ณ เมืองหิมะอันแสนงดงามที่มีสายธาราอันใสบริสุทธิ์ไหลผ่าน มีร่างของคนสองคนกำลังเดินชมความงดงามของเมืองอันแสนสงบสุขแห่งนี้อยู่ด้วยความสนอกสนใจ

“ว้าว…นี่นะเหรอคะ อาณาจักรของท่านน่ะ…”

หญิงสาวในชุดขนสัตว์หนาๆ ที่กำลังนั่งอยู่บนรถเข็น พูดขึ้นมาพร้อมกับหันไปมองไปรอบๆ ด้วยท่าทางสนอกสนใจ ก่อนที่จะหันกลับไปหาชายหนุ่มผู้ซึ่งกำลังเข็นรถให้เธออยู่ด้วยรอยยิ้มที่สดใส ซึ่งนั่นก็ทำให้เขายิ้มตอบเธอกลับไปอย่างอ่อนโยนเช่นกัน

“เป็นยังไงบ้างล่ะเอฟิเซีย ? ชอบหรือเปล่า ?”

“…ค่ะ…บรรยากาศอันแสนสงบสุขแถมพวกชาวบ้านต่างก็มีรอยยิ้มที่สดใส…นอกจากนี้เมืองนี้ยังงดงามมากเลยด้วย แต่ก็หนาวไปหน่อยนะคะ”

“อา…เรื่องนั้นมันช่วยไม่ได้นี่…ก็ที่นี่มันตั้งอยู่ในเขตหิมะนี่นา…”

พาเธลอสยิ้มแห้งๆ ออกมา ก่อนที่สายตาของเขาจะเหลือบไปเห็นร้านแผงลอยที่ดูน่าสนใจเข้าพอดี

อ๊ะ ! นั่นมันร้านขายขนมนี่นา…ถ้าเราจำไม่ผิดยัยนี่ชอบของหวานสินะ ! พอดีเลยแฮะ !

“นี่เอฟิเซีย ขนมของร้านนั้นอร่อยมากเลยนะ เธอชอบของหวานใช่ไหมล่ะ ?”

“ขนมร้านไหนเหรอคะ ! ไปดูกันเถอะค่ะ !”

ทันทีที่พาเธลอสเอ่ยถามขึ้นมา เอฟิเซียเธอก็หูผึ่งแล้วก็รีบหันไปตามทางที่พาเธลอสชี้ไปก่อนที่จะจ้องไปยังร้านแผงลอยตรงหน้าด้วยสายตาที่เป็นประกายเหมือนแมวที่เจอปลาย่างอย่างไรอย่างนั้น

“…พอเจอร้านขนมแล้วเธอก็ร่าเริงขึ้นแบบสุดๆ เลยนะเนี่ยยัยนี่”

ชายหนุ่มยิ้มให้กับท่าทางร่าเริงแบบสุดๆ ของหญิงสาวด้วยรอยยิ้มแห้งๆ พร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆ ด้วยความรักที่พรั่งพรูออกมาจากหัวใจของเขา…

ไม่เปลี่ยนไปเลยนะเธอเนี่ย…แต่ก็ดีแล้วล่ะ…ขอแค่เธอยิ้มแบบนี้ได้ตลอดไปแค่นั้นเราก็พอใจแล้ว…

พอเห็นเธอเป็นแบบนี้ฉันก็พลอยมีความสุขตามไปด้วยเลยล่ะ…

“ถ้าอย่างนั้นเราไปซื้อมากินกันสักหน่อยดีไหม ?”

“อ๊ะ ! นั่นสินะคะ ไหนๆ ฉันก็มีกระเป๋าตังค์เดินได้มาด้วยทั้งทีนี่เนอะ”

“ใครเป็นกระเป๋าตังค์เดินได้กันฟะยัยบ้านี่ !”

ถึงแม้ว่าผมจะหงุดหงิดจากการที่ถูกเธอปั่นหัวเล็กน้อยแต่ผมก็พาเธอมาซื้อขนมที่ร้านแผงลอยแผงนั้นตามความต้องการของเธอ ซึ่งพอพวกเราไปถึงร้านเรียบร้อยแล้ว เอฟิเซียก็สั่งขนมที่เธออยากกินอย่างไม่ลังเล

แน่นอนว่าคนที่จ่ายเงินค่าขนมพวกนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น…คนๆ นั้นก็คือผมเองนี้แหละ…

“ขอขนมอันนี้กับอันนั้นหน่อยค่ะ…แล้วก็เอาขนมน้ำผึ้งตรงนั้นด้วยค่ะ !”

“ได้เลยครับ ! ทั้งหมดสองเหรียญทองแดงนะ !”

“นี่ครับ”

พาเธลอสจ่ายเงินให้กับพ่อค้าไปพร้อมกับรับขนมมาแล้วก็ยื่นให้กับเอฟิเซีย ซึ่งทางด้านของเอฟิเซียเองก็ไม่รอช้า…เธอรีบหยิบขนมที่ได้รับมาจากพาเธลอสมาลองชิมก่อนชิ้นหนึ่งในทันที

“อื้อ ! อร่อยจัง !”

“ฮะๆๆๆ ขอบคุณสำหรับคำชมนะคุณหนู…ว่าแต่องค์ราชา คุณหนูคนนี้คือคนรักของท่านเหรอ ? คนที่เขาลือกันน่ะ ?”

พ่อค้าหันไปถามพาเธลอสด้วยความสนใจพร้อมกับเอาศอกสะกิดเขาเบาๆ เป็นเชิงแซวนิดๆ ซึ่งทางด้านพาเธลอสเองก็ตอบพ่อค้าคนนั้นกลับไปอย่างเป็นกันเองเช่นกัน

“ใช่แล้วล่ะ ภรรยาของฉันน่ารักใช่ไหมล่ะ !”

“แคกๆๆๆๆ”

พาเธลอสพูดขึ้นมาพร้อมกับยืดอกด้วยความภูมิใจ ส่วนทางด้านเอฟิเซียนั้น…

ในทันทีที่เธอได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมา…เธอก็สำลักขนมพร้อมกับไอออกมาในทันที

แน่นอนว่าพาเธลอสก็รีบเอาน้ำมาให้เธอดื่มพร้อมกับลูบหลังเธออย่างรวดเร็วเพราเขาคิดเอาไว้แล้วว่าเธอต้องมีอาการแบบนี้แน่ๆ นั่นเอง

“คะ-ใครเป็นภรรยาของท่านกันคะ !”

“หือ ? ก็เธอไง ?”

เอฟิเซียถามชายหนุ่มตรงหน้าเธอด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวจากการโจมตีที่มาแบบไม่ทันตั้งตัว ส่วนพาเธลอสเองก็ตอบเธอกลับไปด้วยสีหน้าประมาณว่า ‘ถามอะไรแปลกๆ นะเธอ’ นั่นทำให้เธอถึงกับนิ่งชะงักไปครู่หนึ่งเลยทีเดียว 

อึก…นี่ท่านแกล้งฉันแบบนี้อีกแล้วเหรอ…

“ก็บอกแล้วยังไงล่ะคะว่าฉันไม่ใช่ภรรยาของท่าน—”

“ก็แค่ ‘ยังไม่ใช่’ เองไม่ใช่เหรอ…หือ ?”

พาเธลอสยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มขี้แกล้ง แล้วก็เข้าไปหอมแก้มของเอฟิเซียเบาๆ โดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว…ก่อนที่เขาจะใช้มือจับเชยคางของเธอให้เงยหน้าขึ้นมาประสานตากับเขาตรงๆ

“หรือว่าฉันจะทำมากกว่านี้ดีนะ ?”

“ท่านหมายความว่ายังไงกันคะ—อุ๊ปส์ !!!”

ยังไม่ทันที่เอฟิเซียจะพูดจบ พาเธลอสก็ยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย ก่อนที่เขาจะจุมพิตลงบนริมฝีปากของเธอโดยไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว ท่ามกลางสายตาของพวกชาวบ้านหลายๆ คน…

แน่นอนว่าการกระทำนั้นมันก็ได้ทำให้ใบหน้าของอัศวินสาวแดงก่ำราวกับแอปเปิ้ลสุกภายในพริบตา ความร้อนปริศนาเริ่มก่อตัวข้างในร่างกายของเธอจนเธอร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด…

แน่นอนว่าเขาไม่ได้รับกำไรจากเธอง่ายๆ หรอก เพราะหลังจากนั้นไม่นานเธอก็จัดการลงทัณฑ์เขาที่ทำให้เธออับอายท่ามกลางสายตาหมู่ชนในทันที…โดยที่เขาไม่อาจที่จะตอบสนองการลงทัณฑ์นั้นได้ทัน…

//โป๊ก !!!

เอฟิเซียใช้กำปั้นเขกหัวพาเธลอสอย่างแรง จนเขาถึงกับเซไปเลยทีเดียว แน่นอนว่าเรื่องนี้เขาผิดเต็มๆ ทำให้เราบ่นอะไรไม่ได้เลย

“โอ๊ย ! ทำอะไรของเธอเนี่ยยัยบ้า !”

“ก็เขกหัวท่านยังไงล่ะคะ ? ดูไม่รู้เหรอคะ ?”

“เรื่องนั้นฉันรู้แล้วเฟ้ย ! ที่ฉันถามก็คือ ทำไมจู่ๆ เธอถึงมาเขกหัวฉันแบบนี้ต่างหาก ! แล้วนี่เธอกล้าเขกหัวราชาเลยเรอะ !?”

“…”

พาเธลอสโวยวายขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ ส่วนทางด้านเอฟิเซียนั้น…เธอกำลังจ้องไปที่เขาด้วยสายตาที่เย็นชาราวกับราชินีน้ำแข็งอันแสนเยือกเย็น พร้อมกับปล่อยแรงกดดันและจิตสังหารอันมหาศาลออกมาด้วย จนเขารู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาอย่างกะทันหัน 

ไม่ใช่เพียงแค่เขาเท่านั้น เนื่องจากพวกชาวบ้านรอบๆ เองก็นิ่งไปเพราะแรงกดดันที่เอฟิเซียปล่อยออกมาด้วยเช่นกัน

‘หวา…สังหรณ์ใจไม่ดีเลยแฮะ…’

ดูเหมือนว่าเธอจะโกรธแบบสุดๆ ซะแล้วสิแบบนี้…ซวยแล้วสิเรา…

 

———————————————————————————————————————————

ใครชอบฝากแชร์ด้วยน้า ขอบคุณจ้า ^^