ตอนที่ 88 เผชิญผลกระทบ

ถ้าคุณเข้านอนทันทีหลังทานอาหาร น้ำหนักจะขึ้น

สาวสวยลึกลับไม่ควรปล่อยตัวให้น้ำหนักเพิ่มขึ้น、ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับฉันที่จะออกไปเดินเล่นตอนกลางคืน

หลังจากพวกฉันจัดการปัญหาเรื่องผีอันแสนวุ่นวายเสร็จสิ้น、คาน่อนจังก็เลี้ยงอาหารให้พวกเรา、และสุดท้ายฉันก็ได้นอนอยู่ในห้องที่เตรียมไว้ให้

แน่นอนว่า、ฉันกับโทอาจังอยู่คนละห้องกัน

หากฉันเป็นสาวสวยลึกลับ、ฉันคงสามารถเชยคางโทอาจังขึ้นมาใกล้ในห้องใต้แสงจันทร์ไปแล้ว、แต่น่าเสียดายที่ร่างกายนี้ยังมีกรรมอยู่

อีกทั้งโทอาจังดูเหมือนจะผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว、ส่วนคาน่อนจังก็บอกว่าจะเขียนรายงานและขังตัวเองอยู่ในห้องแล็บของคาน่อนจัง

หรือก็คือ、เป็นเวลาว่างอย่างสมบูรณ์แบบ

「เวลาได้มาถึง……」

ตอนนี้、ฉันอยู่ที่จุดสูงสุดของอาคารเรียนสองของสถาบันซิลเนียส

ผมสีเงินปลิวไสวตามสายลม、และชุดสีดำ

ใช่แล้ว、ฉันในตอนนี้คือโซลเซียลา

ในหนทางนี้、นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันทำตัวเป็นสาวสวยลึกลับในโรงเรียนอื่นจริงไหม

อย่างแรกเลยฉันพยายามคอมเมนต์ในฐานะโซลเซียลา、ที่ไม่สามารถอุทิศตนให้กับงานอดิเรกได้อย่างเต็มที่ 、เพราะจะมีเหตุให้หยุดชะงักอยู่เสมอ

วันนี้、มาสนุกให้สุดเหวี่ยงกันดีกว่าค๊า

『ซุปเปอร์สาวสวยลึกลับมีแนวโน้มที่จะถูกตรวจจับมากขึ้น ดังนั้นครั้งนี้、จึงเป็นเพียงช่วงเวลาสาวสวยลึกลับธรรมดาเพียงเท่านั้น』

ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง

นานแล้วสินะ、ถึงเวลาที่ทักษะการแต่งหญิงของฉันจะได้รับการทดสอบ

ฉันปัดผม……และมองลงไปที่สถาบันซิลเนียส

「ในที่สุด、พวกมันก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว……」

โคตรเท่……！

สมกับเป็นสาวสวยลึกลับเลยล๊าค๊า！

ความรู้สึกที่มีความหมายลึกซึ้งนี้、กะแล้วสาวสวยลึกลับก็ต้องเป็นแบบนี้ไงค๊า！

ฉันจะแพ้คนในวงการเดียวกันอย่างเนมเลสไม่ได้เด็กขาดล๊า！

『งั้นวันนี้มีแผนอะไรล่ะ？』

ฟุฟุฟุ、ในเมื่อวันนี้อุตส่าห์ได้อยู่ในสถานที่แบบนี้ทั้งที、ก็ต้องเป็นสาวสวยลึกลับที่ปรากฎตัวมาเพื่อสืบค้นงานวิจัยลับไงล๊า

ฉันจะสุ่มดูสิ่งประดิษฐ์เหมาะ ๆ แล้วพูดประมาณว่า「ดังที่คาด、เป็นสิ่งเช่นนั้นเน๊ะ」！

『เข้าใจแล้ว、เป็นการบุกรุกที่ผิดกฎหมายอย่างแน่นอนเน๊ะ』

มันจะแปลกมากกว่าอีกหากว่าสาวสวยลึกลับได้รับอนุญาตให้เข้าห้องได้

ในห้องทดลองตอนกลางดึก、โซลเซียลาจะมองหาแท้งค์น้ำขนาดใหญ่พร้อมเอกสารในมือ

มีความงดงามของการเป็นคนในโลกมืด、แทรกซึมเข้าไปสำรวจความลับเพียงลำพัง！

ว่าแล้ว、ก็ไปกันเลยค๊า！

ฉัน、ตั้งใจเอาหลังตกลงไปก่อน

จากนั้นก็หมุนตัวกลางอากาศอย่างงดงาม、และตกลงพื้นโดยไม่มีเสียงใด ๆ

น่ากลังนิดหน่อยล่ะ……

『ที่นี่ดูเหมือนลานกว้างเลยเน๊ะ น่าจะส่วนที่ลึกลงไปอีกว่าไหม』

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองตกลงมาที่ไหน、แต่ที่นี่ดูเหมือนลานที่ตั้งอยู่บนชั้นสามของอาคารเรียน

มีม้านั่งอยู่บนสนามหญ้าที่ได้รับการดูแลอย่างดี、อาจเป็นสถานที่สำหรับสาวสวยได้พักผ่อนระหว่างวัน、แต่ตอนนี้ฉันอยู่คนเดียว

ฉันค่อย ๆ ลากปลายนิ้วไปตามขอบม้านั่ง、แล้วนั่งลง

……อืมー、กะแล้วพอสาวสวยลึกลับมานั่งอยู่ตรงที่แบบนี้รู้สึกไม่ใช่เลยน๊า

เก้าอี้สไตล์ตะวันตกแบบเก่าจะดูดีกว่า

『เสื้อผ้าเองก็เรียกได้ว่ามาจากอนาคตอันใกล้เลยเน๊ หากให้พูดไปแล้วก็คงจะโดดเด่นต่อสถานที่เช่นนี้นี้เลยจริงไหม、ทว่านั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมความรู้สึกแปลกปลอมถึงทำให้การมีอยู่ของโซลเซียลาโดดเด่นยิ่งขึ้นไปอีกเน๊』

เข้าใจดีเลยเน๊

จากเหตุผลที่ว่ามา、รีบเข้าไปข้างในกันเถอะ

โอเค๊ー、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาว ปลดล็อคซะ

『ขอโทษนะคะ、ได้ยินไม่ค่อยชัดเลยค่ะ』

ก็อยู่ในหัวของฉัน ไม่มีทางที่จะไม่ได้ยินจริงไหม

ฉันวางมือเหนือประตูที่ทอดจากลานกว้างไปยังอาคารเรียน

ในเวลาประมาณหนึ่งวินาที、ล็อคก็ถูกปลดล็อคและประตูก็เปิดออก

ซ้า、ฉันอาจเจอคนทำหน้าที่กลางดึกเหมือนกับสมาชิกชมรมบ้า ๆ เมื่อก่อนหน้านี้ ดังนั้นควรต้องระวังไว้ด้วย

『หัวใจของนินจาเน๊』

เหตุผลในการใช้อาคารเรียนสองแทนอาคารหลัก、ก็เพื่อลดความเสี่ยงที่จะถูกเปิดเผยให้มากที่สุด

มันจะดูไม่สมเหตุสมผลเลยหากช่วงเวลาสาวสวยลึกลับถูกเปิดเผนเพราะการเยี่ยมชมอาคารเรียนหลักที่มีโทอาจังกับคาน่อนจังอยู่

และก็、ลุกะจัง

ฉันรู้สึกเหมือนว่าถ้าถูกผู้หญิงคนนั้นเจอเข้า ฉันจะหนีไม่พ้น

「……っ」

ฉัน、พบห้องเรียนที่มีไฟเปิดอยู่、และซ่อนตัว

ดูเหมือนว่านักเรียนของสถาบันซิลเนียสจะไม่รังเกียจที่จะต้องโต้รุ่งทั้งคืนจริง ๆ、ดูเหมือนว่าพวกเขาจะยังอยู่ในอาคารเรียนแม้แต่ในเวลาแบบนี้

ฉันต้องการกระจายถอยคำอย่างมีความหมาย、นั่นเป็นเหตุผลว่าสถานที่แบบนี้ที่มีคนอยู่ใกล้ ๆ ไม่ได้รับอนุญาตให้พูด

ต้องพยายามไปในที่ที่มีแสงสลัว ๆ โดยมีคนน้อยที่สุด

ดีล๊าー、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、เดินหน้าไปกันต่อเถอะ！

『ลุยไปกัน』

ฉันเดินอย่างคูลและงดงาม

เคียวยักษ์เรียกเข้าที่、และยืนคนเดียวข้างหน้าต่าง

เผื่อจะได้ดึงดูดใจหากมีคนมาเห็นฉากนี้ไงล่ะ

หากเพื่อเป็นสาวสวยล่ะก็、ฉันจะทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อทำให้สาวสวยลึกลับนั้นเข้าสู่สวนยูริอันโดดเด่น、ถ้าไม่เช่นนั้น มันจะบิดเบือนรสนิยมทางเพศของตัวเองได้

ฉันในตอนนี้、จะต้องเป็นผู้ทำลายรสนิยมทางเพศต่อเด็กชายและเด็กหญิงวัยรุ่นต่างหากล๊าー

ใครก็ตามที่เข้าใกล้、จะต้องบิดเบี้ยวไม่ว่าจะเป็นตัวละครม็อบหรือตัวเอกงานตั้งฉบับล๊าー＾＾

『นักเรียนหญิงม็อบ×โซลเซียลา โปรดจองหนังสือ』

ทำไมฉันถึงแพ้นักเรียนม็อบด้วยล่ะย๊า

นอกจากนี้、ฉันวาดหนังสือไม่เป็นเน๊

『……ฟุมุ、เช่นนั้นทำไมไม่ลองวาดดูล่ะ แฟนคลับของเธอต้องกำลังหิวโหยจากการขาดอุปทานของโซลเซียลาอย่างเป็นทางการอยู่แน่ ไม่ใช่หน้าที่ของเธอหรอกเหรอที่จะมอบอะไรบางอย่างให้น่ะ』

นั่นสมเหตุสมผลน๊า

คงจะโง่ไปหน่อยหากจะทำโดยใช้ชื่อโซลเซียลาตรง ๆ、บางทีอาจเป็นความคิดที่ดีที่จะสร้างบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับโซลเซียลาโดยไม่เปิดเผยตัวตน

『ยังไงก็เถอะ ทักษะการวาดภาพของเธอเป็นยังไง？』

หากเป็นสาวสวยก็ต้องวาดได้อย่างราบรื่นล่ะ

ไม่มีสิ่งใดเป็นไปไม่ได้

『ฟุมุ、เช่นนั้นแล้วนอกเหนือจากนั้นฉันจะวาดเอง ฉันดีใจที่เราอยู่ในยุคที่ดิจิทัลเป็นกระแสหลักเน๊』

หากมีไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุงอยู่ด้วย หนังสือโซลเซียลาของฉันก็จะกลายเป็นจริงล่ะเน๊

ในกรณีนั้น、บางทีงานอย่างเช่น เทศกาลวัฒนธรรมฮิโนะซึจิก็อาจเป็นความคิดที่ดีเน๊ะ

อาจจะเป็นผลดีต่อยอดขายของโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมด้วยเน๊ะ

ฉันอยากทำอย่างอื่นด้วยแล้วน๊า

『ฉันมีข้อเสนอแนะ』

มาฟังกันเลย、สหายเอ๋ย

『มิยูเมะได้พูดไว้ใช่ไหม、เห็นได้ชัดว่าเธอสามารถสร้างดัมมี่เฮตไมโครโฟนได้ นอกจากนี้、ยังเป็นเครื่องที่มีประสิทธิภาพสูงอีกด้วย คิดว่ายังไง、มาลองทำโซลเซียลาASMRสักรอบกัน』

ASMR……ว่าไปก็มีของแบบนั้นด้วยสินะ……！

『แน่นอน、มาทำด้วยร่างกายที่เลียนแบบบรรยากาศของโซลเซียลากันเถอะ ส่วนไตเติ้ลก็เอาเป็นนั่นแล้วกันน๊า……～ASMRกลั่นแกล้งหูของคุณเบา ๆ โดยสาวน้อยลึกลับ～แบบนั้นล่ะ มาสร้างกลิ่นปาชิมอนอันประณีตกันเถอะ』

นั่นเป็นเรื่องที่เฉพาะเจาะจงมากน๊า

……เธอ、ท่องอินเทอร์เน็ตโดยไม่ได้รับอนุญาตอีกแล้วสินะ

『คุณสามารถรับคะแนนได้โดยเขียนรีวิวหลังการซื้อเน๊』

อย่าไปหาซื้ออะไรเองสิย๊า！ แล้วก็นั่นคงไม่ใช่เงินของฉันใช่ม๊ายยยยย！

เอ๊ะ、จ๊า ฉันควรจะลองซื้อASMRมาดูสักหน่อยไหม？

คงจะน่าอายน่าดูหากความแตก

『มีอะไรให้ต้องอายกัน ฉันยังไม่ได้ซื้อ R-１８ดังนั้นจงวางใจเถอะ จะว่าไปแล้ว、ต่อให้จะความแตกแล้วไงล่ะ อาจจะช่วยให้มีพัฒนาการให้สาว ๆ ของโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมมาช่วยทำเพื่อเธอด้วยก็ได้จริงไหม？』

เด็กคนนี้ไม่ไหวแล้วーพอยอมฟังมากเกินไปก็เริ่มพูดสิ่งที่ไม่น่าจะจริงได้แล้วสิ

ฟังนะ、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง

นั่นไม่สามารถเกิดขึ้นในความเป็นจริงได้หรอก

แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นก็ตาม、ฉันก็จะเป็นคนโดนลงทัณฑ์อยู่ดี

『ความผิดนั้น、ฉันจะแบกรับเอง』

ความมุ่งมั่นน่าทึ่งมาก

ม๊า、แต่ก็แน่ใจว่าจะคุ้มค่าที่จะแบกมันไว้บนหลัง

『และ、นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการตีพิมพ์หนังสือเกี่ยวกับASMRและโซลเซียลาเน๊ มาลองขายASMRออนไลน์ก่อน、หลังจากที่ได้รับความนิยมมากขึ้น เราจะออกหนังสือที่มีเนื้อหาเชื่อมโยงกับASMRในเทศกาลวัฒนธรรมฮิโนะซึจิกันเถอะ』

ไม่สิแข็งแกร่งจริง ๆ เน๊ะ……

『คราวนี้จงยอมแพ้ให้กับสาวม็อบ×โซลเซียลาซะเถอะ ก่อนอื่นเลย、เรามาลองใช้ข้อได้เปรียบของ โซลเซียลา เพื่อตอบสนองความต้องการของแฟน ๆ กันก่อน จากนั้นก็ค่อย ๆ บิดเรื่องกันเน๊』

ฉันจะไม่มีวันให้อภัยเธอน๊า

ฉัน、ในฐานะโซลเซียลาต้องทำตัวลึกลับและคูลเข้าไว้

มันคงจะเป็นปัญหาถ้าฉันต้องคู่กับนางเอกที่จู้จี้จุกจิกทันทีที่กลายมาเป็นสหายร่วมธุรกิจกัน

โฮร่า、ดูที่ฉันตอนนี้สิ

อยู่คนเดียวในความมืด、เดินไปเรื่อยเปื่อย

ทั้งลึกลับและคูลจริงไหม

「……กะแล้ว、แผนนั่นสินะ」

ฉันพึมพำอย่างมีความหมาย、แล้ววางมือบนประตูห้องแบบสุ่ม

หืม、เปิดไม่ออกเน๊น๊า

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง！

『ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง』

ล็อคอิเล็กทรอนิกส์ไม่มีความหมายต่อหน้าไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง

ม๊า、ถ้าเป็นล็อคทางกายภาพ ฉันจะทำลายเอง

พูดอีกอย่าง、ไม่มีสิ่งใดที่จะซ่อนเร้นจากเราได้

「……ที่นี่」

ฉันเข้าไปข้างใน、และพึมพำ

แท๊งค์ขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยของเหลวสีเขียวอยู่ตรงหน้าฉัน

บางทีอาจจะเป็นงานวิจัยของนักเรียน、แต่เมื่อได้มองดูมันในตอนกลางดึก ก็จะให้ความรู้สึกของการค้นคว้าอันยอดเยี่ยมอย่างจริงจังเน๊ะ

ดีล่ะ、งั้นมาพึมพำอะไรแบบสุ่ม ๆ ระหว่างดูเรื่องนี้กันเถอะ！

「นี่ควรจะเป็นเรื่องต้องห้าม…… ผู้คนช่างโง่เขลาเสียจริงเน๊ะ」

ฉันหยิบแฟ้มที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ผนังขึ้นมา、แล้วเปิดออกดู

แค่นี้ก็พอประมาณแล้วเน๊

นี่มันงานวิจัยประเภทไหนกันนะ

ฉันดูสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเอกสารการวิจัยที่ผนึกไว้ในแฟ้ม

【โบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์หมายเลข：××××

มาตรการกักกันเฉพาะ：ดวงตาปีศาจ、■■■■■ไม่จำเป็นต้องมีการกักกันเป็นพิเศษ。ยังไงก็ตาม、ข้อมูลที่จะนำเข้า、และสื่อข้อมูลต้องได้รับการควบคุมโดยแพทย์

นอกจากนี้、แพทย์สั่งห้ามทำการทดลองแบบแอคทีฟโดยใช้ดวงตาปีศาจ】

「ดวงตาปีศาจ……อย่างที่คาดไว้ เป็นสิ่งนั้นเองสิเน๊ะ」

『โอย๊ะ、รู้อะไรอย่างงั้นสิน๊า？』

ไม่ง่ะ ไม่สักอย่าง？

ยังไงดี ก็แค่คิดว่าโคตรเจ๋งเลย

ถึงงั้นก็เถอะ ดวงตาปีศาจสิน๊า……！

ฉันเองก็อยากได้ดวงตาปีศาจจังเน๊

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุงไม่มีฟังก์ชั่นแบบนั้นหน่อยเหรอ？

『หากเพียงแค่ทำให้ดวงตาเปล่งประกายก็สามารถทำได้เน๊ ส่วนที่เหลือ、อย่างเช่นการสร้างวงเวทย์เล็ก ๆ ในดวงตาของเธอ』

จะดูเหมือนดวงตาปีศาจได้สิเน๊！

อุว๊าวー、จากนี้ไปฉันจะแกล้งทำเป็นว่ามีดวงตาปีศาจดีไหมน๊า

สาวสวยลึกลับผู้ถือครองดวงตาปีศาจน่าจะดีเลยเน๊

『ฉันชอบไทป์แบบที่มีแค่ในตาข้างเดียวเน๊』

เข้าใจดีเลยไม่ใช่รึไง

สาวสวยลึกลับ、จะต้องอยู่เหนือคู่ต่อสู้ของเธอเสมอ ควรมีองค์ประกอบมากมายที่จะทำให้พวกเขาหวาดกลัว

ยังไงก็ตาม、ของแบบดวงตาปีศาจสามารถพัฒนาได้ทันทีเลยเหรอ

『แน่นอน เพราะด้วยการใช้สูตรเวทมนตร์เพื่อทำการรวมพลังเวทย์โดยรอบ และเปล่งแสง ดังนั้นจึงไม่ต้องใช้พลังเวทมนตร์ใด ๆ เป็นผลิตภัณฑ์ที่ยอดเยี่ยมเน๊』

เมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันตัดสินใจอย่างเด็ดขาดนับจากตอนนี้、จงปลดปล่อยดวงตาปีศาจออกมา

『ไว้ใจได้เลย』

ฉันปิดแฟ้มด้วยมือเดียว、แล้วหายใจออก

ด้วยเหตุนั้น、ฉันจึงเดินเข้าไปใกล้แท๊งค์และทำราวกับพยายามจะบอกว่างานวิจัยน่าเบื่อ、แล้วก็เอามือแตะกระจกเบา ๆ

『ตอนนี้、ฉันกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อพัฒนา』

ขอบคุณ แต่、ฉันไม่มีประสบการณ์เลยจริง ๆ

นี่、ไม่เห็นอะไรเลยเน๊、ฉัน

「ดวงตาปีศาจ、บางทีอาจจะมากเกินไปสำหรับมนุษยชาติ ……เน๊、คุณไม่คิดเช่นนั้นเหมือนกันรึ？」

ค๊า、ฉันหันหลังกลับพร้อมกับสะบัดผม！

นี่คือการเคลื่อนไหวของบุคคลที่รู้ว่าดวงตาปีศาจถือเป็นสิ่งต้องห้าม

「อะฮ่าๆๆๆๆ、ว่าแล้วเชียววว่าเธอต้องสังเกตเห็นเน๊ー」

「……！？！？」

ฉันได้ยินเสียง、จากความมืด

ฉันเป็นสาวสวยลึกลับดังนั้นจึงไม่ได้กรีดร้อง ยอดเยี่ยม

เอ๊ะ、ผี？

ผีของจริง！？

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、คิดว่าผีจะปราบได้ด้วยการโจมตีแบบบรรจบไหม？

『เช่นนั้นก็เป็นไปได้ที่จะกวาดล้างพื้นที่ทั้งหมดไปด้วยมิใช่รึ？』

ยอมรับได้น๊า

「ถึงอย่างงั้นฉันก็แปลกใจมากจริง ๆ อืม、ไม่เคยคาดคิดเลยว่าดวงตาปีศาจจะมีอยู่ถึงสองดวง」

ความมืดตรงหน้าฉัน、เริ่มบิดเบี้ยว

เป็นฝูงผีเสื้อสีดำสนิทที่กระพือปีก、บิน、หมุนวนราวกับกำลังเริงระบำ

「สายัณห์สวัสดิ์、โซลเซียลา……ไม่สิ」

สาวน้อยคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น、จากใจกลางฝูงผีเสื้อ

「――คิดว่าให้ฉันเรียกคุณว่า นาตากิ เคย์จะดีกว่าไหมน๊า」

ฉัน、จำรูปลักษณ์ที่คุ้นเคยนั้นได้

พี่สาวของคารานาชิ มิยูเมะ、ผู้อวดอ้างตนเป็นอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่――คารานาชิ คาน่อน

เธอ ผู้ที่ไม่ควรมาอยู่ที่นี่、มองมาที่ฉันแล้วหัวเราะ

เอ๊ะ？ ไหงงั้น？

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ