ตอนนี้เป็นการเล่าเรื่องในมุมมองพระเจ้าผู้นี้เองนะจ้ะ

 

――――

 

เกมแห่งความมืด (เกมไพ่ไดฟุโกะ) ที่เริ่มขึ้นอย่างกะทันหัน ได้ผ่านไปแล้วประมาณ 10 นาที [ปล. เกมไพ่ไดฟุโกะเป็นเกมไพ่คล้ายเกมไพ่สลาฟในไทย กฏคือแข่งทิ้งไพ่ในมือให้หมดได้ไวที่สุดจะชนะ]

 

เรียว ฮินามิ ยูริ และโคอิ

 

ในจำนวน 4 คนนี้ มีอยู่หนึ่งคนที่ได้ออกจากเกมไปก่อนแล้ว

 

ในเกมที่ไม่มีสิทธิ์แพ้ ใครกันที่สามารถออกจากเกมได้เร็วราวกับเป็นเรื่องธรรมดา…

 

คำตอบก็คือ โคอิ เจ้าภาพของเกมนี้นั่นเอง

 

「เอาล่ะ… จงต่อสู้กันให้เต็มที่เถอะ ผู้ที่เหลือเป็นคนสุดท้ายจะต้องรับบทลงโทษนะ」

 

ไพ่ในมือของเธอตอนเริ่มต้น พูดได้เต็มปากว่าเป็นไพ่ในระดับเทพ

 

โคอิ ผู้มีสมองเป็นเลิศอยู่แล้ว แถมยังมือดีได้ไพ่ใหญ่มาอีก

 

เมื่อคนมีสมองดีมีไพ่ในมือที่ยอดเยี่ยม การจะชนะเกมได้เป็นคนแรกก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

 

หญิงสาวผู้เป็นที่รักของพระเจ้า ยิ้มอย่างมีความสุขอยู่คนเดียว และรอคอยความชิบหายจากการต่อสู้ของเรียวและผองเพื่อนด้วยความสนุกสนาน

 

ในขณะที่โคอิกำลังยิ้ม…

 

ใบหน้าของฮินามิ ยูริ และเรียว ทั้งสามคนกลับเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด

 

เริ่มจากฮินามิ

 

ไพ่ในมือของเธอเหลือแค่ 4 ใบ ซึ่งถือว่าน้อยมาก

 

แต่ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยลางสังหรณ์แห่งความพ่ายแพ้ ดวงตาวอกแวกไปมา ดูก็รู้ว่าใจลอยและตื่นตระหนก

 

แน่นอนว่ามันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว

 

(ทะ ทะ ทะ ทำยังไงดีล่ะ⁉ ไพ่ที่เหลือมันอ่อนเกินไปแล้ว! ถ้าเป็นแบบนี้จะต้องเหลือเป็นคนสุดท้ายแน่ ๆ! ตอนต้นดันใช้ไพ่ใบดี ๆ หมดไปแล้วอะ!)

 

ใช่แล้ว…

 

เธอเป็นเพียง… คนโง่โดยกำเนิดเท่านั้น

 

ไพ่ในมือของฮินามิตอนเริ่มเกมถือว่าแข็งแกร่งมาก มีทั้งไพ่  2 และ 8 (ไพ่ 2 เป็นไพ่ใหญ่สุด และ ไพ่ 8 เป็นไพ่ที่ใช้แล้วจะตัดจบรอบทันที) และโจ๊กเกอร์ ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญในการชนะในเกมนี้

 

โชคดีขนาดนี้ ถ้าเล่นดี ๆ น่าจะได้ออกเป็นคนแรก

 

แต่เพราะเป็นคนซื่อ ๆ ตามสไตล์ของเธอ

 

“ลดจำนวนไพ่ในมือให้เร็วก็แปลว่าจะได้ออกจากเกมเร็ว”

 

ด้วยความคิดแบบนี้ ฮินามิจึงใช้ไพ่ใบแข็ง ๆ ไปอย่างไม่คิดอะไรตั้งแต่ต้นเกม

 

ผลลัพธ์ก็คือ ตอนนี้ในมือเหลือแต่ไพ่ห่วย ๆ

 

(ใครก็ได้ช่วยฉันทีเถอะะะะะะะะะ！)

 

แม้เธอจะกรีดร้องอยู่ในใจ เสียงนั้นก็ไม่อาจส่งไปถึงใครได้เลย

 

ต่อไปคือยูริ

 

ไม่เหมือนฮินามิ ยูริใช้สมองในการเล่นเกมอย่างจริงจัง

 

ถึงจะมีไพ่มากกว่าฮินามิหนึ่งใบ แต่ถ้าเล่นดีๆ ก็ยังหลีกเลี่ยงการเป็นคนสุดท้ายได้

 

ทว่าในความเป็นจริง เธอกลับนิ่งค้างราวกับรูปปั้น

 

บางครั้งปากก็ขยับเหมือนพึมพำอะไรบางอย่าง ดูเหมือนกำลังตื่นตระหนก

 

แน่นอนว่ามันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว

 

(อ๊ากกกกกก‼ เกมไพ่นี่มีกฎเยอะขนาดนี้เลยเหรอ⁉ มีผลพิเศษของไพ่ด้วย ฉันจำไม่ได้เลย! เอ๊ะ⁉ แล้ว 10 มีผลอะไรนะ⁉ 3 ใหญ่กว่า 2 รึเปล่านะ⁉)

 

ใช่แล้ว…

 

เธอเป็นเพียง… มือใหม่ขี้เกร็งเท่านั้นเอง

 

ยูริไม่ค่อยได้เล่นเกมแนวไหนมาก่อนนอกจากเกมดนตรี แม้แต่เกมไพ่ก็เหมือนกัน

 

เกมไพ่ที่เธอรู้จักมีแค่อีแก่กินน้ำเท่านั้น

 

สำหรับไพ่ไดฟุโกะ เธอถือว่าเป็นมือใหม่หัดเล่นอย่างแท้จริง

 

เธอไม่รู้วิธีสู้ ไม่รู้แม้กระทั่งกฎครบถ้วน

 

แค่เห็นว่าคนอื่นลงไพ่ ก็เลย “ฉันเองก็คงต้องลงอะไรสักอย่าง”

 

ด้วยความคิดเช่นนั้น เธอเลยเผลอใช้ไพ่ใบแข็ง ๆ หมดไปโดยไม่รู้ตัว

 

ทำให้ในตอนนี้ ในมือเหลือแต่ไพ่ห่วย ๆ เหมือนกับฮินามิเป๊ะเลย

 

แถมยังจำไม่ได้ด้วยว่า ไพ่ใบไหนมีผลอะไร

 

ข้าง ๆ ฮินามิที่กำลังวอกแวก…

 

(อ๊ากกกกกก！ กฎอะไรกันเนี่ย! ใครก็ได้ช่วยสอนที～!)

 

ยูริก็กำลังนิ่งค้างพร้อมกรีดร้องอยู่ในใจเช่นกัน

 

สุดท้ายคือเรียว

 

เขาไม่เหมือนยูริ เพราะมีประสบการณ์เล่นไพ่ไดฟุโกะมาแล้วเป็นร้อยครั้ง

 

พูดได้ว่ารู้กฎ รูปแบบการต่อสู้และแนวทางเกมทั้งหมด

 

ถ้าเป็นตอนนี้ที่ฮินามิกับยูริมีแต่ไพ่ห่วย ๆ ก็น่าจะออกได้เป็นคนที่สอง…

 

แต่ความจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น

 

เรียวในตอนนี้ ดูเหมือนพนักงานออฟฟิศที่เหนื่อยล้าจากการทำงานล่วงเวลา ดวงตาไร้ชีวิตชีวา สีหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวังต่ออนาคต

 

การปล่อยออร่าความสิ้นหวังออกมาทั้งตัว ก็สมควรอยู่แล้ว

 

(เห้ยยยยยย！ ไพ่ในมือห่วยเกินไปแล้วววว！ บ้าชิบ！ แบบนี้แพ้แน่นอนเลยไม่ใช่เรอะ!)

 

ใช่แล้ว…

 

เขาคือ… ชายหนุ่มผู้โชคร้ายโดยกำเนิด

 

ในคราวนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เพราะเกิดเหตุการณ์หายนะกับตัวเขามาหลายครั้งแล้ว

 

ในเกมนี้เช่นกัน เขาใช้ความโชคร้ายของตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยม

 

ตอนนี้เรียวถือไพ่ในมือ 9 ใบ ถือว่าเยอะกว่าคนอื่นพอสมควร

 

แต่แน่นอนว่ามีเหตุผล

 

ตั้งแต่เริ่มเกม ไพ่ในมือของเขาก็ห่วยอยู่แล้ว ยังโดนโคอิกลั่นแกล้งอย่างต่อเนื่อง

 

ในเกมไพ่ไดฟุโกะ ไพ่ 5 กับ 7 มีผลพิเศษนั่นก็คือ:

 

5 สคิป คือการข้ามเทิร์นของคนถัดไป(เรียว)

 

7 พาส คือการบังคับส่งไพ่ที่เราไม่ต้องการให้คนข้าง ๆ (เรียว)

 

โคอิใช้ไพ่สองใบนี้โจมตีเรียวอย่างต่อเนื่อง

 

สิ่งที่เรียวโดนคือโดนโคอิส่ง 5(สคิป)  4 ครั้ง และ 7(พาส) 3 ครั้ง ใส่เรียว

 

ผลก็คือ เรียวตกอยู่ในห้วงแห่งความว่างอย่างสมบูรณ์

 

(ไอ้เวรเอ๊ยยยยยยย！ ทำไมฉันต้องโชคร้ายแบบนี้ตลอดด้วยวะ！)

 

เรียวระเบิดความโกรธต่อความโชคร้าย(โดนแกล้ง)ของตัวเองออกมา

 

ฮินามิ ที่สติแตกจนดวงตาวอกแวก

 

ยูริ ที่นิ่งค้างเพราะไม่เข้าใจกฎ

 

เรียว ที่โดนแกล้งจนหมดหวัง

 

ไม่มีเวลาให้เสียใจ ถึงโคอิจะออกจากเกมไปแล้ว

 

แต่การแข่งขันสุดเพี้ยนของสามหน่อไม่เต็มเต็งนี้ ก็ยังดำเนินต่อไป ไป ไป ไป…