ตอนที่​ 385 วิญญาณ​

เฝิงซูเห​วิน​โกรธจัด​ใน​ขณะ​กล่าว​เช่นนั้น​ เขา​เชิดหน้า​ขึ้น​อย่าง​จองหอง​ พร้อม​จ้องมอง​ลงมา​ที่​จางซิ่ว​เอ๋อ​อย่าง​เย่อหยิ่ง​

แต่​เขา​กลับ​รู้สึก​ว่า​จางซิ่ว​เอ๋อ​ไม่ได้​เห็น​เป็นเรื่อง​จริงจัง​เลย​!

จางซิ่ว​เอ๋อ​เอ่ย​เย้ยหยัน​ “เฝิงซูเห​วิน​! จงรับ​ชมเถิด​ว่า​สิ่งนี้​คือ​อะไร​!”

เฝิงซูเห​วิน​มองดู​ถุงผ้า​ใน​มือ​ของ​จางซิ่ว​เอ๋อ​แล้ว​กล่าว​อย่าง​ดูถูก​ “อะไร​?”

จางซิ่ว​เอ๋อ​เหลือบมอง​เฝิงซูเห​วิน​ “หาก​เจ้ามีความกล้า​ที่จะ​ทุบ​ร้าน​ของ​ข้า​หลังจาก​เห็น​สิ่งนี้​แล้ว​ เจ้าก็​สามารถ​ทุบ​มัน​ได้​! ข้า​จะไม่พูด​อะไร​อีก​! ถึงเวลา​นั้น​จะมีคน​ไปจัดการ​เจ้าเอง​!”

เฝิงซูเห​วิน​เห็น​จางซิ่ว​เอ๋อ​ไม่เกรงกลัว​แต่อย่างใด​ กลับ​มีสีหน้า​มั่นใจ​ยิ่ง​ จึงเกิด​ข้อสงสัย​เล็กน้อย​ ว่า​แม่นาง​น้อย​จางซิ่ว​เอ๋อ​คน​นี้​กำลังจะ​ทำ​สิ่งใด​?

“หยุด​แสร้ง​ทำตัว​โง่เขลา​เถิด​! ไม่ว่า​จะมีอะไร​อยู่​ใน​นั้น​ ข้า​ก็​แน่ใจ​ว่า​ร้าน​ของ​เจ้าต้อง​พัง​แน่​!” เฝิงซูเห​วิน​กล่าว​อย่าง​เย้ยหยัน​

ในเวลานี้​เอง​ จางซิ่ว​เอ๋อ​ได้​นำ​สิ่งของ​ใน​ถุงผ้า​ออกมา​

สิ่งที่อยู่​ข้างใน​ย่อม​ไม่ใช่ของธรรมดา​ทั่วไป​ แต่​เป็น​ป้าย​วิญญาณ​ของ​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​

จางซิ่ว​เอ๋อ​ขยับ​ป้าย​ไม้ไปด้านหน้า​พร้อม​กล่าว​เย้ย​ “เฝิงซูเห​วิน​ เจ้าต้อง​คุกเข่า​และ​ก้มหน้า​เมื่อ​เห็น​ป้าย​วิญญาณ​ของ​นาย​น้อย​ตน​หรือไม่​?”

เฝิงซูเห​วิน​ผงะ​เล็กน้อย​เมื่อ​เห็น​สิ่งนั้น​ใน​มือ​ของ​จางซิ่ว​เอ๋อ​ แน่นอน​ว่า​เขา​ไม่ได้​คาดคิด​ว่า​จางซิ่ว​เอ๋อ​จะนำ​สิ่งนี้​มาด้วย​

ในเวลานี้​ ผู้รับ​ชมทั้งหมด​ก็​ประหลาดใจ​ไม่น้อย​เช่นกัน​เมื่อ​เห็น​สิ่งนี้​

แม้แต่​คน​ที่​ไม่รู้​ความจริง​ ในเวลานี้​พวกเขา​ก็​เข้า​ใจถึงตัวตน​ของ​จางซิ่ว​เอ๋อ​จริง ๆ​ และ​ใบหน้า​ของ​พวกเขา​ถึงกับ​เปลี่ยนเป็น​น่าเกลียด​

การ​ที่​เฝิงซูเห​วิน​สามารถ​อาละวาด​ เอาแต่ใจ​ที่นี่​ได้​ ไม่ใช่เพิ่ง​ทำได้​วัน​สอง​วัน​

ไม่เพียงแต่​เฝิงซูเห​วิน​เท่านั้น​ แต่​ตระกูล​เนี่ย​จำนวนมาก​นั้น​มีอำนาจ​เหนือกว่า​ภายนอก​

ประกอบ​กับ​ความจริง​ที่ว่า​ตระกูล​เนี่ย​มีเงิน​ ทำให้​บางคน​เกลียดชัง​คนรวย​ ในเวลานี้​ทุกคน​ต่าง​ดีใจ​เมื่อ​เห็น​ว่า​จางซิ่ว​เอ๋อ​กล้า​ที่จะ​เผชิญหน้า​กับ​ตระกูล​เนี่ย​เช่นนี้​

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​ มัน​ทำให้​ผู้คน​รู้สึก​ว่า​นี่​คือ​สงคราม​ภายใน​ของ​ตระกูล​เนี่ย​ พวกเขา​ทั้ง​หมดกำลัง​รับ​ชมเรื่องตลก​ของ​ตระกูล​เนี่ย​อยู่​

ตอนนี้​คน​เริ่ม​หลั่งไหล​เข้ามา​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​

“จางซิ่ว​เอ๋อ​! เจ้าช่างบังอาจ​นัก​ กล้า​ดี​อย่างไร​จึงเปิดเผย​ป้าย​วิญญาณ​ของ​นาย​น้อย​ข้า​สู่สาธารณะ​ชน​!” เฝิงซูเห​วิน​กล่าวโทษ​นาง​ทันที​

จางซิ่ว​เอ๋อ​มองดู​แผ่น​ไม้พร้อม​กล่าวตอบ​ “นี่​คือ​สามีของ​ข้า​ ข้า​จะไปที่ไหน​กับ​ป้าย​วิญญาณ​ของ​สามีที่​ตาย​ไปแล้ว​ย่อม​ไม่ผิด​ แม้แต่​ทวยเทพ​บน​สวรรค์​ก็​ไม่อาจ​ควบคุม​ แต่​เจ้าเป็น​เพียง​คนรับใช้​ตัว​น้อย​ แล้วไป​เอา​ความกล้าหาญ​เช่นนี้​มาจาก​ที่ใด​?”

“ข้า​คิด​ว่า​เจ้าเพียง​ลอบ​สร้าง​แผ่น​ไม้นี้​เป็นการ​ส่วนตัว​! ไม่มีใคร​ใน​ตระกูล​เนี่ย​จดจำ​เจ้า! หาก​คนใน​ตระกูล​เนี่ย​ยอมรับ​เจ้าแล้ว​ พวกเขา​จะขับไล่​เจ้าออกมา​ได้​อย่างไร​? เห็นได้ชัด​ว่า​เจ้าคือ​คน​บาป​ที่​สังหาร​นาย​น้อย​ของ​ข้า​ และ​ตอนนี้​เจ้าก็​ยัง​ใช้ป้าย​วิญญาณ​ของ​นาย​น้อย​เพื่อ​หลอกลวง​ข้า​!” เฝิงซูเห​วิน​โต้กลับ​อย่าง​เยาะเย้ย​

“ใครก็ได้​! ทุบ​ของ​ทุก​สิ่งของ​สาวน้อย​ผู้​โง่เขลา​คน​นี้​ที​!” เฝิงซูเห​วิน​ตะโกน​อย่าง​เย็นชา​

“ข้า​จะบอก​อะไร​ให้​ ต่อให้​เจ้าจะมีอิ๋งเค่อจ​วี​คอย​สนับสนุน​ ข้า​ก็​ไม่กลัว​!” ในเวลานี้​เอง​ฟู่ต้า​เตา​ได้​เดิน​ขึ้น​มาจาก​ด้านหลัง​ พร้อม​แค่น​เสียง​เย็นชา​

ในเวลานี้​ต่าง​ไม่มีใคร​สังเกตเห็น​ว่า​ ใน​มุมหนึ่ง​ซึ่งอยู่​ไม่ไกล​นัก​ มีคน​สอง​คน​ยืน​อยู่​อย่าง​ลับ​ ๆ

ทั้งสอง​คน​นั้น​คือ​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​และ​เถี่ย​เสวียน​

ดวงตา​ของ​เถี่ย​เสวียน​เป็นประกาย​ “เจ้านาย​! มัน​คือ​ไอ้​สารเลว​เฝิงซูเห​วิน​! มัน​คิด​รังแก​แม่นาง​ซิ่ว​เอ๋อ​จริง ๆ​!”

เนี่ย​หย่วน​เฉียว​เหลือบมอง​เฝิงซูเห​วิน​อย่าง​เย็นชา​ แววตา​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​ไอ​เยือกเย็น​และ​จิต​สังหาร​แรงกล้า​

เขา​ไม่รู้​ว่า​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ได้ยิน​สิ่งที่​เถี่ย​เสวียน​กล่าว​เมื่อ​ครู่​หรือไม่​ เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ไม่ได้​พูด​อะไร​ เขา​ก้าว​ขาออก​ไปและ​ตรง​ไปด้านหน้า​

เถี่ย​เสวียน​ตกใจ​ทันทีที่​ได้​เห็นภาพ​นี้​ เขา​ยื่นมือ​ออก​ไปคว้า​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​เอาไว้​

“เจ้านาย​ เจ้านาย​ ข้า​รู้​ว่า​ท่าน​ต้องการ​สร้าง​ความประทับใจ​ให้​แก่​แม่นาง​ซิ่ว​เอ๋อ​ แต่​อย่า​ได้​หุนหันพลันแล่น​จะดีกว่า​!” เถี่ย​เสวียน​กล่าว​ด้วย​ความประหม่า​

เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ก้ม​ศีรษะ​ลง​มอง​เถี่ย​เสวียน​

เถี่ย​เสวียน​อธิบาย​อย่าง​เร่งรีบ​ “เจ้านาย​ แม้จะไม่มีใคร​เห็น​ท่าน​เมื่อ​อยู่​ใน​ตระกูล​เนี่ย​ แต่​รูปลักษณ์​ปัจจุบัน​ของ​ท่าน​ก็​เปลี่ยนไป​จาก​เมื่อก่อน​เพียง​เล็กน้อย​ แต่​… เฝิงซูเห​วิน​คน​พา​คนใน​ตระกูล​เนี่ย​ทั้งหมด​มา และ​เรื่อง​นี้​เกี่ยวกับ​จางซิ่ว​เอ๋อ​ ข้า​ไม่ได้​กลัว​คน​นับ​หมื่น​ แต่​หาก​ตระกูล​เนี่ย​รู้​ว่า​ท่าน​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ มัน​จะเป็นปัญหา​ใหญ่​”

เมื่อ​กล่าวถึง​เรื่อง​นี้​ เถี่ย​เสวียน​ก็​หยุด​เล็กน้อย​ “อย่าง​น้อย​เรา​ก็​ไม่ควร​ปรากฏตัว​ในเวลานี้​ หาก​ไม่มีการ​เตรียมการ​ที่​เพียงพอ​ มัน​อาจจะ​ทำให้​แม่นาง​ซิ่ว​เอ๋อ​ต้อง​ลำบาก​เพราะ​ตัวตน​ของ​ท่าน​”

ใน​ตอนแรก​ เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ยังคง​ขมวดคิ้ว​และ​ไม่คิด​ฟังถ้อยคำ​ของ​เถี่ย​เสวียน​อย่าง​จริงจัง​

เนี่ย​หย่วน​เฉียว​รู้สึก​ว่า​ชีวิต​ของ​เขา​นับตั้งแต่​เกิด​มา ดูเหมือนว่า​จะไม่เคย​มีช่วงเวลา​ใด​ที่​เขา​จะบัน​ดาลโทสะ​ได้​มาก​เท่านี้​มาก่อน​

เขา​ต้อง​การออกไป​ยืน​แทนที่​ป้าย​วิญญาณ​ และ​ยืน​อยู่​ตรงหน้า​จางซิ่ว​เอ๋อ​เพื่อ​ปกป้อง​จางซิ่ว​เอ๋อ​ใน​ฐานะ​สามีของ​นาง​

แรงกระตุ้น​เช่นนี้​ทำให้​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ลืม​คิดถึง​ผล​ที่​ตามมา​ หาก​เขา​เปิดเผย​ตัวตน​ออก​ไป

แต่​เมื่อ​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ได้ยิน​เถี่ย​เสวียน​กล่าวว่า​ มัน​อาจ​ส่งผลกระทบ​ต่อ​จางซิ่ว​เอ๋อ​ได้​

ใบหน้า​ของ​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​จึงเปลี่ยนไป​เล็กน้อย​ เขา​ไม่กลัว​ผล​ที่จะ​ตามมา​

แต่​เขา​ไม่เต็มใจ​ที่จะ​ลาก​จางซิ่ว​เอ๋อ​เข้าสู่​กระแส​น้ำวน​นี้​

เมื่อ​เห็น​ว่า​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ไม่รีบร้อน​ที่จะ​ก้าว​ไปด้านหน้า​ เถี่ย​เสวียน​จึงค่อย ๆ​ ปล่อยมือ​ที่จับ​แขน​ของ​เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ออก​

เขา​ยก​มือขึ้น​ปาดเหงื่อ​ ซึ่งตอนแรก​เขา​หวาดกลัว​แทบตาย​

เขา​กังวล​มากว่า​เจ้านาย​ของ​ตน​จะพุ่ง​ออก​ไป

“เจ้านาย​ หาก​ท่าน​เชื่อใจ​ข้า​ ท่าน​สามารถ​รอ​ตรงนี้​ก่อน​ แล้ว​ข้า​จะออก​ไปช่วย​แม่นาง​ซิ่ว​เอ๋อ​ให้​ท่าน​เอง​” เถี่ย​เสวียน​ไตร่ตรอง​อยู่​ครู่หนึ่ง​ก่อน​จะกล่าว​ออก​ไป

เนี่ย​หย่วน​เฉียว​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​ก่อน​จะเงียบ​ไปครู่หนึ่ง​

เถี่ย​เสวียน​ลอบ​ตกตะลึง​ เจ้านาย​ไม่ไว้ใจ​เขา​เช่นนั้น​หรือ​?

ดังที่​ทราบ​ว่า​ใน​อดีต​ไม่ว่า​จะเรื่องเล็ก​หรือ​ใหญ่​ เจ้านาย​ก็​จะสั่งให้​เขา​ทำ​โดย​ไม่ลังเล​ แต่​ตอนนี้​เพียงแค่​จัดการ​กับ​คนรับใช้​ตระกูล​เนี่ย​เท่านั้น​ แต่​เจ้านาย​กลับ​ไม่เชื่อ​ใน​ตัว​เขา​เสีย​อย่างนั้น​?

และ​ใน​ตอนนี้​เอง​

จางซิ่ว​เอ๋อ​ยก​ป้าย​วิญญาณ​ใน​มือขึ้น​พร้อม​หัวเราะ​เบา​ ๆ “ข้า​ว่า​นะ​เฝิงซูเห​วิน​ ฟู่ต้า​เตา​คง​หา​ได้​รู้เรื่อง​ใด​ของ​ตระกูล​เนี่ย​ไม่ แต่​ถ้าเป็น​เจ้าก็​พอ​จะรู้​อะไร​บ้าง​ใช่หรือไม่​?”

“เจ้าคิด​ว่า​ข้า​เพิ่งจะ​สร้าง​ป้าย​วิญญาณ​นี้​ขึ้น​มาเช่นนั้น​หรือ​? ข้า​จะบอก​ให้​ว่า​นี่​คือ​สิ่งที่​คุณหนู​รอง​ของ​ตระกูล​เนี่ย​สั่งให้​ข้า​สร้าง​ พวก​เจ้าพูดว่า​ไม่มีใคร​ใน​ตระกูล​เนี่ย​รู้จัก​ข้า​ว่า​เป็น​สะใภ้ของ​ตระกูล​เนี่ย​หรือ​? เช่นนั้น​พวก​เจ้าก็​ลอง​ไปถามคุณหนู​รอง​เนี่ย​ใน​ตอนนี้​ก็ได้​… อย่างไรก็ตาม​ คุณหนู​รอง​เนี่ย​บอ​กว่า​ให้​ข้า​เรียก​นาง​ว่า​ท่าน​ป้า” จางซิ่ว​เอ๋อ​กล่าว​ด้วย​ใบหน้า​ยิ้มแย้มแจ่มใส​

จางซิ่ว​เอ๋อ​ไม่เคย​ภูมิใจใน​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​ตน​และ​ตระกูล​เนี่ย​เลย​

ใบ​หน้าที่​เจ้าเล่ห์​และ​แสน​ภาคภูมิใจ​นั้น​เป็น​เพียง​เรื่อง​ที่​นาง​แสร้งทำ​

นาง​จะทำ​อย่างไร​ หาก​นาง​ไม่วางท่า​หยิ่ง​ทะนง​และ​ข่มขู่​พวกเขา​กลับ​ นาง​ก็​ต้อง​แบกรับ​ความเย่อหยิ่ง​จาก​คน​เหล่านั้น​ฝ่าย​เดียว​อย่างนั้น​หรือ​?

ใน​อดีต​นาง​ไม่เต็มใจ​ที่จะ​มีความสัมพันธ์​กับ​ตระกูล​เนี่ย​ แต่​ใน​วันนี้​นาง​กล่าว​เช่นนี้​ต่อหน้า​ทุกคน​เมื่อ​ตน​ถูก​กลั่นแกล้ง​อย่าง​รุนแรง​

เนื่องจาก​เป็น​สุนัข​รับใช้​ของ​ตระกูล​เนี่ย​ที่มา​สร้าง​ปัญหา​ นาง​จึงไม่มีทางเลือก​อื่น​นอกจาก​พึ่งพา​ตัวตน​ของ​ตนเอง​ใน​ตระกูล​เนี่ย​

………………………………………………………………………

สาร​จาก​ผู้แปล​

ยังไง​ต่อ​ ยัง​จะกล้า​ทุบ​ร้าน​ของ​ซิ่ว​เอ๋อ​อยู่​ไหม​พวก​บ้า​นี่​

ไหหม่า​(海馬)