ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 399 เรียกสามี
ลี่เย่ถิงยิ้มเล็กน้อย ถามเธอ“สร้างเรื่องวุ่นวายอะไร?”
เพียงแค่เธอไม่ไปกับผู้ชายคนอื่น สำหรับลี่เย่ถิง ก็ไม่ถือว่าสร้างเรื่องวุ่นวาย
“ฉันต่อยคน”เฉียวเหวยอีมุ่ยปาก “คนนั้นแจ้งตำรวจแล้ว ตำรวจมาหาฉันแล้ว”
“ฉันคิดว่าเธอใจกล้าบ้าบิ่น ทำไมถึงกลัวแล้วล่ะ?”ลี่เย่ถิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
“……”เฉียวเหวยอีชั่วพริบตาเดียวก็พูดไม่ออก
ครุ่นคิดสักครู่ และพูดตอบ“งั้นฉันติดคุกสามปีคุณทำใจได้เหรอ?ถ้าหากทำใจได้ ฉันตัวเองก็ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรฉันก็อายุยังน้อย หลังจากนี้สามปีก็จะเป็นชายชาตรี”
“เธอกำลังบังคับฉัน?”ลี่เย่ถิงค่อยๆเลิกคิ้วขึ้น น้ำเสียงอ่อนเพลียอย่างอธิบายไม่ถูก
เฉียวเหวยอีสำลักกับคำพูดของลี่เย่ถิง
นานมาก ก็พูดย้อนกลับด้วยความไม่พอใจ “แล้วสรุปคุณจะช่วยหรือว่าไม่ช่วย?”
“บอกมาก่อน ไปต่อยใคร?”ลี่เย่ถิงมองคนที่กำลังรอเขาอยู่ในห้องประชุม ลุกขึ้นหมุนตัวผลักประตู เข้าไปในห้องพักผ่อน
เฉียวเหวยอีพูดเรื่องต้นสายปลายเหตุเมื่อคืน ใช้สองสามประโยคก็พูดชัดเจนแล้ว
“ดังนั้น เธอจะให้ฉันช่วยน้องสาวของถังอี้?”ลี่เย่ถิงย้อนถาม
เฉียวเหวยอีเวลานี้เงียบงันไม่พูดจา “ก็แค่ครั้งเดียว…”
“รู้แล้ว”ลี่เย่ถิงยิ้ม พูดตอบเสียงเรียบเฉย
ถังหยวนเป่าเป็นคนที่ไม่มีความสำเร็จมีแต่ความล้มเหลวจริงๆ นอกจากกินก็ไม่ดีอะไรสักอย่าง ถึงแม้ว่าถังอี้ก็ไม่ได้ดีไปกว่าหล่อนมาก
“ช่วยได้ เพียงแต่มีเงื่อนไขเพิ่มเติม”เขาชะงักไปเล็กน้อย พูดตอบเสียงเรียบเฉย
เฉียวเหวยอีได้ยินเขาไม่พูดอะไร รอเขาสองสามวินาที พูดตอบเสียงเบา“งั้นคุณก็พูดมา มีเงื่อนไขอะไร”
“เรียกให้น่าฟัง”
ลี่เย่ถิงเสียงแหบเล็กน้อย ดังมาจากในสายโทรศัพท์ด้านนั้น ทำให้เฉียวเหวยอีใจเต้นรัว
“……”เธอเม้มปากโดยไม่รู้ตัว เธอสามารถนึกถึงท่าทางการแสดงออกของลี่เย่ถิงได้
“ไม่อย่างนั้น ฉันรอเธอสามปีก็ได้”ลี่เย่ถิงทันใดนั้นพูดตอบเสียงเบา
เฉียวเหวยอีชั่วพริบตาเดียวก็กำหมัดแน่น
“วางสายแล้ว”ลี่เย่ถิงก็พูดอีก
“สามี”เฉียวเหวยอีหน้าแดง เรียกเหมือนเสียงยุง เรียกเขาอย่างรวดเร็ว
ลี่เย่ถิงความจริงแค่อยากหยอกล้อเธอ อยากให้เธอเรียกเขาว่าพี่ถิง ใครจะไปรู้ ว่าเธอเรียกเขาว่าสามีโดยตรง
เขาจับโทรศัพท์ไว้ เงียบไม่พูดจานานมาก ก็พูดเสียงเบา“ฟังไม่ชัด เรียกใหม่อีกรอบ”
เฉียวเหวยอีอึดอัดจนแทบอยากขุดหลุมมุดเข้าเข้าไป
นานมาก ก็พูดออกไปสองคำ“สามี…”
“เด็กดี”ลี่เย่ถิงยิ้มจนแก้มปริ
เธอพูดแค่สองคำ ก็ทำให้เขาร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก รอให้เธอประจำเดือนหมดแล้ว เขาจะจัดการเธอ ให้เธอยอมเรียกเขาข้างหูเขา
“พรุ่งนี้ถ้าฉันกลับไปดึก พวกเธอกินข้าวก่อนเลย ไม่ต้องรอ”เขาชะงักไปเล็กน้อย ก็พูดต่อไป
“อ้อ รู้แล้ว” เฉียวเหวยอีในใจยังเต้นรัว พูดตอบเสียงเบาอย่างเชื่อฟัง
พูดจบ ก็รีบวางสายโทรศัพท์
เฉียวเหวยอีก็ไม่รู้ว่ากลัวอะไร ก็คิดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับซูหรูเยียน ฝ่ายตรงข้ามยังกล้าไปแจ้งตำรวจ ก็คิดว่ามีคนหนุนหลังแน่นอน ไม่ยอมเลิกรายุติเรื่องราวแน่นอน แต่เฉียวเหวยอีเป็นคนที่เกลียดคนที่สร้างความวุ่นวาย
คิดไปคิดมา จึงบอกลี่เย่ถิง ให้ลี่เย่ถิงจัดการด้วยตัวเอง
เธอก็อยากจะดู ลี่เย่ถิงระหว่างเธอกับซูหรูเยียน จะเลือกปกป้องใคร
เธอวางลิปสติกที่อยู่ในมือ เงยหน้าขึ้น แต่เห็นหน้าของตัวเองในกระจก ตอนนี้เหมือนกับกุ้งแดงที่ต้มสุก
เธอตัวเองก็ไม่เคยคิดว่า จะมีวันนี้ ที่จะเรียกลี่เย่ถิงว่าสามีสองคำนี้ออกไป