ซูสุนั่งอยู่บนเตียงในห้องส่วนตัว ตัวสั่นเทาขณะกอดตุ๊กตาที่ทำเลียนแบบไลท์ไว้แน่นแนบอก ล็อก ผู้ช่วยที่ไว้ใจได้และปืนคาบศิลาของซูสุ เฝ้ามองเหตุการณ์อันน่าเวทนาจากแท่นปืนไรเฟิลที่อยู่ใกล้ๆ

“น่าเสียดายจริง ๆ ที่เธอต้องเจอแบบนี้ คู่หู” ล็อกเห็นใจ  

“ฉันดีใจนะที่ฉันไม่ใช่คนที่พวกคนบ้าตกหลุมรัก”

“คนบ้า” ที่ว่านั้นคือมิกิ มาสเตอร์ผู้สังกัดชาติปีศาจ ไลท์และทีมของเขาสามารถดักมิกิไว้ที่ชั้นสองของหอคอยยักษ์ได้สำเร็จ แต่การโจมตีพื้นที่โดยไม่คาดคิดของไดโกะทำให้ไลท์และนาซึนะต้องออกจากหอคอย และพวกเขาก็ถูกแทนที่ในห้องโดยซูสุ เมรา และแจ็ค ซึ่งถูกเรียกตัวมาเพื่อเสริมกำลังให้กับไอซ์ฮีท

เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ใหม่ทั้งสาม มิกิจึงใช้ความสามารถประเมินความสามารถของพวกเขา ก่อนที่สายตาของเธอจะเหลือบไปเห็นเพียงเส้นเดียวในค่าสเตตัสของซูสุที่เผยให้เห็นว่าเธอเป็นภาวะเพศกำกวม ข้อมูลนี้ประกอบกับรูปลักษณ์อันน่าทึ่งของซูสุ ตอบโจทย์ทุกข้อของมิกิในเรื่องสิ่งที่เธอมองหาในตัวคู่ครอง เธอจึงตัดสินใจเข้าข้างไลท์ทันทีและเริ่มกดดันมือปืนสองเพศให้แต่งงานกับเธอโดยใช้ถ้อยคำที่หยาบคายอย่างน่าตกใจที่สุด ซูสุยังคงรู้สึกขุ่นเคืองใจกับความพยายามปลอบโยนของล็อกด้วยสายตาที่โกรธแค้นที่อาวุธของเธอล้มเหลว

“หมายความว่ายังไงที่ฉันควรจะแสดงความเห็นอกเห็นใจมากกว่านี้?” ล็อคถาม  

“เรื่องที่เกิดขึ้นกับมิกิมันไม่ส่งผลอะไรกับฉันเลย ดังนั้นต่อให้พยายามแล้วฉันก็ทำไม่ได้”

ซูสุพองแก้มขึ้นเมื่อความโกรธของเธอทวีความรุนแรงขึ้น แม้ว่ามันจะทำให้เธอดูน่ารักขึ้นมากกว่าจะดูคุกคามก็ตาม แต่ล็อกก็ยังคงถอยห่างจากคำพูดของเขาและพยายามเอาใจซูสุ

“โอเค โอเค ขอโทษนะถ้าเมื่อกี้ฉันฟังดูไม่ใส่ใจ” ล็อกพูด  

“วิกฤตของเธอก็คือวิกฤตของฉันเหมือนกัน เพราะเราแยกจากกันไม่ได้”

ซูสุพยักหน้าเห็นด้วยในคำพูดอันเอื้อเฟื้อของล็อก แต่ปืนไรเฟิลยังพูดไม่จบ  

“และใช่ ฉันรู้ว่าเธอต้องผ่านเรื่องที่น่ากังวลใจมามาก แต่ในแง่ดี ก็มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้น”

ซูสุมองล็อกด้วยความสงสัย ปืนไรเฟิลจึงอธิบาย  

“จำได้ไหมตอนที่เราขังไอ้บ้านั่นไว้ในห้องขัง? ลอร์ดไลท์มาคุยกับเธอเป็นการส่วนตัวหลังจากนั้น”

ทันทีที่ล็อกสะกิดความทรงจำ แก้มของซูสุก็แดงก่ำ เธอซุกหน้าลงบนตุ๊กตาไลท์ นอนคว่ำหน้าลง แล้วเตะเตียงซ้ำๆ ด้วยขาราวกับกำลังว่ายน้ำ ล็อกมองปฏิกิริยาที่เขินอายอย่างมีความสุขนี้ด้วยสายตาที่อบอุ่นราวกับวัตถุไร้ดวงตา

ทันทีที่ทีมของไลท์ซักถามมิกิเบื้องต้นเสร็จ พวกเขาก็ทำตามสัญญาด้วยการมอบถุงน่องคู่ที่ซูสุเคยใส่ให้มิกิ เพื่อแสดงให้เห็นว่าทั้งหมดนั้นทำด้วยความจริงใจ ซูสุจึงจำต้องกลืนความอับอายลงคอและปล่อยถุงน่องลงต่อหน้ามิกิ ซึ่งได้ถอดผ้าปิดตาออกเพื่อเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์นั้น ทันทีที่พวกเขาออกไป ซูสุก็มอบถุงน่องของเธอให้กับแฟรี่เมด ซึ่งได้ยื่นให้มิกิ เด็กวัยรุ่นตอบสนองด้วยการร้องโหยหวนด้วยความดีใจ

“ในที่สุดฉันก็ได้ถุงน่องสีดำของหนูน้อยซูสุแล้ว! ถุงน่องหวานๆ เหล่านั้น!” มิกิตะโกนอย่างดีใจ

หลังจากทนทุกข์ทรมานกับความอับอายนี้ ซูสุต้องกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แม้แต่ไลท์เองก็รู้สึกขุ่นเคืองใจกับเหตุการณ์นี้เช่นกัน ทีมของเขารีบเปลี่ยนผ้าปิดตาให้มิกิก่อนจะพาเธอไปยังห้องขัง หลังจากมอบหมายให้แฟรี่เมดมาดูแลมิกิ ไลท์ก็ปล่อยสมาชิกในทีมที่เหลือออกไป แต่ให้ซูสุอยู่ต่อเพื่อที่เขาจะได้คุยกับเธอ

“ฉันขอโทษจริงๆ ที่ทำให้เธอต้องเจอเรื่องแบบนั้น” ไลท์กล่าว

ซูสุส่ายหัวอย่างเร็ว ซึ่งล็อกแปลให้ลอร์ดดันเจี้ยนหนุ่มฟังว่า  

“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ลอร์ดไลท์ เธอถูกเด็กสาวบ้าคนนั้นทำให้มาอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น”

ไลท์หัวเราะแห้งๆ ให้กับคำพูดนี้  

“ขอบคุณนะทุกคน แต่เธอก็ยังน่ารังเกียจสุดๆ แถมยังละเมิดขอบเขตของพวกคุณอีก ฉันไม่สนใจหรอกว่าจะต้องพูดเป็นพันๆ ครั้ง แต่พวกคุณกับพวกพ้องของฉันมีค่ากับฉันมากกว่าข้อมูลใดๆ ที่ฉันจะได้มาจากใคร ฉันจะไม่ทำให้พวกคุณหรือใครในครอบครัวใหม่ของฉันตกอยู่ในอันตรายเพียงเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ฉันจะปกป้องพวกคุณเสมอ ซูสุ และคนอื่นๆ ดังนั้นถ้าพวกคุณรู้สึกว่ารับมือกับมิกิไม่ไหวแล้ว โปรดบอกฉันด้วย แค่พูดมา ฉันจะเลิกใช้เธอเป็นแหล่งข้อมูล”

ไลท์สบตาซูสุอย่างตรงไปตรงมาพร้อมกับเอ่ยคำมั่นสัญญาที่จริงใจจนทำให้หัวของซูสุแทบแทบถึงจุดเดือด ปฏิกิริยานี้ไม่น่าประหลาดใจนัก เพราะในสายตาของซูสุ ไลท์ คนรักของเธอเพิ่งบอกเธอไปว่าเธอมีค่าสำหรับเขามากกว่าสติปัญญาอันล้ำค่าของมิกิ (แม้ว่าพันธมิตรคนอื่นๆ ของเขาจะคิดเหมือนกันก็ตาม) ในขณะนั้น ซูสุอยากจะตบหลังตัวเองที่ไม่ยอมทรุดลงกับพื้นแล้วกลิ้งไปมาอย่างบ้าคลั่งในตอนนั้น

กลับมาที่ห้องนอนของซูสุ ล็อกตัดสินใจระบายความคิดเห็นของเขาออกมา  

“โห เรื่องนี้โดนใจฉันจริงๆ เลย ในสายตาฉัน ลอร์ดไลท์เป็นผู้นำที่กล้าหาญมาตลอด แต่ในตอนนั้น เขาทำได้สมบทบาทจริงๆ”

ซูสุหวนนึกถึงคำพูดของเจ้านาย เธอพึมพำอะไรบางอย่างที่ฟังไม่รู้เรื่องใส่ตุ๊กตาไลท์ที่แนบชิดกับใบหน้า หูแดงก่ำ ขณะที่เธอทุบกำปั้นลงบนผ้าห่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า คนรักของซูสุบอกกับเธอว่าเขาจะปกป้องเธอ และเธอก็รู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเมื่อได้ยินแบบนั้น

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอเงยหน้าขึ้นจากเตียง ลมหายใจหอบถี่ ผมยุ่งเหยิง ขณะที่ซูสุจัดทรงผม ล็อกก็ใช้โอกาสนี้พูดต่อจากความคิดเดิมของเขา ตอนนี้คู่หูของเขาได้สติกลับมาแล้ว

“เอาล่ะ ยังไงก็เถอะ จริงอยู่ว่ามันแย่จริงๆ ที่เธอไปสะดุดตาสาวเพี้ยนๆ คนนั้น แต่อย่างน้อยลอร์ดไลท์ก็อยู่ข้างเธอนะ” ล็อกพูด  

“เธออาจจะไม่ชอบที่ต้องมายุ่งกับมิกิ แต่ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันคงทำทุกวิถีทางเพื่อตอบแทนความทุ่มเทของลอร์ดไลท์ที่เธอมีให้เขา จริงๆ แล้ว ฉันคงไม่คิดถึงสาวโง่คนนั้นอีกเลย ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าลอร์ดไลท์คือผู้กล้าของฉัน”

ซูสุพยักหน้าเบาๆ ขณะที่เธอนึกถึงคำสัญญาที่ไลท์ให้ไว้กับตัวเองอีกครั้ง เธอพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อผู้นำและคนที่แอบชอบ

“แต่ว่า…” ล็อกพูด  

“ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้แค่น่ารังเกียจเท่านั้น เธอทำให้ฉันกลัวแทบตาย แล้วฉันก็เป็นอาวุธอัจฉริยะด้วย! แล้วเราลงเอยด้วยตัวละครตัวนี้ได้ยังไงกัน ในเมื่อเป็นมนุษย์ด้วยกันแท้ๆ”

ซูสุพยักหน้าอย่างแรงเพื่อแสดงความเห็นชอบอย่างสุดใจกับความรู้สึกนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะเต็มใจที่จะมีส่วนร่วมกับมิกิเพื่อไลท์มากเพียงใด นักโทษที่เพิ่งถูกจับตัวไปก็ยังทำให้เธอหวาดกลัวจนถึงแก่นแท้