หลังจากถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยของพวกฮินามิ ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว และในที่สุดวันนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เราจะได้พบกับคนจากโรงเรียนเซย์ริน 

  

ตอนนี้พวกเราได้นั่งรออยู่ที่โต๊ะที่มีที่นั่งแปดที่ในร้านอาหารครอบครัวใกล้สถานีรถไฟ 

  

จริง ๆ แล้วมันควรจะจัดประชุมกันที่โรงเรียน แต่ทางโน้นเป็นคนร้องขอให้มาคุยกันที่ร้านอาหารแทน 

  

ดูเหมือนจะอยากพูดคุยกันแบบสบาย ๆ ไม่เป็นทางการน่ะนะ 

  

「อา～ ไม่รู้ว่าจะเป็นคนแบบไหนกันนะ～ รู้สึกตื่นเต้นจัง～」 

  

ยูริพูดขึ้นพลางดูดน้ำผลไม้หมดแก้วในรวดเดียว หลังจากดื่มจนหมด เธอก็พูดต่อด้วยแววตาเป็นประกายเล็กน้อย 

  

「ถึงจะเป็นแค่ข่าวลือก็เถอะนะ แต่ดูเหมือนว่าคนที่เราจะเจอเป็นรุ่นเดียวกับพวกเรา แต่ในกลุ่มนั้นมีคนหนึ่งเป็นสมาชิกของวงไอดอลด้วยล่ะ～ ไม่เจ๋งเหรอ？」 

  

สมาชิกวงไอดอลงั้นเหรอ คงจะเป็นวงแนว Johnny’s อะไรทำนองนั้นสินะ 

  

ทั้ง ๆ ที่อยู่แค่มัธยมปลายแต่ก็เข้าต้นสังกัดแล้วเหรอ น่าทึ่งแฮะ ต้องหน้าตาดี แถมยังร้องเพลงเก่งแน่ ๆ 

  

โธ่เว้ย น่าอิจฉาชะมัด 

  

「เห～ ถ้าอย่างนั้นคนที่อาจจะกลายเป็นคนดังในอนาคตจะมาหาเราสินะ แบบนี้ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่เลย!」 

  

ฮินามิพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น 

  

ทันใดนั้นยูริก็เริ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ เหมือนกำลังคิดแผนอะไรบางอย่าง 

  

「ก็ไม่ลืมหรอกนะ ว่าเราก็มี ‘สาวงามพันปีมีครั้งเดียว’ อย่างฮินามิอยู่เหมือนกัน～ ฝั่งเราน่าจะสร้างความประทับใจได้มากกว่าด้วยซ้ำนะ～」 

  

「ยูริ! อย่าล้อเล่นสิ～! ฉันไม่ชอบชื่อนั้นเท่าไหร่เลยนะ!」 

  

ฮินามิพูดพลางพองแก้มแล้วจ้องยูริเขม็ง 

  

เธอคงตั้งใจจะโกรธล่ะมั้ง แต่จากมุมมองของคนนอก มันดูน่ารักเสียมากกว่า 

  

แน่นอนว่าฮินามิเป็นคนซื่อ ๆ เลยไม่รู้ตัวหรอก 

  

「พูดอะไรน่ะ ไม่มีใครน่ารักเกินฮินามิหรอก! แน่นอนอยู่แล้ว!」 

  

「มีตั้งหลายคนที่น่ารักกว่าฉันอีก! อย่างยูริหรือโคอิจังก็ใช่นี่!」 

  

「ไม่ไม่～ เทียบกับฮินามิ/แล้ว ฉันนี่ก็แค่สาวตัวเล็กจิ๋วเท่านั้นเอง～」 

  

ไม่สิ ยูริกับโคอิซังก็น่ารักมากเหมือนกันนะ… 

  

ดูจากสายตาของลูกค้าคนอื่นที่แอบมองพวกสาวงามสามคนนี้ตั้งแต่เมื่อกี้ก็คงรู้ 

  

แม้จะมีหลายคนที่จ้องฮินามิเป็นพิเศษ แต่ยูริกับโคอิซังก็ยังมีเสน่ห์มากพอที่จะโดดเด่นได้เช่นกัน 

  

แล้วทำไมคนแบบผมถึงได้นั่งอยู่ท่ามกลางสาวงามสามคนนี้กันนะ 

  

รู้สึกว่าตัวเองช่างไม่เข้าพวกสุด ๆ 

  

ขณะที่ฉัผมกำลังรู้สึกหดหู่อยู่คนเดียว โคอิซังที่เงียบมาตลอดพลางจิบน้ำผลไม้ ก็พูดขึ้นว่า 

  

「ยูริ ฮินามิ พอแค่นั้นก่อน พวกเขามาแล้ว」 

  

พอได้ยินแบบนั้น สองสาวก็รีบยืดตัวตรงทันที 

  

ผมเองก็รีบปรับท่านั่งตามพวกเธอ 

  

เมื่อผมหันไปมองตามทิศทางที่โคอิซังมองอยู่… 

  

นักเรียนชายสี่คนในชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนเซย์รินก็กำลังเดินมาทางเรา 

  

คนที่เดินนำหน้า สูง โปร่ง ผมสีทอง ใส่สร้อยคอ หน้าตาหล่อเหลา และพวกเราก็สบตากันพอดี 

  

「อ๊ะ! ดูเหมือนจะอยู่ตรงนั้นน่ะครับ! ขอโทษที่มาช้านะครับ！」 

  

เขาพูดพลางวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามาใกล้ 

  

อะ อะไรเนี่ย หนุ่มหล่อสดใสคนนี้มันอะไรกัน! 

  

ทั้ง ๆ ที่ย้อมผมทอง ใส่สร้อยคอ แต่กลับไม่ดูเป็นคนเจ้าชู้เลยแม้แต่น้อย! 

  

ตรงกันข้าม กลับดูเป็นคนเรียบร้อย แถมเสียงยังเท่อีกต่างหาก! 

  

มะ…ไม่จริงน่า… 

  

อย่าบอกนะว่า… 

  

นี่คือคนที่อยู่ในวงไอดอล!? 

  

「ขอโทษที่มาช้านะครับ! ผมชื่อคุซายานากิ ทาคุยะ นักเรียนปีหนึ่งจากโรงเรียนเซย์รินครับ! ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ!」 

  

ชายหนุ่มที่ชื่อคุซายานากิยิ้มกว้างพลางแนะนำตัวต่อหน้าเรา 

  

ยะ ยิ้มได้สดใสอะไรขนาดนั้น! 

  

ทั้งสดใสและสุขุมในเวลาเดียวกัน 

  

สุ…สุดยอด นี่แหละพลังของไอดอล! 

  

「ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ! ฉันชื่อคุโจ ฮินามิ เป็นสมาชิกสภานักเรียนปีหนึ่งจากโรงเรียนโทคิโนะซาวะ! ตั้งแต่วันนี้ฝากตัวด้วยนะคะ!」 

  

ฮินามิลุกขึ้นจากที่นั่ง แล้วยิ้มทักทายพวกเขาทั้งสี่คนอย่างสุภาพ 

  

นี่มันอะไรกันเนี่ย… 

  

ทั้งหนุ่มหล่อทั้งสาวสวยอยู่พร้อมหน้า 

  

นักเรียนคนอื่นจากเซย์รินก็ดูดีทุกคนเลย… 

  

นี่มันรวมตัวของพวกป๊อปสุด ๆ ชัด ๆ! 

  

「ว้าว～ เท่มากเลยนะคะ～ ไม่ทราบว่าคุซายานากิซังคือคนนั้นที่อยู่ในวงไอดอลรึเปล่าคะ？」 

  

เมื่อยูริถามขึ้น คุซายานากิก็ตอบด้วยรอยยิ้ม 

  

「ครับ ผมเองครับ ผมอยู่ในสังกัดของ Johnnys ครับ ถึงตอนนี้จะยังเป็นหน้าใหม่อยู่ก็เถอะครับ แต่ก็แปลกใจนะครับ ที่พวกคุณรู้แล้ว」 

  

เขาพูดพลางนั่งลงที่เก้าอี้ 

  

ทั้งที่สูง ผมทอง แต่กลับไม่มีความรู้สึกกดดันเลย มีแต่ความสดใสเต็มเปี่ยม ไม่แปลกใจเลยที่บริษัทไอดอลระดับประเทศจะเลือกคนแบบนี้ 

  

「เวลามีจำกัด อย่ามัวเสียเวลา มาทำความรู้จักกันคร่าว ๆ แล้วเข้าสู่การประชุมกันเถอะ ฉันไม่ชอบการพูดจาไร้สาระ」 

  

โคอิซังยังคงเยือกเย็นไม่แสดงความสนใจต่อหนุ่มหล่อแม้แต่น้อย และเร่งให้เข้าสู่ประเด็นทันทีตามนิสัยปกติของเธอ 

  

「จริงด้วยครับ เวลาจำกัดจริง ๆ งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่านะครับ」 

  

เมื่อคุซายานากิพูดเสร็จ เราทุกคนก็เริ่มแนะนำตัวกันแบบง่าย ๆ แล้วเข้าสู่เนื้อหาการประชุมทันที 

  

ทว่า…หลังจากนี้เอง ผมถึงจะได้รู้ความจริง 

  

ว่าผู้ชายคนนี้… 

  

เป็นคนเลวสิ้นดี…