ตอนนี้ ข้าง ๆ ผมมีหญิงสาวที่งดงามจนใคร ๆ ก็ต้องหลงใหลอยู่—นั่นคือคุโจ

 

แค่จินตนาการถึงการได้ออกเดทกับผู้หญิงแบบนี้ ก็คงทำให้ผู้ชายหลายคนตื่นเต้นแล้ว

 

แน่นอน ถ้าเป็นตามปกติ ผมก็คงเป็นหนึ่งในนั้น

 

แต่ตอนนี้สถานการณ์มันแย่เกินไป สำหรับผมที่ต้องการปิดบังตัวตน สถานการณ์นี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเหตุการณ์เหมือนเมื่อวาน

 

「บ้าชะมัด… ยัยโคอิเอ๊ย……」

 

ผมสบถพลางเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า

 

「คุโจ คือว่า… ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย」

 

ผมหันหน้าไปทางคุโจแล้วอธิบายให้เธอฟังว่า โคอิซังมาไม่ได้ แน่นอนว่าผมโกหกไปว่าเธอไม่สบาย ทั้งที่ความจริงแล้วเธอแค่แกล้งป่วย

 

คุโจที่ซึ่งได้ยินเรื่องทั้งหมด ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าไม่พอใจ กลับยิ้มกว้างออกมาแทน

 

「งั้นหรอ… โคอิจังไม่มาหรอ น่าจะบอกกันก่อนว่าเรียวคุงมา ฉันตกใจหมดเลย!」

 

…อ่ะ น่ารักเป็นบ้า…

 

แค่ยิ้มกับพูดธรรมดา ๆ ยังน่ารักเลย ขนาดอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ยังยิ้มได้ เธอเป็นเทพธิดารึเปล่าเนี่ย?

 

ไม่ได้ ๆ! ต้องไม่ให้ตัวตนถูกเปิดเผยเด็ดขาด! ต้องระวังไม่ให้หลุดโป๊ะ!

 

「เรียวคุง งั้นต่อจากนี้จะทำยังไงดี? จริงๆ แล้ววันนี้โคอิจังจะไปซื้อของกับฉันล่ะ แต่กลายเป็นเรียวคุงมาแทนแบบนี้… เอายังไงดี?」

 

ถ้าตอนนี้เธอยอมไปซื้อของคนเดียวได้ก็คงดี

 

แต่ปัญหาคือ ผมได้รับภารกิจจากโคอิซังว่า…

 

「ต้องอยู่ซื้อของเป็นเพื่อนคุโจตลอดทั้งวัน」

 

ถ้าไม่ทำให้สำเร็จ ตัวตนของผมจะถูกเปิดเผยในภายหลัง

 

ผมอยากกลับเต็มทนแล้ว แต่นั่นเท่ากับฆ่าตัวตายเลยล่ะ

 

ถอยไม่ได้แล้วล่ะ

 

เอาล่ะ… งั้นก็ลุยเลย!

 

ได้เวลาไปเดทหนึ่งวันกับสาวงามในรอบพันปีแล้วล่ะ!

 

「ไหนๆ ก็มาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนซื้อของเอง ยังไงกลับบ้านไปก็ไม่มีอะไรทำ ไม่อยากมาเสียเที่ยวสักเท่าไหร่」

 

「เอ๊ะ⁉ ไม่เป็นไรหรอก! อยู่กับฉันมันไม่สนุกหรอก! ก็แค่ดูเสื้อผ้า ซื้อของเท่านั้นเอง!」

 

「ไม่เป็นไรน่า อย่างที่บอก วันนี้ฉันว่างทั้งวัน ยังไงให้เธอไปซื้อของคนเดียวก็น่าสงสาร ฉันไปด้วยเอง」

 

「จ-จริงหรอ…?」

 

คุโจขยับเข้ามาใกล้ผม แล้วมองขึ้นมาด้วยสายตาอ้อนๆ

 

พอได้เห็นความงามนี้ในระยะใกล้ ก็อดไม่ได้ที่จะใจเต้นเลย

 

ผิวเธอดีมาก ไม่มีแม้แต่จุดด่างดำ

 

เห็นได้ชัดว่าเธอดูแลตัวเองดีขนาดไหน สมกับที่เป็นคนดังในโลกโซเชียล

 

「อา จริงสิ ตอนนี้ร้านก็คงเปิดแล้ว ไปกันเร็ว เดี๋ยวคนจะเยอะเอานะ」

 

「อื้ม! ขอบคุณนะ! งั้นไปกันเถอะ!」

 

แบบนี้แหละ การเดทหนึ่งวันกับคุโจก็เริ่มต้นขึ้น!(แบบโดนบังคับ)

 

สำหรับผู้ชายทั่วไป การได้ช็อปปิ้งกับสาวงามพันปีอาจจะดูน่าอิจฉา

 

แต่ผมไม่มีเวลามาเพ้อฝันแบบนั้นหรอก!

 

เป้าหมายของผมวันนี้คือ ปิดบังตัวตนไว้ให้มิดชิด และอยู่กับเธอโดยไม่ให้ถูกจับได้

 

ขอแค่อย่าเกิดอีเวนต์แปลก ๆ ขึ้นก็พอ…

 

　○○○○

 

ตอนนี้ก็เกือบจะ 11 โมงเช้าแล้ว

 

หลังจากมาถึงห้างสรรพสินค้าก็ผ่านมาได้ชั่วโมงนึง

 

คุโจซื้อเสื้อผ้าเป็นหลักอย่างที่คิดไว้ เพราะเพิ่งเริ่มชีวิตมัธยมปลายใหม่ เธอเลยอยากตามแฟชั่นให้ทันสมัย เลยตระเวนดูร้านเสื้อผ้าหลายร้าน

 

「ว้าว! สุดยอดเลย! ชุดนี้น่ารักมาก! ทันสมัยดี แถมขนาดก็พอดีเป๊ะ! อ๊า—แต่ว่าชุดนี้ก็น่ารักนะ～ เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน! อันนี้ก็ดีเหมือนกันอ่ะ! อือー ตัดสินใจไม่ถูกเลย!」

 

แล้วตอนนี้…

 

เธอกำลังถือเสื้อสองชุดไว้ในมือ และตื่นเต้นกับเสื้อผ้าทุกชุดในร้านอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

 

เหมือนเด็กที่เลือกของขวัญวันเกิดไม่ถูกเลย

 

ดวงตาเธอเป็นประกายเหมือนอัญมณี แถมยังพูดไม่หยุดด้วย

 

เธออยู่ในโหมดนี้มาเกือบชั่วโมงแล้ว

 

น่าแปลกใจมาก ปกติเธอดูเรียบร้อยในโรงเรียน แต่พอนอกเวลาแล้วกลับดูเหมือนเด็กน้อย

 

「นี่ ๆ เรียวคุง! ถ้าเป็นสองชุดนี้ ชุดไหนเหมาะกับฉันมากกว่ากันอ่ะ⁉」

 

เหมาะกับชุดไหนงั้นเหรอ⁉

 

ตอนนี้เธอถือชุดเดรสสีขาวกับเสื้อเบลาส์

 

เดรสสีขาวจะช่วยเสริมภาพลักษณ์สาวเรียบร้อยให้เด่นขึ้น และสร้างพลังทำลายล้างระดับสูงสุด เหมาะกับคุโจที่มีผมสีน้ำตาลและบุคลิกเรียบร้อย

 

ส่วนเบลาส์ให้ความรู้สึกเป็นผู้ใหญ่มากเกินกว่าจะดูเป็นนักเรียนมัธยม มีทั้งความงามและน่ารักในตัวเดียว ดึงความสวยของเธอออกมาได้เต็มที่

 

นี่มันสุดยอดตัวเลือกชัด ๆ!

 

โคตรจะเลือกยากเลยเว้ย!

 

จากมุมมองผม ทั้งสองชุดก็เหมาะทั้งนั้น เหมาะเกินไปจนอยากจะบอกว่าเป็นระเบิดความน่ารักเลยด้วยซ้ำ!

 

จะให้เลือกแค่หนึ่งชุดงั้นเหรอ…

 

ทั้งสองชุดมันก็สุดยอดหมดเลยนี่นา จะเลือกอันไหนดีฟะ!?

 

「เรียวคุงงงง? ฟังอยู่รึเปล่า? เหมือนนายเหม่อไปเลยนะ」

 

「อ๊ะ ขอโทษที พอดีมัวแต่คิดอะไรอยู่น่ะ」

 

「นี่! ตั้งใจฟังด้วยสิ!」

 

คุโจพองแก้มเหมือนกระรอก ผมรีบเบือนสายตาหนีแล้วหลบมองไปรอบๆ

 

ให้ตายเถอะ ไม่รู้จะมองตรงไหนดีเลย ขนาดตอนโกรธยังน่ารักเลย ไม่แฟร์เลยนะนั่น…

 

「ขอโทษทีนะ ฉันว่าทั้งสองชุดก็เหมาะหมดเลยล่ะ แล้วแบบซื้อทั้งสองชุดไปเลยไม่ได้เหรอ?」

 

「ถ้าซื้อได้ฉันก็อยากได้ทั้งสองชุดแหละ! แต่เงินไม่พอ ต้องเลือกแค่ชุดเดียวเท่านั้น!」

 

「อืม ยากจริงๆ เป็นตัวเลือกที่โหดมาก」

 

「ใช่เลย ลังเลสุดๆ」

 

คุโจพูดว่า「อืม… เอายังไงดีนะ…」เบาๆ พลางทำหน้าจริงจังแล้วเงียบไป

 

ในหัวเธอคงกำลังจินตนาการภาพตัวเองใส่ชุดนั้นอย่างเต็มที่

 

ผู้หญิงสมัยนี้แค่เรื่องเสื้อผ้าชุดเดียวก็ลังเลได้ขนาดนี้เลยเหรอ

 

หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที คุโจก็มองผมด้วยสายตาแน่วแน่เหมือนตัดสินใจได้แล้ว

 

「เรียวคุง ขอร้องอะไรหน่อยได้ไหม⁉」

 

「หือ? ก็ได้สิ」

 

พอได้ยินฉันตอบตกลง คุโจก็ยิ้มกว้าง แล้วพูดว่า

 

「ฉันจะลองชุดเดี๋ยวนี้เลย อยากให้เรียวคุงช่วยดูหน่อยว่าแบบไหนเหมาะกับฉันมากกว่ากัน!」

 

「หะ?」

 

…เฮ้ เดี๋ยวนะ…

 

ไหงมันกลายเป็นมินิแฟชั่นโชว์ของคุโจไปได้ล่ะเนี่ย⁉