ตอนที่ 130 อีก１รอบ、เริ่มต้นใหม่อีกครั้งเพียงลำพัง

หากเป็นที่ระยะนั้น ก็ไม่มีมอนสเตอร์ใด ๆ เน๊ะ

ไม่ว่าจยังไงก็ตาม หากยังสามารถบอกได้จากระยะไกลขนาดนี้ แปลว่ายังไม่มีปัญหา

「……โย๊ว……อะ、อาเร๊ะ　โย๊ว……โตะ」

【เวียนหัวเพราะนอนมา１เดือนแล้ว】

【แต่พลังเวทย์ของเธอก็ควรจะกลับคืนมาใช่ไหม？】

【ไม่รู้】

【อะ、แต่ก็ยังจับไว้ได้อย่างดี】

ผมหยิบเชือกที่มีกรงเล็บติดอยู่ออกมาจากถุงสกปรก……ถึงแม้ว่าจะรู้สึกหนักกว่าปกติมาก และเกือบทำให้สะดุดล้ม、แต่ผมก็หมุนมันแล้วโยนออกไป、และเมื่อเข้าเป้าก็ดึงจนมีเสียงคลิกเข้าที่

……ไม่มีการตอบสนอง

ดูเหมือนจะไม่ใช่ที่นอนของเหล่ามอนสเตอร์ซังที่บินได้

「ฟู๊ว　ถ้าอย่างงั้น、ผมจะพักผ่อนที่นั่นและฟื้นตัวตามปกติเน๊ะ」

【ฮารุจังพูดอีกอย่างคือโพรง】

【เพราะร่างกายเล็กมากจึงเข้าพื้นที่แคบได้ดีเน๊ะ】

【ม๊า ก็ไม่มีอะไรมารับประกันได้ว่ามอนสเตอร์จะไม่โผล่มาล่ะนะ】

【ไม่เห็นคอมเม้นต์ของโนเนมจังมาสักพักแล้วด้วยน๊า】

มุ

……ร่างกาย……หนัก

「……ถุงมือถุงมือ……」

แม้จะดึงเชือกด้วยมือทั้งสองข้างเพื่อยกตัวขึ้นก็ยังเป็นเรื่องยาก

……นี่、ดูเหมือนพลังกายของผมจะยังไม่ฟื้นคืน

「ฟู๊ว、ฮ๊า……」

【●REC】

【โนเนมจังมีแรงจูงใจล่ะ】

【ตามที่คาดไว้】

【ASMRลมหายใจของฮารุจัง ……】

【มีประโยชน์】

【แต่ทว่า、ดูจะลำบากมากเลยน๊า】

【แบบนี่、ไม่อ่อนแอเกินไปเหรอ……？】

【เอ่อ ถ้าต้องนอนติดเตียงสักเดือนนึง……】

【แล้วจู่ ๆ ก็ปีนขึ้นไปโดยใช้เพียงเชือกเท่านั้นจะไม่ยากเกินไปเหรอ？】

แบบว่ายังไงดี ผมรู้สึกเหนื่อยมากจริง ๆ นะ、แต่สุดท้ายก็สามารถปีนขึ้นไปได้

……แบบนี้、การจะลงก็คงยากเหมือนกัน

「เป็นโพรงที่ให้ความรู้สึกดีมากเลยเน๊ะ」

【โพรงที่ให้ความรู้สึกดี】

【เป็นวลีที่ในช่วงชีวิตนี้คุณอาจจะไม่ได้ยินเลยสักครั้ง】

【คุสะ】

【โฮร่า、ความรู้สึกทางภาษาของฮารุจังมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากเลยนะ……】

【ม๊าน๊า……】

【แต่ว่าไอ้นั่นสินะ？】

【ซู๊ดดดดดดดดดดดดด】

【คุสะ】

【ผมไม่เข้าใจมาตรฐานการบอสซุโตะเลยครับ……】

【แต่ก็ดีใจที่โนเนมจังเองก็สบายดี】

มีพื้นที่เพียงพอให้ผมคนเดียวยืนและนอนได้ตามปกติ

นอกจากนี้เนื่องจากขอบกำแพงค่อนข้างแคบจึงได้สร้างรั้วธรรมชาติขึ้นมา

「ผมจะพักที่นี่สักสองสามวันแล้วค่อยเดินทางครับ」

【เดี๋ยวก่อน】

【เดี๋ยวก่อนสิ……อะไรคือ「วัน」ก๊าน！？】

【อย่างน้อยก็ต้องหลักชั่วโมงสิ！？】

【ไม่เอ้อระเหยเกินไปรึไง？？】

【กะ、ก็เป็นนางฟ้า……】

【ใช่ใช่、ฉันแน่ใจว่าเธอมีความรู้สึกเรื่องเวลาแตกต่างไปจากคนอื่น……】

【มะ、ม๊า、เป็น１เดือนที่สงบสุขใช่ไหมล่ะ、เน๊ะ……？】

เพราะผมมองไม่เห็นคอมเม้นต์เลย、เลยกังวลว่ากำลังพูดอยู่คนเดียวอยู่หรือเปล่า

แต่ว่า、หากยังเชื่อมต่ออยู่……การพูดด้วยเป็นระยะ ๆ น่าจะทำให้ทุกคนรู้สึกสบายใจกว่า

ทั้งรุรุซังทั้งเอมิซัง、ทั้งคุชิมะซังทั้งลิลี่ซังก็น่าจะสบายใจกันเน๊ะ

「จ๊า、ก่อนอื่นผมจะนอนอ่านหนังสือสักพักหนึ่ง จะเงียบหน่อยนะครับ　อะ、บางทีผมอาจจะหลับไปเลย ดังนั้นไม่ต้องกังวลกันนะครับ」

【คุสะ】

【ผ่อนคลายทันที คุสะ】

【นั่นเป็นสิ่งแรกที่ควรทำเมื่อตื่นขึ้นมาในดันเจี้ยนที่ไม่รู้จักงั้นเร๊ออออออ！？】

【แต่ว่ามีส่วนหนึ่งของฉันที่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้】

【อ้าอืม……หากเป็นฮารุจังล่ะก็จะทำเน๊ะ……】

【บางทีเพราะพึ่งตื่นล่ะเน๊ะ、เพราเหนื่อยล่ะเน๊ะ】

【ฮารุจังผู้ขี้เกียจ】

【♥】

【โนเนมจังดีใจ】

【ก็นั่นสิน๊า】

【ฟุกายะ รุรุ「โนเนมซัง　　ให้แน่ใจว่าคุณบันทึกเสียงหายใจของฮารุจังอย่างดี」】

【ได้】

【ฮี่っ】

【คุสะ】

【โนเนมจังประจบประแจง】

【นี่คือความร่วมมือระหว่างผู้ที่หนักหน่วงต่อฮารุจังล่ะ】

【มาตรฐานความต้องการไลฟ์สดของเราแตกต่างกันน๊า……】

กล้อง……ผมไม่ชอบให้ใครมองผมตลอดเวลา、ดังนั้นผมจึงค่อย ๆ ถอดออกจากหัวแล้ววางลงบนขาตั้งสวย ๆ、โดยหันหน้าออกไปทางด้านนอก

【อาっ】

【มองไม่เห็น】

【！？】

【อาเร๊ะ！？】

【ฮารุจังอีกแล้ว】

【อาっ（หัวใจหยุดเต้น】

【โอจี่จังแห่งปฐมกาล……】

「……ทำไมถึงหมุนมาทางนี้ได้ล่ะ？」

ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่、แต่กล้องมันหมุนมาหาผมเอง

หมุนกลับ

คุรุน

……มองมาทางนี้อีกแล้ว

「……ทำไม？」

【คุสะ】

【ฮารุจังมีท่าทางสับสน คุสะ】

【หน้าสับสนก็น่ารัก】

【น่ารัก】

【ซุกซนอย่างน่ารักของโนเนมจัง】

【ฟุกายะ รุรุ「ขอบคุณ　　เรื่องของคุณ、ให้อภัยได้นิดหน่อยเน๊ะ」】

【ไฮ】

【ฮี่っ……】

【จะ、ใจดีจังน๊าーรุรุจัง！】

【ใช่แล้วน๊า！】

ไม่ว่าผมจะพยายามกี่ครั้ง กล้องซังก็จะหันกลับมาทางผมเสมอ

……ม๊า ช่างเถอะ

ไม่จำเป็นต้องสนใจ

เมื่อยอมแพ้เลิกสนใจกล้องแล้ว、ผมก็รื้อหาผ้าห่ม ขวดน้ำ อาหาร、เหล้า、และแท็บเล็ตที่พกมา

จากนั้นผมก็จัดอย่างดี

อืม

「ว่าแล้ว การตั้งแคมป์、สนุก」

【เอ๋……】

【คุสะ】

【ฮารุจังสนุกได้ตลอดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น】

【นั่นเป็นเรื่องจริงจังเลยเน๊ะ คุสะ】

【ตามที่คาดไว้จากเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ต้องอยู่คนเดียวระหว่างการทัศนศึกษา……】

【ตามที่คาดไว้จากเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไปตั้งแคมป์ผจญภัยดันเจี้ยนในช่วงวันหยุด……】

【โชตะ！】

【ดูเมื่อจะยังตัวเล็กต่อไปอีกระยะเน๊ะ　ถ้างั้นโชตะดีย์！】

【คิดว่าอยู่ระหว่างกำลังเติบโต……！】

【โผล่มาแล้ว】

【เหล่าโอเน่ซามะเริ่มฟื้นพลังกันทันใด】

【เอ๊ะ？　คุณอยากให้ฉันวาดโดจินชิเกี่ยวกับคุณในฐานะโชตะไหม？】

【หยุดเลย　　ขอร้องช่วยหยุดจริง ๆ เถอะนะ】

【คุสะ】

【เหล่าโอเน่ซามะแข็งแกร่งเกินไป คุสะ】

【พวกเขามารวมตัวกันเป็นจำนวนมากได้ทันที คุสะ】

ผม、ชอบความรู้สึกของฐานลับแบบนี้

【แต่ว่า、สิ่งแรกที่ต้องทำเมื่อมาถึงสถานที่แปลก ๆ คือสร้างรังสินะ】

【สร้างรัง คุสะ】

【ฮารุจังสร้างรัง】

【นี่คือไลฟ์สดการสร้างรังเฉพาะตัวเกินไปแล้ว】

【นี่คือไลฟ์สดที่มีเพียงคนเดียวในโลกเท่านั้นที่จะคิดขึ้นมาได้……】

【อ้า……】

【สร้างรัง……ฮารุจังเป็นนกสายพันธ์ไหนกัน……？】

【น่าจะเป็นแมวมากกว่า……】

【ฮะ、โฮร่า、ต้องเป็นนางฟ้าสิมีปีกด้วย……】

【เน๊ะ、แต่ว่าแม้แต่แมวก็ยังปูเตียงเล็ก ๆ เพื่อให้ตัวเองสบายเหมือนกัน……】

「อือ――っ……」

ผมนอนคว่ำและยืดตัวเหมือนแมวー

ถ้าหลับนานเกินไป ท้องจะแข็งได้ล่ะเน๊ー

【●REC】【●REC】【●REC】【●REC】【●REC】

【ฟุกายะ รุรุ「โนเนมซัง　　กรุณาส่งมอบดาต้าให้ฉันทีหลังด้วยเน๊ะ？」】

【ไฮ】

【คุสะ】

【รุรุจังดีย์จังน๊าー】

【นั่นสิน๊า、แต่ทางนี้ถูกประมวลผลด้วยAIเรียบร้อยแล้วน๊า】

【นั่นไม่ใช่ใบหน้าที่แท้จริงของฮารุจังนะ……】

【แต่ว่าก็ใกล้มากเลยนะ　　ฉันรู้เพราะฉันเห็นเธอมาสองสามครั้งแล้ววววววววววว】

【อ้าーอออออออออ】

【ทีมบุกในตอนนั้น、ไม่ได้รับอนุญาต】

【เพราะพวกเขาไม่เคารพความลับ……】

「ฟู๊ส」

เอาล่ะ、ถึงเวลาอ่านหนังสือแล้ว

ความสุขของการได้อยู่คนเดียว、ภายในดันเจี้ยน、คือการได้อ่านหนังสือเป็นชั่วโมง ๆ โดยไม่มีใครรบกวน

หากเบื่อก็แค่ขยับร่างกายสักหน่อย、หากมีเวลาว่างมากขึ้นก็ออกไปล่า

「……ว่าแล้ว……ชอบ」

【อ๋าっ（หัวใจหยุดเต้น】

【อ๊าっ（ไปสวรรค์】

【การสารภาพรักกะทันหันเป็นสิทธิพิเศษของเด็กผู้หญิง】

【กระผมก็ชอบคร๊าบบบบบบบ】

【ตูข้าไม่แพ้หรอก、ตูข้าก็ชอบบบบบบบบบบบ】

【ฉันก็ชอบเธอออออออออออออออ】

【กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมแล้ว คุสะ】

【อ้า、แต่ว่าแล้วแบบนี้แหละดี】

【ใช่แล้วน๊า、ไลฟ์สดของฮารุจังควรมีบรรยากาศดี ๆ แบบนี้】

【ในฐานะปฐมกาล มีแต่เห็นด้วยเท่านั้น】

【เอ๊ะ、งั้นปฐมกาลไม่ดู？】

【ต้องดูแน่นอนอยู่แล้วไหม？】

【อย่าประมาทเรา มาตรฐานขั้นต่ำคือการชมไลฟ์สด และวิดีโอเก็บถาวร２รอบ？】

【คุสะ】

จริงด้วย

ผมรักพื้นที่ที่เรียกว่าดันเจี้ยน

【ฮารุจังอยู่ในโหมดอ่านเต็มกำลัง】

【ไม่มีการเคลื่อนไหวในขณะนี้】

【อะ、กล้อง】

【หันออกซะแล้ว】

【หันกลับน๊า】

【การอ่าน】

【ให้เกียรติ】

【เข้าใจแล้ว】

【อย่ารบกวนความสงบสุขของฮารุจังเลย……】

【โนเนมจังกระจกเงาของแฟน ๆ】

【แต่ลมหายใจของฮารุจัง！！！】

【แฮ่กแฮ่กแฮ่ก】

【ฉันรู้สึกเหมือนว่าฮารุจังกำลังอยู่ข้าง ๆ ฉัน……】

【ASMR การอ่านของฮารุจัง……สร้างสรรค์ล่ะ……】

【ถูกต้องเลยน๊า、ฮารุจัง、ปกติจะเงียบตลอด และไม่เคยปรากฏตัวระหว่างไลฟ์สดเลย】

【มีเพียงแต่ช่วงหลัง ๆ นี้ที่เกิดเรื่องผิดปกติน๊า】

【นั่นหมายความอีกอย่างว่า、ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติแล้วใช่ไหม】

【อ้า】

【ชีวิตประจำวันของเราได้กลับคืนมาแล้ว】

【ความยินดีในแบบปฐมกาล】

【มะ、ดูเหมือนว่าจะเป็นการเข้าค่ายดันเจี้ยนเดี่ยวอีกสักสองสามวัน、ถ้าจะปล่อยทิ้งไว้หรือเปิดไว้แล้วโพสต์ข้อความบ้างเป็นครั้งคราวก็ได้ไหม】

【นั่นสิน๊า、แค่ได้ยินเสียงและสัญญาณของฮารุจัง ก็ทำให้จินตนาการของฉันไปไกลแล้วววว】

【ไร้ยางอาย】

【ห้าม】

【ฟุกายะ รุรุ「ถูกต้องเลย！」】

【คุสะ】

【รุรุจังกับโนเนมจังร่วมมือกันแล้ว】

【รุรุจังกับคำสาปซามะ……แค่คิด、ก็ทำให้ฉันรู้สึกตื้นตันใจน๊า】

【อ้า……！】

ผ่อนคลายในดันเจี้ยน

แบบนี้แหละ、ที่เข้ากับบุคลิกแปลก ๆ ของผมได้อย่างลงตัว

……เพราะอย่างงั้นน、ก็คงสักพักหนึ่ง

จนกว่าพลังเวทย์และความแข็งแกร่งของผมจะฟื้นคืน……หยุดพักสักสองสามวัน、ก็ไม่เป็นไรใช่ไหมเน๊ะ？

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

ปล.ยังมีตอนต่อไป ด้านล่างเป็นข้อความจากผู้แต่งถึงคนอ่าน

ต้องขอขอบคุณมาก、ที่อ่านมาถึงตอนที่ 130

ตอนนี้เรื่องราวของฮารุจังก็จบลงเพียงเท่านี้、นี่คือตอนจบดั้งเดิม

ฉันเริ่มเขียนฮารุจังในขณะที่กำลังเปลี่ยนไปสู่ผลงานชิ้นต่อไป、 แต่ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับความชื่นชอบจากคนจำนวนมาก และมีคนมาขอตีพิมพ์เป็นหนังสือด้วย

และทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณการสนับสนุนของคุณ ขอบคุณอีกครั้ง

ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ฉันจะกลับมาลง１วัน１ ตอนอีกครั้ง、เราจะขอออกนอกเรื่องไปสักครู่และย้อนกลับไปบทที่ ８、ย้อนกลับไปเมื่อ１ปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงหลังจากการTSที่ทำให้ฮารุจังกลายมาเป็นฮารุจัง

งานชิ้นนี้มีองค์ประกอบ TS จำนวนมาก、โปรดเพลิดเพลินไได้ตามใจชอบ แม้ว่าจะจำกัดเฉพาะเหล่าปฐมกาลซังเท่านั้น、แต่ก็ยังมีองค์ประกอบการไลฟ์สดบางส่วนด้วยเช่นกัน

ตอนที่ １３０ จะดำเนินเรื่องต่อจากบทที่９ น่าจะประมาณกลางเดือนมกราคม

ฮารุจังยังคงลุยต่อไป、และลิลี่จังจะกลับมา ดังนั้นกรุณารออ่านต่อไปได้เลย

หากคุณรู้สึกชื่นชอบจาก１３０ตอนแรก、ต้องการสนับสนุนเราต่อจากตอนที่ 131 เป็นต้นไป、โปรดเปลี่ยนเครื่องหมาย 【☆☆☆☆☆】ที่ด้านล่าง ↓【★★★★★】ระดับสูงที่สุด ＆หากคุณยังไม่ได้ทำ โปรดบุ๊กมาร์กซีรีส์และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับตอนใหม่ล่าสุด การทำเช่นนี้จะเป็นกำลังใจให้ฉันจริง ๆ ทั้งความคิดเห็นสนับสนุนและติดตามจะทำให้ฉันมีความสุขจริง ๆ มันจะสร้างแรงบันดาลใจให้ฉันสำหรับตอนที่ 131 และต่อ ๆ ไป ＆สำหรับการจัดพิมพ์หนังสือรูปเล่ม！

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/130/

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ