บทที่ 190 ตัดขาดความสัมพันธ์กันไปแล้ว

หลี่เฟยฮวาแย่งไม้เท้าของหลี่ห่าวอี้มาแล้วโยนทิ้งไปด้านข้าง

เพื่อนร่วมชั้นไม่ใช่คนโง่ ถึงแม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลี่เฟยฮวาแต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะโง่ไปหมด คู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่มองหลานสาวของตัวเองเหมือนมองศัตรู และลูกชายแท้ ๆ ของพวกเขายังต้องตัดขาดความสัมพันธ์กับพ่อแม่

ในยุคที่ให้ความสำคัญกับความกตัญญู ใครที่ไม่เคารพพ่อแม่จะถูกประณามอย่างหนัก แต่พ่อของหลี่เฟยฮวากลับตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์กับพวกเขาอย่างเด็ดขาด แน่นอนว่าต้องมีบางอย่างที่ทำให้พ่อของหลี่เฟยฮวารู้สึกผิดหวังอย่างมาก

แน่นอน หลังจากที่หลี่เฟยฮวาโยนไม้เท้าที่แย่งมาได้ไปด้านข้าง เธอก็พูดด้วยสายตาเย็นชาว่า “ดีเลย งั้นเรามาคิดบัญชีกันดีกว่า เรื่องที่พวกคุณทำร้ายแม่ของฉันจนตาย!”

“เธอกำลังพูดเหลวไหลอะไร!”

พอได้ยินหลี่เฟยฮวาพูดถึงแม่ คู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูหลี่ ก็ดูท่าทางไม่เป็นธรรมชาติ

หลี่ฟางอันสีหน้าดำมืด “แม่ของเธอมีบุญน้อย ไม่ได้มีโอกาสมีชีวิตที่ดี ตัวเองป่วยตายไปเอง มันเกี่ยวอะไรกับพวกเรา?”

“ป่วยตาย? แล้วบาดแผลบนตัวแม่ตอนนั้นจะอธิบายยังไง!”

ตอนนั้นเมื่อหลี่เฟยฮวากลับไป แม่ของเธอนอนอยู่บนเตียงใกล้จะสิ้นใจ แม้ว่าสุดท้ายพ่อของเธอจะไม่ลังเลที่จะทุ่มเททรัพย์สินทั้งหมดเพื่อรักษาภรรยาของตัวเอง แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถรักษาชีวิตเธอไว้ได้แม้ว่าหลี่เฟยฮวาจะไม่ใช่เจ้าของร่างเดิม แต่ความทรงจำนี้กลับฝังลึกอย่างยิ่ง

ที่ต้นขาของแม่เจ้าของร่างเดิมมีรอยแผลเป็นวงกลมขนาด 10 เซนติเมตร รอยแผลนี้เกิดจากการที่หลี่ฟางอันใช้ท่อนฟืนที่กำลังลุกไหม้กดลงไปอย่างโหดร้าย

เนื่องจากไม่มีเงิน แผลจึงลุกลามเรื้อรังและมีหนองไหล สุดท้ายกลายเป็นเนื้อเน่า กลายเป็นรูใหญ่ที่ไม่สามารถสมานได้ บนเนื้อนั้นเต็มไปด้วยหนอน เจ้าของร่างเดิมวัย 10 ขวบร้องไห้จนตาแดง พยายามจับหนอนที่มักพบได้แต่บนศพออกจากร่างแม่ของตัวเอง แต่ไม่ว่าจะจับอย่างไรก็ไม่มีวันหมด

หลี่เฟยฮวาร่างกายสั่นเทา ดวงตาบวมแดง ความทรงจำที่ผุดขึ้นมาทำให้เธอแผ่รังสีความเกลียดชังอย่างรุนแรง “พวกคุณบาปที่ตัวเองมันจะตามไปสนองคุณทุกชาติหรือไง!”

คู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่ทั้งสองคนสะดุ้งโดยพลัน มุมปากสั่นระริกเล็กน้อย

หลี่เฟยฮวากล่าวเบา ๆ อีกครั้ง “เฮอะ แต่พวกคุณวางใจได้ พ่อและแม่ของฉันกำลังรอพวกคุณอยู่ในนรก!”

“หลี่เฟยฮวา! เราเป็นปู่ย่าแท้ ๆ ของแกนะ!”

หลี่เฟยฮวาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ขอโทษนะ สิบปีก่อน พ่อของฉันได้ตัดขาดความสัมพันธ์กับพวกคุณไปแล้ว”

เธอเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนจะพูดเสริมด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ตอนนั้นยังได้ลงประกาศในหนังสือพิมพ์ด้วย”

ทันใดนั้น สีหน้าของคู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่ก็ซีดเผือด ราวกับถูกตบหน้าด้วยคำพูดของเธอ พวกเขาจ้องมองหลี่เฟยฮวาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความแค้น

ในใจพวกเขาคิดอย่างเดือดดาล ถ้าตอนนั้นพวกเขาดูแลนังหลานเนรคุณคนนี้ ลูกชายคนโตคงไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้!

ทั้งหมดเป็นความผิดของหลี่เฟยฮวา!

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ลูกชายคนโตของพวกเขาไม่เคยกลับบ้านอีกเลย เงินที่เคยส่งมาก็หยุดลง ทำให้ครอบครัวตกอยู่ในสภาพยากจนลงเรื่อย ๆ จนแทบไม่มีอะไรจะกิน

จดหมายที่พวกเขาส่งออกไปทีละฉบับก็เหมือนหินจมทะเล ในที่สุดก็มีคนบ้านเดียวกันที่กลับมาจากเมืองหลวงบอกว่าลูกชายคนโตของพวกเขาประสบความสำเร็จมาก มีอิทธิพลในเขตทหาร

แม้ว่าตอนนี้ลูกชายคนโตจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ก็ยังหาลูกเขยที่มีอนาคตสดใสให้กับลูกสาวของตัวเอง อายุยังน้อยก็เป็นผู้บังคับกองพันแล้ว เงินเดือนอย่างน้อยก็เจ็ดแปดสิบหยวน!

ตอนแรกที่ได้ยินว่าลูกชายคนโตเสียชีวิตด้วยโรคภัย คู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่ไม่เพียงแต่ไม่เสียใจ แต่ความคิดแรกของพวกเขาคือบ้านที่อยู่ในชื่อของลูกชายจะกลายเป็นของพวกเขาหรือไม่

ที่บ้านเกิดของพวกเขาไม่มีงานอะไรมากนัก ต้องพึ่งพาธรรมชาติเพื่อยังชีพ ลูกชายคนเล็กของพวกเขาแน่นอนว่าไม่สามารถเป็นชาวนาได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องหางานที่ดี

แต่การหางานที่ดีก็ต้องใช้เงินเช่นกัน ลูกชายคนโตก็ไม่ได้ส่งเงินกลับบ้านมานานแล้ว หลายปีมานี้ครอบครัวลำบากมาก บางครั้งลูกชายคนเล็กต้องการเงินแค่ห้าหยวนพวกเขาก็ไม่มีให้ ยิ่งไปกว่านั้นลูกชายคนเล็กก็อายุมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ควรจะพูดถึงเรื่องแต่งงานได้แล้ว

ส่วนลูกชายคนโตนั้นตายได้จังหวะพอดีจริง ๆ

จริงอยู่ที่หลานสาวที่แต่งงานออกไปก็เหมือนน้ำที่สาดทิ้งไปแล้ว แต่หลานสาวที่ได้สามีรวย ๆ อย่างหลี่เฟยฮวาพวกเขาควรจะเก็บไว้ แถมยังสามารถช่วยเหลือลูกชายสุดท้องของเธอได้อีกด้วย

พวกเขาคิดว่าทุกอย่างจะเป็นไปอย่างสวยงาม แต่พวกเมื่อพวกเขามาถึง

ผลลัพธ์ที่ได้กลับทำให้พวกเขาตกตะลึง

พวกเขาคิดว่าหลี่เฟยฮวายังคงเป็นคนที่ควบคุมได้ง่ายเหมือนเดิม แต่ใครจะคาดคิดว่าเธอกล้าที่จะตอบโต้ แม้กระทั่งทำร้ายปู่และย่าแท้ ๆ ของตัวเอง

ไม่นานทั้งสองฝ่ายก็เริ่มตะลุมบอนกัน ในช่วงความวุ่นวายนั้น หลี่เฟยฮวาเตะคู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่ไปหลายครั้ง

นักเรียนรอบ ๆ ดูเหมือนจะพยายามเข้ามาห้าม แต่ท่าทีของพวกเขาก็ชัดเจนว่ามีใจเอนเอียง

หลี่เฟยฮวาที่ทุกคนรู้จัก ปกติเป็นคนดี ใจเย็น สวยงาม พูดจาอ่อนโยน และยังช่วยเหลือเพื่อนร่วมชั้นอย่างเต็มใจ

ส่วนปู่ย่าคู่นี้กลับดูไม่น่าไว้วางใจ เรื่องราวในอดีตของพวกเขายิ่งทำให้ทุกคนเอนเอียงไปทางหลี่เฟยฮวา มีข่าวว่าพวกเขาเคยรังแกลูกสะใภ้จนเสียชีวิต และตอนนี้ดูเหมือนจะมีแผนอะไรอีก

เพราะฉะนั้น นักเรียนส่วนใหญ่จึงเข้าข้างหลี่เฟยฮวาอย่างชัดเจน

ในระหว่างที่ดึงตัวแยกกันไปมา เพื่อนร่วมชั้นบางคนก็เริ่มลงมือช่วยเหลือหลี่เฟยฮวา จนสถานการณ์ดูจะเป็นการรุมคู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่ไปโดยปริยาย

ไม่นานนัก อาจารย์หลายคนที่ได้รับแจ้งเรื่องก็รีบมาถึง

เมื่อม่อชงอวี้ได้ยินว่าหลี่เฟยฮวามีปัญหา เขารีบร้อนวิ่งหอบแฮ่ก ๆ มาจากห้องทำงานทันที

จนกระทั่งเมื่อเห็นนักเรียนที่ฉวยโอกาสในความวุ่นวายเตะคนอื่น อาจารย์ม่อชงอวี้ก็พยายามตะโกนด้วยเสียงที่เหมือนกังหันลมเก่า ๆ สองสามครั้ง

แต่ผลลัพธ์กลับกลมกลืนไปกับเสียงอึกทึกของฝูงชน ไม่มีใครได้ยินเสียงของเขาเลยเมื่อเขาพักผ่อนได้พอสมควรแล้ว นักเรียนก็ต่อสู้กันจนเกือบจะเสร็จสิ้น

คู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่และลี่เซียนเหมยต่างก็มีรอยฟกช้ำบนใบหน้า

“เกิด เกิดอะไรขึ้น” อาจารย์ม่อชงอวี้ที่พักผ่อนเอาแรงเสร็จแล้วรีบเดินเข้ามาถามทันที

ลู่ซือเจี้ยอธิบายเรื่องราวทั้งหมดอย่างรวดเร็วในไม่กี่ประโยค

ม่อชงอวี้มองลี่เซียนเหมยแล้วขมวดคิ้ว “เธอไม่รู้จักคนคนนี้ด้วยซ้ำ แล้วทำไมถึงพาคนนอกเข้ามาในมหาวิทยาลัยได้ล่ะ?”

ลี่เซียนเหมย “…”

“เธอไม่ต้องอธิบายอะไร เรื่องของคุณค่อยจัดการทีหลัง ตำรวจมาหรือยัง ถ้ามาแล้วก็พาคนไปสถานีตำรวจก่อน”

หลี่เฟยฮวาเป็นความหวังของประเทศ ต้องไม่ได้รับความเดือดร้อนแม้แต่น้อย

หัวใจของอาจารย์ม่อชงอวี้นั้นเอนเอียงไปไกลถึงมหาสมุทรแปซิฟิก…

ความจริงแล้วเขาก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าคนพวกนั้นเป็นคุณปู่คุณย่าแท้ ๆ ของหลี่เฟยฮวาจริง พวกเขาจะทำให้หลานสาวขายหน้าต่อหน้าธารกำนัลได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น ม่อชงอวี้ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าหลี่เฟยฮวามีคุณปู่คุณย่า

หลี่เฟยฮวาไม่คิดว่าลู่ซือเจี้ยจะเรียกอาจารย์ม่อชงอวี้มา

เธอรีบมองสีหน้าของอาจารย์มบ่อชงอวี้อย่างกังวล เห็นว่าใบหน้าของเขาซีดเผือดแม้จะยังหายใจสม่ำเสมอ ดูเหมือนว่าจะไม่มีอาการของโรคปะทุขึ้นมา

“อาจารย์ม่อชงอวี้…”

ม่อชงอวี้ตอบอย่างจริงจัง “นักศึกษาหลี่ ไม่ต้องกังวลนะ ทางมหาวิทยาลัยจะให้ความเป็นธรรมกับคุณเอง”

ไม่นานหลังจากที่พูดจบ ตำรวจก็รีบมาถึง

ในฐานะที่เป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศ สิ่งอำนวยความสะดวกรอบ ๆ มหาวิทยาลัยปักกิ่ง นั้นครบครันมาก ฝั่งตรงข้ามหาวิทยาลัยคือศาลและสถานีตำรวจ

ตำรวจมาถึงอย่างทันท่วงทีคู่สามีภรรยาสูงอายุตระกูลหลี่เจ็บปวดจนต้องสูดลมหายใจเย็น ๆ ในความวุ่นวายเมื่อครู่ หมัดของคนจำนวนไม่น้อยตกลงบนร่างของพวกเขา ยังไม่ทันเห็นชัดก็โดนหมัดอีกหนึ่ง