บทที่ 114 ลางร้ายก่อนการทำลายล้าง

สำหรับหน่วยประดาน้ำน้ำลึกลับกลุ่มนี้ หนิวลี่ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก ตลอดสองวันที่ผ่านมาที่เขาไปดึงดูดพลังปราณบริสุทธิ์จากฟ้าดินอยู่แถวทะเลสาบหลิงกวง เด็กหนุ่มก็ไม่พบกับใครที่น่าสงสัยเลย มันทำให้เขาอดกังวลไม่ได้

ตอนนี้พอได้ยินเหวินชิงบอกว่าเจอตัวแล้ว หนิวลี่ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที รีบถามออกไปว่า “อยู่ที่ไหน? มีกี่คน? ”

เหวินชิงตอบด้วยท่าทางภาคภูมิใจว่า “หน่วยนักดำน้ำกลุ่มนี้ค่อนข้างเจ้าเล่ห์ นายท่านให้คนออกตามหาพวกเขารอบทะเลสาบหลิงกวง แต่ก็ไม่พบร่องรอยใด ๆ ถึงยังไงสวรรค์มีตา ศิษย์เอกของเราบังเอิญไปได้ยินมาว่า ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งริมทะเลสาบหลิงกวงมีกลุ่มคนลึกลับมาเยือน เขาจึงลองไปสืบดู ปรากฏว่าใช่จริง ๆ พวกนั้นเป็นคนญี่ปุ่นทั้งหมด 7 คน จากการตรวจสอบ พบว่าในนั้นมีนักดำน้ำชื่อดังของญี่ปุ่นอยู่ 2 คน พวกนี้มันอดทนเก่งจริง ๆ ไม่ยอมเข้าใกล้ทะเลสาบหลิงกวงเลย แถมยังเก็บตัวเงียบเชียบอีกต่างหาก ลึกลับจริง ๆ ”

“อืม อย่าเพิ่งทำให้พวกมันตื่นตระหนก เหมือนสุภาษิตที่ว่าจักจั่นไร้ซึ่งสติยามเริงร่า ไม่รู้ตัวว่านกกำลังจ้องมองอยู่เบื้องหลัง นายคงเข้าใจนะ”

เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย

“เข้าใจครับ” เหวินชิงพยักหน้า

หลังจากวางสาย เขาก็บิดขี้เกียจและหาวออกมาหนึ่งที มองไปที่เอลฟ์น้อยที่ยังคงนอนหลับน้ำลายไหลอยู่บนเตียงอย่างน่าเอ็นดู เขาอดไม่ได้ที่จะก้มลงจูบที่ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอ ก่อนจะลุกจากเตียง

หลังจากล้างหน้าแปรงฟันอย่างง่าย ๆ หนิวลี่ก็เริ่มตรวจสอบสิ่งของที่เก็บเกี่ยวมาได้ในพื้นที่เก็บของแหวนมิติ

ไวรัสนี้เป็นของร้อน เหลิงต้านเก็บรักษาไว้อย่างดี

ส่วนเงินสดที่กองเป็นตั้ง ๆ อยู่บนพื้น มันทำให้เด็กหนุ่มตาลุกวาว

แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ใช่คนธรรมดา แต่ก็หมายถึงแค่เรื่องของพลัง ไม่ใช่จิตใจ เขาก็ยังเป็นแค่เด็กหนุ่มอายุสิบกว่า ๆ เท่านั้น การที่จู่ ๆ จะมีเงินมากมายขนาดนี้ ความตื่นเต้นจึงนับว่าเกินจะบรรยาย

“เหลิงต้าน นายนับเงินพวกนี้รึยัง? ” เขามองไปที่กองเงิน แม้ในใจอยากจะนับทีละใบ แต่เงินจำนวนมากขนาดนี้ ทำให้เขาต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป

“เงินหยวนทั้งหมด 1,200,000 ใบ เงินดอลลาร์ 400,000 ใบ เงินปอนด์ 200,000 ใบ”

นี่เป็นตัวเลขที่เหลิงต้านคำนวณไว้

เขาฟังแล้วก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่อก แต่ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก แต่ละใบเป็นหน่วยหมื่น ดังนั้นตัวเลขจริง ๆ ต้องมากกว่าพันล้านแน่นอน! ดังนั้นเงินทั้งหมดนี้รวมกันแล้วไม่น่าจะต่ำกว่าหมื่นล้าน!

ฮ่าฮ่า ตอนนี้เขาเป็นมหาเศรษฐีแล้ว!

หนิวลี่เคลิ้มไปกับกองเงิน! ในใจไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกินของเอลฟ์น้อยและจ้าวหมาป่าอีกต่อไปแล้ว

สวรรค์! การมีเงินนี่มันดีจริง ๆ

หนิวลี่พยายามอย่างมากที่จะระงับความตื่นเต้น ก่อนจะเรียกพนักงานเสิร์ฟมาสั่งอาหารชุดจักรพรรดิ ราคา 18,888! จ่ายสด ๆ กันตรงนี้เลย

มองดูพนักงานเสิร์ฟที่ส่งสายตาหวาน ๆ มาให้ พร้อมกับนับเงินอย่างรวดเร็วไป เขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองลอยได้

เงินนี่มันวิเศษกว่าเวทมนตร์เสียอีก

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ชุดอาหารจานเด็ดทั้ง 28 อย่างที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่นก็ถูกยกมาเสิร์ฟในห้อง

หนิวลี่ปลุกเจ้าตัวน้อยขึ้นมา ซึ่งเดิมทีก็ทำท่าไม่ค่อยอยากตื่นเสียเท่าไหร่ แต่จู่ ๆ จมูกน้อย ๆ ของเธอกลับขยับไปมา ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกาย ความง่วงเหงาหาวนอนบนใบหน้าหายวับไปกับตา พริบตาเดียวก็พุ่งออกจากห้องไป ตามมาด้วยเสียงร้องอย่างดีใจจากห้องโถง

หนิวลี่ยิ้มและส่ายหัว เจ้าเด็กคนนี้ไม่มีอะไรดีไปกว่าการกินแล้ว และดูเหมือนว่ากินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มสักที

จากที่ฟังเจ้าตัวน้อยพูด เธอเรียกสิ่งนี้ว่าความสุข เป็นการดื่มด่ำกับรสชาติที่อยู่ในปาก เมื่อกินมากเกินไปก็ใช้พลังเวทช่วยย่อย เมื่อย่อยหมดแล้วก็จะได้เพลิดเพลินกับการกินต่อ!

ในขณะที่หนิวลี่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จู่ ๆ จ้าวหมาป่าที่นอนขดอยู่มุมห้องก็รีบวิ่งออกไปเงียบ ๆ แบบคอตก

วันนี้เป็นวันสำคัญ หนิวลี่ไปที่อาคารไตรภาคีก่อน จิตสัมผัสรับรู้ได้ว่ามิยาโมโตะกำลังเล่นโกะกับชายชราคนหนึ่งด้วยสีหน้าเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ดูเหมือนทุกอย่างอยู่ในกำมือของเขา ท่าทางหยิ่งยโสเสียเต็มประดา

หนิวลี่แสยะยิ้มอย่างดูถูก ก่อนจะตรงไปที่เย่เย่ไหล่

ตอนนี้ร้านเย่เย่ไหล่ปิดประตูแล้ว และติดป้ายประกาศว่ากำลังปรับปรุงภายใน

และหลังจากที่หนิวลี่เข้าไปในเย่เย่ไหล่ เขาก็พบว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและบอดี้การ์ดที่ลาดตระเวนอยู่ภายในร้านล้วนเป็นหน้าใหม่ ๆ ดูเหมือนวการกระทำของเขาในครั้งนี้จะทำให้คนจำนวนไม่น้อยต้องพบกับหายนะ

แต่หนิวลี่ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร ดังคำกล่าวที่ว่า “อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปล่อยเขาแอบอ้างผู้อื่นมารังแกท่านเล่น” เมื่อออกมาใช้ชีวิตในสังคม ย่อมต้องมีการปะทะกันบ้างเป็นธรรมดา

ที่ชั้น 8 หลี่เตาปาและคนอื่น ๆ รอหนิวลี่อยู่ก่อนแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ยังมีหน้าใหม่ ๆ อีกหลายคนที่ยืนนิ่งอยู่ รวมแล้วทั้งหมด 30 คน แต่ละคนมีรูปร่างกำยำล่ำสัน ส่งกลิ่นอายดุดันออกมา

คนเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือที่ผ่านการคัดเลือกและฝึกฝนจากสหพันธ์สวรรค์ แต่ละคนล้วนเป็นบุคคลที่คนในวงการต้องเรียกว่าพี่ แต่ ณ ที่แห่งนี้ พวกเขากลับยืนนิ่ง ไม่แม้แต่จะเหลือบมองไปทางอื่น

ตอนที่หนิวลี่เข้ามา เขาถึงกับตกตะลึงกับภาพตรงหน้า ก่อนจะยิ้มบาง ๆ และเอ่ยถามว่า “ทำอะไรกัน? ”

ทุกคนต่างโค้งคำนับ หลี่เตาปายิ้มและกล่าว “แน่นอนว่าพวกเรามาทำความรู้จักกับนายท่าน วันนี้เป็นวันแรกของการต่อสู้ของสหพันธ์สวรรค์ สมาชิกในสหพันธ์อย่างพวกเราจะไม่รู้จักนายท่านได้อย่างไร”

“อืม” หนิวลี่พยักหน้า เป็นการอนุญาตโดยปริยาย จากนั้นจึงถาม “ทุกอย่างพร้อมหรือยัง? ”

ครั้งนี้เป็นเหวินชิงที่ตอบ “พวกนั้นถูกพวกเราจับตาดูอย่างใกล้ชิดแล้ว ตราบใดที่พวกเขามีความเคลื่อนไหว พวกเราจะรู้ได้ทันที”

“ดี ครั้งนี้ต้องทำให้สวย ๆ ” หนิวลี่ยิ้ม จากนั้นก็หยิบหลอดแก้วที่บรรจุไวรัสออกมาจากอกเสื้อ “นี่คือไวรัสที่มิยาโมโตะศึกษา ตอนนี้นายเอาไปเก็บไว้ให้ดี ฉันหวังว่าจะส่งมันไปให้ญี่ปุ่นโดยเร็วที่สุด กันไว้ดีกว่าแก้”

“นี่คือไวรัส? ”

สิ่งเล็กๆ นี้ดึงดูดสายตาของทุกคนในทันที แววตาของแต่ละคนต่างเผยความตื่นเต้นออกมา สิ่งนี้สามารถช่วยล้างแค้นให้แก่บรรพชนชาวจีนจำนวนมากมายได้

“จริงสิ ท่านหัวหน้า พวกเราพบว่าสมาพันธ์บู๊ดูเหมือนจะรู้เรื่องลูกแก้วมังกรแล้ว ช่วงสองวันมานี้สำนักหลาย ๆ แห่งจึงส่งศิษย์ไปเดินวนเวียนอยู่แถวทะเลสาบหลิงกวง”

พี่หลงพูดขึ้น

หนิวลี่ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเข้าใจได้ในที่สุด ว่าสิ่งนี้เป็นเรื่องที่เล่าขานกันอย่างแพร่หลายในจีน สามารถดึงดูดสองขั้วอำนาจของญี่ปุ่นให้จดจำจนปรารถนาในตัวมัน แสดงให้เห็นว่าตำนานนี้ฝังลึกในจิตใจของผู้คนมากเพียงใด การที่สมาพันธ์บู๊จะสนใจมันก็เป็นเรื่องปกติ

“ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก ถึงตอนนั้นถ้าสำนักต่าง ๆ ในสมาพันธ์บู๊อยากเข้ามาร่วมวง พวกนายก็ขวางไว้ ส่วนพวกนักประดาน้ำ ปล่อยให้ฉันจัดการเอง” หนิวลี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด

“ไม่มีปัญหา” หลี่เตาปาพยักหน้า

จากนั้นเหวินชิงและคนอื่น ๆ ก็บรรยายแผนการที่วางไว้คร่าว ๆ หนิวลี่ พยักหน้าเห็นด้วย พร้อมกับย้ำว่าความปลอดภัยของทุกคนต้องมาก่อน อย่ายึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้จนเกินไป

เรื่องนี้ทำให้เหวินชิงและคนอื่น ๆ รู้สึกซาบซึ้งใจ เพราะที่ผ่านมาหนิวลี่มักจะจัดการทุกอย่างด้วยการฆ่าจนเหี้ยนเสมอ ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาโหดเหี้ยมไร้ความปรานี ไม่คิดเลยว่าจะมีมุมห่วงใยคนอื่นอยู่ด้วย!

แน่นอนว่า พวกเขาไม่กล้าพูดแบบนี้ออกมา ไม่งั้นต่อให้หนิวลี่จะไม่โหดเหี้ยมก็ต้องเคืองอยู่บ้าง

เขาดูเป็นคนไม่ดีถึงขนาดนั้นเชียว แต่ทั้งหมดมันก็เพราะโดนไตรภาคีบังคับ จนถึงตอนนี้ครอบครัวของเขายังไม่กล้ากลับมารวมตัวกันเลย

จากนั้นหนิวลี่และเหล่าสมาชิกระดับหัวกะทิก็กล่าวลา และออกจากที่นั่นไป

ตลอดมาหนิวลี่ชอบลงมือทำอะไรคนเดียว แม้เวทมนตร์ที่เขาฝึกฝนจะไม่ได้อยู่ในขอบเขตของวิทยายุทธ แต่พลังทำลายล้างของมันนั้นแข็งแกร่งมาก คนคนเดียวเทียบเท่ากับยอดฝีมือหลายสิบคน

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้หนิวลี่เต็มไปด้วยความลับ แม้ว่าหลี่เตาปาและคนอื่น ๆ จะได้รับความไว้วางใจจากเขาแล้ว แต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่สามารถเปิดเผยได้ง่าย ๆ

ดังนั้นหนิวลี่จึงต้องรู้ทิศทางและสถานที่ จากนั้นถึงสามารถแยกย้ายกันไปลงมือได้ ถือเป็นการระมัดระวังสองชั้น

หลังออกจากเย่เย่ไหล หนิวลี่ไม่ได้หยุดพัก เขาตรงไปที่อาคารไตรภาคีทันที

ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่โลกจะต้องตะลึง

มิยาโมโตะแทบจะหมดประโยชน์โดยสมบูรณ์แล้ว

การปล่อยให้เขาจมลงธรณีไปพร้อมกับความทะเยอทะยานในใจ นอนหลับใหลอยู่กับอาคารไตรภาคี เพียงเท่านี้ก็ถือว่าหนิวลี่ใจกว้างมากแล้ว

เขาแอบมาที่ตึกสูงฝั่งตรงข้ามอาคารไตรภาคี แผ่พลังวิญญาณออกไป

ในชั่วพริบตา รัศมีรอบตัวกว่า 1,600 เมตรก็เงียบสงัดราวป่าช้า การแสดงออกทางสีหน้า เสียงพูดคุยหัวเราะของผู้คนที่เดินผ่านไปมา ล้วนปรากฏขึ้นต่อหน้าหนิวลี่ราวภาพสะท้อน

ขณะเดียวกัน สถานการณ์ทั้งหมดภายในอาคารไตรภาคีก็อยู่ในสายตาของหนิวลี่เช่นกัน

ตอนนี้ภายในอาคารมีคนอยู่ประมาณสี่ร้อยคน ส่วนใหญ่เป็นคนของไตรภาคีญี่ปุ่น และมีชาวจีนจำนวนหนึ่งที่ไม่ยอมละทิ้งผลประโยชน์จากตำแหน่งหน้าที่การงาน แม้จะถูกคนร่วมชาติประณาม พวกเขาก็ยังคงอาศัยอยู่ในบริษัทและทำงานต่อไป

ตอนนี้หนิวลี่เหมือนลูกธนูที่อยู่บนคันศร พร้อมที่จะพุ่งออกไปได้ทุกเมื่อ ถ้าคนพวกนี้ยังไม่รู้จักคิดให้ดี มองผลประโยชน์ที่แท้จริงไม่ออก เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

เขาจ้องมองไปยังอาคารอย่างลึกซึ้ง กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“เตียวเสี้ยน เริ่มได้”

นี่คือการให้เตียวเสี้ยนเป็นผู้จุดชนวนวงแหวนเวท

“อืม! ” ใบหน้าเตียวเสี้ยนเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

สำหรับเอลฟ์เช่นนี้ สงครามคือสิ่งที่ดึงดูดใจพวกเขามากที่สุด แม้ว่าปัจจุบันจะเป็นเพียงการรังแกผู้อื่น แต่มันก็พอนับเป็นการสนองความต้องการอย่างหนึ่งได้

เธอกอดอก หลับตาลง ปากเริ่มบริกรรมคาถาโบราณ

เสียงสวดมนต์ดังก้องกังวาน บรรยากาศน่าขนลุกแผ่ออกมาจากร่างกายของเอลฟ์ตัวน้อย

คาถาวงแหวนเวทนั้นไม่ได้ยาว แต่สำหรับการกระตุ้นวงแหวนเวทโลกาธาตุทั้ง 36 วงพร้อมกันแล้ว แม้คาถาจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่พลังเวทที่ก่อตัวขึ้นนั้นต้องใช้เวลา ดังนั้นเอลฟ์น้อยจึงยืดเสียงร้องทีละพยางค์ เมื่อเสียงสวดคาถาสิ้นสุดลง ร่างกายของเอลฟ์ตัวน้อยจึงถูกปกคลุมไปด้วยคลื่นสีเหลือง

นี่คือการรวมตัวกันของโลกาธาตุ ความเข้มข้นอยู่ในระดับที่น่าตกใจ แสดงให้เห็นถึงพลังเวทที่ลึกซึ้ง ทำให้หนิวลี่รู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก

ความแตกต่างนี้ช่างใหญ่เหลือเกิน

แต่นี่ไม่ใช่เวลามานั่งอิจฉา หนิวลี่จ้องมองไปที่เอลฟ์ตัวน้อยอย่างตึงเครียด

ในขณะนั้นเองดวงตาของเอลฟ์น้อยก็เบิกกว้าง พลังเวทโลกาธาตุที่รวบรวมไว้ในร่างกายเกิดหดตัวลงอย่างบ้าคลั่ง ในชั่วพริบตาถัดมาก็กลายเป็นลูกบอลกลม ๆ เล็ก ๆ สีเหลืองอมน้ำตาล หมุนอยู่บนฝ่ามือของเอลฟ์ตัวน้อย