พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ยืน​นิ่ง​อยู่​ที่​เก่า​เนิ่นนาน​ ​สาว​รับใช้​จึง​ขาน​เรียก​ ​“​พระ​ชายา​ ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​เสด็จ​ไป​แล้ว​ ​ตรงนี้​ลมแรง​ ​ขึ้นรถ​ม้า​เถิด​เพ​คะ​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​หลุด​จาก​ภวังค์​ ​นาง​เหลือบมอง​ไป​ที่​สาว​รับใช้​ ​“​เรื่อง​ที่​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​พูด​วันนี้​ ​อย่า​ได้​เอา​ไป​พูด​ไร้สาระ​เป็นอันขาด​”

สาว​รับใช้​รีบ​ก้ม​ศีรษะ​ต่ำ​ ​“​เพ​คะ​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​เอื้อมมือ​ไป​จับ​แขน​ของ​สาว​รับใช้​แล้วจึง​ก้าว​ขึ้นไป​บน​รถม้า

เมื่อ​กลับมา​ถึง​จวน​อ๋อง​ ​สอง​สามีภรรยา​พบ​หน้า​กัน

ฉี​อ๋อง​ก็​เปิด​ประเด็น​ทันที​ ​“​ที่​ให้​เจ้า​และ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​อยู่​ต่อ​ ​เสด็จ​แม่​ทรง​มี​รับสั่ง​เรื่อง​อะไร​หรือ​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​พิศ​มอง​บุรุษ​ที่​ยืน​อยู่​เบื้องหน้า

วัน​เวลา​ขัดเกลา​บุรุษ​ผู้​นี้​ ​เขา​ไม่ได้​อยู่​ใน​วัย​ที่​ใช้ชีวิต​โดย​ไม่​คิดหน้าคิดหลัง​อีกแล้ว​ ​ฉี​อ๋อง​ใน​ตอนนี้​แลดู​ภูมิฐาน​มากกว่า​ตอนที่​แต่งงาน​กัน​ใหม่​ๆ​ ​เสียอีก​ ​กิริยาท่าทาง​ก็​สง่างาม​มั่นคง​กว่า​ก่อน​มาก

แต่​ก็​อย่างที่​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ว่า​ ​หาก​วันใด​ ​ท่าน​อ๋อง​เคยชิน​กับ​สิ่ง​ที่นาง​ทุ่มเท​ ​วันนั้น​เขา​ก็​จะ​ไม่เห็นค่า​ของ​นาง​อีกต่อไป​ ​ว่าแต่​เมื่อถึง​ตอนนั้น​เขา​จะ​โทษ​ที่นาง​พยายาม​ไม่พอ​ด้วย​หรือไม่

แม้​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​จะ​ถูก​ความรัก​และ​อำนาจ​มอมเมา​จน​หูอื้อ​ตาลาย​ ​แต่​นาง​ก็​มิใช่​คน​เขลา​ ​แล้ว​นาง​จะ​ไม่​รับรู้​ถึง​ความเปลี่ยนแปลง​ของ​ท่าน​อ๋อง​ได้​อย่างไร

ครั้งแรก​ที่นาง​เสนอ​ให้ท่า​นอ​๋​อง​รับ​อนุภรรยา​เข้ามา​ ​ท่าน​อ๋อง​ยืนกราน​ปฏิเสธ​หนักแน่น​ ​แต่​สุดท้าย​ก็​ตอบรับ​ด้วย​ความ​ไม่เต็มใจ​ ​หลังจาก​ครั้งนั้น​เขา​ก็​เพียง​พยักหน้า​รับ​อย่างว่า​ง่าย​ ​และ​ถึง​ตอนนี้​…​

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​หวนนึก​ถึง​ท่าที​ไม่พอใจ​ของ​ท่าน​อ๋อง​ที่​มีต​่​อนาง​เมื่อ​เร็ว​ๆ​ ​นี้​ ​ใน​ใจ​ของ​นาง​ก็​ขมขื่น​เกิน​จะ​กล่าว

เดี๋ยวนี้​ท่าน​อ๋อง​เคย​ปฏิเสธ​ที่ไหน​กัน​ ​มิหนำซ้ำ​ร้าย​ยัง​ต่อว่า​นาง​ที่​เลือก​อนุภรรยา​หน้าตา​ไม่​ถูกใจ​ ​คำตำหนิ​อย่าง​อ้อม​ใน​ตอนแรก​แปรเปลี่ยน​เป็น​คำ​ต่อว่า​ซึ่ง​ๆ​ ​หน้า​ใน​ตอนท้าย

ใจ​คน​ถูก​โน้มน้าว​ได้​ง่าย​ทั้งที่​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไม่จำเป็น​ต้อง​พูด​เกิน​จริง​เพื่อ​ข่มขู่​นาง​เลย​ด้วยซ้ำ

ฉี​อ๋อง​ที่​ถูก​เขม้น​จ้อง​เลิก​คิ้ว​ถาม​ ​“​เหตุใด​ถึง​เงียบ​ไป​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​หลุด​ออกจาก​ภวังค์​ ​นาง​ฝืนยิ้ม​พลาง​หันไป​สบตา​ ​“​แค่​คิดถึง​งาน​ที่​เสด็จ​แม่​มอบหมาย​ให้​หม่อมฉัน​ ​หม่อมฉัน​ก็​รู้สึก​กลัว​ขึ้น​มา​เล็กน้อย​เพ​คะ​”

“​เสด็จ​แม่​มอบหมาย​งาน​อะไร​ให้​เจ้า​หรือ​”​ ​ฉี​อ๋อง​ถาม​ด้วย​น้ำเสียง​อ่อนโยน

บุรุษ​รับผิดชอบ​งาน​ภายนอก​ ​ส่วน​สตรี​รับผิดชอบ​งาน​ภายใน​ ​ใน​ช่วง​วิกฤต​เช่นนี้​ ​การ​ที่​พระ​ชายา​ดูแล​จวน​ได้​อย่างเรียบร้อย​ช่วย​เขา​ได้มาก​ทีเดียว

ท่าที​อ่อนโยน​ของ​ฉี​อ๋อง​ทำให้​พระ​ชายา​รู้สึก​สับสน

นาง​ไม่​ควร​ปล่อย​ให้​คำพูด​ของ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​มีอิทธิพล​ต่อ​ความคิด​ของ​ตัวเอง​ ​ท่าน​อ๋อง​แตกต่าง​จาก​บุรุษ​ทั่วไป​ ​เขา​ไม่มีทาง​ทรยศ​ความดี​ของ​นาง​อย่างแน่นอน

ฉี​อ๋อง​ลูบ​ผม​พระ​ชายา​แผ่วเบา​ ​น้ำเสียง​นุ่มนวล​กว่า​เดิม​เป็น​เท่าตัว​ ​“​สรุป​แล้ว​มีเรื่อง​อะไร​งั้น​หรือ​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ไม่เห็น​สายตา​แห่ง​ความรำคาญ​ใจ​ของ​ผู้​เป็น​สามี​เพราะ​นาง​มัว​แต่​หลุบ​ตาม​อง​พื้น

ขน​ตาของ​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ไหว​วูบ​ ​นาง​เอ่ย​แผ่วเบา​ ​“​เสด็จ​แม่​ให้​หม่อมฉัน​ชวน​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไป​ถวาย​ธูป​ที่​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ ​และ​สั่ง​ให้​…​”

“​สั่ง​ให้​ทำ​อะไร​งั้น​หรือ​”​ ​ฉี​อ๋อง​ถาม​เสียง​เรียบ

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​เม้มปาก​พร้อม​แสดงท่าที​ตื่นตระหนก​ ​“​สั่ง​ให้​หม่อมฉัน​จัดฉาก​สังหาร​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ให้​เหมือน​เป็น​อุบัติเหตุ​เพ​คะ​…​”

ฉี​อ๋อง​หรี่​ตา​พลาง​เอ่ย​ถาม​ ​“​เสด็จ​แม่​ตรัส​สั่ง​เช่นนั้น​จริงๆ​ ​งั้น​หรือ​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​เหลือบมอง​ไป​ที่​ชาย​ตรงหน้า​และ​กล่าว​อย่าง​โกรธเคือง​ ​“​ท่าน​อ๋อง​กำลังจะ​บอกว่า​หม่อมฉัน​โกหก​อย่างนั้น​หรือ​เพ​คะ​ ​แม้​หม่อมฉัน​จะ​ไม่ลงรอย​กับ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​แต่​ก็​ไม่เคย​คิด​จะ​ทำ​เรื่อง​เช่นนี้​เลย​นะ​เพ​คะ​…​”

ถึง​นาง​จะ​เชื่อ​ว่า​ฉี​อ๋อง​จะ​ไม่​ทรยศ​ความดี​ของ​นาง​ ​แต่​ถึงกระนั้น​นาง​ก็​ต้อง​ป้องกันตัว​ไว้​ก่อน​ ​นาง​ไม่​อยาก​ให้ท่า​นอ​๋​องคิด​ว่านาง​เป็น​สตรี​โหดเหี้ยม​อำมหิต

เมื่อ​คิดถึง​เรื่อง​นี้​ ​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ก็​ถอนหายใจ​แต่เพียง​ใน​ใจ

ถ้า​มีทาง​เลือก​อื่น​ ​หญิง​คนใด​จะ​ไม่​อยาก​เป็น​สตรี​อ่อนโยน​ใน​สายตา​ของ​ผู้​เป็น​สามี​ ​ติด​ตรง​ที่นาง​ต้อง​ช่วย​ท่าน​อ๋อง​แย่งชิง​ตำแหน่ง​นั้น​มา​ให้​ได้​ ​นาง​จึง​ไม่มี​โอกาส​ทำตัว​เป็น​หญิง​ไร้เดียงสา

นาง​หวัง​แต่เพียง​ว่า​ท่าน​อ๋อง​จะ​เห็น​ความพยายาม​ของ​นาง​ ​และ​จดจำ​ความดี​นั้น​ไว้​ให้​ขึ้นใจ

ฉี​อ๋อง​ยืด​แขน​ไป​โอบ​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​และ​เอ่ย​นุ่มนวล​ ​“​ข้า​รู้​ว่า​เจ้า​เป็น​คน​จิตใจ​งาม​ ​แต่​ที่​เจ้า​ทำ​ทั้งหมด​เพราะ​เจ้า​หวังดี​กับ​ข้า​”

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ถอนหายใจ​แผ่วเบา​ ​“​เพียง​ท่าน​อ๋อง​ตรัส​เท่านี้​ ​หม่อมฉัน​ก็​พอใจ​แล้ว​เพ​คะ​ ​ต่อให้​มือ​ของ​หม่อมฉัน​จะ​ต้อง​แปดเปื้อน​ ​หม่อมฉัน​ก็​ไม่​นึก​เสียดาย​ ​ขอ​เพียงแค่​ท่าน​อ๋อง​ไม่​แสดงท่าที​รังเกียจ​หม่อมฉัน​…​”

ฉี​อ๋อง​จับมือ​พระ​ชายา​ไว้​แน่น​พลาง​ตำหนิ​ ​“​เจ้า​พูด​อะไร​ของ​เจ้า​ ​ข้า​ดู​เป็น​คนใจร้าย​ขนาด​นั้น​เชียว​หรือ​”

“​ท่าน​อ๋อง​อย่า​กริ้ว​ไป​เลย​เพ​คะ​ ​หม่อมฉัน​แค่​คิด​มา​ไป​เอง​”

ฉี​อ๋อง​คลี่​ยิ้ม​ ​“​เจ้า​อย่า​คิด​ไป​เอง​เช่นนี้​อีก​เลย​ ​สามีภรรยา​เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน​ ​อนาคต​หาก​ข้า​ได้​นั่ง​บัลลังก์​มังกร​ ​เจ้า​ก็​จะ​สวมมงกุฎ​หงส์​นั่ง​เคียงข้าง​ข้า​ ​และ​เรา​ทั้งสอง​จะ​ได้​ครองแผ่นดิน​ผืน​นี้​ร่วมกัน​”

ฉี​อ๋อง​ไม่ได้​ถามถึง​เรื่อง​รายละเอียด​ว่านาง​จะ​กำจัด​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​อย่างไร

การ​ถาม​ลง​ลึก​เช่นนี้​มี​แต่​จะ​ทำให้​พระ​ชายา​ดู​ไม่ดี​ ​อีกทั้ง​มิได้​ก่อให้เกิด​ประโยชน์​อัน​ใด​ ​สู้​ไม่​ถาม​และ​รอดู​ผลลัพธ์​จะ​ดีกว่า

หลังจากนั้น​เสด็จ​แม่​ก็​จะ​เลือก​หญิง​ที่อยู่​ภายใต้การควบคุม​มา​แต่งงาน​กับ​เจ้า​เจ็ด​เพื่อ​จะ​เอื้อประโยชน์​แก่​เขา​ ​แต่​คง​ไม่​โชคดี​ปาน​นั้น​ ​อย่างมาก​ก็​คง​เหมือน​ใน​ตอนนี้​ ​แค่​ไม่​คอย​ขัดแข้งขัดขา​เขา​ก็​เท่านั้น

แต่​เมื่อ​นึกถึง​ใบหน้า​แฉล้ม​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​ฉี​อ๋อง​ก็​รู้สึก​เสียดาย

รูปโฉม​ของ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ถือว่า​เป็นอัน​ดับ​ต้นๆ​ ​ของ​เมืองหลวง​ ​ช่าง​น่าเสียดาย​หาก​นาง​ต้องตาย​ไป​เช่นนี้​…

แต่​ความรู้สึก​เสียดาย​ของ​ฉี​อ๋อง​อยู่​ไม่นาน

เขา​ไม่มีทาง​ทำให้​เสีย​เรื่อง​เพียง​เพื่อ​หญิง​งาม​เพียง​คนเดียว​ ​เขา​ไม่​เหมือน​ไท่​จื่อ​อายุขัย​สั้น​ที่​ร่างกาย​ท่อน​ร่าง​อยู่​เหนือ​การควบ​คุม​ของ​สมอง​ ​และ​เขา​ก็​ไม่​เหมือน​เจ้า​เจ็ด​ที่​หน้ามืดตามัว​เพราะ​ความรัก​ ​หาก​สุดท้าย​เขา​ได้​เป็น​ผู้​กุม​ชัยชนะ​ ​เป็นเจ้าของ​แผ่นดิน​ต้า​โจว​ ​แล้ว​เขา​จะ​มี​เวลา​มานั​่ง​เสียดาย​เพราะ​ไร้​หญิง​งาม​ข้าง​กาย​งั้น​หรือ

เมื่อถึง​ตอนนั้น​ ​เขา​จะ​มีนาง​ใน​ใน​ครอบครอง​กว่า​สาม​พัน​คน​ ​ปรารถนา​จะ​ได้​หญิง​งาม​คนใด​ก็​มี​ให้​เลือกสรร​ ​จะ​ไป​เสียดาย​อะไร​กับ​แค่​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​คนเดียว

อารมณ์​ของ​ฉี​อ๋อง​ค่อยๆ​ ​สงบ​ลง​ ​แต่​เนื่องจาก​เขา​รู้​ว่า​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​มีเรื่อง​ทุกข์ใจ​ ​เขา​จึง​สละเวลา​ปลอบโยน​นาง​อยู่​พักใหญ่

เมื่อ​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ที่​เฝ้า​โหยหา​ความสัมพันธ์​ฉัน​สามีภรรยา​ได้ยิน​ถ้อยคำ​หวาน​ซึ้ง​จาก​ปากขอ​งค​นที​่​รัก​ ​ความเคลือบแคลง​สงสัย​ก็​พลัน​มลาย​หาย​สิ้น​ ​เหลือ​เพียง​ความคาดหวัง​สำหรับ​ชีวิต​อนาคต​เท่านั้น

เมื่อถึง​เวลา​นั้น​ ​ท่าน​อ๋อง​จะ​นั่ง​อยู่​บัลลังก์​มังกร​ ​ส่วน​นาง​ก็​จะ​ได้​สวมมงกุฎ​หงส์​นั่ง​อยู่​เคียงข้าง​ ​ช่าง​เป็น​ภาพ​ที่​งดงาม​อะไร​ปานนี้

เหตุการณ์​หลังจากนั้น​ของ​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ไม่จำเป็น​ต้อง​อธิบาย​ต่อให้​มากความ​ ​ฝ่าย​เจียง​ซื่อ​กำลัง​ขบคิด​ถึง​การ​เดินทาง​ไป​ที่​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ใน​อีก​สอง​วันข้างหน้า

พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​หมาย​จะ​เอาชีวิต​นาง​ระหว่างทาง​ไป​ถวาย​ธูป​ ​ใน​จุด​นี้​นาง​ค่อนข้าง​มั่นใจ​ ​ฉะนั้น​นาง​ก็​จะ​ซ้อน​แผน​อีกที​ ​เพื่อ​จะ​ได้​กำจัด​เป้าหมาย​เล็ก​ๆ​ ​นี้​ไป​เสีย

ใน​มุม​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​เมื่อ​เข้าใกล้​เป้าหมาย​ที่​เคย​คิด​ว่ายาก​ทีละ​นิด​ ​กลับ​ทำให้​นาง​เห็น​ว่า​เป้าหมาย​เหล่านั้น​กลายเป็น​เพียง​เป้าหมาย​เล็ก​ๆ​

ซึ่ง​นั่น​ก็​หมายถึง​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​และ​เสียน​เฟย

เจียง​ซื่อ​สลัด​ผ้าเช็ดหน้า​ผืน​น้อย​พลาง​ยก​ยิ้ม​มุม​ปาก

ตั้งใจ​จะ​ใช้​จังหวะ​ที่​อาจิ​่น​ไม่อยู่​จัดการ​กับ​นาง​อย่างนั้น​หรือ​ ​ก็​เข้ามา​สิ​ ​ในเมื่อ​ไม่มี​อาจิ​่​นค​่อย​เป็นห่วง​ ​นาง​ก็​จะ​ได้​แสดง​อภินิหาร​อย่าง​เต็มที

“​เหนียง​เหนียง​ ​ไป​ถวาย​ธูป​คราวนี้​ตั้งใจ​จะ​พา​ใคร​ไป​เจ้า​คะ​”​ ​อาหมาน​ถาม​อย่าง​มีความหวัง

“​อา​เฉี่ยว​ก็แล้วกัน​”

ใบหน้า​งาม​ของ​หญิง​รับใช้​หงอย​ลง​ ​นาง​กล่าว​แย้ง​ ​“​เหนียง​เหนียง​ ​อา​เฉี่ยว​เรี่ยวแรง​ไม่​ค่อย​มี​ ​เดินเท้า​ไกลๆ​ ​ร่างกาย​จะ​ทรุด​เอา​นะ​เจ้า​คะ​”​

อา​เฉี่ยว​ที่​ยืน​อยู่​ข้างๆ​ ​แอบ​บุ้ยปาก

นาง​เรี่ยวแรง​ไม่​ค่อย​มีตั​้ง​แต่​เมื่อไหร่​กัน​ ​อีก​อย่าง​ ​ใคร​บอก​กัน​ว่าการ​ไป​วัด​ไป๋​อวิ​๋น​ต้อง​เดินเท้า​…

เมื่อ​อาหมาน​ใส่ไฟ​ ​ส่วน​เจียง​ซื่อ​ก็​เล่น​ไป​ตามน้ำ​ ​“​งั้น​อาหมา​นก​็​แล้วกัน​”

อาหมาน​ดีใจ​ยกใหญ่​ในขณะที่​อา​เฉี่ยว​มอง​เจียง​ซื่อ​ด้วย​สายตา​ไม่พอใจ

เจียง​ซื่อ​เอ่ย​ลอยๆ​ ​“​เอา​อาหมาน​ไป​ก็​สะดวก​ดี​”

ครั้น​อา​เฉี่ยว​ได้ยิน​ดังนั้น​ก็ได้แต่​อ้าปากค้าง

แย่​แล้ว​ ​นี่​นาย​หญิง​กำลังจะ​ไป​ก่อเรื่อง​อีกแล้ว​!

เอ๊ะ​ ​แต่​ทำไม​คราวนี้​ถึง​ไม่มี​ลางสังหรณ์​เลย​นะ​ ​หนำซ้ำ​ยัง​รู้สึก​ดี​เสียด​้วย

อา​เฉี่ยว​เตือนสติ​ตัวเอง​ให้​อยู่​ใน​อาการ​สำรวม​

เพียง​ชั่วพริบตา​ก็​ถึง​วันที่​ต้อง​เดินทาง​ไป​ถวาย​ธูป