่าจะถูกเธอดูดวิญญาณไป มึนเมาในรสจูบของเธอ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก…“ธัชชัย กอดฉัน…” วัจสาครางออกมาอย่างไม่รู้สึกตัว ยิ่งทำให้ธัชชัยคลุ้มคลั่งค่ำคืนที่เงียบสงัด ดวงไฟอบอุ่นน่าหลงใหลเหมือนกับที่ธัชชัยพูด ช่วงเวลาที่ดีขนาดนี้ถ้าไม่ทำอะไรเสียหน่อย ก็คงรู้สึกผิดกับตัวเองน่าดู เรื่องหนุ่มสาวเช่นนี้ มันช่างดีต่อสุขภาพกายและใจธัชชัยไม่เคยคิดว่าตัวเองจะอ่อนโยนได้ขนาดนี้ ความนุ่มนวลที่ไม่มีที่สิ้นสุด ที่ให้เธอได้เพียงแค่ผู้เดียวหลังจากนี้วัจสาคงยากที่จะลืมค่ำคืนอันหอมหวานนี้ถึงแม้ว่าความรักครั้งแรกและครั้งเดียวของเธอจะล้มเหลวขนาดนี้ แต่เธอก็ยอมให้ตัวเองกลับไปคิดถึงอยู่แสงอรุณที่อบอุ่นยามเช้าส่องผ่านกระจกเข้ามา มองเห็นร่างงามทั้งสองบนเตียงด้วยความเขินอายเช้าตรู่ที่ดีงามเช่นนี้ ถูกเสียงเคาะประตูทำลายลง และเสียงนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ“ธัชชัย คุณรีบออกมาเลยนะ! ฉันรู้ว่าคุณอยู่ในนั้น!”เสียงที่คุ้นเคยนี้เป็นเสียงของกนิษฐาแน่นอน เสียงนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ เธอกลับมาดึกแล้วเพิ่งหาธัชชัยเจอ ห้องรับแขกด้านล่างและห้องบำบัดของวรพลเธอหามาหมดแล้ว ไม่เห็นร่างของธัชชัยแต่ในลานจอดรถมีเฟอรารี่ทั้งสองคันของเขาจอดอยู่ แสดงว่าเขากลับมาที่บ้านแล้วและเธอก็รู้ว่าเมื่อคืนวัจสาก็กลับมาด้วยวัจสาไม่อยู่ที่ห้องรับแขกด้านล่าง และห้องหอนี้ก็ล็อคจากด้านใน นี่เป็นห้องของธัชชัย ทั้งสองคนทำอะไรลับๆล่อๆกันข้างใน ไม่พูดก็รู้ธัชชัยนอนกับวัจสาในนั้นทั้งคืน! กนิษฐาโมโหจนแทบคลั่งอาศัยจังหวะที่เธอไม่อยู่ มาทำเรื่องหน้าไม่อาย ต่อให้เธอไม่อยู่ แต่ก็ยังมีวรพล ทำไมพวกเขาถึงกล้าทำเรื่องที่หน้าไม่อายเช่นนี้! ช่างผิดจารีตจริงๆ!กนิษฐาอยากจะเอามีดไปหั่นทั้งสอง ไม่ หั่นผู้หญิงก่อน แล้วเอาอวัยวะของผู้หญิงเป็นอาหารให้แจ็คกินซะ!เพียงแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นของที่เคยใช้แล้ว กลัวว่าแจ็คจะรังเกียจ!วัจสาถูกกนิษฐาเคาะประตูปลุกแต่เช้า “ธัชชัย รีบตื่นขึ้นมาเร็ว ตื่นสิ กนิษฐากลับมาแล้ว ตอนนี้เคาะประตูอยู่ข้างนอกน่ะ!”วัจสารู้สึกว่าเธอจะพังประตูเข้ามา เห็นตัวเองนอนเปลือยอยู่บนเตียงกับธัชชัย คงจะอยากหั่นเป็นชิ้นๆ? เธอถูกหั่นคงไม่เป็นไร แต่ลูกในท้องนี่สิ!วัจสารู้สึกว่าเป็นไปได้ กนิษฐาเคาะประตูด้วยความโมโหขนาดนั้น คงมีความอาฆาตอยู่บ้างวัจสาอดไม่ได้ที่จะเขินอาย จึงรีบปลุกธัชชัยให้ตื่นขึ้น