ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! - ตอนที่ 17 คุกเข่าให้กับคนตายเท่านั้น
บทที่ 17 คุกเข่าให้กับคนตายเท่านั้น
คนอื่นๆพอได้ยิน‘คุกเข่าขอโทษ’ก็พากันอึ้งไป เหยนอี่เฟยที่กำลังรอดูเจียงสื้อสื้อตกทุกข์ได้ยากอย่างใจจดใจจ่อ สายตาก็เพ่งดูด้วยความพึงพอใจ
หลานซือเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร ชัดเจนว่าไม่ได้ติดขัดอะไรกับความต้องการของเจียงนวลนวล
มีเพียงแค่หลี่เซิ่งคนเดียว ที่รู้สึกลังเลไม่ใช่น้อย“เอ่อ……แบบนี้มันไม่ค่อยดีมั้งครับ?”
มาคุกเข่าอะไรล่ะ นี่มันเป็นการดูถูกเหยียดหยามกันเกินไปแล้ว!
เจียงนวลนวลตาจ้องเขม็ง พูดขึ้นด้วยความโกรธ“คุณหลี่หมายความว่ายังไง หรือว่าฉันสมควรโดนพนักงานของคุณตบอย่างนั้นเหรอ?”
หลี่เซิ่งตอบกลับด้วยความตกใจกลัว“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นนะครับ”
“ในเมื่อไม่ใช่ แล้วจะมัวพูดอะไรกันอีกล่ะ?” เจียงนวลนวลหันสายตามามองหน้าของเจียงสื้อสื้อ สีหน้าของเธอมืดมนจนถึงที่สุด“เจียงสื้อสื้อคุกเข่าขอโทษฉัน ตอนนี้!เดี๋ยวนี้!”
เจียงสื้อสื้อพูดขึ้นด้วยสีหน้าเย้ยหยัน“ฉันคุกเข่าให้กับคนตายเท่านั้น”
เจียงนวลนวลโกรธจนสั่นไปทั้งตัว“เจียงสื้อสื้อ แก……!”
“พอได้แล้ว!” หลานซือเฉินห้ามปามเจียงนวลนวลไว้ ไม่ให้เธอโหวกเหวกโวยวายต่อ ในเวลาเดียวกันสายตาที่จ้องมองเจียงสื้อสื้อก็เย็นชาดุจก้อนน้ำแข็ง เขาพูดขึ้น“เจียงสื้อสื้อผมให้โอกาสคุณแล้ว ในเมื่อคุณไม่คว้าไว้ ก็อย่ามาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน”
พูดจบ เขาก็หันไปมองหลี่เซิ่งก่อนจะพูดขึ้น“คุณหลี่เรื่องซื้อเหมากับทางบริษัทของคุณ ตอนแรกมันเป็นความเต็มใจของเราทั้งสองฝ่าย แต่ท่าทีของพวกคุณในวันนี้ ทำให้ผมไม่เห็นความจริงใจเลยแม้แต่น้อย ถ้าเป็นไปได้ หวังว่าคุณจะไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไป ไม่อย่างนั้น ระหว่างพวกเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก”
พอพูดจบ ไม่รอคำตอบกลับใดๆของหลี่เซิ่ง เขาประคองเจียงนวลนวลเดินจากไปทันที
ท่าทางแบบนั้น ทำอย่างกับกำลังปกป้องดูแลสิ่งของล้ำค่าหาสิ่งใดมาเปรียบไม่ได้อย่างไรอย่างนั้น
เจียงสื้อสื้อยืนอยู่ที่เดิม กำมือแน่น รู้สึกเพียงแค่ความเกลียดชังที่อยู่ในจิตใจ มันประทุขึ้นมาอีกแล้ว
เธอไม่เข้าใจจริงๆ หลายปีมานี้ ทำไมถึงยังไม่อยากเห็นเธอได้ดี แถมพยายามทุกวิถีทางเพื่อบังคับให้เธอไปตายอีก!
หลังจากที่หลานซือเฉินและเจียงนวลนวลไปแล้ว เหยนอี่เฟยก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันทันที“คนบางคนนี่มันก็ช่างเก่งกล้าสามารถเหลือเกิน เล่นทำซะแขกคนสำคัญของบริษัทโมโหจนต้องกลับไป พอได้รับโปรเจกต์ใหญ่เข้าหน่อย ก็นึกว่าตัวเองเป็นเสาหลักของบริษัทแล้วหรือไงกัน?”
พูดจบก็หันไปทางหลี่เซิ่งก่อนจะพูดขึ้น“ผู้จัดการ แล้วคุณจะทำยังไงต่อ?”
หลี่เซิ่งพูดไม่ออก ก่อนจะชี้ไปที่เจียงสื้อสื้อพร้อมกับพูดขึ้น“คุณแท้ๆเลย ทำไมถึงสร้างเรื่องใหญ่ขนาดนี้!”
เจียงสื้อสื้อสีหน้าไม่เปลี่ยน แค่พูดตอบกลับอย่างนิ่งๆ“ผู้จัดการไม่ต้องลำบากใจหรอกค่ะ จะให้ฉันไปขอโทษผู้หญิงคนนั้น ไม่มีทางค่ะ ฉันรู้ดีค่ะว่าคุณรู้สึกลำบากใจขนาดไหน มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรหรอกค่ะ ฉันก็แค่ลาออกก็เท่านั้น”
แม้ว่าจะอัดอั้นตันใจ แต่เจียงสื้อสื้อก็ต้องเลือกสักทาง
บนโลกนี้ ใครจะให้เธอก้มหัวให้ เธอทำได้หมด แต่แค่เจียงนวลนวลชั้นต่ำนั่นคนเดียวเท่านั้นที่เธอไม่ยอมเด็ดขาด!
……
ในเวลานี้ ณ บริเวณใต้บริษัทX.C.
เจียงนวลนวลประคองหน้าที่แดงทั้งสองข้างขึ้นไปบนรถ อารมณ์ความรู้สึกในใจยังคงไม่จางหายไป
แม้ว่าเธอจะโตมาด้วยคำตราหน้าว่าลูกนอกสมรส แต่ว่าแม่ก็เลี้ยงดูเธอเหมือนไข่ในหินมาโดนตลอด พอกลับมายังตระกูลเจียง เพราะว่าเธอ‘ว่านอนสอนง่าย’ พ่อเจียงเลยไม่เคยดุด่าว่ากล่าวเธอเลยสักครั้ง
แต่คิดไม่ถึงเลยสักนิด ว่าเจียงสื้อสื้อชั้นต่ำคนนั้นจะตบหน้าเธอแบบนี้!
หลานซือเฉินเห็นเธอที่หน้าบวมอยู่นานสองนานแล้ว ก็รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมาทันที เลยให้คนไปซื้อถุงน้ำแข็งประคบเย็นมาประคบให้กับเธอ พลางพูดปลอบ“นวลนวลอย่าโกรธเลย ไม่ต้องลดตัวไปทะเลาะกับพี่สาวของเธอหรอก”
เจียงนวลนวลแสร้งทำเป็นพูดด้วยความเจ็บใจ“ฉันไม่ลดตัวลงไปทะเลาะกับพี่แน่นอนค่ะ ฉันรู้ดีว่าหลายปีมานี้เธออยู่ข้างนอกลำบากขนาดไหน ในใจก็เลยมีแต่ความโกรธแค้น พอเห็นฉันก็เลยรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นธรรมดา”
หลานซือเฉินพูดขึ้นอย่างเย็นชา“วันนี้ไง วันที่ทั้งหมดจะกลับเข้าตัวเธอเอง”
เจียงนวลนวลรู้สึกพออกพอใจกับคำตอบนี้เหลือเกิน สีหน้าลดความโกรธลงเล็กน้อย ใบหน้าที่ปกติสวยงามอยู่แล้ว ก็ดูทวีความน่ารักน่าเอ็นดูขึ้น
เธอถอนหายใจออกพร้อมกับพูดขึ้น“ช่างเหอะ ไม่ต้องพูดถึงพี่แล้ว มาพูดเรื่องซื้อเหมากับทางบริษัทนี้ดีกว่าค่ะ จะปล่อยไปจริงๆเหรอคะ?”
หลานซือเฉินยิ้มอยากใจเย็น“ไม่ปล่อยไปหรอก!แม้ว่าบริษัทนี้จะมีมูลค่าในตัวเองอยู่บ้าง แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับความร่วมมือกันระหว่างมันกับจิ้นกรุ๊ป เป้าหมายหลักๆของเราในครั้งนี้ก็คือ ฉวยโอกาสของบริษัทนี้เพื่อที่จะได้ไปพัฒนาความสัมพันธ์กับจิ้นกรุ๊ป ถ้าสำเร็จล่ะก็ ในอนาคตหลานซื่อกรุ๊ปและเจียงซื่อกรุ๊ปก็จะได้ขึ้นไปอยู่ในระดับเดียวกันยังไงล่ะ”
เจียงนวลนวลพยักหน้า แล้วก็อดไม่ได้ที่จะชักมุมปากขึ้น“ก็ไม่รู้ว่าทำไมบริษัทนี้โชคดีอะไรมากมาย ถึงไปอยู่ในสายตาของจิ้นกรุ๊ปได้”
“อันนี้เราไม่ทราบได้หรอก แต่ว่าครั้งนี้ ฉันจะต้องกำจัดบริษัทนี้รวมถึงพี่สาวของเธอทิ้งอย่างแน่นอน……”หลานซือเฉินสายตาเย็นชาขึ้น“ที่โดนตบก็ถือซะว่าเป็นบทเรียนแล้วกัน”
เจียงนวลนวลที่ได้ฟังแบบนั้น ก็ยิ้มแย้มขึ้นมาทันที“พี่ซือเฉินดีกับฉันที่สุดเลย”