ตอนที่ 236 ภาพเหมารวม

………………..

เด็กหญิงตัวน้อยโบกมืออย่างมั่นใจ “ข้าเชื่อมั่นในพวกนาง ฉีเซียนกวน เริ่มเลยเถอะ”

เหล่าฝีพายหญิงบนเรือได้ยินดังนั้นก็จ้องไปยังเหล่าฝีพายชายกลุ่มธงขาวข้างๆ ที่กำลังหัวเราะด้วยความไม่พอใจ “ใครบอกว่าพวกเราสตรีสู้บุรุษไม่ได้ วันนี้พวกเราจะให้พวกเจ้าได้เห็นฝีมือของพวกเราฝีพายสตรี!”

ฉินเหยายิ้มอย่างมั่นใจ สั่งการเหล่าฝีพายสตรีที่หัวเรือและกลางเรือ “พวกเจ้าแค่ควบคุมทิศทางให้ดี ที่เหลือปล่อยให้ข้าจัดการเอง!”

สมาชิกกลุ่มธงเหลืองทุกคนตอบพร้อมกัน “ได้เลย!”

เมื่อได้ยินนางพูด หลิวจี้ก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี

เมื่อครู่เขากล่าวว่าความร่วมมือของกลุ่มจะลดทอนข้อได้เปรียบส่วนตัว แต่เขาก็นึกขึ้นมาได้ว่า สิ่งที่ฉินเหยาไม่เข้าใจนั้น สหายร่วมกลุ่มของนางย่อมรู้แน่นอน!

ไม่มีเวลาให้หลิวจี้คิดมากนัก ทันทีที่เสียงฆ้องทองเหลืองดังขึ้น เรือมังกรใต้ร่างเขาก็เหินออกไปอย่างรวดเร็ว

ไม่ถูกต้อง!

เรือมังกรข้างๆ ต่างหากที่เหินออกไป!

ความรู้สึกที่ผิดพลาดทำให้คิดว่าเรือมังกรของตนเองเหินออกไป แต่ความจริงแล้วเรือของพวกเขายังไม่ขยับเลย

“เกิดอะไรขึ้น!” หัวหน้ากลุ่มธงขาวร้องอย่างร้อนใจ “พายสิ!”

อย่างไรนี่ก็เป็นการรวมกลุ่มเฉพาะกิจ หลายคนยังไม่ใช่มืออาชีพ อย่างเช่นหลิวจี้ที่เอาแต่ลูบคลำน้ำจึงมีปฏิกิริยาช้าไปครึ่งจังหวะ

แต่เมื่อมีหัวหน้ากลุ่มคอยนำ ในไม่ช้าก็เริ่มเคลื่อนไหว

ทว่าเสียเปรียบไปก่อนแล้ว แม้จะพยายามไล่ตามอย่างสุดกำลังก็ยังตามหลังกลุ่มธงเหลืองอยู่ครึ่งลำ

หัวหน้ากลุ่มธงเหลืองเห็นดังนั้นก็รีบรัวกลองให้ถี่ขึ้น สมาชิกทุกคนในเรือต่างก็เร่งความเร็วพร้อมกัน ทิ้งห่างเรือธงขาว

เรือธงขาวนั้นเป็นชายล้วน เมื่อออกแรงเต็มที่ก็รวดเร็วมาก ในขณะที่หัวเรือทั้งสองกำลังจะเทียบกันได้นั้น ฉินเหยาที่ท้ายเรือก็ลงมือ

ภายใต้สายตาตกตะลึงของผู้ชมริมฝั่ง แม่น้ำด้านหลังเรือมังกรของกลุ่มธงเหลืองก็ระเบิดฟองน้ำสีขาวขึ้น เรือทั้งลำราวกับติดเครื่องยนต์เพียงวูบเดียวก็พุ่งไปข้างหน้าไกลนับสิบเมตร

และไม่ใช่เพียงเท่านั้น แรงขับอันมหาศาลนั้นยังคงระเบิดต่อเนื่อง ละอองน้ำสีขาวสาดกระเซ็นจนคนของกลุ่มธงขาวพากันตกตะลึงพรึงเพริด

เนื่องจากอยู่ใกล้ พวกเขาจึงมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ดังนั้นจึงเห็นมือคู่หนึ่งพายสลับซ้ายชวาไปมาอย่างรวดเร็ว อาศัยเพียงกำลังของตนเองก็ดันเรือมังกรทั้งลำออกไป

ทุกครั้งที่นางพาย น้ำในแม่น้ำทั้งสายก็สั่นไหว เกิดเป็นคลื่นน้ำซัดขึ้นมาเป็นชั้นๆ

กลุ่มธงขาวที่อยู่ข้างหลังธงเหลืองรู้สึกได้ถึงแรงต้านทานมหาศาลทันที ไม่ว่าพวกเขาจะจ้วงไม้พายเร็วแค่ไหนก็ตาม ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิมเพราะคลื่นน้ำที่ซัดมา

สมาชิกกลุ่มธงขาวรู้สึกว่าพวกเขาควรจะพุ่งออกไปได้สิบกว่าเมตรแล้ว แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง กลับพบว่าตัวเองกำลังหมุนอยู่กับที่!

ในฐานะที่เป็นสามีภรรยากัน หลิวจี้เข้าใจในความแข็งแกร่งของฉินเหยาอย่างลึกซึ้ง เขาพยายามหาช่องโหว่ของพลังแล้วพบว่าแรงคลื่นน้ำที่ริมฝั่งทั้งสองข้างอ่อนแอกว่า จึงรีบตะโกนว่า

“ทุกคนชิดฝั่งซ้ายของแม่น้ำไป ทางนี้คลื่นน้ำน้อย ทุกคนเร่งฝีพายหน่อย ไปแซงพวกนางตรงโค้งข้างหน้า!”

เมื่อถึงทางโค้ง ฉินเหยาจะต้องหยุดพายแน่ มิฉะนั้นเรือจะไม่สามารถเลี้ยวโค้งได้

หากนางกล้าใช้พลังเซียนเช่นนี้ตรงทางโค้ง เรือมังกรคงจะชนกระแทกกับตลิ่งหินตรงทางโค้งจนแตกกระจุยกระจาย

ข้อเท็จจริงพิสูจน์แล้วว่าหลิวจี้คิดถูก กลุ่มธงขาวพยายามไล่ตามอย่างสุดกำลัง ในที่สุดก็เห็นเรือมังกรของธงเหลืองขวางอยู่ตรงทางโค้ง

ทุกคนเป็นมือใหม่ กำลังชะลอความเร็วเพื่อเลี้ยวโค้ง

นี่เป็นโอกาสเดียวที่กลุ่มธงขาวจะแซงกลุ่มธงเหลืองได้

แต่น่าเสียดายที่ฉินเหยานั่งอยู่ท้ายเรือราวกับขุนพลผู้รักษาด่าน ไม้พายในมือของนางยื่นออกไป ทำให้หัวเรือของกลุ่มธงขาวทำอย่างไรก็ไม่สามารถผ่านไปได้

หัวหน้าทีมที่นำทัพยังตกใจ ทำไมถึงมีคนที่มีพละกำลังมหาศาลเช่นนี้ สามารถขวางเรือทั้งลำได้

ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ผู้ชมริมฝั่งก็ตกตะลึงตาค้างไปนานแล้ว

ชาวบ้านที่แทงธงเหลืองไว้ก่อนหน้านี้ เมื่อเห็นว่าเรือธงเหลืองมีฝีพายเป็นสตรีมากมาย ก็คิดว่าเงินเดิมพันของตนเองคงจะไม่ได้คืนแล้ว

ไม่คาดคิดเลยว่าสถานการณ์จะพลิกผัน เรือธงเหลืองที่ไม่เข้าตากลับพุ่งนำหน้ามาตั้งแต่ต้น

เหล่าฝีพายสตรีร่วมมือกันอย่างรู้ใจ กระตุ้นให้เหล่าฝีพายบุรุษที่ไม่คุ้นเคยกันบนเรือทั้งลำร่วมมือกัน

ทว่าสิ่งที่น่าทึ่งที่สุดก็คือฝีพายสตรีที่อยู่ท้ายเรือ พลังเซียนไร้ขีดจำกัดของนาง ทำให้ผู้คนร้องตะโกนด้วยความสะใจ

บนทางโค้ง เรือธงเหลืองยังคงแล่นผ่านไปก่อน จากนั้นก็รักษาความเร็วสูงไว้ได้ตลอดเวลา ร่วมมือกันอย่างลงตัว พุ่งเข้าสู่เส้นชัยอย่างราบรื่น!

“ท่านแม่ชนะแล้ว!”

บนสะพานหิน ต้าหลางและน้องๆ ทั้งสี่กระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี รู้สึกภูมิใจแทน

กลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าสตรีบนเรือคือท่านแม่ของตน ซื่อเหนียงจึงตบไหล่ลุงป้าที่อยู่ข้างๆ พลางพูดอยู่ตลอดว่า

“นั่นท่านแม่ของข้า ท่านแม่ของข้า! ท่านแม่ของข้าเก่งที่สุดในใต้หล้า!”

ท่านลุงท่านป้าก็พยักหน้าเห็นด้วย เอ่ยชมจากใจจริงว่าเก่งจริงๆ

“นั่นท่านแม่ของข้า!” เด็กชายคนหนึ่งที่ริมฝั่งชี้ไปที่ฝีพายสตรีบนเรือด้วยความภาคภูมิใจเป็นพิเศษพลางกล่าวว่า “เวลาท่านแม่ตีข้าแรงมากเลย”

เมื่อกล่าวจบ ผู้คนรอบข้างก็หัวเราะ

ทว่าผลงานของกลุ่มธงเหลืองในครั้งนี้ก็ทำให้ผู้คนเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับความเชื่อที่ว่าฝีพายสตรีแรงน้อยและไม่มีทางเอาชนะได้

แรงของสตรีนั้นไม่เท่าผู้ชายก็จริง แต่การแข่งเรือมังกรก็ให้ความสำคัญกับการร่วมมือกันของสมาชิกในกลุ่ม พวกนางมีอารมณ์ที่มั่นคงกว่า มองโลกในแง่ดีและอ่อนโยน เมื่อแสดงพลังขึ้นมาจึงไม่ควรมองข้าม

ทว่าสาเหตุสำคัญที่ทำให้เรือธงเหลืองชนะในครั้งนี้ก็คือนักรบสตรีที่ท้ายเรือ

หากไม่มีนาง กลุ่มธงเหลืองคงไม่ชนะอย่างสวยงามเช่นนี้

กลุ่มธงขาวตามหลังธงเหลืองถึงครึ่งนาทีจึงจะมาถึงเส้นชัย ผลแพ้ชนะชัดเจน ไม่มีใครโต้แย้งอีกต่อไป

เฮ่อจางหัวหัวเราะเสียงดัง มองไปยังลูกพี่ลูกน้องที่ตกตะลึงด้วยความภาคภูมิใจ “เห็นไหมเล่า ข้าบอกแล้วว่าพวกนางชนะได้!”

ฉีเซียนกวนมองฉินเหยาที่ลงมาจากเรือ พูดด้วยน้ำเสียงเป็นกลางราวกับคนนอก “ที่เจ้าชนะได้ก็เพราะนางแตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป”

รอยยิ้มของเฮ่อจางหัวหุบลง นางไม่ชอบน้ำเสียง ‘เป็นกลาง’ ของเขาเลย!

นางชนะก็คือชนะ จู่ๆ เขาก็พูดเช่นนี้ออกมา ทำให้เหมือนกับว่าเขาไม่ถือสาพวกนางเอาชนะได้อย่างนั้น

ความจริงแล้ว ลูกพี่ลูกน้องทั้งสองเพิ่งพบกันเป็นครั้งแรกเมื่อวานนี้

เฮ่อจางหัวเคยได้ยินบิดามารดาพูดถึงลูกพี่ลูกน้องอัจฉริยะผู้มีชื่อเสียงโด่งดังผู้นี้มานานแล้ว ดังนั้นเมื่อพบกันครั้งแรกนางจึงตั้งตารอที่จะได้เรียนรู้จากเขา

ทว่าพอได้ประลองกันจริงๆ จึงรู้ว่า เขานั้นดูแคลนตนอยู่ทุกด้าน

การดูถูกนั้นไม่ใช่เพราะความรู้ของนางด้อยกว่าเขา แต่เป็นเพราะนางเป็นญาติผู้น้องสตรี เขาจึงจงใจยอมให้นางเสมอ

ความรู้สึกเช่นนี้เฮ่อจางหัวไม่สามารถอธิบายออกมาได้ในทันที ราวกับว่าชกลงไปบนนุ่นอย่างนั้น

เห็นชัดๆ ว่านางควรจะรู้สึกถึงความห่วงใยของญาติผู้พี่แต่การ ‘ยอม’ ทุกอย่างของเขากลับทำให้นางโกรธ ราวกับว่านางแพ้ไม่ได้ไม่เช่นนั้นจะต้องร้องไห้ขี้มูกโป่งอย่างนั้น

ยิ่งบิดามารดากล่าวว่านางไม่รู้จักแยะแยะผิดถูกก็ยิ่งทำให้นางอึดอัด

คิดว่าเมื่อการสอบฝู่ซื่อสิ้นสุดลงเขาก็จะไปแล้ว นางอดทนไปอีกเดือนหนึ่ง ไม่พูดคุยกับเขาก็พอแล้ว

แต่ตอนนี้เขากลับพูดเช่นนี้ออกมา นางจะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง!

เฮ่อจางหัวกล่าวว่า “ฉีเซียนกวน ท่านเป็นคนแคว้นฉี ส่วนข้าเป็นคนแคว้นเฮ่อ วันนี้เป็นการแข่งขันเรือมังกรระหว่างสองแคว้น แคว้นเฮ่อของข้ามีผู้มีกำลังแข็งแกร่ง แคว้นฉีของท่านก็มีนักรบที่ได้รับการคัดเลือกมาเป็นอย่างดี”

“ผลคือแคว้นเฮ่อของข้าชนะ ท่านกลับมาบอกแคว้นเฮ่อของข้าว่า ‘ที่เจ้าชนะได้ก็เพราะเจ้ามีทหารที่พิเศษกว่าผู้อื่น’ เช่นนี้มีแต่จะทำให้แคว้นเฮ่อของข้ารู้สึกว่าแคว้นฉีของท่านแพ้ไม่เป็น”

“แคว้นเฮ่อของข้ามีผู้มีกำลังเหนือธรรมดาเป็นโชคดีของแคว้นเฮ่อข้า แคว้นฉีของท่านไม่มีกลับมาอิจฉาข้า หากแคว้นเฮ่อของข้าแพ้ ข้าจะไม่เป็นเช่นนี้อย่างแน่นอน!”

เมื่อเฮ่อจางหัวกล่าวจบก็มองสีหน้าที่บึ้งตึงลงของฉีเซียนกวน ความอึดอัดในอกคลายลงจนหมดสิ้น สะใจยิ่งนัก!

นางกำชับสาวใช้ให้เตรียมเงินรางวัล เด็กหญิงตัวน้อยเดินไปยังริมแม่น้ำด้วยท่าทางรื่นเริง เพื่อมอบรางวัลให้กับเหล่าฝีพายที่ร่วมแข่งขัน

………………..