“…เธอคิดมากไปแล้วนะยัยบ้า”

พาเธลอสกล่าวขึ้นด้วยความห่วงใยในขณะที่ลูบศีรษะของเอฟิเซียเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน…

“ในวันที่ฉันถอดใจจากโลกอันแสนโหดร้ายใบนี้…มันก็มีแค่เธอเพียงคนเดียวไม่ใช่เหรอไงที่ยอมอยู่เคียงข้างฉันน่ะ”

“…ท่าน…พาเธลอส”

เอฟิเซียนิ่งอึ้งไปชั่วขณะเมื่อเธอเห็นว่าตัวของพาเธลอสในตอนนี้กำลังมองมาที่เธอด้วยแววตาที่ดูหมองลง ซึ่งทางด้านพาเธลอสเองก็ฝืนยิ้มออกมาเพื่อบอกเธอว่าเขาไม่เป็นไร ก่อนที่จะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

“…ในคืนวันที่ฉันใช้ชีวิตไปวันๆ ภายใต้ความมืดมิด…มือของเธอที่ยื่นมาให้ตัวฉันในวันนั้นมันเปรียบเสมือนกับแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในโลกอันแสนมืดมิดของฉัน…มันก็เป็นตัวเธอเองไม่ใช่เหรอไงที่เข้ามาสอนความหมายของชีวิตให้กับฉันในวันที่ไม่เหลือใครน่ะ…ดังนั้นอย่าด้อยค่าตัวเองแบบนี้สิยัยบ้า”

“…”

ด้วยคำพูดของพาเธลอสทำให้เอฟิเซียนิ่งค้างไปเล็กน้อย แต่ก็ดูเหมือนว่าอาการคิดมากของเธอมันจะยังไม่หมดไปทำให้เธอพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่แฝงเอาไว้ด้วยความลังเล

“…แต่ว่า…ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนั้นก็เถอะ แต่ชนชั้นของพวกเรามันก็ต่างกันอยู่ดี”

“เธอคิดว่าฉันจะสร้างอาณาจักรที่ทุกชนชั้นถ้าหากรักกันก็สามารถแต่งงานกันได้ขึันมาเพื่อใครกันล่ะยัยบ้า ? ฉันน่ะสร้างอาณาจักรที่เหมือนกับอาณาจักรในฝันของเธอเพื่อคำสัญญาของพวกเรา ดังนั้นถ้าหากไม่มีเธอในวันนั้นมันก็ไม่มีฉันในวันนี้หรอกนะ”

พาเธลอสเผยรอยยิ้มอันแสนอ่อนโยนออกมาพร้อมกับยื่นมือออกไปลูบหัวเอฟิเซียเบาๆ ด้วยความรักและห่วงใย…ก่อนที่เขาจะพูดต่อไปด้วยสีหน้าที่จริงจัง

“…ฉันน่ะไม่สนใจหรอกนะว่าเธอจะอยู่ชนชั้นอะไรหรือแม้แต่ว่าในอดีตเธอเป็นใครมาจากไหน…ฉันน่ะรักเธอเพราะว่าเป็นเธอต่างหากล่ะ”

“…”

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เอฟิเซีย…เธอเป็นคนเดียวที่ฉันรักสุดหัวใจ ดังนั้นฉันไม่คิดที่จะแต่งงานกับคนอื่นที่ไม่ใช่เธอหรอกนะ…เพราะฉะนั้นเอฟิเซีย เธอไม่ต้องกังวลขนาดนั้นก็ได้ เธอน่ะคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของฉัน…เธอเป็นคนสำคัญที่ไม่มีสิ่งใดมาแทนได้…ฉันรักเธอนะเอฟิเซีย”

คำพูดของพาเธลอสทำให้น้ำตาของเอฟิเซียเริ่มที่จะเอ่อล้นออกมาจนเกิดเป็นสายธาราบนใบหน้างามของเธอ…

เสียงสะอื้นไห้ของเธอดังคลอขึ้นมาเบาๆ…ร่างกายของเธอเองก็เริ่มสั่นเทาจนทำให้พาเธลอสกอดเธอแน่นยิ่งขึ้นไปอีก

“…ตัวฉันเมื่อก่อนเป็นเพียงแค่คนไร้ค่าที่ไม่มีใครต้องการ ขนาดพ่อแม่หรือคนอื่นๆ เองก็มองฉันเป็นเพียงขยะชิ้นนึงที่พวกเขาอยากจะกำจัดทิ้งไปเท่านั้น…คนที่เห็นว่าฉันมีค่าคงจะมีเพียงแค่เธอเท่านั้นแหละนะ…”

“ท่านไม่ใช่คนไร้ค่านะคะ ! ท่านน่ะคือคนสำคัญของฉัน…เป็นคนที่ฉันตัดสินใจปกป้องเอาไว้ด้วยชีวิต เพราะว่าสำหรับฉันแล้ว…ท่านน่ะ…คือคนสำคัญที่สุด…ดังนั้นท่านอย่าพูดดูถูกตัวเองแบบนั้นเลยนะคะ !”

“สำหรับฉันแล้วเธอเองก็เป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันเหมือนกันนั่นแหละ ! ดังนั้นเธอเองก็อย่ามาดูถูกตัวเองแบบนั้นนะยัยบ้า !”

เอฟิเซียที่โต้ตอบพาเธลอสไปต้องหยุดชะงักไปชั่วขณะเมื่อเธอได้เจอกับการตอบกลับที่เธอไม่คาดคิด ร่างของเธอสะดุ้งเฮือกเล็กน้อยแต่เพราะว่าเธอกำลังอยู่ในอ้อมกอดของพาเธลอสทำให้เธอไม่ลื่นล้มจนจมบ่อแช่ตัวไป แต่ถึงกระนั้นการที่ร่างของเธอมันได้ลื่นไหลลงไปนิดหน่อยมันก็ได้ทำให้เธอรีบเกาะพาเธลอสเอาไว้แน่นด้วยความตกใจในทันที

แน่นอนว่าทางด้านของพาเธลอสเองก็ได้ช่วยดึงร่างของเธอเอาไว้ แต่นั่นก็ทำให้ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากกว่าเดิม

“ขอโทษนะที่ทำให้เธอตกใจ…เธอบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า ?”

“…ฉันไม่เป็นไรค่ะ”

เอฟิเซียพูดในขณะที่หันหน้าหนีพาเธลอสด้วยใบหน้าที่แดงก่ำจนถึงใบหู เธอแสดงสีหน้าครุ่นคิดออกมาเล็กน้อยก่อนที่เธอจะช้อนตามองพาเธลอสก่อนที่จะพูดเรื่องที่จะทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าเธอต้องตกตะลึงออกมา

“ท่านพาเธลอสคะ…ถ้าหากท่านรักฉันจริงตามที่ท่านว่ามาล่ะก็…ไหนท่านลองพิสูจน์ให้ฉันดูหน่อยสิคะ”

ทันทีที่ได้ยินเอฟิเซียพูดออกมาอย่างน่ารักแบบนั้น ใบหน้าของพาเธลอสก็แดงก่ำขึ้นมาอย่างฉับพลัน

ในช่วงจังหวะที่เอฟิเซียพริ้มตาลง…ทางด้านของพาเธลอสเองก็ได้ค่อยๆ โน้มใบหน้าของเขาเข้าไปใกล้กับใบหน้าของเธออย่างช้าๆ…

สายตาของเขาจับจ้องไปที่ริมฝีปากของเธอราวกับว่าเขากำลังตกอยู่ในภวังค์…แต่ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งสองคนจะประกบกัน พาเธลอสก็เป็นคนที่รู้สึกได้ถึงความผิดปกติเข้าเสียก่อน…

“อาเร๊ะ ? เอฟิเซีย ?”

เขาร้องเรียกเอฟิเซียด้วยความสงสัย ซึ่งพอเขาได้มาสังเกตดูดีๆ แล้วนั้น…สิ่งที่เขาพบนั่นก็คือ…

“อ๊ะ…เธอสลบไปแล้วแฮะ…”

สงสัยเป็นเพราะแช่น้ำอุ่นนานเกินไปล่ะมั้ง…ยังไงเราก็พาเธอไปนอนพักก่อนก็แล้วกัน

“จะว่าไปแล้ว…วันนี้ท่าทางของเอฟิเซียดูแปลกไปนะ…”

จะว่ายังไงดีล่ะ…เธอดูแสดงด้านที่อ่อนแอออกมาไม่เหมือนกับตัวเธอในตอนปกติเลยสักนิด…

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ ?

“หรือว่ายัยนั่นจะทำอะไรกับเอฟิเซียของฉันกัน…สงสัยต้องจับตัวไปสอบสวนสักหน่อยแล้วสิ…”

พาเธลอสนึกภาพเมดสาวจอมแสบขึ้นมาในหัวพร้อมกับกำหมัดแน่น ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างของเอฟิเซียขึ้นมาแล้วก็พาเธอออกจากห้องอาบน้ำไปในที่สุด…

 

————————————————

กลับมาแหล่ว~