บทที่ 89 สัตว์เลี้ยงตัวที่สาม อีกาสามขาทองคำ!

เมื่อกลับถึงบ้าน เขาพบว่าเฉินซีเวยไม่อยู่

กระนั้นเธอก็ทิ้งโน้ตไว้ให้เขาแผ่นหนึ่ง เขียนไว้ว่า เธอออกไปฝึกวิชา ไม่ต้องกังวล

แต่ฉู่โม่วไม่อาจวางใจได้

ในป่านั่นอันตราย สำหรับเฉินซีเวยที่มีพลังระดับนั้นดูไม่ปลอดภัยแม้แต่น้อย

ยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นห่วง

ฉู่โม่วสั่งให้พญาหงส์ปีกทองคำออกตามหาหญิงสาวและคอยปกป้องเธออย่างลับ ๆ

“นายท่านอย่าห่วงไป ข้าจะไม่ปล่อยให้นายหญิงเป็นอะไรไปแน่!”

มันคุ้นกลิ่นของเธอดี

กอปรกับสายตาอันแหลมคม มันง่ายต่อการระบุตัวตนเฉินซีเวยไม่น้อย

ด้วยการปกป้องของเทียนเผิง เฉินซีเวยจะปลอดภัยยิ่งขึ้น แม้จะต้องเผชิญกับสัตว์อสูรระดับ 4 ก็จะไม่เป็นอันตรายใด ๆ

เมื่อคิดได้แบบนั้น ฉู่โม่วก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา

เขานั่งลงในห้องที่เงียบงัน

ฉู่โม่วตั้งใจจะฝึกฝนวิชาพร้อมทั้งศึกษาเลือดของหงส์เพลิงที่เก็บมาได้จากตัวหงส์เพลิง

นับแต่ที่เขาเริ่มกลืนกินมานี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับของล้ำค่าเช่นนี้ เขาต้องพยายามค้นหาว่ามันทำอะไรได้บ้าง

แต่เมื่อเขาจะหยิบมันออกมาจากพื้นที่เก็บของ เขาก็ต้องตกใจเมื่อหาเท่าไรก็หาไม่พบ!

“บ้าน่า! ฉันก็ใส่ไว้ในนี้นี่!”

เขาจำได้ว่าเขาใส่มันไว้กับอัตลักษณ์แห่งอสูรของสัตว์อสูรระดับ 6 ไว้ในที่เก็บของส่วนตัวนี้

ทว่าอัตลักษณ์แห่งอสูรยังคงอยู่ ในขณะที่เลือดของมันหายไปแล้ว!

เด็กหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น

เขาค้นไปค้นมาอยู่พักใหญ่ ก็ไม่มีวี่แววจะเจอมันแม้แต่น้อย

“แล้วตรงอื่นละ!”

“นี่มัน…”

ตอนนั้นเอง ฉู่โม่วเหลือบไปเห็นไข่ที่มีแสงสีแดงส่องประกายตรงมุมห้อง

มันเป็นไข่ของอสูรรับใช้ที่เขาได้รับเมื่อครั้งทำภารกิจของซูเสี่ยวเสี่ยวในโถงยุทธภัณฑ์

หลังจากที่ได้รับมันมา เขาก็ศึกษามันอย่างระมัดระวัง แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไร เจ้าไข่นั่นก็ไม่เคยตอบสนอง

ฉู่โม่วจึงล้มเลิกความสนใจและวางมันไว้ใต้กล่องรักษาความดัน

ทว่า…

ทันใดนั้นเด็กหนุ่มก็สังเกตุเห็นความผิดปกติเล็กน้อยที่เกิดกับไข่อสูรรับใช้นี้

เมื่อถือมันไว้ในมือ เขาสัมผัสได้ถึงพลังชีวิตที่ทรงพลังจากภายใน ทั้งยังรู้สึกถึงจังหวะการเต้นหัวใจที่รุนแรงผ่านฝ่ามือมา

ไม่เพียงแค่นั้น ความร้อนของเปลือกไข่ค่อย ๆ เพิ่มสูงขึ้น

“พลังของไข่นี่รุนแรงมาก หรือว่า…”

จู่ ๆ ฉู่โม่วก็นึกขึ้นมาได้บางอย่าง

เลือดของหงส์เพลิงจะถูกไข่อสูรรับใช้ดูดซับ!

นี่มัน… นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

ไข่ที่ยังไม่ฟักสามารถดูดกลืนเลือดได้เองเนี่ยนะ?

ใครมันจะไปเชื่อกัน!

ที่สำคัญก็คือแม้ว่าเลือดของหงส์เพลิงนั้นจะมีเพียงหยดน้อย แต่ก็มีพลังงานที่มหาศาลยิ่ง

นั่นก็เพราะหยดเลือดนี้ที่ทำให้หงส์เพลิงเจริญเป็นสัตว์อสูรระดับ 6 ที่มีพลังไร้ขีดจำกัดมากพอที่จะทำลายภูเขาและผืนทะเล

ทว่าไข่นี้สามารถดูกลืนมันเข้าไปได้

นี่มันอะไรกันแน่?

ฉู่โม่วเริ่มกวาดตาสำรวจ

“ดูเหมือนว่ามันจะฟักแล้ว…”

เด็กหนุ่มรับรู้ถึงความร้อนที่มากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าอสูรรับใช้ภายในกำลังจะออกมา

เขาพอจะรู้ว่าสัตว์จำพวกที่ต้องฟัก จะนับสิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่มันเห็นเป็นครั้งแรกหลังจากฟักตัวเป็นครอบครัวของตน

ฉู่โม่วยังไม่ทำสัญญาวิญญาณกับสัตว์อสูรตัวนี้ หากเขาไม่อยู่ข้างๆ ๆ ตอนมันฟัก ก็นับว่าพลาดครั้งใหญ่

ดังนั้นในวันต่อมาฉู่โม่วจึงไม่ออกไปไหนและเฝ้ารออย่างอดทน

เวลาผ่านไป

พลังชีวิตของไข่อสูรรับใช้นี้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แรงกดดันที่มันได้รับก็ยิ่งมากขึ้นเช่นกัน แม้แต่ฉู่โม่วเองก็เริ่มรู้สึกแย่เล็กน้อย

แต่ยิ่งเป็นเช่นนั้น ใจของเขาก็ยิ่งเปี่ยมด้วยความหวัง

ด้วยความดันที่มากขึ้น เขาเกรงว่าสัตว์อสูรนี้จะส่งเสียงร้องลั่นเมื่อออกมา และจะทำให้คนอื่น ๆ แอบมาสอดส่องมัน

เหตุนี้ เขาทุ่มเงินจำนวนมากไปกับแนวป้องกันและแผ่นซับกลิ่นอายพลังจากหอการค้าหยกแก้ว เพื่อเอามาตั้งไว้รอบบ้าน

ผ่านไปไม่กี่วัน

ในวันนี้ฉู่โม่วซึ่งกำลังทำสมาธิภายในห้อง ก็พลันรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวประหลาดของไข่สีแดงเบื้องหน้า

ฉู่โม่วลืมตาและมองไปทางนั้นทันที

สัตว์อสูรตัวนี้กำลังจะออกมา!

อย่างที่คาดไว้เลย

ไม่นานนัก ไข่อสูรรับใช้ก็เริ่มสั่น

คราแรก มันสั่นเพียงเล็กน้อย ก่อนจะสั่นแรงขึ้นเมื่อเวลาผ่าน

ทันใดนั้น

แกรก!

เสียงการกะเทาะเปลือกดังขึ้น

รอยแตกบนเปลือกไข่ปรากฏขึ้น เมื่อผ่านไปครู่ใหญ่มันก็ขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ กระจายไปทั่วเปลือกสีแดง

“มันจะเป็นสัตว์อสูรแบบไหนกันนะ”

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า เขาก็เริ่มเกิดความหวัง

ความคิดหนึ่งปรากฏในใจของเขา

ก้า!

เสียงร้องของมันดังขึ้นในโสตประสาทอย่างไม่ทันตั้งตัว

เลื่อนลอยคล้ายว่าเสียงนั้นเดินทางมาไกลผ่านกาลเวลาและห้วงมิติอันห่างลิบ

หัวนั่นโผล่พ้นจากเปลือกไข่สีแดงที่แตกออกอย่างช้า ๆ

มันดูคล้ายอีกาเล็กน้อย แต่ออกไปทางหงส์เพลิงมากกว่า มันมีขนสีดำทั่วตัว มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่เป็นสีแดงประหนึ่งเปลวไฟ จะงอยปากของมันเคลือบโลหะ เปี่ยมด้วยความสง่างามยิ่ง

หากมีสิ่งหนึ่งที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้

เบื้องล่างของมันปรากฏขาอยู่สามข้าง!

ห้ะ…

ภาพตรงหน้าทำให้ฉู่โม่วชะงักงัน คำว่าไม่อยากจะเชื่อถูกแปะป้ายลงบนใบหน้า

“นี่มันอีกาสามขาทองคำชัด ๆ!”

ฉู่โม่วพึมพำด้วยความพิศวงเกินอธิบาย

มีสามขา ขนสีดำ ศีรษะเหมือนหงส์เพลิงแต่รูปร่างเหมือนอีกา มองอย่างไรก็เป็นรูปร่างของอีกาสามขาทองคำ!

อีกาสามขาทองคำนี้ยังมีอีกชื่อหนึ่งเรียกว่า อีกาสุริยัน!

ในปกรณัมและตำนาน มันเป็นเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ผู้ยิ่งใหญ่ บรรพบุรุษแห่งดวงดาวทั้งมวล รวมไปถึงจักรพรรดิอสูรผู้เลื่องชื่อ!

แม้ว่ามันจะกลืนกินเลือดของหงส์เพลิงตั้งแต่ยังเป็นไข่อสูรรับใช้ และฉู่โม่วรู้ดีว่าต้นกำเนิดของสัตว์อสูรตัวนี้ก็ไม่ใช่ธรรมดา

แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าจะเป็นสัตว์อสูรอย่างอีกาสามขาทองคำผู้ยิ่งใหญ่!

นี่มันมาจากไหนกัน?

วันนี้ช่างเป็นวันที่เกิดเรื่องใหญ่โตเกินไปแล้ว!

ฉู่โม่วผงะไปครู่ใหญ่ อารมณ์ของเขาในยามนี้ท่วมท้นยากระงับ ไม่อาจประคองสติสัมปชัญญะไว้ได้

ผ่านไปนานแค่ไหนไม่อาจรู้

เด็กหนุ่มสงบสติอารมณ์ของตนก่อนจะค่อย ๆ กลับมาเป็นปกติ

ภาพเบื้องหน้าของเขาคืออีกาสามขาแรกเกิดกำลังวิ่งส่ายหัวไปมาเข้ามาหา

มันเพิ่งจะฟักออกมาจากไข่และเห็นฉู่โม่วเป็นคนแรก โดยธรรมชาติแล้วมันย่อมเห็นเขาเป็นสิ่งสำคัญให้พึ่งพา อีกาขนดำกอดไปที่แขนของฉู่โม่วด้วยปีก ก่อนจะพึมพำอะไรในปาก

“ก่อนอื่นต้องลองดูว่าจะรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้านาย!”

เมื่อคิดได้ดังนั้น ฉู่โม่วก็เค้นเลือดของตนออกมา

เห็นเช่นนั้น ดวงตาสีเพลิงของสัตว์อสูรแรกเกิดก็สว่างวาบ มันดูดกลืนเลือดของฉู่โม่ว

ทันใดนั้น

ฉู่โม่วก็เชื่อมโยงกับอีกาสามขาทองคำ นั่นทำให้เขาเข้าใจความหมายของเสียงร้องของอีกฝ่าย

“หิว… อยากกินเหลือเกิน…”

เสียงของมันดังก้องในความคิด

ฉู่โม่วหยิบเนื้อของสัตว์อสูรระดับ 4 ออกมาจากกระเป๋าและวางไว้ตรงหน้าของมัน

สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อมันเดินเข้ามาข้างหน้าแล้วใช้ขาข้างหนึ่งเขี่ยชิ้นเนื้อนั่นทิ้งไป

“นั่นเหมือนเป็นการดูถูกแกสินะ ท่าทางจะเลือกกินแฮะ”

ฉู่โม่วงงไปครู่หนึ่ง

ตอนนั้นเอง อีกาสามขาทองคำก็มองไปรอบ ๆ กระทั่งเห็นเปลือกไข่ที่แตกอยู่จึงเดินเข้าไปจิกกิน

เปลือกไขพวกนั้นมีพลังมหาศาล เมื่อมันกินเข้าไป ความแข็งแกร่งของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น

เอิ๊ก!

เมื่อกินเปลือกจนหมด มันก็เรอออกมาด้วยความพึงใจ

ไม่นานไอพลังรุนแรงก็ปะทุออกมาจากร่างกาย

พร้อมกันนั้นเอง พลันปรากฏเปลวไฟสีดำลุกโชนอยู่เบื้องหลัง

ทันทีที่เปลวไฟก่อกำเนิด ฉู่โม่วสัมผัสได้ทันทีถึงความร้อนรอบกาย กลิ่นอายพลังที่หนาแน่น

แนวป้องกันและแผ่นซับลมหายใจที่ซื้อมาเริ่มสั่น มันคงต้านเอาไว้ได้ไม่นาน

โชคดีที่เปลวไฟพวกนั้นถูกดูดกลับเข้าไปในกายของเจ้าของได้ทันเวลา

ไม่อย่างนั้นเขาคงได้กลายเป็นคนไร้บ้านแน่!

ถึงอย่างนั้น เด็กหนุ่มก็ตกใจไม่หาย

เขารู้สึกถึงพลังที่น่าสะพรึงอย่างยิ่งออกมาจากร่างของมัน ราวกับ… พลังของสัตว์อสูรระดับ 4!

“เพิ่งจะเกิดก็กลายเป็นสัตว์อสูรระดับ 4 แล้วเนี่ยนะ!”

“สมกับเป็นอีกาสุริยัน!”

“เป็นพรสวรรค์ที่ทรงพลังจริง ๆ!”

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตกใจจนตัวชา

อีกาสามขาทองคำบินขึ้นไปอยู่บนไหล่ของฉู่โม่ว เอียงหัวของตนถูไถกับศีรษะฝ่ายเพื่อสางขน

ภาพที่เห็นทำให้ฉู่โม่วอดยิ้มไม่ได้

เขาลูบหัวของมันก่อนจะพูดขึ้น “ในเมื่อรู้ว่าฉันเป็นเจ้านาย งั้นฉันจะตั้งชื่อให้แกก็แล้วกัน… ต่อไปนี้แกมีชื่อว่าเสี่ยวอู๋!”

“ก้า ก้า!”

อีกาทองคำสามขาเข้าใจในสิ่งที่ฉู่โม่วพูด มันร้องออกมาด้วยความดีใจ

หลังจากนั้น ชายหนุ่มจึงเริ่มฝึกสิ่งต่าง ๆ ให้กับเสี่ยวอู๋ภายในบ้าน

แม้ว่ามันจะมีต้นกำเนิดที่วิเศษ แต่อย่างไรมันก็เพียงสัตว์แรกเกิดเท่านั้น พลังปัญญาจึงยังไม่สูงเท่าไรนัก ดังนั้นฉู่โม่วจึงเลี้ยงมันด้วยข้าววิญญาณและของเสริมพลังฟ้าดินที่เขาได้รับมาจากเขตแดนลับ

กล่าวได้ว่าเสี่ยวอู๋ไม่ดื่มเลือดของสัตว์อสูร แม้แต่เนื้อของสัตว์อสูรระดับ 5

มีเพียงน้ำพุวิญญาณ ของเหลววิญญาณ หรือสมบัติแห่งสวรรค์และโลกบางอย่างเท่านั้นที่มันจะกลืนลงไป

แต่อย่างไรก็ดี การเลี้ยงด้วยวิธีเช่นนี้สิ้นเปลืองทรัพยากรในแต่ละวันไม่ใช่น้อย

โชคยังดีที่ฉู่โม่วมีของมากมายที่ได้มาจากในเขตแดนลับ และจากฐานจินหลิง ไม่อย่างนั้นเขาคงเลี้ยงมันไม่ไหว

ถึงอย่างไร แม้ว่าจะต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมาก แต่สำหรับฉู่โม่วก็นับว่าคุ้มค่า

จากการเลี้ยงดูด้วยสมบัติแห่งสวรรค์และโลกที่มากมาย เสี่ยวอู๋เติบโตอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าสัตว์อสูรในระดับเดียวกันและกำลังจะเข้าสู่ระดับที่ 5 แล้ว!

ที่น่ายินดีกว่านั้นก็คือเสี่ยวอู๋ได้ทำพันธสัญญาวิญญาณกับเขาแล้ว

นั่นหมายความว่าต่อแต่นี้พวกเขาคือเจ้านายและสัตว์เลี้ยงที่ร่วมสุขร่วมทุกข์ และจะไม่มีวันทรยศต่อกัน!