การโจมตีของไนท์วอร์คเกอร์ในครั้งนี้ ไม่ได้ใช้เวทมนตร์สาขาวิญญาณอีกต่อไป แต่เขาเลือกใช้พลังโน้มน้าวจิตใจ ที่ส่งผลต่อจิตใต้สำนึกโดยตรง!

ดวงตาของหนุ่มน้อยนามว่าน้ำเต้าพลันเบิกกว้างขึ้น ก่อนที่แววตาของเขาจะดับวูบลง ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า

การแทรกแซงดวงจิตกำลังจะสำเร็จในไม่ช้า!

ไนท์วอร์คเกอร์พึงใจ

“หืม ถ้ามันต้านทานเวทมนตร์สาขาวิญญาณ แต่โดนแทรกแซงจิตใจได้แบบนี้ ต้องมีอะไรผิดปกติที่ดวงวิญญาณของพวกมันแน่! วิญญาณของมันคงถูกคุ้มกันไว้สักทาง!”

แต่ก่อนที่กระบวนการแทรกแซงดวงจิตจะสำเร็จ ดวงตาของน้ำเต้ากลับเหลือกขึ้น สวนทางกับศีรษะของเขาที่เอียงกระเท่เร่ลงไปข้างกาย

ไนท์วอร์คเกอร์: “…”

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย?”

แวมไพร์หนุ่มชะงัก

เขาเงี่ยหูฟังเสียงลมหายใจ พบว่าเหยื่อในมือกำลังหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ ความประหลาดใจพลันปรากฏบนใบหน้าของไนท์วอร์คเกอร์

“เอ็งมาหลับเอาตอนนี้เนี่ยนะ?!”

ใครมันจะมาหลับในเวลาแบบนี้ได้ลง?!

แล้วข้าก็มั่นใจว่าข้าไม่ได้ร่ายมนตร์ให้มันหลับ!

สีหน้าของไนท์วอร์คเกอร์หม่นลง

เขาคำรามเสียงต่ำและทุบกำปั้นลงบนอกของน้ำเต้า

ทว่าเอลฟ์ในกำมือของเขายังคงไร้การตอบสนองใด ๆ …

เอลฟ์ตนนี้ไม่ได้แกล้งหลับ แต่เขากำลัง หลับ อยู่จริง ๆ

ความสงสัยเอ่อล้นขึ้นในใจของไนท์วอร์คเกอร์ จนคิ้วของเขาขมวดเป็นปมทีละน้อย

เขากวาดตาไปยังเหล่าเอลฟ์ที่เหลือ ก่อนจะประสานสายตากับเอลฟ์หลายตนที่พร้อมใจกันยิ้มอย่างมีเลศนัย

ภาพเหล่าเอลฟ์ที่ไร้ความกลัวทั้งหลาย ผู้ที่ดูไร้ความประหลาดใจแม้สหายของพวกเขาจะม่อยหลับไปทั้ง ๆ แบบนี้ กระตุ้นความสงสัยของไนท์วอร์คเกอร์ขึ้นมาอย่างหนัก

“บอกข้ามาซะดี ๆ …เจ้าหนูนี่เป็นอะไรไปกันแน่?”

เขาจ้องไปที่ผู้เล่นเหล่านั้น

“เซิฟตัดไง จะเป็นอะไรไปได้ละเพ่?”

หนึ่งในเอลฟ์ใจกล้าเหล่านั้นตอบกลับมาอย่างไม่ยี่หระ

เซิฟ… ตัด?

มันคืออะไรละนั่น?

ความสงสัยของไนท์วอร์คเกอร์ไม่ได้ทุเลาลงจากคำตอบนั้น และยังถูกซ้ำเติมให้สาหัสยิ่งขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตาม เขาฟันธงว่าเอลฟ์เหล่านี้ต้องไม่ใช่ลิ่วล้อที่ไม่ทราบอะไรเลยสักอย่างแน่ ๆ

แวมไพร์หนุ่มจึงตัดสินใจใช้พลังแทรกแซงดวงจิตใส่พวกเขาเรียงคน

“จงบอกข้า ท่านที่อยู่เบื้องหลังพวกเจ้าคือใคร และอะไรคือเป้าหมายของท่านผู้นั้น?”

แม้ไนท์วอร์คเกอร์จะเผื่อใจไว้แล้ว แต่ผลลัพธ์ที่ปรากฏก็ยังทำให้เขาข่มอารมณ์ไว้ไม่อยู่

เป้าหมายของการแทรกแซงดวงจิตทั้งหมดต่างเหลือกตาขึ้น ก่อนจะผล็อยหลับไปทั้ง ๆ อย่างนั้น…

ใบหน้าของบุตรแห่งเทพบิดเบี้ยว

“พอโดนแทรกแซงเข้าหน่อย เอ็งก็หลับหนีกันดื้อ ๆ แบบนี้เนี่ยนะ?”

การจะร่ายเวทมนตร์ประเภทนี้ไว้บนดวงจิตของเอลฟ์ทุก ๆ ตนนั้น… ไม่ใช่เรื่องที่ปุถุชนสามารถทำได้

ไนท์วอร์คเกอร์เชื่อว่าผู้ที่บงการเอลฟ์เหล่านี้อยู่เบื้องหลัง ต้องเป็นผู้ที่มีความแตกฉานในเวทมนตร์สาขาวิญญาณอย่างมาก และน่าจะมีความชำนาญมากกว่าตัวเขาเองด้วยซ้ำ! ซึ่งคงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากบุตรแห่งเทพธิดาแห่งความตาย เฮลา!

สมมติฐานเกี่ยวกับเวทมนตร์บนดวงจิตของเอลฟ์ประหลาด เป็นดั่งจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญของปริศนาแห่งผืนป่าเอลฟ์ แวมไพร์หนุ่มเชื่อว่าความคิดของตนมาถูกทางแล้ว

ไนท์วอร์คเกอร์ยกมือขึ้น เตรียมร่ายเวทมนตร์กวาดล้างเหล่าผู้เล่นที่กำลังหลับไหล แต่จู่ ๆ เขากลับหยุดชะงักลง

เขาได้กลิ่นหอมที่แสนเย้ายวน…

ไนท์วอร์คเกอร์เลิกคิ้ว พลางตามกลิ่นนั้นไปจนพบที่มาของมัน… บาดแผลบนแขนของข้าวกล่อง

“เลือด? ทำไมมันช่าง…?”

สายตาของไนท์วอร์คเกอร์จับจ้องไปที่บาดแผล แววตาของเขาดูราวกับตกอยู่ใต้มนตร์สะกดชั่วขณะ

แวมไพร์ทุกตนจำเป็นต้องดื่มเลือดเพื่อคงสภาพร่างกายของพวกมัน

และเลือดคุณภาพสูงคืออาหารยอดคุณที่เหล่าแวมไพร์ล้วนแสวงหา!

ไนท์วอร์คเกอร์เลียริมฝีปาก พลางก้าวเข้าไปหาข้าวกล่อง เขาบรรจงแตะปลายนิ้วของตนลงบนบาดแผล และยกขึ้นชิมรสอย่างแผ่วเบา

เมื่อโลหิตสีชาดเข้าไปในปากของเขา แววตาของแวมไพร์หนุ่มก็เต็มไปด้วยความสดใสทันควัน

สีหน้าของเขาดูมีความสุขราวกับอยู่ในห้วงภวังค์

“หอมอะไรเช่นนี้!”

ทันใดนั้น มุมมองที่เขามีต่อเหล่าเอลฟ์ก็เปลี่ยนไป

“เคยได้ยินว่าเลือดของเผ่าสีเงินนั้นหอมหวานยิ่งนัก …แต่ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเลือดของพวกมันจะดีเลิศขนาดนี้ ยิ่งกว่าไวน์ชั้นเลิศของพวกขุนนางเสียอีก!”

“หอมยิ่งนัก… เอลฟ์พวกนี้จุติมาจากสวรรค์ชั้นไหนกัน? โอ้โห… เลือดมันยังมีกลิ่นอายของพลังแห่งชีวิตด้วย”

นัยน์ตาของไนท์วอร์คเกอร์เปล่งประกายสุกสกาวราวกับแสงดาว

เหยื่อเบื้องหน้าไม่ได้เป็นเพียงเอลฟ์ธรรมดาอีกต่อไป แต่พวกมันคืออาหารชั้นเลิศ!

“เจ้าพวกนี้มัน.. ถุงเลือดชั้นยอด..!”

ไนท์วอร์คเกอร์หยุดกึก ก่อนจะสอดมือเข้าไปในกระเป๋า หยิบแหวนสีแดงวงเล็กออกมา พลางร่ายเวทมนตร์อยู่ในใจ

ร่างกายของผู้เล่นตรงหน้าพลันเปล่งแสงขึ้น ก่อนจะอันตรธานไปอย่างไร้ร่องรอย!

“น่าเสียดายยิ่งนัก แหวนมิติวงนี้มันเล็กเกินไป เจ้าถุงเลือดเอ๋ย ข้าคงพากลับไปได้เพียงตัวเดียวเท่านั้น”

ใบหน้าอันหล่อเหลาแวมไพร์หนุ่ม หมองหม่นลงด้วยความเศร้าระคนเสียดาย

แหวนวงนี้คือวัตถุเวทมนตร์ แหวนมิติ สามารถพยุงชีพสิ่งมีชีวิตที่ถูกจัดเก็บเข้าไปได้ถึง 24 ชั่วโมง

ไนท์วอร์คเกอร์ตั้งใจจะจับเอลฟ์ตนนี้มาเป็นทาสผลิตเลือดของมัน!

ส่วนเอลฟ์ที่เหลือนั้น…

แวมไพร์หนุ่มทอดสายตาไปยังเหล่าเอลฟ์ที่นอนกองอยู่กับพื้น ก่อนจะส่ายหน้าออกมาด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง

เขาไม่สามารถพาเอลฟ์ทั้งหมดนี้กลับไปกับตนได้

แต่เขาก็ไม่ต้องการปล่อยให้อาหารอันโอชะตรงหน้าหลุดลอยไป!

ไนท์วอร์คเกอร์ก้าวเท้าเข้ามาหยุดที่ผู้เล่นคนหนึ่ง ก้มลงไปดึงร่างเหยื่อผู้โชคร้ายขึ้นมา ก่อนจะอ้าปากขย้ำลงไปบนคอของเขา!

นักล่าแห่งรัตติกาลได้ลิ้มลองเลือดสีแดงสด สีหน้าของแวมไพร์หนุ่มดูพึงพอใจอย่างที่สุด ดูราวกับกำลังอยู่ในภวังค์ของกลิ่นรสโลหิต

เขาไม่เคยได้ลิ้มรสเลือดที่อร่อยเช่นนี้มาก่อน!

ในวินาทีที่ไนท์วอร์คเกอร์ได้ลิ้มลองโลหิตสีชาด เขาพลันสัมผัสได้ว่าศักยภาพโดยรวมของตน กำลังถูกยกระดับขึ้นทีละน้อย!

มหัศจรรย์ยิ่งนัก!

ดวงตาของไนท์วอร์คเกอร์เปล่งประกายเจิดจ้า

“อร่อย?”

เขาพยักหน้า

อร่อย!

อร่อยเหลือล้ำ!

แต่แล้วไนท์วอร์คเกอร์พลันได้สติ ร่องรอยแห่งความหวาดหวั่นพลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ใครกัน?!

ไนท์วอร์คเกอร์รีบปล่อยเหยื่อของมันลง พลางถีบตัวถอยออกมาจากตำแหน่งที่ตนยืนอยู่

สายตาของเขาเลื่อนขึ้น ก่อนจะหยุดลงบนร่างของผู้มาเยือนที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้า

นางคือหญิงสาวในเสื้อคุมสีดำ เรือนผมสีเทาเข้ม ผู้มีดวงตาสีแดงสดเหมือนกับเขา

แต่ในขณะที่นัยน์ตาของไนท์วอร์คเกอร์มีลักษณะเรียวแหลม นัยน์ตาของเธอกลับดูไม่ต่างอะไรกับของมนุษย์

เมื่อไนท์วอร์คเกอร์เห็นเธอ เขาก็ทราบว่าเธอคือใครทันที

“บุตรีของเทพธิดาแห่งความตาย!”

สีหน้าของเขาถมึงทึง

ในฐานะบุตรของเทพแห่งเหมันตฤดูและการล่า ประสาทสัมผัสของไนท์วอร์คเกอร์มีความไวต่อพลังแห่งเทพเป็นอย่างมาก

ที่สำคัญ บุคคลตรงหน้าไม่คิดจะปกปิดกลิ่นอายของเทพธิดาแห่งความตายเลยแม้แต่น้อย เป็นที่แน่ชัดว่าเธอคือบุตรีแห่งเทพอย่างแท้จริง!

…และเธอยังแข็งแกร่งมาก!

ทั้ง ๆ ที่สัญชาตญาณของไนท์วอร์คเกอร์เฉียบคมอย่างมาก ทว่าในช่วงแรก เขากลับไม่ได้รับรู้ถึงตัวตนของอีกฝ่ายเลย!

ยอดฝีมือระดับสูง!

นางเป็นยอดฝีมือระดับสูง ไม่ต่างอะไรกับตัวข้า!

ซ้ำร้ายถ้าต้องปะทะกัน ข้าอาจจะแพ้นาง!

ความคิดที่ไหลผ่านของไนท์วอร์คเกอร์ราวกับคลื่นระลอกแล้วระลอกเล่า สาดซัดความตั้งใจที่จะต่อสู้จนมลายสิ้น

สีหน้าอันระแวดระวังของเขาพลันเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มของสุภาพบุรุษ

แวมไพร์หนุ่มพลันโค้งคำนับบุตรีแห่งเทพเบื้องหน้าอย่างสง่างาม

“ทิวาสวัสดิ์​ขอรับ ท่านหญิงผู้เลอโฉม”

บุตรีแห่งเทพดูประหลาดใจในการกระทำของเขา เธอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

หญิงสาวกวาดสายตาอันเย็นเยียบผ่านพื้นดินบริเวณรอบ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“บุตรแห่งเทพผู้ทำร้ายสาวกของเทพองค์อื่น คงมิได้ประสงค์สิ่งใดนอกจากจะจุดชนวนสงครามระหว่างเทพ ว่าไหม?”

ขอบตาของไนท์วอร์คเกอร์กระตุก

เป็นอย่างที่คิด!

มีเทพหนุนหลังเอลฟ์เหล่านี้จริง ๆ !

และยังเป็นเทพธิดาแห่งความตาย!

วิวรณ์จากองค์พระบิดาแม่นยำยิ่งนัก เทพแห่งความตายได้เริ่มเคลื่อนไหวแล้วจริง ๆ !

ไ… ไม่สิ!

แวมไพร์หนุ่มพลันหรี่ตาลง

ผิดแล้ว!

นางกำลังหลอกข้า!

เอลฟ์พวกนี้ไม่มีกลิ่นอายแห่งความตายเลยสักนิด ซ้ำยังเป็นกลิ่นอายแห่งชีวิต!

เทพองค์นี้… อาจไม่ใช่เทพธิดาแห่งความตาย!

ราวกับหลักฐานชิ้นสำคัญของคดีฆาตกรรมในห้องปิดตายได้ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้า

ดวงตาของไนท์วอร์คเกอร์ปรากฏแสงขึ้นวูบหนึ่ง สมองอันชาญฉลาดของเขาเติมองค์ประกอบชิ้นนี้ลงในภาพผืนใหญ่ ส่งผลให้แวมไพร์หนุ่มเข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

มันต้องเป็นเทพรองแน่ ๆ !

เอลฟ์ย้ายถิ่น… วิหารประหลาด… การเกิดใหม่ของเทพ…

มันต้องเพราะแบบนี้แน่!

เทพธิดาแห่งความตายได้สร้างเทพรองที่มีพันธกิจศักดิ์สิทธิ์แห่งชีวิตขึ้นมาในป่าเอลฟ์!

นี่จะเป็นทางเดียวที่อธิบายได้ ว่าทำไมเอลฟ์มันถึงเปลี่ยนวิถีชีวิตกันได้ขนาดนั้น!

และบุตรีของเทพแห่งความตาย กำลังปกปิดเรื่องของเทพรอง

อาจจะเพราะว่าเทพรององค์นี้ ยังไม่สามารถควบคุมพันธกิจศักดิ์สิทธิ์ หรืออาจจะยังไม่ได้ครอบครองอำนาจที่สมบูรณ์

เทพองค์นี้… น่าจะยังอ่อนแอมาก!

ไม่เช่นนั้นคงไม่ต้องซ่อนตัวแบบนี้

ส่วนเป้าหมายของเทพธิดาแห่งความตายก็คือ… โอ้พระบิดา..!

ตามที่ท่านกล่าวไว้ไม่ผิด พันธกิจศักดิ์สิทธิ์ของท่านผู้ครองโลกใต้พิภพยังไม่สมบูรณ์ แน่นอนว่าพระองค์ต้องการพลังนี้เพื่อทำให้พลังของตนสมบูรณ์!

ในชั่วพริบตานั้น ไนท์วอร์คเกอร์พลันเข้าใจทุกอย่าง

…

…

~~ ~~ ❀ ~~ ~~

T/N: เรียบร้อย @ _ @

…

อ่านแปลไทยได้ที่ https://www.nekopost.net/novel/12413

ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ

Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432

~~ ~~ ❀ ~~ ~~