จักรพรรดิมังกร - ตอนที่ 820 กลับคำ
“พวกเราไม่ได้ฟังผิดใช่มั้ย นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ไม่นึกเลยว่าคุณท่านตระกูลหลินจะเป็นคนขอโทษเอง?”พวกหนุ่มสาวคนรุ่นหลังก็คุณว่าไปคำหนึ่งฉันว่าไปคำหนึ่ง ต่างก็รู้สึกประหลาดใจด้วยเหตุนี้
พวกเขาคาดไม่ถึงว่าเรื่องราวราวจะแตกต่างจากจินตนาการของพวกเขา ว่ากันตามหลักแล้วคุณท่านตระกูลหลินจะต้องบันดาลโทสะถึงจะถูก ยิ่งไปกว่านั้นที่ร้ายแรงที่สุดคือ คุณท่านตระกูลหลินเรียกหลี่โม่ว่าคุณ
กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยใบหน้าที่สับสนว่า: “ท่านหลิน นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย หลี่โม่ควรจะได้รับการลงโทษถึงจะถูก”
“ทำไมคุณหลี่จะต้องถูกลงโทษด้วย?”
สีหน้าของคุณท่านตระกูลหลินดูไม่ดี ถามกลับประโยคหนึ่ง ขนาดเขาเกรงใจต่อหลี่โม่ขนาดนี้ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้กลับต้องการลงโทษลงหลี่โม่ นี่มันบ้าไปแล้ว
จู่ๆเขาก็นึกถึงประโยคหนึ่งที่ท่านเทียนพูดเอาไว้ว่า ท่าเทียนบอกว่าคุณหลี่ชอบอ่อนน้อมถ่อมตน เขาถึงได้ค่อยๆเข้าใจอะไรบางอย่าง ดูเหมือนว่าหลี่โม่รักษาสถานการณ์ได้ลึกลับมาก ไม่ได้เปิดเผยตัวตนของตัวเองมาโดยตลอด
หลังจากที่คิดถึงเรื่องนี้ได้ ผู้นำตระกูลหลินถึงได้ปล่อยวางขึ้นมา เขาอดกลั้นไม่ได้บอกตัวตนของหลี่โม่ออกมา
หลี่โม่กลอกตาเขาแวบหนึ่ง ผู้นำตระกูลหลินคนนี้เล่นละครเก่งเกินไปแล้ว อยู่ภายใต้สถานที่สาธารณะเรียกเขาด้วยความเคารพขนาดนี้ ง่ายดายมากที่จะทำให้คนมองเห็นข้อบกพร่อง
หลังจากที่คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ได้ยินแบบนี้ ก็พูดอะไรไม่ออก ไม่รู้ควรจะพูดอะไรดีไปชั่วขณะ เขาคาดไม่ถึงว่าผู้นำตระกูลหลินจะเข้าข้างหลี่โม่ขนาดนี้
คราวนี้ กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นๆเริ่มที่จะรู้สึกหดหู่ขึ้นมา หลี่โม่รู้จักกับผู้นำตระกูลหลินตั้งแต่เมื่อไหร่ พวกเขาสรุปว่าหลี่โม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้นำตระกูลหลินอย่างแน่นอน
ผู้นำตระกูลหลินกระแอมหนึ่งทีแล้วพูดว่า: “คุณหลี่ ครั้งก่อนผมติดค้างน้ำใจไมตรีของคุณ ครั้งนี้จะคืนน้ำใจไมตรีให้กับคุณ”
เมื่อประโยคนี้ของผู้นำตระกูลหลินลดลง ทุกคนต่างก็ตกตะลึง สามารถที่จะทำให้คุณท่านตระกูลหลินติดค้างน้ำใจไมตรีได้ ก็ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาสามารถที่จะทำได้
กู้เจี้ยนกั๋วยังคิดว่าหลี่โม่มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับคุณท่านตระกูลหลิน เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ ความกังวลในใจก็หายไป
ถึงยังไงผู้นำตระกูลหลินก็คืนน้ำใจไมตรีหนึ่งครั้ง เป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยหลี่โม่ตลอดเวลา ก่อนหน้านี้เขายังเป็นกังวลว่าผู้นำตระกูลหลินจะช่วยเหลือ เขาต้องการจะจัดกับกู้หยุนหลัน คงจะยากลำบากเกินความสามารถ
“ขอบคุณมาก”หลี่โม่ก็ไปตามความคิดของอีกฝ่าย และพูด
เมื่อคุณชายหลินเห็นพ่อจ้องมองตัวเอง เขานิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้ดึงสติกลับมา และได้พูดเข้าสู่หัวข้อ: “ก่อนหน้านี้ผมสะเพร่าไป ผมไม่เอาค่าชดเชยแล้ว หนังสือสัญญานี้ผมส่งมอบมาแล้ว”
ในใจของกู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นๆต่างพากันดีใจ ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกตกใจ พวกเขารู้ว่าคุณชายหลินเป็นคนที่มีความแค้นเล็กน้อยก็จะต้องแก้แค้น ใครจะคิดว่า ครั้งนี้คุณชายหลินไม่เพียงแต่ไม่ต้องการค่าชดเชย ยังเป็นคนที่นำหนังสือสัญญามาเอง
ในที่สุดความลำบากใจในใจของคุณปู่กู้ก็ลดลงมาแล้ว ก่อนหน้านี้เขายังเป็นห่วงว่าคุณชายหลินจะมาหาเรื่องตระกูลกู้ ถึงเวลานั้นตระกูลกู้ของเขาคงจะตายแน่
ตอนนี้เขาเห็นท่าทีของคุณชายหลิน เขาก็รู้ว่าอันตรายของตระกูลกู้ได้หลุดพ้นแล้ว
แต่ว่าพวกญาติของตระกูลกู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ นอกจากจะไม่ขอบคุณหลี่โม่ แต่กลับคิดว่าเป็นเรื่องที่ควรจะเป็นแบบนั้น เดิมทีเรื่องนี้ประเด็นหลักคือหลี่โม่เป็นคนก่อขึ้นมา ตอนนี้หลี่โม่ปิดกั้นข้อผิดพลาด ก็เป็นเรื่องที่ปกติมาก
กู้ชิงหลินก็ไม่ได้โง่ ตั้งแต่ตอนที่หลี่โม่รับปากเมื่อกี้นี้ เธอก็รู้ว่าหลี่โม่ไม่ได้ล้อเล่น บวกกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ ในใจของเธอก็เสียใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เธอไม่นึกเลยว่าเส้นสายของหลี่โม่จะกว้างขวางขนาดนี้ ขนาดผู้นำตระกูลหลินก็รู้จัก เธอเสียใจที่ก่อนหน้านี้ทำไมต้องเป็นศัตรูกับหลี่โม่ด้วย ถ้าหากตอนนั้นดีต่อหลี่โม่หน่อย ก็ไม่มีทางตกอยู่ในสภาพแบบนี้
กู้เจี้ยนกั๋วถูมือ เตรียมตัวที่จะยื่นมือออกไปรับหนังสือสัญญาด้วยความกระตือรือร้น และพูดว่า: “งั้นก็เกรงใจเกินไปแล้ว ไม่เห็นจำเป็นต้องมาด้วยตัวเอง พวกเราไปเอาเองก็ได้แล้ว”
ในขณะนี้เอง คุณชายหลินกลับเก็บหนังสือสัญญาคืน และขมวดคิ้วพูดว่า: “หนังสือสัญญาฉบับนี้คุณหลี่ควรที่จะรับไว้ถึงจะถูก”
“เขาเหรอ? เขาเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าตระกูลกู้ของพวกเราเท่านั้นเอง ให้เขาจะมีประโยชน์อะไร ให้พวกเราดีกว่า”กู้เจี้ยนกั๋วมองดูหลี่โม่ด้วยใบหน้าที่ดูถูก และพูดอย่างไร้ยางอาย
คุณชายหลินเห็นกู้เจี้ยนกั๋วไร้เหตุผลกับหลี่โม่ขนาดนี้ ในใจก็ไม่พอใจ และพูดอย่างเย็นชาว่า: “นอกเหนือจากคุณหลี่แล้ว ใครก็ไม่มีสิทธิ์รับหนังสือสัญญาไว้”
คราวนี้สีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงก็ดูไม่ดีขึ้นมา นี่หมายความว่ายังไง? หรือว่าพวกเรายังไม่ดีเท่าลูกเขยแต่งเข้าเหรอ?
อีกฝ่ายยินยอมมอบสัญญาให้กับลูกเขยแต่งเข้า แต่ไม่ให้พวกเขา สิ่งนี้ทำให้พวกเขาโกรธเคืองเป็นอย่างมาก รู้สึกว่าตัวเองถูกดูหมิ่น
คุณปู่กู้กลับคาดไม่ถึงว่าคุณชายหลินจะดื้อรั้นขนาดนี้ เขามองไปทางกู้เจี้ยนหมินอย่างโกรธเคือง หลังจากที่กู้เจี้ยนหมินรู้สึกถึงสายตาของคุณท่าน เขาที่กลัวคุณท่านมาตั้งแต่เด็กจนโต ก็สั่นเทาไปทั้งตัว
ในขณะนี้เขาตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาก็ค่อนข้างเห็นแก่ตัว ถ้าหนังสือสัญญาฉบับนี้อยู่ในมือของหลี่โม่ หลี่โม่ส่งมอบให้กับลูกสาวของตัวเอง สุดท้ายผลประโยชน์ก็จะเป็นของครอบครัวพวกเขา
ในทางตรงกันข้าม ถ้าหากเขาเอ่ยปากพูด โอกาสดีขนาดนี้ ก็เสียเปรียบให้กับพี่ใหญ่และพี่รองไม่ใช่หรอกเหรอ? แต่ตั้งใจของคุณท่าน เขาก็ไม่สามารถที่จะฝ่าฝืนได้ ก็ตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในทันที
หลี่โม่รับหนังสือสัญญามา กู้เจี้ยนกั๋วก็กังวลในทันที เขาไม่นึกเลยว่าหลี่โม่จะกล้ารับมันไว้จริงๆ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ข่มขู่และยื่นมือออกไป: “หลี่โม่ รีบเอาหนังสือสัญญาให้กับฉัน”
“ลุงใหญ่ลุงรอง ดูเหมือนว่าพวกลุงจะลืมเดิมพันที่พวกเราทำไว้ก่อนหน้านี้แล้วนะ”หลี่โม่ถามด้วยรอยยิ้ม
กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงต่างมองหน้ากันและกัน ถึงได้นึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้นี้วางเดิมพันกับหลี่โม่ เมื่อกี้นี้เกิดเรื่องราวไม่คาดคิดขึ้นมากมาย พวกเขาลืมไปชั่วคราว ตอนนี้ถูกหลี่โม่พูดออกมาอย่างกะทันหัน สีหน้าของพวกเขาก็ซีดเซียวขึ้นมาในทันที
หรือว่าจะให้พวกเขาทำตามสัญญาจริงๆ? สิ่งที่พวกเขาให้ความสำคัญคือผลประโยชน์ของบริษัท ถ้าหากยกหุ้นของบริษัทตระกูลกู้ให้กับกู้หยุนหลันทั้งหมด ถ้าอย่างนั้นพวกเขาทำได้เพียงไม่มีอะไรจะกิน
“หลี่โม่ แกอย่าพูดถึงเรื่องนี้ นี่เป็นเรื่องที่แกก่อขึ้นมาตั้งแต่แรก แกควรที่จะรับผิดชอบ”กู้เจี้ยนกั๋วฉลาดมาก และหันมากล่าวโทษในทันที
หลี่โม่พูดอย่างราบเรียบ: “ลุงใหญ่ลุงรอง ดูท่าทาง พวกลุงอยากจะกลับคำเหรอ?”
เขารู้ก่อนแล้วว่ากู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงไม่น่าเชื่อถือ แต่ว่ารับมือกับคนที่ไม่น่าเชื่อถือแบบนี้ เขาก็ยังมีวิธีการ
กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงเพื่อสามารถที่จะไม่สละหุ้นของตัวเองที่อยู่ในบริษัทตระกูลกู้ พวกเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ก็พยักหน้าอย่างไร้ยางอายในทันที
พวกญาติของตระกูลกู้ที่ไม่ค่อยชอบกู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียง ในความคิดของพวกเขา กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงถูกรวมอยู่ในรายการที่เสียความน่าเชื่อ
กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนหมินหลังจากที่เห็นสายตาที่เยาะเย้ยของพวกญาติตระกูลกู้รอบตัว สีหน้าก็ดูไม่ดีอย่างไม่มีอะไรเทียบได้
“ก็ได้ หนังสือสัญญาก็ให้ลุง”หลี่โม่มอบหนังสือสัญญาให้กับกู้เจี้ยนกั๋ว และพูด ในเวลาเดียวกันเขาก็ส่งสายตาให้กับคุณชายหลิน
คุณชายหลินก็สังเกตเห็นในไม่ช้า และยึดหนังสือสัญญาคืนอย่างเด็ดขาด