เมื่อนานมาแล้ว นานพอที่จะเรียกได้ว่าเก่าแก่ มีปีศาจร้ายได้ถือกำเนิดขึ้นในโลก ไม่หรอก จะพูดได้ถูกต้องกว่าหากจะบอกว่าปีศาจร้ายปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันมากกว่าที่จะบอกว่ามันเกิดมา ปีศาจร้ายนั้นเกิดมาพร้อมกับพลังอันมหาศาล และในทางกลับกัน มันไม่มีอะไรอื่นอีกเลย ด้วยรูปร่างที่คล้ายควันดำที่ไม่มีรูปร่างแน่นอน และภายในที่ว่างเปล่า มันไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะบอกว่าปีศาจร้ายไม่มีอะไรเลยนอกจากพลัง ได้ก่อตัวขึ้นในคำว่าว่างเปล่า และด้วยเหตุนี้ เขาจึงเริ่มค้นหามัน

ในตอนแรก เขาค้นหารูปร่างของตัวเอง จากนั้นจึงค้นหาความหมายของตัวเอง ทีละอย่าง ราวกับคลำทางไปในความมืดมิดทั่วทั้งโลก หรือบางทีมันอาจเป็นหายนะที่เคลื่อนไหวได้ ปีศาจร้ายตัวนี้สัมผัสสิ่งต่างๆ มากมายในโลก เห็นสถานที่ต่างๆ มากมาย และก่อนที่เขาจะรู้ตัว เขาก็เริ่มคิดในลักษณะนี้

โลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์…

มันไม่เรียบง่ายแต่ซับซ้อน ไม่มั่นคงอย่างสิ้นหวัง และกว้างและลึกอย่างน่าตกใจ เมื่อมันเดินทางไปทั่วโลก สิ่งสกปรกจะค่อยๆ ยังคงอยู่ในร่างกายที่ว่างเปล่าของปีศาจร้ายและสะสมมากขึ้น เวลาผ่านไปกี่ปี? หลังจากเดินทางไปทั่วโลกเป็นระยะเวลานานอย่างไม่สามารถจินตนาการได้ และสะสมสิ่งสกปรกอย่างต่อเนื่อง ปีศาจร้ายก็มองดูโลกอีกครั้งจากสถานที่ที่มันเกิด

โลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ ไม่บริสุทธิ์ และไม่สมเหตุสมผล ไม่แน่นอนและเปราะบาง ว่างเปล่าและเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เช่นเดียวกับชีวิตหนึ่งชีวิต

ด้วยเหตุนี้โลกนี้จึงสวยงามและน่ารักมาก

ผมสีเงินขาวของเขาพลิ้วไสวในสายลม และดวงตาสีทองของเขาสะท้อนโลก หัวใจของเขาซึ่งเต็มไปด้วยสิ่งสกปรกมากมายและกลายเป็นรูปร่างที่มั่นคง ปรากฏเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน และดังนั้น ปีศาจร้ายที่สามารถทำลายโลกได้อย่างง่ายดายก็เริ่มเดินอีกครั้ง มันได้รูปร่างและหัวใจ—ได้สร้างตัวตนของตัวเองซึ่งเป็นมวลรวมของสิ่งสกปรกเป็นคุโรมุเอนา และเริ่มสร้างเส้นทางใหม่ เรื่องราวที่ใช้ชื่อนี้—เรื่องราวของ “ผู้ที่เคยเป็นปีศาจร้าย”——เริ่มต้นจากชายคนหนึ่งที่ยื่นมือออกไปหาเด็กน้อยที่มีลักษณะเหมือนตัวเขาในอดีต

“ไปด้วยกันเถอะ!”  

“…”

เมื่ออุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแล้ว เขาก็ตั้งชื่อให้เธอว่า “ไอน์” เป็นชื่อเกิดของเธอ และปีศาจที่ชื่อว่าคุโรมุเอนาก็ได้ถือกำเนิดมาในโลกนี้ในความหมายที่แท้จริง

 

————————————————————-

 

มีปีศาจชั้นสูงนามว่าคุโรมุเอนา ถึงแม้ว่าเขาจะมีพลังมหาศาล แต่เขาก็ไม่สนใจความร่ำรวยและอำนาจ และเขาเป็นปีศาจที่เข้าถึงได้ยากซึ่งดูเหมือนว่าจะมีคำว่าอิสระอยู่บนตัวของเขา

“โอ้ ดูน่าอร่อยจัง ขออันหนึ่งได้ไหม”

“ขอบคุณที่อุดหนุน”

เมื่อปีใหม่ใกล้เข้ามาและเมืองมนุษย์ก็คึกคักขึ้น คุโรมุเอนาก็ซื้อไม้เสียบจากพ่อค้าแม่ค้าริมถนนและกินมันอย่างเอร็ดอร่อยขณะมองออกไปเห็นถนนที่พลุกพล่าน คุโรมุเอนามักจะปรากฏตัวในเมืองต่างๆ เช่นนี้เพื่อเที่ยวชมและกินไปเรื่อย เป็นงานอดิเรกที่หายากสำหรับปีศาจชั้นสูงที่กำหนดอาณาเขตของตนเอง ควบคุมผู้ใต้บังคับบัญชาและญาติพี่น้องของตน และไม่ค่อยออกไปข้างนอกด้วยตัวเอง แต่คุโรมุเอนาชอบโต้ตอบกับโลกในลักษณะนี้ คุโรมุเอนาไม่มีรูปแบบที่แท้จริงที่แน่นอน ดังนั้นเธอจึงแปลงร่างเป็นเด็กชายหรือชายหนุ่มขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเธอในขณะนั้น เธอมักจะใช้เวทมนตร์เพื่อปกปิดข้อมูลเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องวุ่นวายเกี่ยวกับชื่อที่ค่อนข้างเป็นที่รู้จักของเธอ เพื่อให้ผู้คนบนถนนที่ไม่รู้ว่าหญิงสาวที่เดินไปมาพร้อมกับไม้เสียบในมือข้างหนึ่งคือปีศาจที่มีชื่อเสียง อย่างไรก็ตาม ผู้ที่รู้จักคุโรมุเอนาจะบอกได้ทันทีว่าเธออารมณ์ดี หากพวกเขาเห็นเธอเดินไปมาด้วยรูปลักษณ์ที่เธอชื่นชอบเมื่อครั้งเป็นผู้หญิง

ปีศาจคุโรมุเอนานั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นตัวประหลาดในหลายๆ ด้าน แม้ว่าเธอจะเป็นปีศาจชั้นสูง แต่เธอก็ไม่มีลูกน้อง และเธอไม่เลือกปฏิบัติหรือดูถูกเผ่าพันธุ์อื่น เช่น มนุษย์หรือเทพเจ้า และเธอยังพูดคุยกับคนทั่วไป เช่น เจ้าของแผงขายอาหารในลักษณะที่เป็นมิตร นี่เป็นเพียงเพราะว่าแม้ว่าพวกเขาจะมีความแตกต่างกัน แต่เธอก็รักโลกนี้และผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นจากก้นบึ้งของหัวใจ นั่นคือเหตุผลที่เธอชอบเดินเล่นในเมืองอย่างสบายๆ เช่นนี้ และเฝ้าดูโลกที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆ

แน่นอนว่าเธอมีทั้งสิ่งที่ชอบและไม่ชอบ รูปแบบที่เธอชอบที่สุดคือร่างสาวในปัจจุบัน แต่ในบางโอกาส เมื่อเธออารมณ์ไม่ดี เธออาจกลายเป็นร่างเหมือนสัตว์ร้าย เธอชอบขนม โดยเฉพาะขนมที่เล็กพอที่จะกินได้ขณะเดิน เมื่อพูดถึงคนอื่นๆ อาจกล่าวได้ว่าเธอชอบคนที่มีบุคลิกทุกประเภท แต่เธอไม่ชอบคนที่ทำสิ่งที่จะทำร้ายผู้อื่น ใช่แล้ว เธอชอบหลายๆ อย่าง แต่ในทางกลับกัน มีเพียงไม่กี่อย่างที่เธอไม่ชอบ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะชอบหลายๆ อย่าง แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่เธอชอบเป็นพิเศษ

“ฮะ?”

คุโรมุเอนาซึ่งกำลังเดินเล่นอย่างสบายๆ ในเมืองพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าหยุดชะงัก สิ่งที่เธอเห็นตรงหน้าคือน้ำพุขนาดใหญ่และชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าน้ำพุ เขามีผมสีดำมีสีน้ำตาลเล็กน้อย ใบหน้าที่ไม่ได้ดูดีเป็นพิเศษแต่ก็ไม่ได้น่าเกลียด รูปร่างผอมบางเล็กน้อยแต่ก็ไม่ถึงกับไม่แข็งแรง และส่วนสูงเฉลี่ยประมาณ 170 ซม. ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เขาก็คือคนที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นคนธรรมดา แต่คุโรมุเอนาก็พึมพำในขณะที่เธอจ้องมองชายหนุ่มคนนั้น

“…นั่นมันลูกนก…”

สีหน้าของเธอขณะพึมพำนั้นเหมือนกับเด็กที่เจอของเล่นชิ้นโปรด หรือแม่ที่มองดูลูกที่รักของเธอ—ลูกนก คุโรมุเอนาบางครั้งก็บรรยายคนอื่นแบบนั้น อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่การล้อเลียนเลย แต่สำหรับเธอแล้ว มันเป็นคำที่ใช้ในเชิงบวก ดวงตาของชายหนุ่มที่มองไปรอบๆ ด้วยความกังวลเล็กน้อย และอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนที่อยู่ลึกๆ ในตัวพวกเขา… มันก็เหมือนกับ “ตัวตนในอดีตของเขาที่ไม่มีอะไรเลย” และนั่นคือสิ่งที่เธอชอบที่สุด ด้วยเหตุนี้ คุโรมุเอนาจึงก้าวไปหาชายหนุ่มโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย เธอปลดเวทมนตร์ปิดกั้นการจดจำที่ร่ายใส่ชายหนุ่ม และในขณะเดียวกันก็ให้แน่ใจว่าเวทมนตร์ปกปิดข้อมูลของเธอเองจะไม่มีผลกับเขา…

“มีอะไรหรือเปล่า ดูเหมือนคุณจะเดือดร้อนนะ”

เธอเรียกชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มกว้าง เธอรู้สึกมีความสุขอย่างแท้จริงที่ได้พบกับคนที่เหมือนกับเธอในอดีตหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน

 

————————————————————-

 

ชายหนุ่มกำลังนอนหลับอยู่บนตักของเธอ—ขณะที่เธอลูบหัวไคโตะอย่างรักใคร่ คุโรมุเอนาก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน นกน้อยที่น่ารักไร้เดียงสาตัวนี้ยังคงไม่รู้เรื่องอะไร และเป็นสิ่งที่เธอโปรดปรานเหนือสิ่งอื่นใด

“ทุกอย่างค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปทีละเล็กทีละน้อย…”

เธอพูดเบาๆ ด้วยถ้อยคำเหล่านี้ เธอรู้สึกว่างเปล่า แต่ยังมีใครบางคนที่ยังคงแสวงหาบางสิ่งในใจของเธอ… มากกว่าสิ่งอื่นใด เธอรักลูกนกที่โหยหาปีกและอยากบินไปบนท้องฟ้า แต่ไม่รู้ว่าจะไปที่นั่นได้อย่างไร และค้นหาอย่างไร้จุดหมาย

“ไคโตะ… สักวันหนึ่งเมื่อปีกของเขางอกออกมาและบินขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาจะแสดงปีกอันสวยงามอะไรให้ฉันดู ฉันแทบรอไม่ไหวแล้ว”  

สำหรับเธอ นกตัวน้อยเป็นสิ่งมีชีวิตที่มี “ความเป็นไปได้ไม่สิ้นสุด” พวกมันแสวงหาบางสิ่งด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า และก่อนที่พวกมันจะรู้ตัว พวกมันก็พบมัน เปลี่ยนมันให้กลายเป็นปีก และบินขึ้นไปบนท้องฟ้า เธอรักการมองดูพวกมันอย่างใกล้ชิดมากกว่าสิ่งอื่นใด หากเธอค่อยๆ ควานหา จะพบว่ามี “นกตัวน้อย” อยู่มากมาย

ปีศาจชั้นสูงผู้ได้รับชื่อมาจากจุดเริ่มต้น และปรารถนาที่จะอยู่เคียงใครข้างนานกว่าใครก็ตาม

ริชมีความรู้มากมายและมีความกระตือรือร้นในหลากหลายสาขา

ภูติผู้รักธรรมชาติและบินไปรอบๆ อย่างไร้เดียงสา ก่อนจะออกจากสถานที่ที่เธอเคยอยู่ไป

ยักษ์ที่ต้องเผชิญกับการถูกเรียกว่าแปลกและยิ้มอย่างกล้าหาญ

มนุษย์ผู้ค้นพบคำตอบที่กำลังมองหาและกลายร่างเป็นปีศาจ

แม้ว่าแต่ละคนจะแตกต่างกัน แต่พวกเขาก็ได้รับปีกอันสวยงามและบินไปบนท้องฟ้าของโลกอันไร้ขอบเขต ทำให้พวกเขาเป็นครอบครัวที่น่ารักน่าหลงใหล

ปีศาจชั้นสูงนามว่าคุโรมุเอนา เป็นคนประหลาดที่มีพลังอำนาจมหาศาลและมีจิตใจอ่อนโยนอบอุ่น ซึ่งยังคงรักโลกที่ไม่บริสุทธิ์ ไม่แน่นอน ว่างเปล่า และเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาแห่งนี้ วันนี้ ขณะที่เธอมองดูโลกที่เธอรัก เธอยิ้มด้วยความรัก ราวกับกำลังอวยพรผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่น ราวกับกำลังขอบคุณสิ่งสกปรกที่ยังคงเติมเต็มเธอ ซึ่งเกิดจากความว่างเปล่า