บ้านคุณแฟนธ่อม

 

 

” เฮ้อออออออออ “

 

 

 

” ขอโทษที่จำเป็นต้องทิ้งนายไว้ข้างหลังนะเดลต้า!!! “ยูจีน

 

 

” ค้าบ ค้าบบ ผมรู้แล้ววว ‘

 

 

นี่เป็นครั้งที่ร้อยแล้วที่คุณยูจีนเข้ามาขอโทษขอโพยผม ตอนแรกผมก็โกรธอยู่บ้าง แต่พอไปๆมาๆก็.. หยุดทีเถ๊อะ มันชักจะเยอะเกินไปแล้วนะ

 

 

” แฮะๆ งั้นไว้คราวหลังเดี๋ยวเลี้ยงหมูกระทะนะ!! “ยูจีน

 

 

” คร้าบ “

 

 

.. เรื่องนั้นก็ส่วนของเรื่องนั้นเถอะ

 

 

ก็พอผมกลับมาจากการต่อสู้ที่สุดจะวินาศสันตะโรแล้ว ร่างปีศาจนี้มันก็ยังไม่ยอมหายไปสักทีน่ะสิ  ถึงแม้ว่ามันจะไม่ต่างจากร่างของมนุษย์เท่าไหร่ก็เถอะ

 

 

.. ถ้าเกเบรียลได้เห็น หล่อนจะรู้สึกยังไงนะ

 

 

” … “

 

 

” … ” เกเบรียล

 

 

แล้วเกเบรียลก็เดินเข้ามาที่ห้องรับแขกโดยที่ผมไม่รู้สึกตัว ผมรู้สึกได้เลยว่ามีคลื่นออร่าอันเย็นยะเยือกบางอย่างกำลังทำให้ไฟในร่างของผมมอดลงเรื่อยๆ

 

 

ค่อยๆหันไปข้างหลังช้าๆ ก็ต้องพบเข้ากับเกเบรียลที่ยืนกอดอกอยู่ตรงนั้น สีหน้าเธอดูจะไม่ค่อยชอบใจกับสภาพของผมในตอนนี้สักเท่าไหร่ 

 

 

เหงื่อเย็นๆเริ่มไหลลงมาจากต้นคอของผม ความรู้สึกขนลุกแปลกๆหลังจากที่ได้เจอเธอทำเอาผมแทบบ้า

 

 

” บี๋.. เขาคู่นั้นมันอะไร “เกเบรียล

 

 

เธอมองมาด้วยสายตาเย็นเฉียบ พร้อมกอดอกด้วยท่าทีไม่วางใจ

 

 

” คือ- คืองี้นะเกเบรียล.. เอ่อ.. “

 

 

ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดีเลย

 

 

” นี่เป็นเขาปีศาจของฉันน่ะ.. “

 

 

สุดท้ายแล้วผมก็ต้องตอบไปตามความจริง เพราะเรื่องโกหกเพียงเล็กน้อยมันไม่สามารถเล็ดลอดผ่านการจับผิดของผู้หญิงคนนี้ได้อยู่แล้ว

 

 

” นายเป็นปีศาจเรอะ? “เกเบรียล

 

 

เธอถามผม น้ำเสียงของเธอเย็นยะเยือกอย่างกับเมียที่กำลังถามผัวว่าไปไหนมาตอนกำลังจะเข้าบ้านหลังจากที่ไปเที่ยวมา..

 

 

แต่ประเด็นคือผมพึ่งกลับจากภารกิจเสี่ยงตายน่ะสิ แถมคุณแฟนธ่อมยังเป็นคนจบเรื่องเองด้วย.. แล้วผมจะเล่าไปยังไงดีล่ะเนี่ย

 

 

.. !!?

 

 

” หืม? “เกเบรียล

 

 

เธอเดินเข้ามาใกล้ผมในระยะประชิดตัว

 

 

ด้วยความที่เธอตัวสูงเท่าๆกับผมเลยทำให้เราแทบจะจูบกันอยู่แล้ว ผมสะดุ้งเฮือกทันทีที่เธอเข้ามาใกล้โดยที่ผมไม่รู้ตัวเลย

 

 

” เก- เกเบรียล!? “

 

 

หน้าของผมขึ้นสีเป็นสีแดงระเรื่อ มือที่เรียวบางของเธอสัมผัสใยหน้สของผมเบาๆ

 

 

ทันใดนั้นแหละ

 

 

ซี๊ดด!!-

 

 

” โอ้ยย!!! “

 

 

ความร้อนมหาศาลเหมือนกับถูกไฟเผาแว๊บขึ้นมาทันทีที่ตรงจุดที่เธอสัมผัสกับผม ความรู้สึกเจ็บปวดจากการโดนไฟลวกพุ่งเข้ามาในโสดประสาทในเสี้ยววิ ทำให้ผมตกใจจนล้มลงไปไม่รู้ตัว..

 

 

ตุบ!!

 

 

” อ๊ะ- โทษที “เกเบรียล

 

 

” เกเบรียล.. “

 

 

” อ้าว ..ยังไม่ทันได้ทักทายกันก็จะซัดกันแล้วเรอะ ? “แฟนธ่อม

 

 

จังหวะเดียวกันนั้นคุณแฟนธ่อมก็ได้เดินเข้ามาในห้องเราจากหัวมุม บางทีเขาคงจะคอดว่าเรากำลังตีกันอยู่แน่ๆล่ะ

 

 

” อ้าว พี่บี๋? “โรส

 

 

” ตีกันหรอคะ? “ทิวลิป

 

 

เขาพาลูกสาวทั้งสองคนมาด้วยหรอเนี่ย..

 

 

” เปล่า แค่ลองอะไรนิดหน่อย “เกเบรียล

 

 

เธอเดินไปหาพวกเขา

 

 

” ป่ะ ไปกินข้าวกัน “เกเบรียล

 

 

” บี๋เอ๋ย.. ทำอะไรให้เกเบรียลไม่พอใจรึเปล่า? “แฟนธ่อม

 

 

” … ไม่มี ..นะครับ? “

 

 

” ก็แล้วไป “แฟนธ่อม

 

 

เขามองตามลูกๆของตัวเองที่เดินตามเกเบรียลไปต้อยๆ อย่างกับว่าเธอเป็นพี่สาวคนโตที่พวกเธอเคารพสุดใจ

 

 

” พวกคุณคงจะอยู่ด้วยกันมานานสินะ “

 

 

” กับเกเบรียลน่ะเรอะ? “แฟนธ่อม

 

 

ผมพยักหน้า

 

 

” ประมาณ 3 ปีได้แล้วล่ะมั้ง ตอนที่เด็กนั่นปรากฏตัว ก็เหมือนกับที่นายปรากฏตัวเลยน่ะ “แฟนธ่อม

 

 

” อยู่ๆก็โผล่ขึ้นมา? “

 

 

” ประมาณนั้น “แฟนธ่อม

 

 

เขาหันกลับมามองผมอีกครั้ง

 

 

” ช่างเรื่องนั้นเถอะ ตอนนี้..  ลุกขึ้นแล้วไปกินข้าวกัน “แฟนธ่อม

 

 

” อ่า.. คับ “

 

 

ผมยอมทำตามทำเขาบอกอย่างว่าง่าย แค่ลุกขึ้นมาแล้วเดินตามพวกเขาไปที่โต๊ะอาหารเท่านั้น

 

 

… น่ากินอ่ะ

 

 

” เชิญเลย “เกเบรียล

 

 

” ฮี่ฮี่~ เค้าทำสุดฝีมือเลยน้า~!! “ทิวลิป

 

 

” ฉันก็ช่วยทำด้วยนะคะ “โรส

 

 

บนโต๊ะอาหารในบ้านเรามีสารพัดอย่างที่น่ากินและดูหรูหราไม่น้อยสำหรับโลกที่เต็มไปด้วนซอมบี้แบบนี้เลย

 

 

มีตั้งแต่ขนมหวาน ไปจนถึงไก่งวงจานเบ้อเร่อ ผมก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปหาอาหารแบบนี้ได้ยังไง หรือไม่ว่สจะปลูกเองก็แล้วแต่ ที่รู้ๆคือมันน่ากินโคตร..

 

 

” นี่แหละ! “แฟนธ่อม

 

 

ดวงตาของคุณแฟนธ่อมเป็นประกายเลยหลังจากที่ได้เห็นอาหารมื้อนี้

 

 

” กลับจากทำงานก็ต้องอาหารฝีมือลูกสาวนี่แหละ!! “แฟนธ่อม

 

 

ว่าแล้วก็โซ้ยกันเข้าไป~

 

 

ผมเองก็ต้องขอลองด้วยเหมือนกัน 

 

 

คงต้องเริ่มจากอะไรง่ายๆที่ดูน่ากินๆก่อน.. เอาเป็นผักโขมอบชีสออนท็อปด้วยเบค่อนเจียวนั่นก็แล้วกัน..

 

 

ผมใช้ช้อนตักมันขึ้นมา มอสซาเรล่าชีสยืดๆบวกกับกลิ่นอันหอมหวานของมันสร้างผมแพ็คมากจนทำเอาผมน้ำลายสอได้เลย

 

 

แล้วก็..

 

 

ง่ำ-

 

 

เฮือก!!

 

 

” อ- อร่อย.. “

 

 

อร่อยจนผมต้องเอามือปิดปากด้วยความเขิน เพราะตอนนี้ผมหุบยิ้มไม่ได้!!

 

 

มันแบบ.. หวาน เค็มกำลังดี.. แภมยังมีเท็กซ์เจอร์ที่กรุบกรอบของเบค่อน โอ้สวรรค์.. ตายล่ะ อร่อยชิบหายเลย!!!

 

 

ขณะที่ผมกำลังกินอยู่ ก็ได้เห็นว่าเกเบรียลกำลังยิ้มแปลกๆอยู่เลยจงใจจ้องหน้าเธอจนทำให้เธอต้องหลบหน้าหนีผมทันที

 

 

จนกระทั่งทิวลิปได้พูดขึ้นมา

 

 

” อันนั้นพี่สาวเกเบรียลทำเองเลยนะคะ~! “ทิวลิป

 

 

” ใช่ไหมคะพี่เกเบรียล~ “ทิวลิป

 

 

เธอดูจะเขินมากเลยนะนั่น

 

 

” ไม่ค่อยได้ทำอาหารเท่าไหร่หรอเกเบรียล?”

 

 

” อ- อือ แล้วมันทำไมอ่ะ.. อ- ไอ้บ้า.. “เกเบรียล

 

 

เธอพูดอย่างตะกุกตะกักพลางเอามือมาบังหน้าตัวเองที่ขึ้นสีเป็นสีแดงเอาไว้

 

 

พอได้เห็นท่าทางของเธอแล้วผมก็อดที่จะยิ้มออกมาอย่างสนุกไม่ได้

 

 

” ขอบคุณนะ อร่อยมากเลย!!– “

 

 

ทว่า.. ผมดันลืมไปนี่สิว่าตัวเองกำลังเจ็บอยู่

 

 

” อ- อ๊ากกกก!!! กึ่ก-…จ- เจ็บกราม ง่า.. “

 

 

” … ไอ้โง่เอ้ย.. “เกเบรียล

 

 

นั่นล่ะนะ ชีวิตของผมหลังจากที่มาอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่วัน ก็.. เจ็บตัวเป็นว่าเล่นเลยแหละ

 

 

” อ้าาา!! กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน!!! ไปหยอดน้ำข้าวต้มนู่นไป!!”เกเบรียล

 

 

” ฮิฮิ เขินล่ะ~ “ทิวลิป

 

 

” ไม่เนียนเลยนะคะพี่เกเบรียล “โรส

 

 

ขณะที่สาวๆกำลังแซวเกเบรียลกันอย่างสนุกปาก

 

 

ก็จะมีคนนึงที่มุ่งแต่กินโดยที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย..

 

 

” .. ลูกสาวชั้นนี่ ฝีมือดีเลยทีเดียว “แฟนธ่อม

 

 

( พี่แก.. ล่อไป 10 จานเลยแฮะ )

 

 

” ฮ่ะๆ เดี๋ยวคุณแฟนธ่อมก็ซัดหมดหรอก รีบกินกันดีกว่านะ!! “

 

 

” อ๊ะ!!? พ่ออ!!!! ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้อ้าา เกี๊ยวหนู๊วว~!! “ทิวลิป

 

 

ทิวลิปโอดครวญอย่างน่าสงสาร.. เพระพ่อตัวดีของเธอเขมือบเกี๊ยวกุ้งของดีประจำโต๊ะจนหมดไปเป็นที่เรียบร้อย

 

 

” เอาน่าทิวลิป นิดๆหน่อยๆ… พ- พ่อ!! พุดดิ้งหนู!!! “โรส

 

 

กับคนพี่เองก็ไม่ต่างกัน..

 

 

ดูท่า.. พวกพาราไดเซอร์นี่จะกินกันเยอะเป็พิเศษสินะเนี่ย นานแล้วแฮะที่ไม่ได้เห็นใครกินไวเท่านี้มาก่อน

 

 

น่าคิดถึงจริงๆ

 

 

หลังจากนั้นพวกเราก็คุยเล่นกันตามประสาสมาชิกครอบครัวใหม่ที่พยายามจะทำความรู้จักกันให้มากขึ้น

 

 

” หลังจากนี้ผมจะเล่าเรื่องราวที่ผมประสบพบเจอมาให้ฟัง! มันอาจจะติดๆขัดๆหน่อยนะ.. เพราะผมความจำไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แบบว่า.. สมองกระทบกระเทือนบ่อยน่ะ “

 

 

” โอ้ว เอาเลย “แฟนธ่อม

 

 

” หนูชอบฟังเรื่องราวการผจญภัยที่สุดเลย!!”ทิวลิป

 

 

” จะรอฟังนะคะ ” โรส

 

 

” …//ยิ้มอ่อน “เกเบรียล

 

 

ระหว่างที่ผมเล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้ทุกคนฟัง เกเบรียลก็เอาแต่ท้าวคางแล้วมองหน้าผมพร้อมแอบยิ้มอ่อนๆมาให้บ้างเป็นบางครั้ง..

 

 

พวกเราคงจะสนิทกันเร็วๆนี้ ..ใช่ไหมนะ

 

 

 

.

 

 

.

 

 

..

 

 

 

กลางดึกคืนนั้น

 

 

หลังจากที่เรากินข้าวเย็นกันไป เกเบรียลก็นัดผมให้ไปหาเธอที่ดาดฟ้าของบ้าน ก็.. หลังจากที่ผมทำอะไรจนเสร็จหมดแล้วผมก็ขึ้นมาหาเธอในทันที

 

 

” … “

 

 

ที่ตรงนั้นคือเกเบรียลที่รอผมอยู่ เธอไม่ได้ใส่ชุดตามปกติที่เธอใส่ ชุดที่เธอสวมอยู่ในตอนนี้คล้ายว่าเป็นชุดนอนของเธอเอง ที่บางจนสามารถมองเห็นชั้นในได้สบาย

 

 

( ที่บ้านนี้เค้าใส่นอนกันแบบนี้หรอเนี่ย?)

 

 

” มาแล้ว? “เกเบรียล

 

 

” อ้า.. “

 

 

แบบว่า.. จะมองไปทางไหนก็มีแต่สีขาวอ่ะ แบบว่ายังไงดี ..สมกับที่เป็นทูตสวรรค์ดีล่ะมั้ง

 

 

” ไม่เคยเห็นผู้หญิงใส่ผ้าบางๆเช่นนี้มาก่อนรึ? “เกเบรียล

 

 

” ก็ไม่เชิง.. “

 

 

( ตอนอยู่กับเมเดียร์และลูซิเฟอร์ก็เห็นเธอใส่บ้างตอนนอนล่ะนะ )

 

 

” เป็นเช่นนั้นรึ.. เหมือนว่าเจ้าจะมีผู้หญิงอยู่หลายคนเลยทีเดียว “เกเบรียล

 

 

“!!? “

 

 

อ่า… ทูตสวรรค์นี่อ่านใจกันได้ทุกคนเลยรึไงเนี่ย?

 

 

” ก็มีแค่ข้ากับท่านพี่ที่เป็นอัครเทวทูตที่สามารถอ่านใจคนได้ล่ะนะ”เกเบรียล

 

 

เอ่อ.. โอเค

 

 

” อื้ม.. น่ากลัว “

 

 

“…”

 

 

” อย่าทำท่าทีน่ารังเกียจแบบนั้นสิ่ “เกเบรียล

 

 

” ” … ” “

 

 

ท่ามกลางบรรยากาศแบบนั้นที่มีแสงจันทร์สาดมา พร้อมกับลมโชยอ่อนๆ ความเย็นที่พัดผ่านมาตามลมทำให้ผมตกอยู่ในภวังค์ 

 

 

ความงามของเธอนั้นไร้ที่ติ เหมือนกับพี่ๆของเธอไม่มีผิด ผมหลงอยู่ในความสวยของเกเบรียลจนลืมจุดประสงค์ที่เธอเรียกผมมาไปเสียสนิท

 

 

จนกระทั่งเธอเป็นฝ่ายที่เปิดบทสนทนาขึ้นมาก่อน

 

 

” บี๋ “เกเบรียล

 

 

ด้วยอารมณ์ของผมที่ไม่มั่นคง รวมเข้ากับบรรยากาศที่ชวนหลงไหลนี้.. ผมไม่สามารถมองหน้าเธอได้ตรงๆจริงๆ

 

 

” เขินรึ? “เกเบรียล

 

 

เธอเอียงคอถามผมด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบแปลกพิกล

 

 

” อืม ..นานแล้ว ที่ไม่ได้มีโมเม้นต์โรแมนติกแบบนี้กับใครน่ะ.. “

 

 

ผมเกาหัวแกรก ก่อนจะหันไปสบกับจันทร์เต็มดวง แสงนวลของมันทำให้ผมนึกถึงเรื่องเมื่อคืนนั้น

 

 

คืนทีจือหนานรุกใส่ผมเป็นครั้งแรก..

 

 

มันทำเอาผมประหม่าอยู่เหมือนกันนะน่ะ.. แต่ก็.. นั่นแหละ ผมเขินล่ะ

 

 

” แล้ว เรื่องที่เรียกขึ้นมานี่.. มีอะไร? “

 

 

ผมไม่รีรอ รีบเข้าประเด็นทันที ก่อนที่เกเบรียลจะเริ่มหยอด แกล้ง หรืออะไรก็ตามที่ทำให้ผมชวนใจเต้น

 

 

บอกตามตรง มันก็น่าตื่นเต้นดี แต่เวลาแบบนี้มันอาจจะไม่เข้าท่าสักเท่าไหร่ แม้ว่าจะพึ่งผ่านวิกฤตมาหมาดๆ ผมก็ต้องการการพักผ่อนเพื่อเอาแรงมาเข้าสู่ในวันต่อๆไปเหมือนกัน

 

 

” เขาปีศาจนั่นได้มายังไงรึ? เล่สให้ฟังหน่อยได้ไหม? “เกเบรียล

 

 

” … คงไม่ได้พยายามจะหลอกถมคำถามแล้วเอาดาบเสียบเข้าหัวใจตูใช่ไหมนั่น? “

 

 

” อะไรล่ะ? ข้าไม่ใช่คนใจร้ายแบบนั่นเสียหน่อย “เกเบรียล

 

 

” แต่ในมุมมองของฉัน เธอมันโคตรใจร้ายเลยล่ะ “

 

 

” งุ้ย- อะไรเล่า!! เจ้าบ้านี่!!– “เกเบรียล

 

 

เธอเริ่มอารมณ์เสีย.. แต่อารมณ์เสียยังไงให้ดูน่ารักขนาดนั้นล่ะนั่น?

 

 

ผมเห็นว่าเธอเริ่มผ่อนคลายลงแล้ว จึงได้หัวเราะออกมาเบาๆ

 

 

” ฮ่ะๆ.. “

 

 

” หัวเราะอะไรยะ.. “เกเบรียล

 

 

เธอถึงกลับหน้าเปลี่ยนสีด้วยความเขินอายเลย มันทำให้ตัวของเธอที่ดูน่ากลัวในตอนแรกที่เราได้พบกัน กลับกลายเป็นคนละคนไปเลย

 

 

” เปล่า คิดว่า.. เธอน่ารักดีเท่านั่นเอง “

 

 

” รู้แล้วล่ะน่า.. “เกเบรียล

 

 

เธอหันหน้าหนีผมอีกครั้ง ผมสังเกตเห็นว่าใบหูของเธอขึ้นสีเป็นสีแดงระเรื่อก็แอบยิ้มเล็กน้อย

 

 

” เอ่อ.. เรื่องดาบน่ะ ขอโทษนะ “

 

 

” .. ไม่เป็นไรหรอก มันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น “เกเบรียล

 

 

” ส่วนใหญ่ข้าจะใช้แต่อาวุธของพี่น้องข้าน่ะ”เกเบรียล

 

 

” ก็คือรอยสักอาวุธที่มีอยู่เต็มร่างของเธอเลยสินะ “

 

 

” อืม เมื่อก่อนตอนอยู่บนอีเดนข้าถูกเรียกว่าจ้าวศาสตราน่ะ พอสวรรค์ถูกถล่มยับ.. พี่น้องของจ้าก็ขอให้ข้ารับร่างและจิตวิญญาณของพวกนางเอาไว้.. เพื่อที่ข้าจะได้ไม่ลืมพวกเขา ที่สละชีวิตเพื่อข้า และสวรรค์ “เกเบรียล

 

 

เธอลูบที่แขนของตัวเองและที่หน้าท้องอย่างอ่อนโยน แต่ก่อนหน้านั้น ผมมีคำถามบางอย่างที่อยากจะถามเธอ

 

 

” นี่ อืม.. ร่าง และจิตวิญญาณของทูตสวรรค์นี่เป็นยังไงหรอ? “

 

 

เธอหันมาหาผม ก่อนจะกลับไปเล่าต่อ

 

 

” เจ้าก็น่าจะเคยพบเจอมาบ้างนะ “เกเบรียล

 

 

ผมถึงกับทำหน้างง

 

 

” ? “

 

 

แถมยังเอียงคองงซ้ำไปอีก

 

 

” ??? “

 

 

” อ่า.. พี่มิเอลของข้ากับเจ๊ลูซี่เคยเล่าอะไรให้เจ้าฟังบ้างเนี่ย? “เกเบรียล

 

 

” ก็.. บางอย่าง ที่ไม่ใช่เรื่องนี้ “

 

 

เธอหรี่ตามองผมก่อนจะถอนหายใจเบาๆ

 

 

” เฮ้อ “เกเบรียล

 

 

” เอ่อ.. มันทำไมหรอ? “

 

 

” ก็ร่างน่ะคือศาสตราวุธ ส่วนวิญญาณน่ะคือพลังของทูตสวรรค์น่ะสิ “เกเบรียล

 

 

” สมัยที่พระเจัายังอยู่ เจ้าเคยได้ยินคนเค้าพูดกันไหมว่า พระจิตจะสถิตอยู่กับเจ้า ? เคยได้ยินป่ะ? “เกเบรียล

 

 

” ได้ยินบ่อยอยู่นะ “

 

 

” นั่นน่ะ หมายถึง’ขอเสี้ยวพลังของพระเจ้าจงสถิตอยู่ในกายนี้’ ไงล่ะ อารมณ์ประมาณเหมือนพระจากวัดให้พรอ่ะ แต่เป็นพรที่โคตรทรงอาณุภาพมากกว่า เยอะ “เกเบรียล

 

 

” เข้าใจยาง~? “เกเบรียล

 

 

ประโยคจบเธอลากเสียงยาว ทำตัวให้มันดูน่าโมโห แต่ไหงผมดันมองว่าน่ารักซะงั้น?

 

 

ไม่ว่าเธอคนนี้จะทำอะไรก็ดูจะน่ารักไปหมดเลยจริงๆ

 

 

” ทีนี้ ตาเจ้าแล้ว “เกเบรียล

 

 

จริงด้วยสินะ ถึงคราวที่ผมจะต้องเล่นถึงความเป็นมาของเขาคู่นี้แล้วสินะเนี่ย

 

 

ผมยิ้มขึ้นอีกครั้ง

 

 

” จะเริ่มจากตรงไหนดีนะ.. “

 

 

จากนั้นผมก็เริ่มเล่าเรื่องของตัวเองเกี่ยวกับที่มาของเขาปีศาจคู่นี้ที่มันเรียบง่ายกว่าที่เธอคิดเสียอีก

 

 

เวลานั้นที่เราใช้ร่วมกันราวกับว่าเวลามันช้าลง กาลที่ผันผ่านไป กว่ามันจะเคลื่อนตัวต่อไปได้ช่างนานแสนนาน

 

 

 

..

 

 

.

 

 

 

ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ดวงจันทร์กระจ่างแจ่มชัดยิ่งกว่าเดิมมากเลยทีเดียว เมื่อมองดีๆก็จะเห็นว่าพระจันทร์ดวงนั้นมันใหญ่มาก คล้ายว่ามันอยู่ใกล้โลกที่สุดในรอบปีเลย

 

 

” เป็นเช่นนั้นเอง .. ซาตานสินะ “เกเบรียล

 

 

เธอไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรเป็นพิเศษ เพียงแค่แสดงสีหน้าเป็นห่วงผมก็เท่านั้น

 

 

” อื้ม แต่ก็ค้องขแบคุณหล่อนล่ะนะที่ทำให้ฉันกลายเป็นเฮลบอร์น ไม่งั้น.. ฉันคงจะตายไปตั้งนานแล้ว “

 

 

” งั้นรึ.. “เกเบรียล

 

 

” (ต้องขอบคุณหล่อน.. ที่ทำให้ข้าได้มาเจอกับเขาจนได้.. ซาตาน นี่ทันชะตากรรมแบบไหนกันแน่ .. ) “เกเบรียล

 

 

เธอพึมพำอะไรบางอย่างซึ่งผมแทบไม่ได้ยินเลย แต่ก็นั่นแหละ ช่างประไร ขอแค่ได้มองดูเกเบรียลแบบนี้ต่อไปก็พอใจแล้ว..

 

 

แต่แน่นอนว่าผมไม่ได้ลืมพวกจือหนานกับวิกตอเรียหรอกนะ!

 

 

ย้ำไว้ก่อนเลย!!

 

 

” บี๋.. “เกเบรียล

 

 

เธอพูดชื่อผมออกมาเบาหวิว

 

 

” ข้ามีอะไรจะให้เจ้าดู “เกเบรียล

 

 

ผมเห็นเธอถอดชุดนอนที่เป็นผ้าบางๆนั่นออกก่อนจะหันหลังให้กับผม แผ่นหลังที่ขาวนวลซึ่งประดับไปด้วยรอยสักแห่งศาสตราที่วางตัวอย่างเป็นระเบียบนั้นทำเอาผมใจเต้นตึกตัก

 

 

..จังหวะนั้นผมกลืนน้ำลายลงคืออึกใหญ่เลย

 

 

เธอจะสวยแก่นไปรึเปล่า? สวยเกินจนไม่ไว้หน้าพี่ๆของเธอเลยแม้แต่น้อย

 

 

จนกระทั่ง.. เธอได้กางปีสีขาวของเธอออกมา 

 

 

ทว่า ปีกทั้งสองข้างของเธอนั้นกลับถูกฉีกขาด.. ทำให้ปีกคู่นั้นไร้ซึ่งความงดงามอีกต่อไป กลายเป็นเพียงโคนปีกที่เต็มไปด้วยเลือดของตนเอง..

 

 

” นี่คือร่องรอยแห่งความอัปยศที่ซาตานตีตราเอาไว้ในอดีตของฉัน.. “เกเบรียล

 

 

น้ำเสียงของเธอฟังดูเศร้ามากกว่าปกติ

 

 

ผมที่เห็นสภาพของปีกเธอก็แทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่.. จะน่าเศร้าเกินไปแล้ว

 

 

” ข้าไม่เคยเผยสิ่งนี้ให้ใครดูมาก่อน..นอกเสียจากเจ้า “เกเบรียล

 

 

” เกเบรียล.. ทำไม..ถึงเอาให้ฉันดู “

 

 

ผมไม่เข้าใจความคิดของเธอเลย

 

 

” ข้าแค่คิดว่าอาจจะมีใครสักคน..ที่เข้าใจความคิดของข้าบ้างก็ได้ ตอนนี้ข้าเหมือนก้บนกพิราบที่สูญเสียปีกของตัวเองไปตลอดกาล.. “เกเบรียล

 

 

” ฮึ่ก… ข้าแค่อยาก… ให้ใครสักคนมาแบกรับเรื่องราวที่น่าสังเวชนี้ร่วมกันกับข้าก็เท่านั้น..”เกเบรียล

 

 

น้ำตาของเธอเริ่มไหลออกมาทีละเล็ก

 

 

” คิดว่าคงจะไม่เป็นไร.. หากมันเป็นเจ้า  “เกเบรียล

 

 

สีหน้าของเธอ ไม่เหมือนกับเกเบรียลคนเดิมคนนั้นเลย..

 

 

” แต่เหมือนว่า.. ข้าคงคิดผิด “เกเบรียล

 

 

เธอสวมชุดนอนกลับไปอีกครั้ง เก็บปีกของตนก่อนที่จะเดินสวนผมไป

 

 

ผมรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรปล่อยไว้ แม้ผมจะมีสภาพเป็นปีศาจก็ตามในตอนนี้ ถึงแม้ผมจะไม่สามารถสัมผัสเธอได้ก็ตาม

 

 

ผมก็อยากจะโอบกอดเธอเอาไว้

 

 

แม้นร่างกายนี้จะถูกแผดเผาก็ตาม

 

 

ผุบ-

 

 

หมับ-

 

 

” อึ่ก-.. !! “

 

 

” อ๊ากกก!!! “

 

 

” บี๋!? ทำไม!!? “เกเบรียล

 

 

ทันทีที่ผมโอบร่างของเธอ ตัวของผมที่ได้สัมผัสกับเกเบรียลก็ถูกเปลวไฟร้อนยิ่งกว่าไฟไหนๆแผดเผาร่างในทันใด

 

 

มันเจ็บ

 

 

มันทรมาณ

 

 

แต่มันก็คงเทียบไม่ได้กับความเสียใจชั่วชีวิตของเธอแน่นอน

 

 

” ถึงแม้ว่าฉันจะอยู่ในคราบปีศาจที่น่ารังเกียจแบบนี้ก็ตาม!!! “

 

 

” ฉันก็จะโอบกอดเธอแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าฉันจะตายเลย!!! “

 

 

” .. ไอ้บ้าเอ้ย.. “เกเบรียล

 

 

เกเบรียลกัดริมฝีปากของตัวเอง

 

 

” บ้า!! “เกเบรียล

 

 

” บ้าๆๆๆๆ!! เดี๋ยวแกก็ตายจริงหรอก!! เพลิงชำระล้างไม่ใช่ของเล่นๆนะเว้ย!! “เกเบรียล

 

 

” อาฮ่ะๆๆๆ… มันร้อนก็จริง “

 

 

” แต่ก็เทียบไม่ได้กับความเสียใจของเธอตลอดมาหรอก… จริงไหม? “

 

 

” (.. อึ่ก.. ไอ้บ้านี่หนิ.. ) “เกเบรียล

 

 

เกเบรียลสลัดผมออกจากตัวของเธอแล้วหันมาประจัญหน้ากับผม จากมุมนี้ผมสังเกตเห็นร่องรอยของคราบน้ำตาได้อย่างชัดเจน ริมฝีปากเองก็มีรอยช้ำจากที่เธอกัดมันเมื้อสักครู่ด้วย

 

 

” ฮ่าๆ.. ผู้หญิงสวยๆอย่างเธอไม่เหมาะกับน้ำตาหรอกนะ “

 

 

ผมเข็ดคราบน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน

 

 

แต่รู้ใช่ไหมว่าน้ำตาของทูตสวรรค์มันบริสุทธิ์ขนาดไหน?..

 

 

ก็นั่นแหละ แค่น้ำตาไม่กี่หยดก็ทำให้เพลิงที่เผาร่างนี้รุนแรงยิ่งกว่าเดิมเป็รทวีคูณเลยเชียวล่ะ

 

 

มันลุกโชนจนสว่างแวบไปทั่วดาดฟ้าเลย

 

 

” บี๋! พอแล้ว!! “เกเบรียล

 

 

ผมจับใบหน้าของเธออย่างนุ่มนวล ทำให้เกเบรียลชะงักไปชั่วครู่หนึ่ง

 

 

” ไม่กลัวตายเลยหรอ.. “เกเบรียล

 

 

” กลัวเธอเสียใจมากกว่าน่ะสิ “

 

 

” แกนี่มัน….”เกเบรียล

 

 

” …จริงๆเลย!! “เกเบรียล

 

 

เธอพุ่งเข้าใส่ผม

 

 

จูบ-

 

 

แล้วก็บรรจงจูบเข้าที่ริมฝีปากของผมอย่างดูดดื่ม ทำเอาผมทำอะไรไม่ถูกจนต้องตามน้ำไปก่อนเลย…

 

 

ซึ่ง..

 

 

จูบแรกของเรา เป็นรสชาติของไฟสวรรค์ล่ะ

 

 

 

แล้วก็

 

 

 

 

 

 

 

 

ตัดจบตอน