“โอ้เวลานี้แล้วหรอเนี้ย?! ต้องเอาขยะไปทิ้งแล้วสิ”

 

อิโอริ ที่นั่งวาดภาพประกอบมาตั้งแต่เช้า เงยหน้ามองนาฬิกาแล้วพบว่าใกล้ถึงเวลาไปโรงเรียนแล้ว

อิโอริหยุดพัก ก่อนจะรีบเตรียมตัวไปโรงเรียน

 

แม้จะเป็นนักเรียน แต่เขาก็มีนิสัยชอบตื่นมาวาดภาพในตอนเช้า  รวมถึงก่อนมื้อเย็นหรือก่อนนอนด้วย

ความขยันและความทุ่มเทนี้เองที่ทำให้เขากลายเป็นนักวาดภาพประกอบมืออาชีพ

วันของอิโอริเริ่มต้นด้วยความงัวเงียและความเร่งรีบ

 

“หนาวชะมัด……”

 

ทันทีที่ออกจากห้องมายังทางเดินของอพาร์ตเมนต์ อิโอริรู้สึกได้ถึงลมหนาวที่เย็นเฉียบสัมผัสผิว

นี่คือสัปดาห์แรกของเดือนมกราคม――วันแรกหลังจากปิดเทอมฤดูหนาว มันทำให้เขาเริ่มรู้สึกเกลียดการไปโรงเรียน

แต่ก็ไม่ใช่ว่าอยู่ๆจะหยุดเรียนได้ เลยจำใจคว้าถุงขยะมาแล้วเดินต่อ

 

อพาร์ตเมนต์ที่เขาอาศัยอยู่มีจุดทิ้งขยะอยู่ทุกชั้น ของชั้นที่อิโอริอาศัยอยู่นั้น อยู่ที่สุดปลายทางเดิน

ขณะที่เขาเดินฝ่าความหนาวไปที่จุดทิ้งขยะ เสียงใสดังขึ้นจากด้านหลัง  

อิโอริหยุดชะงัก

 

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ โทกิซากะซัง”

 

เขาหันไปตามเสียงนั้น ผมสีเงินยาวประบ่าของเธอกำลังโบกไหวตามลม

เธอคือ มินาเสะ อาสุมิ เพื่อนบ้านที่อยู่ข้างห้องของเขา

ที่โรงเรียน เธอมีฉายาว่า “นักบุญ”  และเธอคือเพื่อนบ้านและเพื่อนร่วมชั้นของเขา

 

ใบหน้าของเธอสวยงามราวกับฉายานั้น ดวงตาสีฟ้าครามใส คิ้วเรียวสวย จมูกตรง และริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่เงางาม เหมือนหลุดมจากโลกของนิทาน

ผิวขาวเนียนดุจพอร์ซเลน แขนและขาเรียวเล็กเหมือนจะโปร่งใส ต่างจากอิโอริโดยสิ้นเชิง เธอคือภาพลักษณ์ของหญิงสาวผู้เลอโฉม

นอกจากหน้าตาที่งดงามแล้ว เธอยังมีมารยาทดี มีผลการเรียนยอดเยี่ยม ใจดีถ่อมตน ไม่เคยแบ่งแยกใคร

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอจะถูกเรียกว่า “นักบุญ” เพราะเธอคือความสมบูรณ์แบบของความบริสุทธิ์

และแน่นอนว่าเธอจะเป็นนิยมอย่างมากโรงเรียน  และผู้คนมักจะรายล้อมเธออยู่เสมอ

ทว่าอิโอริไม่ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้น ไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจเธอ แต่เขาไม่ได้รู้สึกอยากสนิทกับเธอเป็นพิเศษ

 

ผลลัพธ์คือพวกเขาเป็นแค่คนรู้จัก แค่พยักหน้าให้กันเมื่อเดินสวนกันเท่านั้น

ดังนั้นการที่เธอเดินมาทักทายเขาถึงที่เช่นนี้จึงค่อนข้างแปลกตา

 

“เอ่อ… วันนี้ต้องใช้ถุงขยะที่กำหนดใช่ไหมคะ?”

“อ๊ะ…….”

“รู้ใช่ไหมคะ ว่าที่นี่เข้มงวดมาก ถ้าโรงเรียนได้รับเรื่องร้องเรียน แล้วมันจะกลายเป็นปัญหากับฉันด้วย กรุณาทำให้ถูกต้องด้วยค่ะ”

 

ดูเหมือนว่าเหตุผลที่เธอมาหาเขาก็เพื่อเตือนเรื่องถุงขยะ

แม้ว่าเธอจะไม่ได้โกรธ แต่คำพูดของเธอก็เย็นชานิดหน่อย

 

แม้จะได้รับการยกย่องว่าเป็น “นักบุญ” ที่โรงเรียน แต่อาสุมิก็เย็นชาต่ออิโอริเล็กน้อย

แม้เขาจะไม่ได้สนใจเธอมากนัก แต่เขาก็อดสงสัยไม่ได้

และก็ไม่น่าจะมีโอกาสได้รู้เหตุผลของความเย็นชานั้นด้วย

 

“อื่ม… แต่ฉันไม่มีถุงขยะแบบที่กำหนดหน่ะ ขอโทษนะ แต่ขอยืมของเธอได้ไหม?”

“เฮ้อ… เข้าใจแล้วค่ะ รอสักครู่นะคะ”

 

อิโอริลืมสนิทว่าปีนี้มีการเปลียนระบบทิ้งขยะ เขาไม่มีถุงขยะที่ตามที่กำหนด เลยต้องขอให้อาสุมิช่วย

เธอถอนหายใจนิดหน่อยก่อนจะกลับเข้าห้องของเธอ แม้จะดูเย็นชา แต่เธอก็ยังมีน้ำใจอยู่

 

“นี้ค่ะ แค่คุณต้องซื้อเพิ่มที่ร้านสะดวกซื้อระหว่างทางกลับบ้านนะคะ”

“ขอบคุณมาก ขอโทษที่รบกวน”

“งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”

 

หลังจากที่เธอกลับออกมาจากห้องพร้อมกับถุงขยะ เธอก็เดินจากไปทันที

ความเย็นชาและท่าทางห่างเหินของเธอยังคงชัดเจน เช่นเดียวกับที่เขาอาจจะดูห่างเหินในสายตาของเธอเช่นกัน

 

“ฉันไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่านะ?”

 

อิโอริที่ไม่เข้าใจเหตุผลของความเย็นชานั้น ได้แต่เอนหัวเล็กน้อย ก่อนจะทิ้งขยะตามที่ตั้งใจไว้

 

 

 

“นี่! ดูนี่สิ! ตัวจริงของซูซามะโดน Doxxแหละ! แฟนของเขาก็ด้วย!”

 

เสียงตะโกนดังขึ้นทันทีที่อิโอริเดินเข้ามาในห้องเรียน ทำให้เขาสะดุ้งเฮือก

ในฐานะนักวาดภาพประกอบที่ปกปิดตัวตนที่แท้จริงของตนเอง ข่าวลักษณะนี้ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเสมอ

 

คำว่า “Doxx” ทำให้อิโอริรู้สึกหวาดกลัว แต่เพราะคนที่โดนเป็นคนที่ค่อนข้างจะดัง  

เลยทำให้เรื่องนี้ก็กลายเป็นประเด็นร้อนในหมู่เพื่อนร่วมชั้นของเขาหลายคน

 

เขาเหลือบตามองไปทางปลายห้อง เห็นอาสุมินั่งอยู่ที่มุมห้อง แต่เธอก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย

เธอดูเหมือนตัดขาดจากโลกภายนอก นี่สินะที่เรียกว่าอยู่ในโลกที่แตกต่างกัน?

 

“เรื่องใหญ่เลยนะ! เธอคนนั้นถึงกับไปบ้านเขาด้วยนะ!”

“จริงดิ? นั่นแฟนเธอเหรอ?”

 

(โดนDoxxงั้นเหรอ? แย่ชะมัด โดยเฉพาะกับซูซามะ…)

 

อิโอริฟังบทสนทนาอย่างลับๆ ขณะที่เขานั่งลงที่โต๊ะ

สุซามะ เป็นวีทูบเบอร์สายเกมเมอร์ที่มีชื่อเสียง และอิโอริก็รู้จักกับนักวาดที่รับผิดชอบการออกแบบตัวละครของเขา

 

คำว่า “Doxx” หมายถึงการเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของใครบางคนทางออนไลน์ และนั่นเป็นสิ่งที่คนดังในโซเชียล แบบ อิโอริ กลัวมากที่สุด

พวกสตอล์กเกอร์กับแอนตี้คงยิ้มกันใหญ่ ก็นะมันคือเรื่องที่ต้องหลีกเลี่ยงเป็นอันดับต้นๆอยู่แล้ว

 

(ยังดีที่ซูซามะเป็นอินดี้ เพราะถ้าเธออยู่ในค่ายวีเอเจนซี่ใหญ่ คงจะกลายเป็นเรื่องใหญ่กว่านี้อีก… เฮียวกะของเราก็เหมือนกัน…)

 

สำหรับคนในวงการไอดอล การมีความสัมพันธ์รักถือเป็นเรื่องอื้อฉาวครั้งใหญ่

หากมันเกิดขึ้นจริง คงเรียกว่านรกได้เลยหล่ะ

 

(แต่ฉันคิดว่าถ้าฉันโดน ก็คงไม่เป็นไรมากหรอก… แค่ถ้ามันกระทบถึงเฮียวกะละก็)

 

ถ้าคิดว่าอิโอริเป็นแค่นักวาดภาพประกอบธรรมดาไม่นับเวลาที่เขาปรากฏตัวในไลฟ์สตรีมของคนอื่น การเปิดเผยตัวตนของเขาและคนรักของเขาก็จะเป็นแค่หัวข้อสนทนาชั่วคราว

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีแฟนๆ บางส่วนที่มองความสัมพันธ์ของเขากับเฮียวกะว่าเป็นคู่รักแทนที่จะเป็นแม่ลูก

หากมีการเปิดเผยว่าอิโอริมีแฟนจริงๆ ก็อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่

 

ถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆ ก็อาจจะทำให้เธอเดือดร้อนได้

ดังนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังให้มากขึ้น

 

แต่อิโอริก็มั่นใจเลยว่าไม่มีทางมีเรื่องแบบนั้นได้ เพราะเขาไม่เคยมีแฟนเลยในชีวิตนี้

 

 

 

หลังเลิกเรียน ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม

อิโอริเดินกลับไปยังอพาร์ตเมนต์ของเขา ก้าวเท้าของเขาเบากว่าเมื่อตอนเช้าอย่างเห็นได้ชัด

 

เหตุผลของความเบาสบายนี้คือหนังสือภาพเล็กที่เขาประกาศพรีออเดอร์เมื่อคืนนี้ ขายดีเกินคาด เขาเพิ่งได้รับสายจากผู้ดูแลเมื่อไม่กี่นาทีก่อน

ได้ยินเรื่องดีๆพวกนั้นทำให้เขารู้สึกกระปรี้กระเปร่า ถึงขั้นเลือกเดินขึ้นบันไดแทนที่จะใช้ลิฟต์ โดยเรียกมันว่า “การออกกำลังกายเบาๆ”

 

เขาเดินเพลิดเพลิน คิดถึงเมนูอาหารเย็นที่อยากกิน แต่เมื่อมาถึงชั้นของตนเองแล้วหันไปมองที่ห้องของเขา ก้าวเท้าของเขาก็หยุดชะงัก

หลังจากยืนจ้องอยู่ครู่หนึ่ง เขาเห็น “นักบุญ” ผู้อาศัยในโลกอีกใบ ยืนอยู่คนเดียวหน้าห้องของเขา

 

ต่างจากเช้านี้ เธอดูร้อนรนและกระวนกระวาย

 

“มีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่า?”

 

เขาทักทายเธอด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีความสนิทสนมใดๆ

เขามั่นใจว่าเธอคงจะมาบอกเตือนอะไรเขาอีกเหมือนเช้านี้

 

“โทกิซากะซังเนี้ย คือ ‘หม่าม้า’ ของฉันสินะ?”

 

ตอนแรกคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร  แต่คำพูดของอาสุมิทำให้เขาตอบกลับได้เพียงแค่ว่า

 

“หา?”

 

เมื่อกลับมาบ้าน เพื่อนร่วมชั้นที่ปกติเย็นชากลับมาบอกเขาว่า “นายคือหม่าม้าของฉันสินะ?”

มันเป็นคำพูดที่ทำให้เขาสับสนไปหมด

 

“ฟังดูงงไปหน่อยสินะ? งั้นจะพูดให้ชัดนะ  โทกิซากะซัง คือ คังคิทสึเซนเซย์ นักวาดภาพประกอบมืออาชีพ ใช่มั้ยคะ?”

 

เมื่อเขายังคงงุนงงจนหาคำตอบไม่ได้ เธอก็ยิ้มแหย่ๆ ก่อนจะอธิบายเพิ่มเติม

และในที่สุด อิโอริก็เข้าใจสถานการณ์ของตนเอง

 

ฉัน… ถูกDoxxแล้ว――ใช่มั้ยเนี้ย?

T/N:

Doxx คือการเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวลงโซเชียล ประมาณว่า แฉ นั้นแหละ แต่ใน Context Vtube คำนี้ตรงๆไปเลยน่าจะดีกว่า