<ในตอนเย็น>

//ก๊อกๆๆๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงขององค์ราชาพาเธลอสที่กล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่าท่านกำลังเหนื่อยล้าอยู่แน่ๆ

“ฟู่…กลับมาแล้ว อาการของเธอเป็นยังไงบ้างเอฟิเซีย-“

องค์ราชาเปิดประตูเข้ามาในห้องด้วยสภาพเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักทั้งวัน ก่อนที่ท่านจะต้องนิ่งชะงักไปอย่างฉับพลันเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าของท่านในตอนนี้…

เบื้องหน้าของท่านพาเธลอสในตอนนี้นั่นก็คือร่างขององค์ราชินีสุดน่ารักในชุดเมดหูแมวที่เปิดหน้าอกส่วนบนกำลังนั่งพับเพียบอยู่บนเตียงในขณะที่กำลังจ้องไปที่องค์ราชาด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อเล็กน้อยด้วยความเขินอายยังไงล่ะ ! แต่มันยังไม่จบเพียงแค่นั้นหรอกนะจะบอกให้ !

“ยะ…ยินดีต้อนรับกลับนะเหมียว ♡”

องค์ราชินีพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพร้อมกับทำมือเลียนแบบแมวน้อยน่ารักด้วยท่าทีเขินอาย

แน่นอนว่าคนที่บอกให้ท่านทำแบบนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น…ตัวฉันเองนี่แหละ

ถึงแม้ว่าจะเป็นองค์ราชา แต่ท่านก็รับดาเมจความน่ารักอันแสนรุนแรงนี้ไม่ไหวหรอกนะ !

เห็นไหมล่ะ ! ท่านนิ่งไปเรียบร้อยแล้วล่ะ !

“…นี่ฝีมือเธออย่างนั้นสินะ”

“ใช่ค่ะ !”

องค์ราชาท่านเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เย็นๆ แน่นอนว่าฉันก็ยอมรับการกระทำของตัวเองอย่างง่ายดายโดยไม่คิดจะปิดบังอะไรเลย

หลังจากที่ตอบไปแบบนั้นองค์ราชาก็จ้องมาที่ฉันด้วยสีหน้าที่จริงจังแบบสุดๆ ก่อนที่ท่านจะโยนถุงเงินที่บรรจุเหรียญทองอยู่หลายเหรียญพร้อมกับชูนิ้วโป้งขึ้นมาให้กับฉันด้วยรอยยิ้มสุดพึงพอใจ

“ทำได้ดีมากเรน่า ! คราวหน้าก็ฝากด้วยล่ะ !”

“ด้วยความยินดีค่ะ !”

ฉันกับองค์ราชาชูนิ้วโป้งให้กัน ก่อนที่องค์ราชาจะรีบเข้าไปกอดองค์ราชินีเอาไว้ในทันที ส่วนทางด้านองค์ราชินีที่ถูกกอดอยู่นั้นก็พยายามดิ้นหนีด้วยความเขินอายสุดขีด

“อาเร๊ะ !? เดี๋ยวสิ ! นี่พวกเธอเตี๊ยมกันไว้อย่างนั้นเหรอ !”

องค์ราชินีผู้ใสซื่อที่พึ่งจะรู้ว่าตัวเองโดนแกล้งอยู่ตะโกนขึ้นมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำแบบสุดๆ พร้อมกับจ้องมาที่ฉันด้วยสายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ

คิกๆๆๆ องค์ราชินีนี่ช่างน่ารักจริงๆ เลยนะคะ !

ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดูขององค์ราชินีทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะเผยยิ้มออกมาให้กับท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะโค้งทำความเคารพเบาๆ ด้วยความนอบน้อม

“ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ ขอให้ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่ดีนะคะทั้งสองท่าน”

“โอ้ ! วันนี้ขอบคุณมากนะ แล้วก็ฝากไปบอกให้ทุกคนออกไปจากบริเวณนี้ด้วยล่ะ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเอฟิเซียคงเขินแย่เลย”

“คิกๆๆๆ เรื่องนั้นท่านไม่ต้องกังวลไปหรอกนะคะ ฉันได้แจ้งกับทุกคนเอาไว้เรียบร้อยแล้วค่ะองค์ราชา”

“สมกับเป็นเรน่า รู้ดีเหมือนเคยเลยนะ”

ฉันชูสองนิ้วให้กับองค์ราชาด้วยสีหน้ามั่นใจเพื่อบอกว่า ‘แน่นอนอยู่แล้ว’ ก่อนที่จะหันหลังและเตรียมตัวที่จะเดินออกจากห้องไป จะได้ไม่รบกวนเวลาจู๋จี๋ของคู่รักสุดหวานแหววตรงหน้านี้

ตอนกลางคืนเค้าจะทำอะไรกัน ต่อให้ไม่ต้องพูดออกมาเราก็รู้ๆ กันอยู่แล้วจริงไหมล่ะ ?

“เดี๋ยวก่อนเรน่า ! มาช่วยฉันก่อนสิ !!!”

“โชคดีนะคะองค์ราชินี ฉันขอตัวก่อนนะคะ~”

“นี่ !!!”

ถึงแม้ว่าองค์ราชินีจะเรียกหาฉันก็เถอะ แต่ฉันรู้ดีค่ะว่าในเวลาแบบนี้ฉันไม่ควรอยู่เป็นก้างขวางคอจริงไหมล่ะคะ ?

//แกร๊ก

“เดี๋ยวสิเรน่า ! เธอจะล็อกประตูทำไมล่ะ !”

“ขอให้สนุกนะคะ ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าฉันจะมาเก็บผ้าปูที่นอนไปซักให้สะอาดเลย ดังนั้นเชิญสนุกกันตามสบายเลยนะคะ”

“นี่ !!!”

ถึงแม้ว่าจะได้ยินเสียงท่านพูดอะไรตามหลังมา แต่ฉันก็ตัดสินใจที่จะปล่อยให้มันผ่านไปอย่างง่ายดาย

“หวังว่าเราจะได้เห็นองค์ชายหรือองค์หญิงตัวน้อยๆ เร็วๆ น้า~~~”

ฉันยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ก่อนที่จะเดินกลับห้องของฉันไปอย่างอารมณ์ดี เพราะว่าในตอนนี้ฉันได้ทำภารกิจของตัวเองเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว~

“การที่ได้มาเป็นสาวใช้ส่วนตัวขององค์ราชินีผู้น่ารักแบบนี้ มันช่างสนุกจริงๆ เลยนะคะ”

ฉันผ่อนลมหายใจออกมาอย่างผ่อนคลาย…ก่อนที่จะนึกไปถึงภาพใบหน้าเขินอายของราชินีสุดน่ารักของฉันแล้วก็หัวเราะออกมาเบาๆ ด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข

‘และในวันนี้องค์ราชินีของฉันก็ยังคงน่ารักเหมือนเคยค่ะ~’

 

 

————————————————

น้อนเมดแม่มเหลี่ยม