ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 403 ฉันเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น
เฉียวเหวยอีกับลี่เย่ถิงมองหน้าและยิ้มให้กันและกัน
ลี่เย่ถิงเห็นรอยยิ้มของเธอ น้ำค้างแข็งในตาของเขาก็ละลายและเขาเดินขึ้นไปหา
“พี่เย่ถิง…” สีหน้าของติงหย่าหรูเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นลี่เย่ถิงเดินเข้ามาและเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสบายๆ
ในสายตาของลี่เย่ถิงมีเพียงเฉียวเหวยอีคนเดียว คนอื่นถือว่าเป็นอากาศสำหรับเขา
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเธอรังแกเฉียวเหวยอีต่อหน้าเขา
เขาไม่ได้สนใจติงหย่าหรูแม้แต่น้อยและเดินตรงไปที่เฉียวเหวยอี
“ทำไมเธอยังไม่ขึ้นไปอีก” ประตูห้องโถงบนชั้นหนึ่งเปิดทิ้งไว้ ลมหนาวยังคงพัดเข้ามา เฉียวเหวยอีที่สวมชุดบางๆ ทำให้เขารู้สึกเป็นกังวลใจ
ขณะที่เขาพูด เขาก็ขมวดคิ้วและถอดแจ็คเก็ตออก พาดไว้บนไหล่ของเฉียวเหวยอีและโอบเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา
เขาสัมผัสมือเล็กๆ ของเฉียวเหวยอีจอย่างนุ่มนวล จากนั้นจึงถูเบาๆ สองสามครั้ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ฝากงานทั้งหมดให้แม่บ้าน ยังไม่รู้ร่างกายของตัวเองอีกเหรอ?”
หลังจากดื่มยาจีนเป็นเวลาหนึ่งเดือน เฉียวก็หายจากภาวะหลังคลอดบุตร เขารอมานานกว่าหนึ่งเดือนและทนไม่ได้ที่จะรออีกหนึ่งเดือนโดยไม่แตะต้องเธอ
“แม่บ้านกับคุณปู่ต้อนรับแขกที่ด้านบน และต้องมีใครสักคนอยู่ข้างล่าง” เฉียวเหวยอีอธิบายด้วยเสียงต่ำ
“ผิดก็คือผิด” ลี่เย่ถิงขมวดคิ้วและตอบ
ติงหย่าหรูมองดูพวกเขาด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นความรักในดวงตาของพวกเขาสองคนจึงตระหนักว่าครั้งนี้ลี่เย่ถิงตกลงปลงใจกับเฉียวเหวยอีแล้วจริงๆ
และเธอ…เธอเพิ่งพูดดูหมิ่นเฉียวเหวยอีไว้มากมาย ถ้าหากลี่เย่ถิงได้ยิน…
“ขึ้นไปกันเถอะ” เฉียวเหวยอีพูดเบา ๆ
ขณะพูดคุยก็มองไปยังติงหย่าหรูกับซูหรูเยียนด้วยรอยยิ้มเบาๆ “ไปด้วยกันสิคะ”
จากนั้นลี่เย่ถิงก็เหลือบมองทั้งสองคนและถามเฉียวเหวยอีด้วยเสียงต่ำ “ใครเชิญพวกเธอ?”
“ฉันเอง” เฉียวเหวยอีตอบ “คนหนึ่งเป็นพี่สาว อีกคนเป็นเพื่อน มีปัญหาอะไรเหรอคะ?”
“ติงหย่าหรู” ลี่เย่ถิงจ้องไปที่ติงหย่าหรูทันที
ติงหย่าหรูรู้อยู่แล้วว่าเธอคิดผิด และพี่ลี่เย่ถิงนั้นแปลกแค่ไหน เธอเคยเห็นมันหลายครั้งตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก
ในขณะนี้ เธอกลัวมากจนไม่กล้าแม้แต่จะมองเขา เธอเม้มปากและก้มศีรษะแล้วเรียกลี่เย่ถิงอีกครั้ง “พี่เย่ถิง”
“ฉันจำได้ว่าช่วงทดลองงานของเธอในบริษัทกำลังจะมาถึงในเร็วๆ นี้” ลี่เย่ถิงถามเธอด้วยเสียงต่ำ
“ใช่ค่ะ…” ติงหย่าหรูควบคุมเสียงสั่นเครือของเธอไม่ได้
“เนื่องจากเธอรู้สึกว่าการหายใจร่วมกับว่าที่ภรรยาของฉันทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้ งั้นก็ไม่จำเป็นต้องมาที่บริษัทอีก” ลี่เย่ถิงจ้องไปที่เธออย่างไร้อารมณ์และพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
“ฉันล้อเล่น คือฉัน…” ใบหน้าของติงหย่าหรูเปลี่ยนเป็นซีดเผือดทันที
การเข้าร่วม wl กรุ๊ปเป็นโอกาสที่แม่ของเธอได้รับจากฟู่หย่วนซาน คนรอบตัวอยากจะเข้าร่วมบริษัทนี้ใจแทบขาด มีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ใช้เส้นสายและได้เข้าร่วมในที่สุด เธอยังไม่ทันจะได้แสดงศักยภาพของเธอเลยด้วยซ้ำ !
“ฉันเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น” ลี่เย่ถิงตอบอย่างเฉยเมยโดยไม่รอให้เธอพูดจบ
ท้ายที่สุด โดยไม่ให้โอกาสติงหย่าหรูเล่นลิ้น เขาลากเฉียวเหวยอีและเดินไปที่ลิฟต์
เฉียวเหวยอีหันกลับมาเหลือบมองติงหย่าหรูที่ดูทำอะไรไม่ถูก
เธอไม่รู้ว่าลี่เย่ถิงได้ยินคำพูดดูหมิ่นของติงหย่าหรูได้อย่างไร อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่คำบ่นของเธอและมันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย
ลี่เย่ถิงดึงเฉียวเหวยอีเข้าไปในลิฟต์ เมื่อเห็นเฉียวเหวยอีจ้องไปยังติงหย่าหรูที่กำลังร้องไห้อยู่เพียงคนเดียว เขาก็ยื่นมือออกมาและบีบที่ใบหูข้างหนึ่งของเธอเบา ๆ บังคับให้ เฉียวเหวยอีมองมาที่เขา
“ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นมากนักเหรอ?” เขาถามเสียงต่ำ “ทำไมฉันไม่เห็นเธอสนใจฉันเลยล่ะ?”