อย่ำงไรก็ตำม เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ บุคคลที่เมิ่งเทียนเจิ้งพูดถึงก่อน หน้ำนี้ได้ดึงดูดควำมสนใจของเย่ชิวอย่ำงแท้จริง ไม่ใช่แค่เขำ แต่ แม้กระทั่งหมิงเยว่ก็จริงจังผิดปกติ
กำยำจักรพรรดิควำมเชี่ยวชำญขั้นยิ่งใหญ่ ถ้ำเย่ชิวจำไม่ผิด ครั้งหนึ่งเคยมีคำพูดสุดติดหู ไม่มีจ้ำวสวรรค์ในเผ่ำพันธุ์มนุษย์ ร่ำง นักบุญผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้ำต่อสู้สะท้ำนฟ้ ำ!
หนึ่งในร่ำงนักบุญคือกำยำจักรพรรดิควำมเชี่ยวชำญขั้นยิ่งใหญ่ ตำนำนนี้เป็ นกำรต่อสู้ในตำนำนที่ต่อสู้โดยเก้ำร่ำงนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ ในช่วงยุคมืดของยุคควำมโกลำหลบรรพกำล หลังจำกที่ยุคเซียน โบรำณถูกทำลำย เขตแดนเซียนที่สมบูรณ์นั้นถูกทำลำย ควำมมืด เข้ำจู่โจมอีกครั้ง เก้ำสวรรค์สิบแผ่นดินตกสู่ควำมมืดอันไร ้ที่สิ้นสุด และเกือบถูกท ำลำย
ต่อมำ เก้ำร่ำงนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ในตำนำนเหล่ำนี้ได้ถือกำเนิดขึ้น พวกเขำยืดอำยุของเก้ำสวรรค์สิบแผ่นดินเป็ นเวลำหลำยล้ำนปีและ ด ำเนินต่อไปจนถึงปัจจุบัน พูดให้ถูก เก้ำร่ำงนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้ ปรำกฏตัวเฉพำะในยุคควำมโกลำหลบรรพกำล พวกเขำมีอยู่จริง ในช่วงยุคเซียนโบรำณ

อย่ำงไรก็ตำม ในยุคแห่งสงครำมวุ่นวำยระหว่ำงเทพและมำรนั้น สิ่งที่เรียกว่ำร่ำงนักบุญจะอยู่ได้แค่เพียงผู้สัญจรผ่ำนไปมำเท่ำนั้น
ต่อมำ สิบอสูรออกจำกดินแดนเซียนและมุ่งหน้ำไปยังดินแดนอัน กว้ำงใหญ่ที่ไร ้ผู้คนอำศัยของซำกปรักหักพังโบรำณอันมืดมนเพื่อ สำรวจควำมลึกซึ้งของชีวิต
เมื่อเหลือยอดฝีมือสูงสุดมำกขึ้นเรื่อย ๆ เวทีประวัติศำสตร ์ของ เก้ำร่ำงนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ได้รับกำรต้อนรับอย่ำงแท้จริงหลังจำกกำร ต่อสู้ในยุคเซียนโบรำณ ทำให้พวกเขำได้เริ่มต้นกำรแสดงในตำนำน ของตนเอง นอกจำกนี้ยังเป็ นกำรต่อสู้ที่มืดมนและปั่นป่วนในยุคควำม โกลำหลบรรพกำลที่ทำให้พวกเขำเปล่งประกำยได้สำเร็จ
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่ำพวกเขำไม่ดี แต่ยุคสมัยของพวกเขำ ยังมำไม่ถึง
ที่จริงแล้ว เย่ชิวอยำกรู ้อยำกเห็นเกี่ยวกับกำรต่อสู้ในยุคเซียน โบรำณมำโดยตลอด เขำเคยถำมเมิ่งเทียนเจิ้ง แต่อีกฝ่ ำยไม่ได้พูด อะไร แม้แต่จ้ำวสวรรค์เจิ้นอู๋ในพื้นที่ต้องห้ำมก็ไม่ได้พูดอะไร
เย่ชิวไม่รู ้ว่ำเกี่ยวข้องกับกรรมอะไร ปฏิกิริยำที่รุนแรงในหัวใจทำ ให้เขำอยำกรู ้อยำกเห็นมำกยิ่งขึ้น หลังจำกที่เขำเติบโตขึ้นอย่ำง แท้จริงเขำต้องตรวจสอบสำเหตุและผลกระทบของเรื่องทั้งหมดนี้
เย่ชิวเชื่อว่ำเขำสำมำรถตรวจสอบทั้งหมดนี้ได้อย่ำงแน่นอน เพรำะเขำมีระบบ นี่คือที่พึ่งพำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและควำมลับที่ยิ่งใหญ่

ที่สุดในใจ แน่นอนว่ำนอกเหนือจำกควำมลับนี้ เย่ชิวยังมีควำมลับที่ ยิ่งใหญ่กว่ำนั้นอยู่ในใจ นั่นคือหยดของโลหิตเทพเจ้ำที่เขำได้รับจำก ใต้น้ำตำหนักเซียน
หลังจำกที่เย่ชิวดูดซับมัน เขำรู ้สึกว่ำหยดเลือดนี้เข้ำกับร่ำงกำย อย่ำงสมบูรณ์ เป็ นผลให้เย่ชิวมีภำพลวงตำว่ำนี่คือเลือด ครั้งหนึ่งเขำ เคยคำดเดำ แน่นอนว่ำมันเป็ นกำรคำดเดำมำกกว่ำว่ำเลือดหยดนั้น เป็ นของบรรพบุรุษ
เป็ นเพรำะเลือดหยดนี้ที่ทำให้เคล็ดวิชำเต๋ำแห่งโลหิตของเย่ชิ วแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ปลดปล่อยศักยภำพอันน่ำสะพรึงกลัวที่แม้แต่ จ้ำวสวรรค์เจิ้นอู๋ยังตกตะลึง ควำมลับเหล่ำนี้ถูกซ่อนอยู่ในใจของเย่ ชิวเสมอมำ ไม่ว่ำจะเป็ นใคร เขำก็ไม่เคยพูดถึงให้ฟัง แม้แต่เมิ่งเทียน เจิ้ง
“ฮ่ำฮ่ำ!” เมิ่งเทียนเจิ้งหัวเรำะอย่ำงไม่ปรำนีเมื่อเห็นนักพรตเทียน หยวนที่กำลังโกรธเคือง ในควำมเป็ นจริง เขำมองไม่เห็นอนำคตของ กำยำจักรพรรดิควำมเชี่ยวชำญขั้นยิ่งใหญ่
เมื่อหลำยสิบปี ก่อน ครั้งหนึ่งเขำเคยแอบมองไปที่ยอดภูเขำ น้ำแข็งแห่งอนำคต อย่ำงไรก็ตำม คนที่เขำเห็นไม่ใช่กำยำจักรพรรดิ ควำมเชี่ยวชำญขั้นยิ่งใหญ่ และไม่ใช่หมิงเยว่ แต่กลับกัน คนผู้นั้น เป็ นคนที่ยืนอยู่ในโลกที่แตกสลำยโดยมีหันหลังให้กับสิ่งมีชีวิต ทั้งหมด

เมิ่งเทียนเจิ้งไม่เห็นหน้ำของคนผู้นั้น เขำเห็นเพียงเสื้อผ้ำสีขำว และกระบี่เทพเจ้ำในมือที่เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ ด้ำนหลังหันเข้ำหำ สิ่งมีชีวิตทั้งหมด ในควำมวุ่นวำยและควำมมืดมิด คนผู้นั้นเป็ นเหมือน ประทีปสว่ำงไสวแก่สรรพชีวิตทั้งหมด
นี่คือควำมลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในใจ ควำมลับที่เขำวำงแผนมำ หลำยปี เมิ่งเทียนเจิ้งมองเย่ชิวอย่ำงมีเลศนัยและไม่พูดอะไร อย่ำงไรก็ ตำม กำรจ้องมองนี้ทำให้เย่ชิวขมวดคิ้วและระแวดระวัง “เหตุใดตำ เฒ่ำนี่ถึงมองข้ำเช่นนั้น เป็ นไปได้หรือไม่ว่ำเขำอยำกจะยุ่งกับข้ำอีก”
เย่ชิวอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกกลัว ในขณะนี้เมิ่งเทียนเจิ้งพลันพูดว่ำ “เจ้ำหนู ทักทำยผู้อำวุโสเทียนหยวนสิ”
ในขณะนี้ เย่ชิวก็พลันตระหนักว่ำหัวข้อนั้นนอกประเด็นไปแล้ว เขำยังคงยืนอยู่คนเดียวในส่วนลึกของควำมว่ำงเปล่ำ
เย่ชิวก่นด่ำในใจแล้วรีบบินขึ้นไปที่เวทีเมฆ เขำโค้งคำนับด้วย ควำมเคำรพและพูดว่ำ “เย่ชิวคำรวะผู้อำวุโส”
เมื่อเย่ชิวเดินเข้ำมำ นักพรตเทียนหยวนส ำรวจตรวจตรำเย่ชิวอ ย่ำงจริงจัง เขำรู ้สึกว่ำถูกล้อมรอบด้วยโชคชะตำ เขำเปิดเผยกลิ่น อำยของรำชำ อีกฝ่ำยอดไม่ได้ที่จะตกใจ
“ดี ดี ดี เจ้ำเป็ นอัจฉริยะจริง ๆ หำได้ยำกในโลกนี้” นักพรตเทียน หยวนพูดด้วยควำมตกใจ เขำรู ้สึกได้ว่ำพลังอันน่ำสะพรึงกลัวที่ปล่อย ออกมำจำกร่ำงของเย่ชิวไม่ได้ด้อยกว่ำขอบเขตจ้ำวสวรรค์

นักพรตเทียนหยวนค่อย ๆ ยื่นมือออกมำ เขำต้องกำรเห็นว่ำ วิหำรสวรรค์แห่งที่สิบเอ็ดของเย่ชิวนั้นน่ำกลัวเพียงใด เขำรู ้สึกตกใจ อย่ำงหำที่เปรียบไม่ได้ทันทีหลังจำกสัมผัสมัน
“เวรเอ๊ย!!” เขำอดไม่ได้ที่จะสำปแช่งในใจ ทันใดนั้น เขำพูดว่ำ “น่ำทึ่งมำก น่ำทึ่งจริง ๆ สหำยเต๋ำ เด็กคนนี้น่ำทึ่งจริง ๆ ศักยภำพ ดังกล่ำวไม่มีใครเทียบได้ในประวัติศำสตร ์ ยินดีด้วย สหำยเต๋ำ เจ้ำ ได้รับศิษย์ที่รัก ข้ำอิจฉำเจ้ำจริง ๆ ”
ค ำชมของนักพรตเทียนหยวนไม่ได้เสแสร ้งแม้แต่น้อย มันมำ จำกก้นบึ้งของหัวใจ
เมิ่งเทียนเจิ้งได้ยินอย่ำงนั้นก็รู ้สึกดีใจ เขำอดคิดไม่ได้
กำยำจักรพรรดิควำมเชี่ยวชำญขั้นยิ่งใหญ่ เจ้ำเห็นหรือไม่ นี่คือ คนที่ดุร ้ำยชัด ๆ เพียงแค่บันทึกในตำนำนของวิหำรสวรรแห่งที่สิบ เอ็ดก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้โลกต้องตกตะลึง
เมิ่งเทียนเจิ้งรู ้สึกภูมิใจ แต่ไม่ได้แสดงออก หลังจำกนั้นไม่นำน เขำก็แสร ้งท ำเป็ นถ่อมตัวและพูดว่ำ “ไม่หรอก ไม่หรอก เมื่อเทียบกับ ศิษย์ของสหำยเต๋ำ เด็กคนนี้ยังไม่เพียงพอ เขำแทบจะไม่พอ”
ทันทีที่คำพูดเหล่ำนี้ถูกพูดออกมำ มุมปำกของนักพรตเทียน หยวนก็กระตุก เขำมีควำมต้องกำรที่จะตีใครบำงคน อย่ำงไรก็ตำม

เขำก็ยังทนได้ ส่วนใหญ่เป็ นเพรำะเขำไม่สำมำรถเอำชนะอีกฝ่ ำยได้ จริง ๆ
“โอ้ถูกต้อง” ในขณะนี้ เมิ่งเทียนเจิ้งพลันมองไปที่เย่ชิวและถำม ด้วยควำมสงสัย “เจ้ำหนู เจ้ำมำถึงวิหำรสวรรค์แห่งที่สิบเอ็ดแล้ว เหตุ ใดเจ้ำถึงยังอยู่ในขอบเขตไร ้ลักษณ์และไม่เต็มใจที่จะฝ่ำฟัน”
ทันทีที่คำพูดเหล่ำนี้ถูกพูดออกมำ ควำมสนใจของหมิงเยว่ถูก ดึงดูดทันที เมิ่งเทียนเจิ้งไม่ใช่คนเดียวที่สงสัย นำงก็สงสัยเช่นกัน นำงได้เห็นเย่ชิวเปิดวิหำรสวรรค์แห่งที่สิบเอ็ดด้วยตนเองและรู ้ดีว่ำเย่ ชิวสำมำรถทะลวงไปสู่ขอบเขตจ้ำวสวรรค์ได้มำนำนแล้ว
อย่ำงไรก็ตำม เขำปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้น เขำคิดอะไรอยู่
ทันทีที่หัวข้อนี้ถูกยกขึ้น นักพรตเทียนหยวนก็มองอย่ำงงงงวย เช่นกัน
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่ชิวก็เข้ำใจทันทีว่ำเขำไม่สำมำรถหลีกเลี่ยง ปัญหำนี้ได้ เขำโบกมือและพูดอย่ำงหมดหนทำง “ผู้อำวุโส ไม่ใช่ว่ำ ข้ำไม่สำมำรถทะลวงได้ที่ไม่ได้เคลื่อนไหวเป็ นเวลำนำน เพียงแค่ข้ำ… ข้ำมีควำมรู ้สึกที่แข็งแกร่งว่ำมีวิหำรสวรรค์ซ่อนอยู่เหนือวิหำรสวรรค์ แห่งที่สิบเอ็ด ข้ำอยำกจะลองดู”
ทันทีที่คำพูดเหล่ำนี้ถูกพูดออกมำ สีหน้ำของทุกคนก็เปลี่ยนไป ทันที
“อะไรนะ! วิหำรสวรรค์แห่งที่สิบสอง”

ในขณะนี้ แม้แต่หมิงเยว่ที่เย็นชำก็เผยให้เห็นสำยตำที่น่ำตกใจ นักพรตเทียนหยวนยิ่งหวำดกลัวมำกขึ้น “แม่เจ้ำ เขำต้องกำรบุกเข้ำ ไปในวิหำรสวรรค์แห่งที่สิบสอง ช่ำงเป็ นกำรตัดสินใจที่กล้ำหำญจริง ๆ ตั้งแต่สมัยโบรำณไม่มีผู้ใดกล้ำลอง”
ในช่วงเวลำนั้น พวกเขำทั้งสองตกใจ
ตรงกันข้ำม เมิ่งเทียนเจิ้งดูสงบมำกเพรำะเขำเดำควำมคิดของเย่ ชิวได้มำนำนแล้ว ดังนั้นเขำจึงไม่ตกใจมำกนัก