ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 407 ได้รับความชื่นชมมากเกินไปจนทำให้รู้สึกประหลาดใจ
ฟู่จยาจำไม่ได้ว่าตัวเองไม่ได้จัดงานวันเกิดนานแค่ไหน อายุห้าสิบปีก็ใช้ชีวิตอยู่ในการทำงาน ถึงแม้ว่าฟู่หย่วนซานจะเอ่ยเตือนล่วงหน้า เธอก็ยังลืม
เธอคุ้นเคยกับตัวคนเดียว โดดเดี่ยวไปมาตามลำพัง
เธอช่วงบ่ายเพิ่งกลับมาต่างจังหวัด เพิ่งจะนอนพักผ่อนลงบนเตียง ฟู่หย่วนซานให้เธอเข้ามากินข้าว เธอเหนื่อยจนไม่ไหว แต่ว่าเธอไม่อยากขัดใจผู้อาวุโส จำใจต้องเข้ามา
ดูเหมือนว่าคืนนี้ เป็นพวกเขาจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า
“คุณย่าอธิษฐานเลยครับ!”ซุ่ยซุ่ยหยิบหมวกวันเกิด ปืนขึ้นเหยียบบนเก้าอี้ด้านข้าง ช่วยใส่ให้ฟู่จยา
ฟู่หย่วนซานเข้ามา หัวเราะและจุดเทียนให้ฟู่จยาด้วยตัวเอง
คนด้านข้างก็เข้ามาล้อมรอบ
“มิน่าล่ะ ผู้อาวุโสพูดว่าเป็นงานเลี้ยงครอบครัว ก็ไม่ได้พูดว่าเหตุผลอะไร วันนี้เป็นวันเกิดของฟู่จยา!”
“ฟู่จยาสุขสันต์วันเกิดนะ!”
ฟู่จยาในใจมีความรู้สึกที่พูดไม่ออก ต่อให้เธอไม่สนใจ ว่าจะมีคนสนใจวันเกิดของเธอเมื่อไหร่ หลังจากที่คุณนายใหญ่จากไป ก็เหลือแค่ฟู่หย่วนซาน ฟู่หย่วนซานเป็นผู้ชาย สะเพร่า ก็ไม่ได้สนใจเธอ
เธอเม้มปาก มองคนที่ล้อมรอบ และมองไปทางลี่เย่ถิงกับเฉียวเหวยอี
เฉียวเหวยอีสบตากับเธอ ยิ้มให้เธอ ควักกล่องที่ละเอียดงดงามออกมา ส่งไปตรงหน้าเธอ พูดเสียงเบา“พี่ถิงกับฉันเตรียมไว้ให้ค่ะ”
“เพียงแค่วันเกิดเล็กๆเท่านั้นเอง จะเปลืองเงินทำไม?”เธอพูดตอบเสียงเบา
ถึงแม้ว่าจะพูดแบบนี้ ก็ยังรับของขวัญที่เฉียวเหวยอีส่งมาให้
“เธอในใจของพ่อ ก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงคนนั้นที่รักและทะนุถนอมตลอดไป”ฟู่หย่วนซานส่งของขวัญไปให้เธอ พูดกับเธอเสียงเบา“จัดงานเลี้ยงครอบครัวง่ายๆเท่านั้นเอง และยังจัดงานฉลองความสำเร็จของเธอ ขอให้เธอได้รับรางวัลนักออกแบบยอดเยี่ยม”
ในขณะที่ฟู่หย่วนซานพูด ด้านนอกตึกใหญ่ตรงข้ามโรงแรม ทันใดนั้นก็มีตัวอักษรฉลองที่ฟู่จยาได้รับรางวัล
ฟู่จยามองผ่านที่กั้นหน้าต่างที่ยาวจรดพื้น มองไปฝั่งตรงข้าม
ฟู่จยาก็ไม่ได้พูดกับคนในครอบครัว ครั้งนี้เธอออกไปรับรางวัล คิดไม่ถึงว่าฟู่หย่วนซานจะรู้
ถูกเซอร์ไพรส์สองอย่าง ทำให้ฟู่จยาในใจก็มีความรู้สึกหลากหลาย
“พ่อคุณจริงๆเลยเชียว!”เธอชะงักไปเล็กน้อย ขมวดคิ้วขึ้นและพูด“ฉันอายุเท่าไหร่แล้ว!ขายหน้าคนไหม!”
ฟู่ฉิงส่งของขวัญเข้ามาให้ ยิ้มและพูด“วันนี้เป็นงานเลี้ยงครอบครัวเป็นเหวยอีที่ช่วยเธอเตรียม เป็นความคิดของหล่อน อยากขอบคุณก็ขอบคุณหล่อนเถอะ”
เฉียวเหวยอีความจริงสองสามวันก่อนที่ดูทีวี บังเอิญเห็น ดังนั้นจึงรู้ว่าฟู่จยาได้รับรางวัล
ถามฟู่หย่วนซาน คาดไม่ถึงว่าฟู่หย่วนซานจะไม่รู้
ดังนั้นงานเลี้ยงวันเกิดนี้ ก็ยิ่งจำเป็นต้องจัด
เธอรู้ว่าฟู่จยาก็อาจจะไม่รับความรู้สึกของตัวเอง หรือคิดว่าเธอมีแผนการ แต่เฉียวเหวยอีแค่อยากเอาใจฟู่จยา และยิ่งฟู่จยาเข้าถึงได้ยาก
เธอคิดว่า ฟู่จยาหลายปีที่ผ่านมาก็โดดเดี่ยวเดียวดายไร้ที่พึ่ง ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง แต่บางครั้ง ยังต้องการความดูแลและความเข้าใจในครอบครัว
ฟู่จยาเงียบไม่พูดจาสักพัก หันหน้ามองไปทางเฉียวเหวยอี
“เป็นคุณตาที่จัดเตรียมไว้ค่ะ”เฉียวเหวยอีรีบพูดทันที
“อืม”ฟู่จยาสีหน้าซับซ้อน พูดตอบเสียงเรียบเฉย
นานมาก หมุนตัวกลับไปเป่าเทียนบนเค้ก
เวลาที่ไฟในห้องสว่างขึ้นมา ซุ่ยซุ่ยก็จะช่วยฟู่จยาตัดเค้ก
ฟู่จยาลังเลเล็กน้อย นำมีดที่อยู่ในมือส่งให้ในมือซุ่ยซุ่ย และพูด“ตัดเค้กกับหม่ามี๊หลานเถอะ”