บทที่ 105 ความลับของพวกญี่ปุ่น

“พี่หนิวหนิว มีคนมาหาคุณค่ะ!” มีเสียงตะโกนเรียกหนิวหนิว

หนิวหนิวรีบลุกขึ้นทันที ไม่สนใจพวกคนว่างงานพวกนั้นอีกต่อไป เธอพูดอย่างยั่วยวนว่า “โธ่… พวกไม่มีน้ำยาทั้งนั้น ฉันไม่เล่นด้วยแล้ว”

เมื่อออกจากฝูงชน หนิวหนิวก็เห็นเสี่ยวเหวินพนักงานเสิร์ฟในบาร์กำลังโค้งคำนับหนุ่มหล่อคนหนึ่งอย่างนอบน้อม

สายตาของหนิวหนิวเป็นประกาย เธอเดินส่ายสะโพกเข้าไปหา

“โอ้โห ฉันว่าวันนี้ตาขวากระตุกไม่หยุดเลย ที่แท้ก็เพราะพี่ฮวนจะมานี่เอง วันนี้พี่ฮวนคงทนความเหงาไม่ไหว อยากหาน้องสาวมาพูดคุยสินะคะ” หนิวหนิวจ้องมองหนุ่มหล่อด้วยสายตาหวานซึ้ง พลางยกมือขึ้นแตะไหล่เขา

หนุ่มหล่อดูเหมือนจะรู้จักหนิวหนิวดี เขาไม่สะทกสะท้านเลยพูดว่า “น้องหนิวหนิว ผมแค่มาส่งข่าว มีเรื่องอยากถามนิดหน่อย”

“อ้าว!” สีหน้าของหนิวหนิวเปลี่ยนไป แล้วเธอก็ยิ้มพูดว่า “ดูเหมือนจะมีงานเข้ามาอีกแล้วนะ พี่ฮวนช่างเอ็นดูน้องจริง ๆ ขอบคุณมากค่ะ”

“เชิญตามผมมาครับ”

หนุ่มหล่อพูดจบก็หันหลังเดินไป

หนิวหนิวยิ้มเดินตาม แต่ในใจกำลังครุ่นคิดว่าใครกันที่มีหน้ามีตาถึงขนาดให้พี่ฮวนคนดังแห่งเขตเหนือมาส่งข่าวให้

หนุ่มหล่อเลี้ยวไปหลายทาง แล้วหยุดที่หน้าห้องหรูหราห้องหนึ่ง เขาเปิดประตูแล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า “พี่เหวิน พี่หลง ผมพาคนมาแล้วครับ”

“อืม เข้ามาสิ”

หนิวหนิวเดินตามเข้าไป พอกวาดตามองก็รู้สึกใจหายวาบ รอยยิ้มบนใบหน้าก็หุบลงทันที

“ที่แท้ก็พี่เหวินชิง กับพี่หลงนี่เอง พี่สองคนมาเยือน ทำให้ฉันรู้สึกประหม่าจริง ๆ ค่ะ”

เหวินชิงโบกมือพูดว่า “คนในวงการอย่างเธอยังจะรู้สึกประหม่าด้วยเหรอ อย่ามาตีหน้าซื่อเลย วันนี้มาที่นี่อยากถามข่าวสองสามเรื่อง ไม่ทราบว่าพี่หนิวหนิวจะรู้หรือเปล่า”

หนิวหนิวก็เป็นคนในวงการ หลังจากตกใจชั่วครู่ก็กลับมายิ้มแย้มเหมือนเดิมพูดว่า “ถ้าพี่เหวินจะถามว่ามนุษย์ต่างดาวจะมาบุกโลกเมื่อไหร่ หนิวหนิวไม่รู้หรอกนะคะ”

เป็นนัยว่าเรื่องบนโลกนี้ไม่มีอะไรที่เธอไม่รู้

“ฮ่า ๆ คนในวงการจริง ๆ ช่างไม่ธรรมดา” พี่หลงเอ่ยปากชมเชย แล้วถามว่า “ฉันอยากรู้ว่าช่วงนี้มิยาโมโตะกำลังทำอะไรอยู่”

เรื่องนี้เป็นเรื่องยากซะแล้ว มิยาโมโตะที่หลบซ่อนตัวอยู่ในตึกของซันกรุ๊ป ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาจากทั้งรัฐบาลและหน่วยรักษาความปลอดภัย อุปกรณ์เฝ้าระวังต่าง ๆ ถูกติดตั้งไว้ทั่วทั้งบริเวณ ไม่ต้องพูดถึงคน แม้แต่แมลงวันตัวเดียวยังบินเข้าไปยากเลย

“เรื่องนี้ถามผมก็จนปัญญา พวกเราสหพันธ์สวรรค์ไม่มีใครมีความสามารถในการสืบหาข้อมูลแบบนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์เสี่ยงแบบนี้ ถ้าอยากรู้ให้แน่ชัด ถามผู้เชี่ยวชาญเรื่องแบบนี้โดยตรงน่าจะดีที่สุด” พี่หลงเอ่ยขึ้น

คำตอบของพี่หลงทำให้หนิวหนิวถึงกับนิ่งไปชั่วครู่

ทันใดนั้น เหวินชิงก็หัวเราะออกมา “อย่าบอกนะว่าเรื่องนี้มันยากระดับเดียวกับมนุษย์ต่างดาวบุกโลก พวกเธอก็สืบไม่ได้เหมือนกันเหรอ?”

“ฮิฮิ พี่เหวินชิงพูดเล่นแล้ว เรื่องนี้มันงานถนัดและเป็นแหล่งรายได้ของพวกเราเลยนะ ถ้าเรื่องแค่นี้ยังไม่รู้ พวกเราก็เลิกทำงานนี้ไปได้เลย ฉันแค่แปลกใจที่พวกพี่เป็นกลุ่มที่ยี่สิบแปดแล้ว ที่มาถามเรื่องนี้” หนิวหนิวพูดด้วยรอยยิ้ม

“กลุ่มที่ยี่สิบแปด! ยังมีใครถามเรื่องมิยาโมโตะอีกเหรอ” เหวินชิงและพี่หลงถามอย่างจริงจัง

หนิวหนิวไม่ปิดบังความจริง เธอตอบด้วยรอยยิ้ม “ก็พวกพรรคใหญ่โตไง ฮิฮิ ไม่รู้ว่าจู่ ๆ พวกเขารักชาติขึ้นมาหรือยังไง ถึงได้สนใจแต่คนญี่ปุ่น”

“งั้นน้องหนิวหนิวช่วยบอกรายละเอียดหน่อยได้ไหม” พี่หลงถาม

สีหน้าของหนิวหนิวดูจริงจังขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงคำตอบ เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “จริง ๆ แล้วพวกเราก็ยังค่อย ๆ รวบรวมข้อมูลของมิยาโมโตะอยู่ ยังไม่รู้ความเคลื่อนไหวทั้งหมดของเขา แต่ในเมื่อพี่เหวินชิงกับพี่หลงสนใจ ฉันก็จะบอกเท่าที่รู้ก็แล้วกัน”

“ว่ามาเลย”

“จากรายงานของสายลับที่เราส่งเข้าไปในซันกรุ๊ป ยืนยันได้ว่ามิยาโมโตะอยู่ในตึกของซันกรุ๊ปจริง และได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา แต่ที่แปลกคือดูเหมือนว่ามิยาโมโตะกำลังทำการทดลองบางอย่าง สถานที่ที่เขาทำการทดลองนั้นถูกปิดล้อมอย่างแน่นหนา มีการ์ดประจำทุก ๆ สามก้าว ยามทุก ๆ ห้าก้าว ไม่อนุญาตให้ใครเข้าใกล้เลย แม้แต่พวกเราก็ไม่รู้ว่าเขากำลังทดลองอะไรอยู่”

เหวินชิงและพี่หลงสบตากัน เหวินชิงยิ้มและพูดว่า “เธอนี่ไม่ธรรมดาจริง ๆ ในสถานการณ์แบบนี้ยังสามารถแทรกซึมเข้าไปในซันกรุ๊ปได้ สมแล้วที่เป็นช่องทางข้อมูลเก่าแก่ที่สืบทอดกันมานับร้อยปี”

“พี่เหวินชิงชมเกินไปแล้ว พวกเราก็แค่หาเลี้ยงชีพไปวัน ๆ” หนิวหนิวตอบด้วยรอยยิ้ม

“อืม พวกเรารู้กฎดี” เหวินชิงพูดพร้อมกับหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ

“นี่หมื่นหนึ่ง ซื้อข่าวนี้คงจะพอแล้วนะ”

“พอแล้ว ๆ ฮิฮิ พวกพี่ใจกว้างกว่าพวกพรรคใหญ่ ๆ เยอะเลย” หนิวหนิวดีใจรีบรับเงินที่อยู่บนโต๊ะ จากนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “พี่เหวินชิง มีข่าวอีกอย่างหนึ่ง ไม่รู้ว่าอยากรู้หรือเปล่า”

“อ้อ เกี่ยวกับมิยาโมโตะงั้นเหรอ”

“ใช่ ข่าวนี้คือสาเหตุที่มิยาโมโตะมาที่เมืองเอช พวกเขามีเป้าหมายเดียวกันกับกลุ่มมังกรดำที่เคยมาที่เมืองเอชเมื่อยี่สิบปีก่อน”

“เรื่องนี้ฉันขอซื้อ บอกมาเลย” พี่หลงรีบพูด

“เพื่อตามหาลูกแก้วมังกรหยก!”

“ไข่มังกรงั้นเหรอ”

คำตอบนี้ช่างเกินความคาดคิด เหวินชิงกับพี่หลงต่างมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ

เหวินชิงถึงกับหัวเราะออกมา “เธอไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหม นี่มันไม่ใช่การ์ตูนสักหน่อย ยังมีไข่มังกรอีกเหรอ”

หนิวหนิวกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ไม่ว่าพวกพี่จะเชื่อหรือไม่ ข่าวที่พวกเราได้รับก็คือ เมื่อยี่สิบปีก่อน หัวหน้ากลุ่มมังกรดำได้เบาะแสบางอย่าง เขาจึงไม่สนใจคำทัดทานของคนอื่น และยืนกรานที่จะเข้ามาในประเทศจีน เพียงเพราะไข่มังกร แต่น่าเสียดายที่ไม่สำเร็จ ถูกซวงฉาทำลายแผนเสียก่อน และตอนนี้ ไตรภาคีก็เริ่มส่งศิษย์ระดับหัวกะทิเข้ามาประจำการในเมืองเอช เป็นเพราะหัวหน้าไตรภาคีล่วงรู้ความลับบางอย่าง จึงได้ทุ่มเทกำลังคนเข้ามาโดยไม่เสียดายความพยายาม”

“ความลับอะไรเหรอ”

“พวกเราได้ยินมาแค่ประโยคเดียว ‘มุกอยู่ในทะเลสาบ’”

“มุกอยู่ในทะเลสาบ! ทำไมประโยคนี้มันคุ้นหูจัง”

เหวินชิงพึมพำกับตัวเองด้วยความฉงน

“ฮิฮิ รู้สึกว่าคล้าย ๆ กับ ‘คัมภีร์อยู่ในน้ำมัน’ หรือเปล่า” หนิวหนิวหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ

“อ๋อ ใช่เลย แบบนี้นี่เอง ฮ่า ๆ หรือว่าในชีวิตจริงจะมีเรื่องบังเอิญแบบท่านจางซานฟงด้วยอย่างนั้นเหรอ” เหวินชิงร้องอุทานอย่างกระจ่าง

“พี่เหวินอย่าได้สงสัย นี่เป็นข่าวที่พวกเราสืบมาจริง ๆ บอกตามตรง เบื้องบนก็ส่งคนไปตรวจสอบที่ทะเลสาบหลิงกวงแล้ว แต่ก็ไม่พบอะไรเลย”

“เธอกำลังจะบอกว่า มุกอยู่ในทะเลสาบ ไข่มังกรที่ว่านั่นอยู่ในทะเลสาบหลิงกวงงั้นเหรอ” พี่หลงถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“ใช่แล้ว พิจารณาจากการเคลื่อนไหวของกลุ่มมังกรดำและไตรภาคีแล้ว ไข่มังกรที่พวกเขากำลังตามหาอยู่ที่ทะเลสาบหลิงกวงจริง ๆ นี่เป็นข้อสรุปที่พวกเราวิเคราะห์จากตำนานและปรากฏการณ์แปลกประหลาดที่เกิดขึ้นหลายครั้งในทะเลสาบหลิงกวง”

“ดี ข่าวนี้มีค่าพอที่จะให้รางวัล… เหวินชิง” พี่หลงพยักหน้า

เหวินชิงก็ไม่ตระหนี่ หยิบธนบัตรปึกใหญ่ออกมาจากอกเสื้ออีกครั้ง เป็นเงินสด ๆ ถึงหนึ่งแสนหยวน!

“ฮิฮิ พี่เหวินนี่ใจกว้างจังเลยค่ะ หัวใจของน้องเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว” หนิวหนิวรีบคว้าเงินไปทันทีพร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลังจากได้ข้อมูลมาแล้ว พี่หลงกับเหวินชิงก็ไม่รีรอ ออกจากห้องแล้วเดินออกจากบาร์ไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อกลับมาถึงชั้นแปดของเยี่ยเยี่ยไหล เหวินชิงได้แจ้งข่าวที่สืบทราบมาให้ทุกคนฟัง

“รีบบอกข่าวทั้งสองเรื่องนี้กับท่านหัวหน้าก่อนเถอะ บางทีเขาอาจจะใช้ประโยชน์ได้” อันลู่หยวนยังคงรอบคอบ

เหวินชิงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย จากนั้นจึงรีบโทรหาหนิวลี่

เวลานี้ หนิวลี่กลับนั่งอยู่บนตึกสูงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตึกซันกรุ๊ป ดวงตาเป็นประกายจ้องมองไปยังตึกซันกรุ๊ป

เขาเห็นสายเรียกเข้าจากเหวินชิง จึงกดรับอย่างใจเย็น

“ท่านหัวหน้า พวกเรามีข่าวสองเรื่องจากมิยาโมโตะจะรายงานให้ท่านทราบ”

“อืม… ว่ามา”

“เรื่องแรก มิยาโมโตะมาที่เมืองเอชเพื่อสิ่งของสิ่งหนึ่งที่เรียกว่า ลูกแก้วมังกร ตอนนี้ยังไม่ทราบว่าเป็นอะไร แต่ยี่สิบปีก่อน กลุ่มมังกรดำ ก็มาที่เมืองเอชเพื่อสิ่งนี้เหมือนกัน เรื่องที่สองคือตอนนี้มิยาโมโตะกำลังทำการทดลองบางอย่างในตึกซันกรุ๊ป ปัจจุบันยังไม่ทราบว่าคือการทดลองอะไร”

“อืม… เข้าใจแล้ว เรื่องลูกแก้วมังกรนั้น พวกนายลองสืบดู ส่วนมิยาโมโตะเดี๋ยวฉันจัดการเอง ฉันจะไปดูว่าการทดลองบ้าบอนั่นมันคืออะไรกันแน่”

“ครับ ท่านหัวหน้า”

เมื่อวางสายไป หนิวลี่ก็ลูบคางอย่างครุ่นคิด มองไปยังตึกซันกรุ๊ป ด้วยดวงตาเป็นประกาย

จิตสัมผัสของหนิวลี่ได้แผ่เข้าไปสำรวจภายในตึกซันกรุ๊ป เขาสัมผัสได้ถึงความเคลื่อนไหวของผู้คนภายใน โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ชั้นกลางของตึก ซึ่งถูกปิดล้อมอย่างแน่นหนา มีผู้คนพลุกพล่านมากที่สุด ทุกคนสวมชุดยูนิฟอร์มพิเศษ ดูเหมือนว่าการทดลองที่พวกเขากำลังทำอยู่นั้นอันตรายมาก

หรือว่ามิยาโมโตะกำลังทำการทดลองทางเคมีอยู่?

จิตสัมผัสแผ่ขยายออกไป ค้นหาตำแหน่งของมิยาโมโตะ ในไม่ช้า เขาก็พบ มิยาโมโตะในห้องทำงานสุดหรูห้องหนึ่ง ดูเหมือนว่าจะกำลังคุยโทรศัพท์อยู่