“เน่ๆ~ องค์ราชินีคะ~ เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ ?”

เรน่า เมดสาวส่วนตัวของเอฟิเซียเอ่ยถามขึ้นในขณะที่กำลังช้อนสายตาขึ้นมามองเธอด้วยสายตาที่เปล่งประกาย

ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอจะกำลังเช็ดตัวให้เอฟิเซียอยู่แต่มันก็ไม่มีผลอะไรกับการสัมภาษณ์ในครั้งนี้ที่ทำให้เอฟิเซียหน้าแดงก่ำสุดขีดเมื่อเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาได้

“เมื่อคืนอย่างนั้นเหรอ…”

เมื่อถูกถามออกมาแบบนั้น ในหัวของเธอมันก็ได้ย้อนภาพของชายหนุ่มในสภาพเปลือยครึ่งบนที่ได้เข้ามาขึ้นคร่อมร่างของเธอเอาไว้พร้อมกับจูบเธออย่างดูดดื่มอยู่เมื่อคืนวาน ซึ่งนั่นก็ทำให้ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

“มะ-มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นแหละ !”

เอฟิเซียเถียงสุดใจในขณะที่พยายามเอามือทั้งสองข้างปิดบังใบหน้าอันแดงก่ำของตัวเองเอาไว้ถึงแม้ว่ามันจะปิดได้ไม่มิดก็ตาม

เมื่อเห็นแบบนั้นแล้วเรน่าเมดสาวของเธอก็ได้แสยะยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่แฝงเอาไว้ด้วยเลศนัย ก่อนที่เธอจะเข้าไปกระซิบข้างหูเอฟิเซียผู้เป็นนายด้วยรอยยิ้ม

‘เห…น่าสงสัยจังเลยนะคะแบบนี้น่ะ…’

“ว้าย !”

เอฟิเลียสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ๆ เธอก็ถูกปลายนิ้วอันแสนซุกซนของเรน่าลูบไล้ตรงบริเวณหัวเข่าค่อยๆ ไล่ขึ้นมาจนถึงบริเวณเอวของเธอ ซึ่งถึงแม้ว่าในตอนนี้ใบหน้าของเอฟิเซียจะแดงก่ำขึ้นมาแต่มือของเรน่าก็ยังไม่ยอมหยุด

“ไหนๆ ก็ไหนๆ ให้ฉันนวดน้ำมันให้ไหมล่ะคะ ? เดี๋ยวฉันจะนวดให้ท่านสบาย ‘ทุกซอกทุกมุม’ เลยล่ะค่ะ…ฟู่…”

เรน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงอันแสนเย้ายวนพร้อมกับเป่าลมไปยังใบหูของเอฟิเซียเบาๆ เพื่อเย้าหยอกเธอ ซึ่งทางด้านของเอฟิเซียนั้นก็ได้รีบดันร่างของเมดสาวของเธอออกไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่เอาย่ะ ! ให้ตายสิ ! ทำไมเธอถึงแรงเยอะจังล่ะเนี่ย !”

เอฟิเซียบ่นขึ้นมาเพราะถึงแม้ว่าเธอจะใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่เธอมีในการผลักร่างของเรน่าออกไป แต่ทว่าร่างของเรน่ากลับไม่ขยับไปไหนเลยแม้แต่นิดเดียว

เมื่อเห็นดังนั้นแล้ว เรน่าเธอก็แสยะยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่เธอจะเริ่มถอดชุดเมดของตัวเองออกอย่างช้าๆ ซึ่งนั่นก็ทำให้เอฟิเซียที่มองเธออยู่ถึงกับเหงื่อตกด้วยความรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

“ดะ-เดี๋ยวสิ ! แล้วนี่เธอจะถอดชุดของเธอออกทำไมกันล่ะ !?”

“หือ ? พอดีฉันกลัวว่าถ้าหากท่านโป๊อยู่คนเดียวท่านจะเขินเอา ฉันก็เลยโป๊เป็นเพื่อนท่านยังไงล่ะคะ”

“มันฟังดูแปลกๆ ไหมล่ะนั่น ! แล้วเธอแค่เช็ดตัวให้ฉันแปปเดียวมันก็เสร็จแล้วไม่ใช่เหรอไง !”

“แหมๆ เป็นผู้หญิงด้วยกันแท้ๆ ไม่เห็นต้องเขินเลยนี่คะ…อ๊ะ ! หรือว่าท่านเอฟิเซียจะหวังเรือนร่างของฉันอยู่เหรอคะ ? ถ้าหากเป็นท่านละก็ฉันยินดียกร่างกายนี้ให้นะคะ”

//หมับ

เรน่าเธอไม่พูดปากเปล่าเพราะในทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็ได้ดึงมือของเอฟิเซียให้มาสัมผัสเข้ากับหน้าอกหน้าใจของเธออย่างเต็มไม้เต็มมือ ซึ่งนั่นก็ทำให้ใบหน้าของเอฟิเซียยิ่งแดงก่ำมากยิ่งขึ้นไปอีก

“อิย๊า~ ท่านเอฟิเซียนี่ใจกล้าจังเลยนะคะ~”

“เธอเป็นคนจับมือฉันไปเองไม่ใช่เหรอไงกันเล่า ! รีบๆ เช็ดตัวฉันให้เสร็จสักทีสิ !”

“แหมๆ ไม่เห็นจะต้องรีบร้อนไปเลยนี่คะ~”

“ต้องอยู่ในสภาพนี้ฉันคิดว่าฉันก็ควรจะรีบร้อนนะ ! ถ้าหากมีคนอื่นเข้ามาเห็นพวกเราในสภาพนี้เธอคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ !”

เอฟิเซียพูดขึ้นมาอย่างร้อนรนด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าว ซึ่งพอได้ยินคำพูดแบบนั้นของเธอมันก็ทำให้เรน่าถึงกับต้องแสยะยิ้มออกมาอีกครั้งก่อนที่เธอจะโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างๆ หูของเอฟิเซียด้วยรอยยิ้ม

‘เห…แสดงว่าถ้าเราอยู่กันแค่สองคนมันก็ไม่มีปัญหาอย่างนั้นเหรอคะ ?’

คำพูดของเรน่าที่กระซิบข้างหูเธอนั้นทำให้ใบหน้าของเอฟิเซียแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง เธออ้าปากค้างอยู่สักพักก่อนที่จะรีบปฏิเสธด้วยท่าทางเขินอายสุดขีด

“มะ-มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย !”

“คิกๆๆๆๆ ล้อเล่นหรอกค่ะ ล้อ-เล่น-น่ะ”

เรน่าหัวเราะคิกคักด้วยความชอบใจที่ได้เห็นท่าทางอันแสนน่ารักของเอฟิเซีย ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมาด้วยท่าทีที่ไม่ได้จริงจังนัก

“ยังไงก็ไม่มีใครมาที่นี่นอกจากองค์ราชาอยู่แล้ว ดังนั้นไม่ต้องคิดมากขนาดนั้นก็ได้นะคะ”

“…ฉันก็ต้องคิดมากสิ ถ้าหากท่านพาเธลอสเข้ามาเห็นสภาพนี้เข้าแล้วฉันจะไปอธิบายท่านยังไงกันล่ะ”

“คิกๆๆๆ ช่วงนี้ท่านพาเธลอสยุ่งจะตายดังนั้นไม่ต้องกังวลไปหรอกนะคะ”

เรน่าหัวเราะคิกคักอย่างสบายใจ โดยที่เธอนั้นไม่ได้รู้ตัวเลยว่าคำพูดนั้นของเธอมันเป็นเหมือนการเรียกให้เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นมา…

“ไงเอฟิเซีย ฉันมาเยี่ยมแล้วนะ- อ๊ะ…”

“ “อ๊ะ…” ”

ภาพที่พาเธลอสเห็นเป็นภาพแรกนั่นก็คือ…ภาพของเอฟิเซียในร่างเปลือยเปล่ากำลังยื่นมือไปจับหน้าอกของเมดสาวที่กำลังขึ้นคร่อมเธออยู่ในสภาพที่สวมเพียงแค่ชุดชั้นในเท่านั้น…

แน่นอนว่าพาเธลอสเขาเองก็เป็นคนฉลาด มันทำให้เข้าสามารถทำความเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าได้ในทันที…

“…ขออภัยที่รบกวนครับ”

//แกร็ก

นั่นคือคำพูดสุดท้ายของพาเธลอสก่อนที่ประตูห้องจะถูกปิดลงอย่างรวดเร็ว

 

————————————————

เย้~

น้อนเมดมันเหลี่ยม OwO)