นิยาย มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์

ตอนที่ 51 ล่าแวมไพร์(1)

โครงสร้างคอนกรีตขนาดใหญ่พร้อมกับประกายไฟและควันที่ทะยานขึ้นฟ้า ซากระเบิดกระจายไปทั่ว

ซองอูที่หลบอยู่หลังโครงกระดูกรอให้ แรงระเบิดหยุดลง

ฟูววว..

ไม่นานการระเบิดก็จบลง ควันเริ่มกระจายหายไป

ซองอูโผล่หน้าออกไปจากโครงกระดูก

“…ทําเกินไปรึเปล่านะ?”

โชคดีที่อาคารไม่ถล่มลงมา

ซองอูระเบิดกลางห้างด้วยสกิลระเบิด ซากศพที่เพิ่งได้มาใหม่ เมื่อฝุ่นควันหายไป กรงไม้เองก็หายไปด้วย เกิดเป็นหลุมใหญ่ให้เห็น เขาค่อยๆ เข้าใกล้หลุม

“อะไรกันเนี่ย?”

น่าตกใจที่ม่านพลังสีฟ้ายังอยู่ดี โคบอล์ดวิซาร์ดขั้นสูงเองก็นั่งอยู่บนพื้นที่ถูกระเบิด มันเงยหน้าเพื่อยืนยันว่าม่านเกราะยังไม่เสียหาย

“คื้อคื้อออ!”

เจ้าโคบอล์ดยิ้มด้วยความโล่งใจและ กลับไปร่ายเวทย์อีกครั้ง เวลานับถอยหลังที่ถูกหยุดก็กลับมานับใหม่

-มีชั้นเกราะแข็งแกร่งปกป้องอยู่

*ไม่สามารถทําลายได้ด้วยการโจมตีทั่วไป ทําลาย “แกน” ที่กระจัดกระจายในดันเจี้ยน (0/3)

‘ก็ได้ ทางลัดใช้ไม่ได้ผล’

เหลือเพียงทางเดียวเท่านั้น ซองอูต้องหาแกนให้เจอ

แม้ว่าที่นี่จะมืด กว้าง และซับซ้อน เขาก็ฆ่าโคบอล์ดได้ถ้าเขาหาเพื่อนของตัวเองเจอและร่วมมือกันในหนึ่งชั่วโมง

เขาหันหน้าไปจากหลุม แต่เขาเห็นศพของโคบอล์ดวิซาร์ด

“หรือว่า?”

เขาสลายออกโครงกระดูกไปและคืนชีพโคบอล์ดวิซาร์ดสี่ตัวขึ้นมา

-มอนสเตอร์ที่ตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ

-มอนสเตอร์ที่ตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ

-มอนสเตอร์ที่ตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ

-มอนสเตอร์ที่ตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ

-เอฟเฟคผสาน ทํางานเมื่อต่อสู้เป็น

ทีม[รายการผสาน]

3) วิซาร์ดฝึกหัด (ชั้น 1)

-ประเภท : ผสาน

-เงื่อนไข : วิซาร์ด 3 คนขึ้นไป

-เอฟเฟค : เพิ่มความเร็วเวทย์ (+20%)

นอกจากผสานแล้วยังมีข้อความที่เขาต้องการโผล่ขึ้นมาด้วย

-คุณสามารถตรวจสอบ ‘เศษเสียวความทรงจํา’ ของคนตาย

“โอ้ ต้องแบบนี้สิ”

หลังจากดูความทรงจําแรกของผู้จัดการ ซองอูคิดถึงเงื่อนไขที่เขาสามารถดูความทรงจําได้ที่แรกเขาคิดว่ามันจะดูความทรงจําได้ก็ต่อเมื่อคืนชีพมนุษย์เท่านั้น

แต่ลองคิดดูแล้ว แม้แต่มอนสเตอร์อย่างโคบอล์ดก็มีสติปัญญาในระดับหนึ่ง เขาไม่รู้ว่าพวกมันฉลาดกว่ากอบลินหรือออคมากแค่ไหน แต่ดูจากที่มันใช้ภาษามนุษย์แบบทื่อ ๆ ได้ พวกมันก็น่าจะฉลาดกว่า ซึ่งมันก็มีเศษเสี้ยวความ ทรงจําที่จะบอกข้อมูลอย่างที่ซองอูต้องการ

“หา? เห็นไม่ชัดเลย”

แต่สติปัญญาของพวกมันดูจะไม่มากนัก เพราะภาพในความทรงจํานั้นไม่ชัดเจนเลย

ซองอูเห็นพวกมันคุยกัน หัวเราะ และ เคลื่อนไหวไปที่อื่นด้วยความตื่นเต้น เขาพยายามจะอ่านเส้นทางที่พวกมันไป และดูภาพพื้นหลังในความทรงจําที่ไม่ชัด สุดท้ายเขาก็พบว่าพวกมันมาถึง “ร้านขายเนื้อ”

พวกมันติดตั้งบางอย่างที่นั่น

“ดีล่ะ เจอแล้วหนึ่งที่”

ซองอูอ่านความทรงจําโคบอล์ดอีกสามตัว

ตัวหนึ่งไม่ได้ติดตั้งแกน มันเดินอยู่ แถว ๆ กรงรากไม้ แต่อีกสองตัวนั้นมีความทรงจําที่เขาต้องการ

‘ร้านของใช้ในบ้านกับที่ดาดฟ้า ไปร้านขายเนื้อก่อนแล้วกัน’

ร้านขายเนื้อนั้นอยู่ไม่ไกล มันอยู่ที่มุม ชั้นใต้ดินพอดี

ซองอูมุ่งหน้าไปพร้อมกับโครงกระดูก เขายังเอาเนื้อแช่แข็งออกมาทั้งหมดและค้นในร้านจนทั่ว

กรอบ แกรบ

เจ้ามือขวาเจอของที่เหมือนบอลคริสตัลและมีตอไม้ฝังอยู่ข้างใน

‘นี่แหละแกน’

ซองอูทําลายแกนด้วยดาบทันที

-คุณทําลายแกนดันเจี้ยน (1/3)

*หยุดโคบอล์ดให้ทันเวลา! (00:51:30)

“เหลืออีกสองที่”

ซองอูไปที่ชั้นสองที่มีร้านขายเครื่องใช้ในบ้าน

ไม่มีมอนสเตอร์มาขวางเขาเลยยกเว้น โคบอล์ดห้าตัวที่วิ่งลงมาจากบันไดเลื่อน

ทีแรกเขาสงสัยว่าทําไมมันถึงเงียบนัก แต่เขาก็ได้เห็นศพโคบอล์ดกระจายไปทั่วชั้น ดูเหมือนว่าหนึ่งในปาร์ตี้ของเขาจะต่อสู้กับพวกโคบอล์ดได้ดี

“จีซูเก่งอยู่แล้วล่ะนะ”

และเมื่อตอนที่เขาขึ้นมาเจอร้านขายของใช้ในบ้านที่ชั้นสอง เขาก็ได้เจอปาร์ตี้ของเขา เขาเจอทั้งฮันโฮ จีซู และคยองซู

“พวกมันมาจากทางซ้ายด้วย!”

“คยองซู วิซาร์ดอยู่ทางขวาของนาย!”

ทั้งสามกําลังต่อสู้กับฝูงโคบอล์ดที่มากันอย่างไม่ขาดสาย

ทั้งสามดูเหมือนจะตกอยู่ในอันตราย แต่พวกเราก็จัดการมอนสเตอร์ได้ตัวแล้ว ตัวเล่า ซองอุตัดสินใจจบการต่อสู้ให้พวกเขา

กรอบ แกรบ!

เหล่าโครงกระดูกพุ่งเข้าใส่โคบอล์ดที่แปลกคือโครงกระดูกวิซาร์ดโคโบล์ดสี่ตัวระเบิดพร้อมกัน ห้างมืด ๆ สว่างขึ้นมา ชั่วคราว ใต้แสงสว่าง เหล่าโครงกระดูกเข้าจู่โจมฝูงโคบอล์ดในขณะที่เพื่อนของซองอูมองพวกมันด้วยสีหน้าว่างเปล่า

“ซองอู!”

“นายกลับมาแล้ว!”

ผ่านไปราว 40 นาทีกว่าที่พวกเขาจะได้กลับมาเจอกัน

“ดีจริง ๆ ที่นายปลอดภัย”

“พวกเราเป็นห่วงนายนะซองอู นายหายไปหลังจากเหยียบกับดักนั่น…”

พวกเขาโล่งใจ

“เอาเถอะ พวกนายเห็นข้อความเรื่องการตายทันทีไหม?”

“อ่า ใช่…”

ดูเหมือนว่าทันทีที่ซองอลงไปที่ชั้นใต้ดิน ข้อความจะถูกส่งมาหาทุกคน มันคือ กลไลของดันเจี้ยนแห่งนี้ที่ออกแบบให้มีภารกิจแก้ปริศนาในทันทีที่ทุกคนไปถึงห้องบอสอย่างนั้นเหรอ?

“แบ่งกันเป็นสองกลุ่มเถอะ ฮันโฮกับจีซูไปที่ส่วนเครื่องใช้ไฟฟ้า ถ้าไปหากำแพงที่นั้นจะเจอแกนที่เหมือนกับหินอ่อน ทําลายมันซะ คยองซู ไปกับชั้น”

“ได้เลย”

ซองอูคิดว่าถ้าหากมอนสเตอร์ที่ชั้นสองถูกฆ่าหมดแล้ว เขากับคยองซูก็เกินพอ เหตุผลที่เขาเลือกคยองซูก็เพราะว่าเขาไม่รู้ที่อยู่แน่ชัดของแกน และเขาจะหาได้เร็วกว่าถ้ามีคยองซูอยู่ด้วย จีซู กับฮันโฮแยกันไป ส่วนซองอูกับคยองซูไปบนชั้นสุดท้าย นั่นคือชั้นดาดฟ้า

“โอ้ พวกมันมาแล้ว!”

“ฆ่ามัน!”

มีโคบอล์ดบนดาดฟ้านับไม่ถ้วน แต่พวกมันไม่ได้มีค่าอะไรไปกว่าแหล่งขุมทรัพย์ และดาดฟ้ายังกว้างกว่าชั้นเก็บของใต้ดิน โครงกระดูกของเขาจึงเคลื่อนที่ได้อิสระและกําจัดโคบอล์ดในคราเดียว

“อ๊ะ ซองอู? นั่นใช่แกนไหม?”

คยองวูเดินไปที่ตอไม้ที่มุมดาดฟ้า มีหินอ่อนก้อนใหญ่ฝังเอาไว้ นั่นคือแกน ซองอูรีบเดินไปฟันแกนในทันที

– คุณทําลายแกนดันเจียน (3/3)

*หยุดโคบอล์ดภายในเวลาที่กําหนด! (00:40:11)
วิก

จีซูกับฮันโฮเองก็หาแกนเจอแล้ว พวกเขาทําลายแกนทั้งสามหมดแล้ว

-คุณทําลายแกนดันเจี้ยนทั้งหมด เกราะป้องกันถูกทําลาย

“ดีล่ะ รอชั้นก่อนเถอะ!”

ถึงเวลาแล้วที่ซองอูจะได้ระบายความโกรธใส่โคบอล์ดวิซาร์ดเจ้าเล่ห์ เจ้าวิซาร์ดนั้นคงไม่คิดว่าซองอูจะทําลายแกนได้ในเวลาอันสั้น

หลังมาพบกันที่ชั้นสองอีกครั้ง ซองอูกับเพื่อนมุ่งตรงไปที่ชั้นใต้ดิน พวกเขาลงไปที่หลุมระเบิดที่ซองอูระเบิดไว้มา

“…คู้คู้ฮี?”

หลังจากเห็นปาร์ตี้ของซองอู โคบอล์ดวิซาร์ดขั้นสูงตกใจมาก

“ทําไมล่ะ? ตั้งสมาธิไม่ได้แล้วรึไง?”

ซองอูไม่รอช้า เขาบังคับโครงกระดูก โคบอล์ดวิซาร์ดให้ยิงลูกไฟสีเขียวสี่ลูกออกไป

พรึ่บ! พรึ่บ!

แต่บอสยกมือขึ้นสร้างโล่ห์เล็กขึ้นเพื่อหยุดลูกไฟ

แต่แรงกระแทกก็ทําให้โคบอล์ดกระเด็นกลิ้งออกไป

-เวทย์มรณะขั้นต่ําถูกขัดขวาง