” เรื่องที่จะคุยน่ะ.. คืออะไรหรอ? ”
ผมอยู่บนดาดฟ้าของบ้าน กลางดึกคืนนี้เป็นคืนที่สวยงามกว่าปกติ มีทั้งดวงดาวนับไม่ถ้วนที่ส่องแสงสุกสกาวเรียงรายกันอยู่บนท้องฟ้า
และเธอคนนั้น ที่ยืนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนอยู่.. ว่าแล้วเชียว เกเบรียลนี่งดงามจนหาใครเปรียบไม่ได้จริงๆ (ถ้าไม่นับพี่ๆของเธออ่ะนะ)
เมื่อผมมาถึงแล้ว เธอหันมาหาผมทั้งรอยยิ้ม เส้นผมสีฟ้าที่ส่องประกายราวกับอัญมณีของเธอก็กำลังพริ้วไหวไปตามลาราตรีที่พัดผ่านมา
บรรยากาศในคืนนี้.. เป็นเหมือนดั่งเราทั้งคู่กำลังอยู่ในความฝันก็มิปานเลย
” .. ไม่ว่าจะมองกี่ที ก็ยังอึ้งแฮะ “
” ไม่คิดว่าโลกที่ล่มสลายแบบนี้จะยังคงมีสิ่งสวยงามอยู่อีกมากมายแบบนี้ “
ผมพูดขึ้นแล้วมองตรงไปยังภรรยาสุดที่รักของตน
” ปากหวานจังนะบี๋~ ฟุฟุ “เกเบรียล
เธอหัวเราะเบาๆ
” ฮึ หมายถึงดาวบนท้องฟ้าต่างหาก- “
ผมยักไหล่ ก่อนที่จะเดินไปหาเธอ
“แล้ว.. มีเรื่องอะไรหรอเกเบรียล? “
เกเบรียลค่อยๆสอดมือเข้ามาคล้องแขนผมอย่างแนบเนียบ แล้วค่อยซบไหล่ผมอย่างนุ่มนวล
ตอนนี้ใบหน้าของเธออยู่ใกล้มากๆ.. แถมกลิ่นก็ยังหอมมากอีกด้วย มันเป็นกลิ่นหอมของดอกไม้ที่หาไม่ได้อีกแล้ว
เพราะมันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวของพวกทูตสวรรค์ ที่ใช้ชีวิตอยู่ในอีเดนมาตลอด มันหอมสดชื่น แถมยังให้ความรู้สึกเย้ายวนแบบอ่อนๆ บอกตามตรง..กลิ่นนี้ค่อนข้างเหมาะกับภรรยาของผมเลยทีเดียว
” ..ที่รัก “เกเบรียล
เธอเรียกผมด้วยเสียงหวานใส ทำเอาใจผมแทบละลายกลายเป็นของเหลวไปเลย
.. เอิ่ม
ตึก ตัก-
ตอนนี้ใจผมกำลังเต้นแรงล่ะ
ไม่ว่ายังไงผมก็ยังไม่ชินกับเธออยู่ดีสินะเนี่ย
ก็นะ อยู่กับเกเบรียลผมไม่เคยเบื่อเบยนี่นา บางวันเธอก็สุขุม บางวันก็เย็นชา บางวันก็ขี้อ้อน บางวันก็เป็นสัดยอดศรีภรรยา.. ไม่รู้ว่าเธอไปเรียนควาทหบากหบายขนาดนี้มาจากไหน
แต่นั่นทำให้เธอเป็นเธอล่ะ เกเบรียลเทวทูตผู้สง่างามที่สุดในชีวิตของผม ตลอดมาที่อยู่ในโลกนี่เธอก็คอยส่องแสงนำทางให้ตลอดเวลา..
จนรู้ตัวอีกที เราก็ตกหลุมรักกันและกันไปซะแล้ว.. และนับวันความรักนี้ก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้นด้วย
ทำให้ตอนนี้เกเบรียล.. เธออยากจะก้าวข้ามความสัมพันธ์แบบนี้ ไปสู่สิ่งที่เหนือกว่า..
” ที่รักคะ~ “เกเบรียล
” คร้าบ~ “
เธอเรียกผมอีกครั้ง พร้อมกับกอดแขนผมแน่นกว่าเดิม
” จำที่เขาจะบอกเมื่อตอนกลางวันได้ไหม?”เกเบรียล
” อื้ม “
” คือว่า.. เค้าอ่ะ.. อยากมีลูกล่ะ “เกเบรียล
ผมถึงกับสะดุ้ง แล้วรีบหันหน้าไปหาเกเบรียลอย่างไว
” ? “เกเบรียล
เธอยิ้มให้อย่างน่ารัก
ด้วยความที่ภรรยาของผมอยู่ใกล้ขนาดนี้.. มันทำให้ผมโคตรเขินเลยล่ะ
ตอนนี้หน้าของผมคงจะขึ้นสีแดงเป็นลูกมะเขือเทศแล้วล่ะมั้ง
” ต- ตอนนี้คงไม่เหมาะเท่าไหร่มั้ง.. “
” โถ่~ แต่ว่า.. เรายังไม่เคยมีอะไรกันเลยนี่นา.. เราก็แต่งงานกันมานานแล้วนะคะที่รัก~ “เกเบรียล
เกเบรียลพยายามอ้อนผม แต่ผมก็คงไม่สามารถทำแบบนั้นให้เธอได้ เพราะอีกไม่กี่วันเราจะต้องออกเดินทางกันแล้ว เราต้องเตรียมพร้อมให้ดีที่สุด เนื่องจากในฐานใต้ดินนั้นอาจจะไม่สามารถใช้พลังอะไรได้เลย จึงต้องเตรียมตัวให้พร้อมอยู่ตลอดเวลา
” เอาไว้พวกเรารับประกันความปลอดภัยให้ได้ร้อยเปอร์เซ็นก่อนนะเกเบรียล ผมเองก็ไม่มะ่นใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นมาบ้างในช่วงนั่นเหมือนกัน “
เธอยิ้ม
” ฟุฟุ~ ไม่เป็นไรค่ะที่รัก ข้าพร้อมที่จะติดตามเจ้าไปเสมอ ไม่ว่าที่นั่นจะเป็นขุมนรกที่ลึกที่สุดก็ตาม “เกเบรียล
เกเบรียลหลับตาลงแล้วกอดแขนผมแน่นขึ้นจนผมสามารถสัมผัสถึงพื้นผิวของร่างกายของเธอได้โดยตรง
” อืม.. “
ผมได้แต่ถอนหายใจ
บนโลกนี้ผมไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างหลังจากนี้ แต่ที่รู้ๆอยู่คือการที่ผมต้องปกป้องครอบครัวนี้สุดชีวิต
เพราะพวกเขาถือว่าเป็นผู้มีพระคุณของผมคนหนึ่งเลย..
” อ๊ะ- หลับแล้ว? “
ไม่นานจากนั้นผมก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเธอ ดูเหมือนว่าเกเบรียลจะหลับไปซะแล้ว
จะว่าไปตอนนี้เองก็ดึกแล้ว ผมเองก็ควรเข้านอนเหมือนกัน
” ลูกของเราหรอ…. เอาเถอะ เราเองก็นอนบ้างดีกว่า “
ผมอุ้มเกเบรีบลขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน จากนั้นก็พาเธอกลับไปที่ห้องนอนของเรา เนื่องจากเราใช้เตียงร่วมกัน
ฉะนั้นจุดหมายของผมก็คือที่เดียวกันกับที่เธอนอนอยู่ทุกคืน
” ฮึบ- “
ผมค่อยๆวางร่างของเธอให้นุ่มนวลที่สุด ก่อนจะเอาตัวเองลงไปนอนข้างๆ
” … “
ผมมองหน้าเกเบรียลที่กำลังหลับฝันดีพลางครุ่นคิดในใจ
” ( สังหรณ์ใจไม่ดียังไงไม่รู้แฮะ..) “
แต่ก่อนที่ผมจะหลับไป เกเบรียลก็ละเมอพูดบางอย่างขึ้นมา
” ที่รัก.. ข้าอยากมีลูกสักสามคน.. ” เกเบรียล
เมื่อได้ฟัง ผมถึงกับยิ้มกรุ้มกริ่มขึ้นมาเลย
บอกตามตรงเลยว่าผมมีความสุขมากที่มีเธอเป็นภรรยาที่คอยซัพพอร์ต ผมไม่รู้ว่าจะดูแลเธอให้เธอสบายได้มากขนาดไหน แต่ผมสัญญาเลยว่าจะดูแลเธอให้ดีที่สุด..
เพราะตอนนี้เกเบรียลคือเพียงคนเดียวที่ผมรักอย่างสุดหัวใจ
” เอาไว้เราออกไปจากโลกนี้ได้ก่อนนะเกเบรียล.. ”
ผมโอบร่างของเกเบรียลเอาไว้ด้วยความอ่อนโยน
ก่อนที่จะผล็อยหลับไปในที่สุด
..
.
วันต่อมา
วันนี้จะเป็นวันว่างๆ คุยเล่นกันตามปกติ เนื่องจากเสบียงของทางค่ายมีมากเกินความจำเป็นแล้ว เราจึงไม่ต้องออกไปสำรวจข้างนอกอีก
จะมีแค่บางหน่วยเท่านั้นที่ต้องคอยตรวจสอบการเคลื่อนไหวของพวกซอมบี้เป็นบางช่วง เพื่อที่จะสามารถรับมือได้ทัน ก่อนสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดจะเกิดขึ้น
และตอนนี้พวกผมก็กำลังนั่งเล่นกันอยู่ในสวนดอกไม้ที่แอเรีย 3 ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เหมือนกับศูนย์อนุรักษ์ป่าไม้ เรียกได้ว่ามีต้นไม้ทุกสายพันธ์ุจากทั่วโลกมารวมอยู่ที่นี่ทั้งนั้นเลยล่ะ
ทำให้มันงดงามเหมือนกับสวนอีเดนไม่มีผิด
ซึ่ง เกเบรียลก็ชอบที่จะมาที่นี่บ่อยๆเหมือนกัน
” พรุ่งนี้แล้วใช่ไหม? “เกเบรียล
เธอถามผมด้วยความเป็นห่วง
” ใช่ “
เนื่องจากภารกิจนี้เกเบรียลจะไม่ได้ไปด้วย เพราะเธอต้องอยู่ดูแลความปลอดภัยของลูกๆของคุณแฟนธ่อม
ซึ่งกลุ่มคนที่จะไปกับผมมีเพียงแค่ คุณแฟนธ่อม และคุณโฮโอเท่านั่น ลูกทีมของพวกเขากับคนอื่นๆจะต้องอยู่ที่นี่ เนื่องจากช่วงนี่การเคลื่อนไหวของพวกซอมบี้มันแปลกชอบกล เราจึงต้องเพิ่มมาตรการในการป้องกันให้สูงยิ่งขึ้นกว่าเดิม
แต่ขณะเดียวกัน การที่หัวหน้าหน่วยถึงสองคนไม่อยู่ที่ฐานก็ถือว่าเป็นการตัดกำลังคนไปเยอะมากเหมือนกัน แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะพวกเขาคือแฟนธ่อมและฟินิกส์
หัวหน้าหน่วยทั้งสองทีมที่เร็วที่สุด ทำให้พวกเขาสามารถกลับมาที่นี่ได้อย่างทันท่วงที ถ้าเกิดอะไรขึ้นอ่านะ
” ที่รัก.. เจ้าจะปล่อยให้ข้าเหงาอยู่คนเดียวหรอ~? “เกเบรียล
เกเบรียลเข้ามาใกล้ผมจนแนบชิดติดกัน ก่อนจะกระซิบข้างหูผมด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเป็นพิเศษ
ผมได้แต่ยิ้มหน้าเจื๋อนให้เธอเท่านั้น
” ไม่หรอก ฉันจะอยู่กับเธอตลอดนั่นแหละ.. อีกอย่าง เราก็ยังไม่รู้เลยด้วยว่ามันจะใช้ได้จริงไหม.. “
เกเบรียลซบไหลผมขณะที่เรากำลังดูทิวลิปกับโรสวิ่งเล่นกันอยู่
” อย่าลืมข้านะบี๋… เจ้ายังต้องกลับมามีบุตรให้ข้าต่ออยู่นะ! “เกเบรียล
” ค้าบ~ “
ก็นั่นล่ะ เธอเองก็ยังไม่ยอมแพ้เรื่องการมีลูกสักทีเลยเนี่ยสิ นั่นทำเอาผมลำบากใจอยู่เหมือนกันนะ
แต่เหนือสิ่งอื่นใดเลยคือ..
” ? “เกเบรียล
…เมียตูน่ารักโคตร-
ขอโทษทีนะมิคาเอล คือ.. น้องสาวเอ็งมันโคตรน่ารัก-
” อะไรหรอ? “เกเบรียล
เธอเอียงคอถามผมด้วยความสงสัย ท่าทางของเธอเมื่อรวมเข้ากับบรรยากาศในตอนนี้แล้วมันทำให้ผมแทบเคลิ้มไปเลย
ทว่า ไม่นานที่ผมกำลังติดอยู่ในภวังค์แห่งความหลงไหลนั้นเอง เสียงปืนก็ได้ดังลั่นขึ้นมาหนึ่งครั้ง
ปัง!!
” ” !!? ” “
ทั้งผมและเกเบรียลตื่นตัวในทันที
ก่อนที่จะได้เห็นโรสที่กำลังถือปืนพกของเธออยู่.. และสิ่งที่เธอพึ่งจะลั่นไกใส่มันไปก็คือซอมบี้
” … “
แต่มันไม่ใช่ซอมบี้ธรรมดา
” ซอมบี้จากเขตเหนือ!? “ทิวลิป
ทั่วทั้งตัวของซอมบี้ตัวนี้มีเศษน้ำแข็งและไอเย็นเกาะอยู่ ซึ่งมันไม่ใข่สิ่งที่จะพบได้ทั่วไปในพื้นที่แถบนี้
แถมมันยังทะลุเข้ามาใรแอเรียที่สามได้อีก.. คงต้องจัดการเรื่องนี้โดยไวแล้วสิ
” โรสกับทิวลิปไปแจ้งที่กองบัญชาการให้หน่อยได้ไหม? บอกเขาว่าที่แอเรียที่สามมีพื้นที่รั่ว”
” ค่ะ!! “โรส
ตอนนี้ผมกำลังชั่งใจอยู่ ว่าจะเข้าไปสำรวจที่นั่นเองดีไหม.. แต่ความเสี่ยงมันก็สูงมากด้วยสิ อีกอย่าง ผมยังไม่อยากถูกซอมบี้กัดหรอกนะ
” บี๋ ไปกันเถอะ “เกเบรียล
รอยสักนึงบนร่างของเกเบรียลหายไป
กลายมาเป็นเคียวอันใหญ่สุดเท่
” โอเค! “
บางทีผมก็ลืมไปนะ ว่าเมื่อก่อนเกเบรียลเคยเป็นคนที่โหดขนาดไหนมาก่อน
” ที่รัก.. หยุดนินทาข้าสักทีได้ไหมเนี่ย “เกเบรียล
” ฮ่ะๆ ขอโทษครับ- “
ต่อหน้าภรรยาผู้ที่รู้ทุกซอกทุกมุมของสามีแล้ว ผมไม่สามารถเก็บซ่อนอะไรจากเธอได้จริงๆเลยนั่นแหละ
” ไปกันเถอะ ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะมา “เกเบรียล
จริงด้วยสิ
ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเล่นกันนี่นะ ต้องจัดการเรื่องนี้ก่อน..
..
.
พวกเราเข้ามาในป่าได้พักนึงแล้ว
ด้านในนี้มีซอมบี้อย่างที่คิดเอาไว้เลย แต่ก็ไม่ได้มากเท่าไรนัก ลำพังด้วยตัวพวกเราเองก็สามารถจัดการมันได้สบายๆ
จนกระทั่งเรามาจนถึงที่ที่เป็นพื้นที่รั่วไหลของแอเรียที่สาม
” ใหญ่แฮะ “
ด้านหน้าเป็นกำแพงเหล็กกล้าที่มีความสูงไม่ต่ำกว่า 20-30 เมตร หนาประมาณ 10 เมตร ถึงภายในจะกลวงแต่ก็สามารถรับการโจมตีของพวกมิวแทนท์ได้สบาย
ดูจากรูแล้ว คิดว่าน่าจะมีตัวอะไรสักอย่างทำลายมันเพื่อเข้ามาภายในนี้
” มันทำให้เหล็กเย็นลงในฉับพลัน ทำให้มันเปราะจนสามารถเขาะเข้ามาได้เรอะ “คลาวด์
อยู่ๆคุณคลาวด์ก็พูดขึ้น เขามาจากไหนผมก็ยัฃไม่รู้แน่ชัด แต่ที่แน่ๆ คือเขาเป็นกำลังเสริมของเราแน่นอน
” ไงเดลต้า “คลาวด์
” สวัสดีคับ “
” แล้วก็เกเบรียลด้วยเด้อ “คลาวด์
” ค่ะหัวหน้าคลาวด์ “เกเบรียล
เขาหันมาทันทายพวกเรา ก่อนที่จะมาตรวจสอบกำแพงโดยละเอียดอีกที
” อีกเดี๋ยวทีมวิศวะกรก็คงมาถึงแล้ว พวกนายไปดูรอบๆเถอะ ตรงนี้ฉันเอง “คลาวด์
” อื้อ “
ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นสายป้องกันก็ตาม แต่ก็ต้องบอกตรงๆเลยว่าเขาแข็งแกร่งกว่าที่คิดมาก
ทักษะการต่อสู้ของเขาโหดไม่แพ้คุณแองจี้เลยล่ะ แล้วยิ่งรวมเขากับสุดยอดการป้องกันของเขา มันทำให้เขาแทบจะไร้เทียมทานเลยทีเดียว
..ก็ ถ้าไม่เจอคุณแฟนธ่อมมาสกัดดางรุ่งก่อน คุณคลาวด์ก็คงแจ้งเกิดไปตั้งนานแล้วล่ะมั้ง
” น้ำแข็ง.. หรือว่าจะเป็นเจ้านั่น? “คลาวด์
” ไม่จริงหน่า.. มันจะมาจากทางเหนือทำไมกัน ไอ้พวกนี้มันไม่ถูกกันหนิ.. “คลาวด์
” นอกเสียจาก… “คลาวด์
ตอนนั้นเองที่เขาคิดอะไรบางอย่างออก กว่าจะถึงตอนที่ทุกคนเตรียมพร้อมรับมือ มันก็สายเกินไปซะแล้ว
…
..
.
วันถัดมา
หลังจากที่จัดการเรื่องของรอยรั่วเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่เราจะต้องออกเดินทางกันต่อในทันที
” ที่รัก.. ดูแลตัวเองด้วยนะคะ “เกเบรียล
เกเบรียลสวมมงกุฏดอกไม้ให้เขาข้างหนึ่งของผมเพื่อเป็นของดูต่างหน้าให้คิดถึงเธออยู่ตลอด แล้วยังกอดให้กำลังใจก่อนที่พวกผมจะออกเดินทางกันด้วย
” คุณก็ด้วยนะ พี่บี๋! “แองจี้
” อ้า ไม่เป็นไรหรอกน่า “แฟนธ่อม
ขนาดคุณแองเจลิก้าให้กำลังใจขนาดนี้ คุณแฟนธ่อมยังหน้าตายอยู่เลย
” เธอเถอะที่ควรดูแลตัวเองดีๆ เดี๋ยวลูกก็เจ็บหรอก “แฟนธ่อม
แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะลูบท้องคุณแองจี้…-
อะไรนะ? ลูบท้องคุณแองจี้เรอะ?
” ” หือ!!? ” “
” อะไร? “แฟนธ่อม
ผม เกเบรียล และคุณโฮโอถึงกับหันขวับไปหาเขาในทันใด
” ..เอ่อ ลูกชายหรือลูกสาวครับ? “
ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเขาจะอยากมีลูกเพิ่มอีกคน ..
” ส่วนตัวหนูอยากให้เป็นน้องชายนะ! “ทิวลิป
” น้องชายก็ดีค่ะ ..น้องสาวหนูมีพอแล้ว “โรส
คุณแองจี้ยิ้มอ่อนๆให้กับลูกเลี้ยงทั้งสองคน แล้วบอกกับพวกเธอไปตามตรง
” ลูกชายน่ะ “แองจี้
” เย้!! “ทิวลิป
เป็นเรื่องที่น่ายินดีอะไรขนาดนี้ ..
ที่จริงผมไม่น่าชวนให้คุณแฟนธ่อมไปหาทางกับบ้านของผมทั้งๆที่ภรรยาของเขาท้องอยู่ด้วยซ้ำ มันทำให้เขาไม่ค่อยได้อยู่บ้านเท่าไหร่
” ไม่ต้องรู้สึกผิดไปหรอก ชั้นสัญญาไปแล้วนะจำได้ไหม “แฟนธ่อม
ราวกับว่าเขาสามารถอ่านใจผมได้ คุณแฟนธ่อมตบบ่าผมเบาๆ
” ลูกผู้ชาย ไม่-คืน-คำ “แฟนธ่อม
แล้วเขาก็ยกกำปั้นขวาขึ้นมาทุบที่อกผมเบาๆ
” ครับ “
ผมรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก..
สมกับที่เป็นที่พึ่งของทุกคนจริงๆแฮะผู้ชายคนนี้ ทำเอาบางทีผมก็ลืมไปเลยว่าเขาอายุเกินห้าสิบแล้ว
พวกพาราไดเซอร์นี่เด็กตลอดกาลจริงๆ
” พวกพี่ๆและพ่อก็ดูแลตัวเองด้วยนะ! โดยเฉพาะพี่บี๋เลย!! “ทิวลิป
ทิวลิปผู้เป็นน้องเจาะจงมาที่ผมโดยเฉพาะ ด้วยความที่ผมไม่ค่อยจะดูแลตัวเองเท่าไหร่ทำให้บาดเจ็บกลับบ้านมาอยู่ตลอด
เธอคงจะเป็นห่วงผมมากเลยสินะเนี่ย
” จ้า “
” อย่าตายนะคะ พี่บี๋ .. พ่อเองก็ด้วย”โรส
” คิดว่าพ่อคนนี้เป็นใครน่ะฮึ “แฟนธ่อม
โรสกล่าวอย่างใจเย็น แต่ก็แฝงไปด้วยความเป็นห่วง
ผมถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะลูบหัวเด็กน้อยอายุ 22 ทั้งสองคนนี้
” ฮิฮิ “ทิวลิป
” …. อืม “โรส
” ไม่ต้องห่วงน้องนะคะที่รัก เค้าจะดูแลเด็กๆเอง “เกเบรียล
“ฝากด้วยนะเกเบรียล “
ในเมื่อเรากล่าว ลากันพอแล้ว คุณโฮโอก็หยิบกระเป๋าสะพายใบใหญ่ของเธอขึ้นหลัง แล้วเดินนำหน้าพวกเราไป
” เอาล่ะ พร้อมกันรึยัง? “โฮโอ
เกเบรียลยื่นปืนของผมที่ถูกดัดแปลงมาเพื่อเวลานี้โดยเฉพาะมาให้
” เดี๋ยวจะรีบกลับมานะ “
” จะรอนะคะ “เกเบรียล
ปืนพิเศษพวกนี้ถูกพัฒนาขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ให้เหล่าพาราไดเซอร์ใช้งานโดยเฉพาะ
พวกมันจะเปลี่ยนพลังจิตเป็นพลังงานสุดแข็งแกร่ง ที่มีความแรงเทียบเท่ากับลูกซองเลยทีเดียว
” เราเองก็ไปกันเถอะ “แฟนธ่อม
” ค่า รุ่นพี่ หนูรอมานานแล้วนะเนี่ย “โฮโอ
จากนั้นเราก็ขึ้นมอเตอร์ไซด์วิบากกันคนละคัน ในเวลาแบบนี้การที่มียานพาหนะติดไปด้วยก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรนัก
นอกจากจะประหยัดพลังจิตแล้ว ยังเคลื่อนที่ได้เร็วอีกด้วย
ถึงจะเร็วไม่เท่าพวกพาราไดเซอร์ในร่างที่ถนัดการเคลื่อนที่โดยเฉพาะก็เถอะ
แล้วก็…
ตัดจบตอน
MANGA DISCUSSION