ตอนที่ 1197 อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ

การระเบิดของจินเหลยนั้นเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ไม่มีใครคาดคิด ก่อนหน้านี้เขายังร้องขอความเมตตา แต่วินาทีต่อมากลับหันตัวแล้วพุ่งไปทางฉู่หลิวเยว่!

อีกทั้งยังเป็นการตัดสินใจที่เด็ดขาดมาก!

ในตอนที่ฉู่หลิวเยว่รู้ว่าเขากำลังพุ่งตัวมาทางนี้ นางก็ตระหนักได้ทันทีว่าอีกฝ่ายนั้นจะทำอันใด

นางสะกิดปลายเท้า แล้วหลบไปทางด้านหลังอย่างรวดเร็ว!

อาจเป็นเพราะหรงซิวได้กางม่านพลังเอาไว้โดยรอบแล้ว ดังนั้นแม้ว่านางจะอยู่ในอาณาเขตเซียนเทพ แต่ก็ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ยังคงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

นี่จึงทำให้นางมีโอกาสจัดการจินเหลยได้

แต่ว่าตอนนี้จินเหลยมีสติวิปลาสไปแล้วเล็กน้อย ความสิ้นหวังทำให้เขาบ้าคลั่ง ตอนที่คนเหล่านั้นสละเรือ พลิกลิ้น แล้วโยนความผิดทั้งหมดมาอยู่บนศีรษะของเขา เขาก็รู้ว่าชีวิตของตัวเองนั้นจบสิ้นแล้ว!

เรื่องนี้มันใหญ่ขึ้นมาแล้ว

สำนักหลิงเซียวต้องการคำอธิบายสำหรับเรื่องนี้ สำนัก และนิกายเหล่านั้นจะต้องปัดความรับผิดชอบอย่างแน่นอน แม้กระทั่งทางด้านสำนักปีกสุวรรณ ท่านเจ้าสำนักก็ไม่ยินยอมที่จะต่อต้านสำนัก และพระราชวังเมฆาสวรรค์

แค่เขาคิดเล่นๆ ก็ทราบได้แล้ว เขาจะต้องกลายเป็นเหยื่ออย่างสมบูรณ์แบบ!

เมื่อสถานการณ์จบลงแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น

ดังนั้นเมื่อเขาเสียสติ สิ่งเดียวที่เขาจะสามารถทำเพื่อปกป้องตัวเองได้นั้น คือ…การจับตัวศิษย์สำนักหลิงเซียวมาเป็นตัวประกัน

ศิษย์คนนั้นเป็นใคร มีฐานะอันใดล้วนไม่สำคัญทั้งนั้น

ประเด็นสำคัญก็คือ สำนักหลิงเซียวไม่มีทางทอดทิ้งศิษย์ต่อหน้าต่อตาเช่นนั้นแน่!

…พวกเขาต้องยอมหลีกทางให้แน่นอน!

ความคิดเหล่านั้นปรากฏขึ้นมาในหัวสมองของจินเหลย

เขาจึงลงมือทันทีโดยไม่ลังเล!

ต่อให้เขาจะต้องได้รับบาดเจ็บ เนื่องจากทะลวงอาณาเขตเทพเซียนของหรงซิวออกไปก็ตาม!

แต่ในตอนนี้ชีวิตของเขาจะหาไม่แล้ว เขาจะมาสนใจเรื่องพวกนี้ได้อย่างใด?

“เสือดาวกระดูกดำ!”

ในตอนที่เขากำลังเข้าใกล้ฉู่หลิวเยว่ เขาก็ตะโกนขึ้นมาเสียงดังลั่น! พร้อมอัญเชิญสัตว์อสูรในพันธสัญญาของตัวเองออกมา!

เงาร่างสีดำก็ตอบสนองกับเสียงเรียกนั้นทันที!

เสือดาวร่างสีดำทั้งตัว มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่เป็นสีเขียวเข้มราวกับเปลวเพลิงวิญญาณ ทำให้ผู้คนที่เห็นหัวใจเย็นวาบ

มันมีความเร็วมากกว่าจินเหลยเสียอีก!

ชั่วพริบตาเดียวมันก็พุ่งตัวไปที่ด้านหลังของฉู่หลิวเยว่แล้ว!

หนึ่งคนหนึ่งสัตว์อสูร เตรียมตัวโจมตีฉู่หลิวเยว่!

แววตาของฉู่หลิวเยว่มีประกายเย็นชาปรากฏขึ้น!

“ถวนจื่อ!”

พรึ่บ!

ได้ยินเสียงปีกกระพือที่ดังขึ้นเท่านั้น

กษายะหางวายุร่างสีแดงทั้งกายปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน!

ปีกทั้งสองข้างสยายออก บนร่างมีเปลวเพลิงลุกโชน!

ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ใด ทุกสิ่งทุกอย่างแทบจะถูกเผาไหม้!

เมื่อมองเห็นถวนจื่อ เสือดาวกระดูกดำก็เหมือนว่าจะลังเลไปเล็กน้อย ในแววตามีร่องรอยความตื่นตระหนกปรากฏ

ภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ มีอสูรศักดิ์สิทธิ์อยู่จำนวนไม่น้อย

แต่ต่อให้เป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน แต่ระดับความสูงต่ำก็แตกต่างกัน

ในบรรดาอสูรศักดิ์สิทธิ์มากมาย มีอสูรศักดิ์สิทธิ์สองชนิด ที่นับเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์บรรพกาล นั่นคือ ไท่ซวีเฟิ่งหลง และหงส์ทองคำ

เบื้องหลังของพวกมันนั้น มีพลังแห่งสายเลือดของอสูรศักดิ์สิทธิ์อยู่

มีพลังแห่งสายเลือดเข้มข้นมากเท่าไร สถานะของตนเองจะสูงมากขึ้นเท่านั้น

แม้ว่าเสือดาวกระดูกดำจะเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับถวนจื่อที่มีพลังแห่งสายเลือดอสูรศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลอยู่นั้น ก็นับว่าห่างชั้นอีกมาก

ความน่าเกรงขาม และยิ่งใหญ่ของอสูรศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลทั้งสองฝังรากลึกเข้าไปในกระดูก ทำให้เสือดาวกระดูกดำรู้สึกหวาดกลัว และอยากจะยอมแพ้

ด้วยความลังเลเพียงครู่นี้ ทำให้ถวนจื่อฉวยโอกาสโจมตีก่อน!

โครม!

เปลวเพลิงสีชาดลูกหนึ่งพวยพุ่งออกไป! พร้อมตรงไปที่เสือดาวกระดูกดำ!

เสือดาวกระดูกดำรีบหลบอย่างรวดเร็ว แต่ว่าปลายหางของมันนั้นยังถูกเผาเช่นเดิม

ถวนจื่อพุ่งตัวเข้าไปในทันที! กรงเล็บที่แหลมคมตะปบเข้าที่ดวงตาของเสือดาวกระดูกดำ!

อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองต่อสู้กันด้วยความรวดเร็ว!

สีหน้าของจินเหลยนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเด็กที่ดูอ่อนวัยเช่นนี้จะทำพันธสัญญากับอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับนี้ด้วย!

ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้…บางทีอาจจะต่อกรไม่ง่ายอย่างที่คิด!

แต่ในตอนนี้จินเหลยไม่มีทางเลือกที่สองแล้ว

ดังนั้นเขาจึงไม่ชะงักฝีเท้า กลับพุ่งตรงเข้าไปหาฉู่หลิวเยว่ด้วยความเร็วเท่าเดิม!

ในตอนนั้นเอง เขาก็ทุ่มสุดแรงต้านทานแรงกดดันของหรงซิวเพื่อยกขวานของตนเองขึ้น!

…พร้อมสับลงไปอย่างแรง!

…

บนม่านพลังสีทองนั้นมีรอยร้าวเล็กๆ ปรากฏขึ้น!

คิ้วของฉู่หลิวเยว่กระตุกขึ้นทันที!

นางหลบเลี่ยงด้วยความเร็ว พร้อมทั้งโคจรพลังภายใน!

ปัง!

ม่านพลังแตกละเอียด!

ขณะนี้ระยะห่างของทั้งสองคนใกล้กันมาก!

จินเหลยยกขวานที่อยู่ในมือขึ้นอีกครั้ง…แล้วสับลง!

ความว่างเปล่าสั่นสะเทือน!

ระลอกคลื่นโจมตีอย่างบ้าคลั่ง!

สีหน้าของหรงซิวชัดเจนมากยิ่งขึ้น จิตสังหารปรากฏขึ้นในแววตา!

และในตอนนั้นเอง ลำแสงก็ระเบิดขึ้นบนมือของฉู่หลิวเยว่!

กลุ่มแสงลอยสูงขึ้นฟ้า

“นั่นมันอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงอุทานดังขึ้นจากกลุ่มคน!

หัวใจของฉู่หลิวเยว่กระตุกวูบ ‘อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา?’

ที่แท้สิ่งที่พวกเขาต้องการแย่งชิงก็คือสิ่งนี้!

ต่อมาฉู่หลิวเยว่ก็เห็นว่า ไม่ว่ากลุ่มแสงนั้นจะผ่านไปที่ใด ก็มีประกายแสงพราวระยับโปรยลง

อาณาเขตเทพเซียนสีทองของหรงซิว ค่อยๆ สลายไปอย่างไร้เสียง!

หลังจากมองมันอย่างชัดเจนแล้ว หัวใจของฉู่หลิวเยว่ก็บีบรัดแน่น จนสามารถตระหนักได้ว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไป!

แรงกดดันของอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา คาดไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งกว่าอาณาเขตเทพเซียนของหรงซิว?

นางเงยหน้าขึ้นไปมอง

ลำแสงเหล่านั้น ค่อนข้างดูอบอุ่น จากตรงนี้ก็สามารถมองเห็นได้อย่างเลือนรางว่าด้านในเป็นอันใด อีกทั้งแสงด้านบนที่วูบไหวริบหรี่ ทำให้มองเห็นโครงร่างด้านในนั้นชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ที่สำคัญไปมากกว่านั้น…แรงกดดันด้านบนกำลังเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง!

ทันทีที่ขวานสับลงมา ลมปราณที่เฉียบคมก็ถูกกลุ่มแสงไร้รูปร่างพัดกระจายออกไป และหายไปโดยไร้เสียง

ฉู่หลิวเยว่อ้าปากค้าง

ของชิ้นนี้มัน…

“ไม่ใช่อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา!”

ผู้อาวุโสซูเฟิงพูดโพล่งออกมาอย่างกะทันหันด้วยความตกใจ

“นั่นมัน…อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ*”

…

เมื่อพูดออกมา คนทั่วทุกสี่ด้านต่างตกใจ!

ก่อนหน้านี้ทุกผู้คน รวมทั้งผู้อาวุโสส่วนใหญ่ของสำนักหลิงเซียวคิดว่าของวิเศษชิ้นนั้นเกิดจาก ขนนกสีหม่นบาดาลคือ อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา

ตามบันทึกของสำนัก ในปีนั้นช่างหลอมอาวุธคือ ช่างหลอมระดับราชาจริงๆ

และไม่มีใครคาดคิดว่าสิ่งสุดท้ายที่เขาทิ้งเอาไว้ จะเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อในตำนาน!

มิน่าล่ะ!

มิน่าหลังจากที่เขาหลอมเสร็จได้ไม่นาน เขาก็จากไป

เห็นได้ชัดว่าเขาทุ่มเทแรงกายแรงใจไปกับของสิ่งนี้!

…

ท่ามกลางความเงียบงัน จินเหลยเป็นคนแรกที่มีปฏิกิริยาตอบสนอง!

สถานการณ์ที่เข้าใกล้ความเป็นความตาย เขาได้ปลดปล่อยศักยภาพทั้งหมดที่มี!

เขาพุ่งตรงไปข้างหน้าโดยไม่หยุดคิด!

ตอนนี้คนที่อยู่ใกล้อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อที่สุดคือ ฉู่หลิวเยว่ รองลงมาคือเขา!

ขอเพียงแค่เขาสามารถแซงหน้าเด็กน้อยไม่รู้ความคนนี้ และครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ สถานการณ์ทุกอย่างจะต้องคลี่คลายอย่างแน่นอน!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเขาก็เกิดความบ้าคลั่งขึ้น! แล้วพุ่งไปข้างหน้าอย่างสุดกำลัง!

ขณะที่จินเหลยกำลังจะเคลื่อนตัว ฉู่หลิวเยว่ก็ขยับแล้ว!

หรงซิวมอบของสิ่งนี้ให้นาง ไม่ใช่เพื่อให้นางทำหลุดลอยไป!

หากมันตกไปอยู่ในมือของคนอื่นแล้วละก็ นางไม่สามารถรับได้กับความผิดนี้!

แต่หลังจากนั้นไม่นานนางก็พบปัญหาข้อหนึ่ง…ของวิเศษชิ้นนั้นมีพลังที่แข็งแกร่งปกคลุมอยู่ คาดไม่ถึงว่านางจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้!

เมื่อเป็นเช่นนี้ความเร็วของนางก็ช้ากว่าจินเหลย

ในตอนนั้นเอง จินเหลยก็พุ่งตัวตามไปจนทัน!

ระยะห่างของทั้งสองคนนั้นใกล้มาก!

จินเหลยสะบัดขวานในมือขึ้น! แล้วฟันเข้าที่ฉู่หลิวเยว่โดยตรง!

“จะแย่งกับข้าหรือ? ฝันไปเถอะ!”

*จุนเจ๋อ คือ พระผู้มีสมณศักดิ์สูง