บทที่ 168 สองในห้าของดาร์ก เดม่อน

→ [สัตว์อสูรมายา: อีบุย (อัตตา II)]

→ [พลังป้องกัน: (300 + 2,200) ÷ 2 = 1,250 หน่วย]

…

“แบ่งการป้องกัน!”

อย่างไรก็ตาม ชัคคารุใช้ท่าไม้ตายของมันในยามฉุกเฉิน [แบ่งการป้องกัน] จากนั้นพลังป้องกัน 2,200 หน่วยของมันถูกแบ่งให้กับพลังป้องกันของอีบุย 300 หน่วย แล้วแบ่งออกเท่า ๆ กันทำให้ค่าพลังป้องกันของอีบุยพุ่งสูงขึ้นจาก 300 หน่วยเป็น 1,250 หน่วยในทันที!

ด้วยพลังโจมตีเก้าร้อยหน่วยของอานูบิส มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเจาะการป้องกันของอีบุยในตอนนี้!

“โฮ่ง!”

อานูบิสไม่สามารถโจมตีได้แม้แต่ครั้งเดียว และถอยห่างออกไปทันที

มันย่อตัวก่อนจะคำรามเสียงต่ำออกมา

แล้วนัยน์ตาของมันก็เผยร่องรอยของความมืด

…

แสงสีขาวจาง ๆ ปรากฏขึ้นเหนือร่างของอีบุย

นั่นคือพลังของชัคคารุ!

เพียงไม่กี่วินาทีของการโจมตีและการป้องกัน

ดาร์กไม่ได้สั่งการพวกมัน บนสนามมีเพียงอีบุยเป็นผู้ตัดสินใจเท่านั้น

อีบุยเลิกป้องกันและใช้ [เบบี้ดอลล์ อายส์] เพื่อหยุดการโจมตีครั้งสุดท้ายของนกเบนนู

ชัคคารุโยน ‘โล่’ ไปให้ เพื่อป้องกันการลอบโจมตีของอานูบิส!

ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นราวกับสายฟ้า

ผู้ชมไม่แทบกลั้นหายใจดู ขณะที่สปิริตทั้งสองต่อสู้ร่วมกันได้อย่างยอดเยี่ยม

พูดได้เพียงคำเดียวว่า นี่เป็นการประลองที่ยอดเยี่ยมมาก และมากพอที่จะบันทึกลงในตำราเรียน!

แต่เกมนี้ยังไม่จบ

อีบุยฉวยโอกาสตอนที่อานูบิสถอยกลับ

มันไม่ได้ใช้โอกาสนี้โต้อีกฝ่ายกลับแต่อย่างใด ทว่ากลับพุ่งเข้าไปหาสฟิงซ์แทน!

สกิลของชัคคารุมีระยะเวลาสั้นมาก และคูลดาวน์ก็นานมากเช่นกัน

เมื่ออีบุยผลักสฟิงซ์ให้ถอยร่นไปด้วยการข่วนเพียงครั้งเดียว พลังของสฟิงซ์ก็อ่อนแอลงมาก

”เหมียว!”

สฟิงซ์คำรามอย่างไม่เต็มใจ

แต่พลังเวทมนตร์ของมันก็ถึงจุดต่ำสุดแล้ว

เกมเข้าสู่ช่วงที่สองแล้ว ตั้งแต่มันล็อกชัคคารุด้วย ‘เหยียบเงา’ จนถึงตอนนี้ มันได้แต่ถูกบังคับให้ถอยเท่านั้น

…

”บ้าที่สุด!”

ซาร่ากัดฟัน เธออยากจะกัดอีบุยนั่นให้ตาย!

แต่เธอก็ยังเข้าใจสถานการณ์ในสนามอยู่

ท่าไม้ตายของอานูบิสและสฟิงซ์อยู่ในช่วงคูลดาวน์

อานูบิสยังคงสามารถต่อสู้ได้ แต่สฟิงซ์มาถึงจุดที่จะถูกบดขยี้ด้วยการสะกิดเพียงครั้งเดียวแล้ว

ในทางกลับกัน สปิริตที่อยู่ฝั่งตรงข้ามนั้น

ชัคคารุได้ความคล่องตัวของมันกลับคืนมา

ส่วนอีบุยก็ยังแข็งแรง

สถานการณ์ตอนนี้จึงไม่เข้าข้างเธออย่างชัดเจน

แต่เธอก็ยังมีความหวังอยู่

นกเบนนูในอากาศได้รับผลกระทบแค่จาก [เบบี้ดอลล์ อายส์] เท่านั้น เมื่อมันหลุดพ้นจากเอฟเฟกต์แล้ว ลูกบอลเวทมนตร์ที่มีบาเรียพลังชีวิตเหลือเพียงสิบสามหน่วย ก็จะไม่สามารถต้านทานการโจมตีแบบสุ่มของมันได้อีกต่อไป!

ถึงอย่างนั้น ทั้งชัคคารุและอีบุยต่างก็เป็นสปิริตที่สามารถเข้าถึงระดับความสูงของนกเบนนูได้

แต่ตราบเท่าที่สามารถลากเกมไปจนถึงช่วงนั้นได้!

…

ซาร่าสงบสติลงเล็กน้อยและสั่งให้อานูบิสกลับไปป้องกันทันที!

“ถ้าคิดจากมุมมองของดาร์ก ความเร็วในการเคลื่อนที่ของชัคคารุนั้นช้ามาก และมันก็ไม่มีความสามารถในการโจมตีระยะไกล”

”ส่วนอีบุยก็รั้งอานูบิสได้แค่ครู่เดียวเท่านั้น”

“ทางเดียวสำหรับเขาในตอนนี้ ควรจะเป็นการอัญเชิญบูชายัญ!”

“แต่อีบุยเป็นสปิริตระดับสองดาว”

”สองดาวบวกสามดาวเท่ากับห้าดาว!”

“เว้นแต่ดาร์กจะมีการ์ดเวทมนตร์ระดับห้าดาวอยู่ในมือล่ะนะ เพราะถ้าไม่มี ฉันก็จะยังอยู่ยงคงกระพัน!”

เสียงอุทานที่ดังอยู่ข้างสนาม ไม่อาจส่งผลต่อความคิดของซาร่าได้เลย

เธอค่อย ๆ สงบจิตสงบใจลง

ติ๊ก!

จู่ ๆ ซาร่าก็มองไปทางฝั่งตรงข้ามที่อยู่ห่างออกไปสามสิบเมตร!

“ดาร์ก เดม่อน นายจะทำลายเกมนี้ยังไง?”

…

จะทำลายเกมอย่างไร?

ขณะที่ซาร่ากำลังคิดอย่างรวดเร็ว ดาร์กก็กำลังคำนวณอยู่

มีการ์ดเพียงสิบสองใบในเด็คของเขา

ในตอนเริ่มช่วงเตรียมตัว เขาจั่วการ์ดห้าใบ

แล้วก็จั่วการ์ดเพิ่มอีกสองใบในรอบที่สอง

ตอนนี้เหลืออีกห้าใบเท่านั้น

ความน่าจะเป็นที่จะได้ [ราคะ III] ในรอบที่สามคือเท่าไหร่?

คำตอบคือ…

สองในห้า!

”ความน่าจะเป็นของสองในห้านั้นสูงมาก!”

[30 วินาที]

รอบที่สามจั่วการ์ด!

ดาร์กจั่วการ์ดเวทมนตร์ใหม่สองใบจากเด็คและตรวจสอบทันที

▼

[คาถากระสุนเวทมนตร์]

[ราคะ III]

▲

”บิงโก!”

ความตื่นเต้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน

ดาร์กยกมือขึ้น [ราคะ III]!

การ์ดเวทมนตร์ที่มีหน้าการ์ดสีชมพูทองนี้ จู่ ๆ ก็ปล่อยแสงสีชมพูออกมาอย่างรุนแรง หลังจากการร่ายเปิดใช้งานในเวลาน้อยกว่าสี่วินาที!

นกเบนนูกระพือปีกในอากาศ มันกำลังกลับมาเป็นปกติ แต่แล้วมันก็ตื่นตกใจกับแสงสีชมพูในทันที

แม้แต่อานูบิสยังนิ่งไปครู่หนึ่ง

นักเรียนนอกสนามจ้องมองแสงสีชมพูที่ไม่ได้เจิดจ้านัก

นี่มัน…

นักเรียนทุกคนรู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีโดยไม่รู้ตัว

นักเรียนบ้านขุนนางมองว่าสิ่งนี้เป็นสัญญาณการโต้กลับ!

จู่ ๆ เวอร์เธอร์ก็กำการ์ด [ความรักต้องห้าม] แน่น!

ภาพของดาร์กที่ใช้ [ราคะ III]

คล้ายกับวิธีการที่เขาใช้ [ความรักต้องห้าม]!

แต่แสงของ [ราคะ III] นั้นแข็งแกร่งกว่าหมอกสีชมพูของเขา และเอฟเฟกต์ที่ออกมาก็มีเสน่ห์ครอบงำยิ่งกว่า!

ความแตกต่างคือ [ราคะ III] ไม่ใช่จุดสนใจหลัก ดังนั้นหลังจากที่แสงจางหายไป สปิริตที่ได้รับผลกระทบจากแสงนั้นก็จะฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว

หลังจากตระหนักว่า ดวงตาของอานูบิสกลับคืนสู่สภาพปกติแล้ว

เวอร์เธอร์ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก

”มันยังคงแตกต่างกันอยู่”

…

แน่นอนว่ามันแตกต่าง!

ถ้าคิดว่าการกระโดดจากหนึ่งดาวเป็นสองดาวนั้นน่าตกใจพอสมควรแล้ว

ในเวลานี้ [สัตว์อสูรมายา: อีบุย] ไม่เพียงแต่ได้รับการพัฒนาจำนวนดาวและค่าพลังเท่านั้น ทว่ารูปแบบหน้าการ์ด ยังได้รับการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากภายใต้แสงสีชมพูสดใสด้วย!

…

“เป็นไปได้ยังไง!”

ซาร่า สวาติตบโต๊ะการ์ด!

ดวงตาคู่นั้นปรากฏความเหลือเชื่อออกมา

ผู้ชมที่อยู่ด้านนอกก็กลั้นหายใจ

บริเวณโดยรอบของสนามแข่งที่หนึ่งเงียบลงในบัดดล

ศาสตราจารย์โจนส์มองการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของอีบุยด้วยความประหลาดใจ

สัตว์อสูรมายาเป็นอสูรชนิดหนึ่ง ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วเป็นอสูรที่ไม่มีร่างแน่นอน

พวกมันไม่มีตัวตน ซ้ำยังคาดเดาไม่ได้

อีกทั้งรูปร่างของพวกมันยังไม่มีความแน่นอนจนกว่าจะได้เห็น

อาจจะเป็นแมว หมา หรือแม้แต่มังกรก็ได้!

สัตว์อสูรมายาที่ทุกคนเห็นอาจมีรูปแบบที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

แต่หลังจากที่ได้รับการขัดเกลาเป็นสปิริตแล้ว

ในกระบวนการสร้าง [สัตว์อสูรมายา] จอมเวทจะรับรู้ถึงตัวมัน

และทันทีที่จอมเวทมองเห็น มันจะมีรูปร่าง ‘ตายตัว’ ในสายตาของจอมเวทเสมอ

จากสิ่งที่ศาสตราจารย์โจนส์เห็นและได้ยินมาจนถึงตอนนี้ เธอไม่เคยได้ยินว่า [สัตว์อสูรมายา] ที่มีรูปร่างตายตัวแล้ว จะยังสามารถเปลี่ยนแปลงทางกายภาพได้อีก!

ยิ่งมีความเข้าใจในเชิงลึกมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งน่าเหลือเชื่อมากขึ้นเท่านั้น

ดาร์ก เดม่อนได้ทำลายสามัญสำนึกเล็กน้อยนี้อย่างไม่ต้องสงสัย และเขาก็เป็นผู้เผยผลลัพธ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนด้วย!

“เขาอยู่แค่ปีหนึ่งเท่านั้นเองนะ!”

หลังจากความประหลาดใจของทุกคน เสียงชื่นชมก็ดังตามมา

ศาสตราจารย์โจนส์รู้สึกยินดีมากที่จอมเวทคนนี้มาจากสถาบันของเธอเอง

…

ในสนาม

ภายใต้แสงของ [ราคะ III] ตราสัญลักษณ์ [ราคะ] พลันปรากฏขึ้นบนหน้าผากของอีบุย

พร้อมด้วยแสงจันทร์สีชมพูอ่อน ๆ ที่ปล่อยออกมาจากหน้าผาก

ร่างกายที่เล็กกะทัดรัดของมันเปลี่ยนไปอย่างมากในแสงนั้น

จากความสูงเพียง 0.3 เมตร สูงขึ้นเป็นหนึ่งเมตรในทันที

ขนสีน้ำตาลที่ดูอ่อนนุ่มแต่เดิม ถูกย้อมเป็นสีดำอย่างรวดเร็ว

ลวดลายวงแหวนบนเรือนร่างเปล่งรัศมีสีชมพูออกมา

มันเป็นตัวแทนของดวงจันทร์ที่มักปรากฏตัวในค่ำคืนที่มืดมิด และยังเป็นจิตวิญญาณทรงเสน่ห์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของราคะ!

กระบวนการทั้งหมดอาจดูเชื่องช้า แต่ที่จริงแล้วมันเร็วมาก

มันเงยหน้าขึ้น ประกายแสงที่เหลือทั้งหมดถูกรวบรวมกลับมาที่หน้าผากของมัน

แบล็คบุยเข้าสู่สนาม!

…

สี่วินาทีต่อมา

ดาร์กดึงการ์ด [อัตตา I] ออกมาโดยไม่ลังเล

ด้วยลูกบอลแสงสีทองเข้มพุ่งเข้าสู่ร่างกายของแบล็คบุย มันจึงถูกหยุดไม่ให้วิ่งออกจากสนามเพื่อมาหาเขา

“ลูกบอลเงา!”

มวลทรงกลมสีดำสนิทที่เปล่งออร่าอันชั่วร้ายได้ทำลายร่างกายของเบนนูในทันที

ขนปักษากระจัดกระจายกลายเป็นละอองแสงในสายตาของทุกคน

อานูบิสที่เฝ้าลูกบอลเวทมนตร์สีน้ำเงินไว้ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อแสดงรูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงกลัวของมันออกมา

แต่ขาหลังของมันแอบกระตุกแล้ว

มันก็แค่สั่นเกร็งเพราะถูกกดดันเท่านั้น

…

ซาร่าซึ่งอยู่บนแท่นผู้เล่นตรวจสอบการ์ดหกใบในมือของเธอ และลมหายใจของเธอก็เริ่มไม่คงที่

ทันทีหลังจากนั้น อานูบิสก็ถูกฉีกกระชากออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยกรงเล็บของแบล็คบุยที่วิ่งเข้ามาดุจลมกระโชกแรง!

จากนั้นลูกบอลเวทมนตร์สีน้ำเงินก็ปรากฏขึ้นภายใต้อุ้งมือของมัน!

ซาร่า สวาติไม่ดิ้นรนอีกต่อไป

[1,000 → 0]

“จบการประลอง!”

“ผู้ชนะคือ ดาร์ก เดม่อน”

…

บึ้ม!

เสียงเซ็งแซ่ของผู้ชมกลับมาในทันที

นักเรียนบ้านขุนนางที่อยู่นอกสนามตะโกนเสียงดังลั่น และรีบวิ่งไปที่แท่นผู้เล่นฝ่ายแดงราวกับต้อนรับวีรบุรุษ

แม้ว่าจะมีองค์ประกอบที่เข้าใจยากอยู่บ้าง แต่การประลองครั้งนี้ถือเป็นการประลองที่เข้มข้นและน่าตื่นเต้นที่สุดในการแข่งขันครั้งนี้อย่างไม่ต้องสงสัย!

ราวกับว่าพวกเขาได้เจอแชมป์แล้ว!

…

[จบการประลอง]

“ดาร์ก เดม่อน!”

เสียงที่คมชัดของซาร่าส่งผ่านกลไกขยายเสียงของโต๊ะการ์ด

ดาร์กพลิกการ์ดเวทมนตร์ของ [สัตว์อสูรมายา: อีบุย] เพื่อรับแสงดวงจันทร์จากแบล็คบุย

ในขณะเดียวกัน เขาก็เงยหน้าขึ้นตอบ

ซาร่าทุ่มสุดตัวแล้ว

เธอกัดริมฝีปากล่าง กลั้นความคับข้องในใจ ก่อนจะเบิกตากว้างและพูดว่า “มันยังไม่จบหรอกนะ!”

”ใช่” ดาร์กพยักหน้าเล็กน้อย “ฉันจะรอเธอในรอบชิงชนะเลิศ”

…

เมื่อเขาก้าวลงจากเวที ดาร์กก็ถูกเพื่อนร่วมชั้นรายล้อมทันที

“โอ้!”

“ดาร์กสมกับเป็นนายจริง ๆ!”

“สมเป็นผู้ชนะตำแหน่งดาวเด่น แตกต่างจากผู้กล้าบางคนลิบลับเลย”

“ตอนแรกฉันคิดว่านายจะแพ้แล้ว แน่นอนว่านี่คือเสน่ห์ของการประลองสินะ?”

”นายทำได้ดีมาก!”

มีทั้งการสรรเสริญที่ไม่โอ้อวด และการเหยียบย่ำอีกฝ่ายอย่างไร้ความหมาย

นักเรียนบ้านขุนนางแสดงอารมณ์อย่างเต็มที่

ดาร์กถูกล้อมรอบอยู่ตรงกลาง เมื่อเผชิญหน้ากับความกระตือรือร้นของเพื่อนร่วมชั้น เขาก็ทำได้แค่ปฏิเสธว่า “ไม่หรอก ฉันแค่โชคดี ทุกอย่างเป็นไปได้เพราะฉันชนะโอกาสสองในห้า”

…

เมื่อถึงเวลาที่นักเรียนสงบลง ก็เป็นช่วงสิ้นสุดของรอบที่สี่เกมนี้แล้ว

ผู้เล่นแปดคนถูกแบ่งออกเป็นผู้ชนะและผู้แพ้

ผู้ชนะ: หมายเลข 1 หมายเลข 2 หมายเลข 5 หมายเลข 17

ผู้แพ้: หมายเลข 9 หมายเลข 12 หมายเลข 10 หมายเลข 7

ไดแอนนาเอาชนะนักเรียนของบ้านคนเขลาได้สำเร็จ

ขณะที่เอ็มม่าก็ชนะการประลองกับเด็กชายจากบ้านนักปราชญ์ได้เช่นกัน

แต่นักเรียนอีกคนของบ้านอัศวินแพ้ให้กับนักเรียนของบ้านคนเขลา

เกมต่อไปจะเป็นการแข่งขันแบบน็อกเอาต์ โดยคัดเลือกจากสายผู้แพ้สี่คน ให้เหลือเพียงสองคน

กลุ่มผู้ชนะจะเล่นเกมต่อ และสองคนจะถูกเลือกจากสี่คน

สองคนที่ตกไปสายผู้แพ้จะต่อสู้กับสมาชิกที่รอดตายสองคนของสายผู้แพ้ จากนั้นทั้งสองจะถูกตัดสิน

…

ในระหว่างเกม

ดาร์กนั่งอยู่บนม้านั่งและมองการ์ดแต่ละใบอย่างพิจารณา

อันที่จริง เด็คของเขามีข้อบกพร่องที่สำคัญอยู่

สิ่งอันตรายที่สุดคือ คูลดาวน์ที่ยาวนานมากของการ์ดเมจิกหมวดมหาบาป

คูลดาวน์ของ [อัตตา I] คือ 59 นาที

คูลดาวน์ของ [อัตตา II] คือ 180 นาที!

คูลดาวน์ของ [ราคะ III] คือ 120 นาที

แม้ว่าจะมีช่วงพักครึ่งชั่วโมงระหว่างการแข่งแต่ละนัดก็ตาม ทว่าตั้งแต่เริ่มรอบคัดแปดคนเหลือสี่คนจนถึงรอบชิงชนะเลิศ มันจะมีเพียงสี่ช่วงเท่านั้น ซึ่งรวมเป็นร้อยยี่สิบนาที

ซึ่งหมายความว่า [อัตตา II] จะไม่ได้ใช้อีกเลย

[อัตตา I] สามารถเล่นได้หลังจากผ่านไปสองรอบ

[ราคะ III] สามารถใช้ได้แค่ในรอบชิงชนะเลิศเท่านั้น

ต่อไป เขาต้องปรับเปลี่ยนเด็คบางอย่าง

การประลองกับซาร่า สวาติทำให้ดาร์กตื่นตัวขึ้นเช่นกัน

ไม่ใช่เขาคนเดียวในกลุ่มนักเรียนปีหนึ่งที่มีความก้าวหน้า

แต่เพื่อนคนอื่น ๆ ก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วเช่นกัน

…

ก่อนรอบต่อไปจะเริ่มขึ้น

ในที่สุดดาร์กก็ปรับเด็คเสร็จ

ก่อนอื่นต้องใช้การ์ดเวทมนตร์เพียงหกใบเท่านั้น

ประการที่สองคือ เปลี่ยนการ์ดที่ไม่มีประโยชน์และเพิ่มการ์ดเสริม

ผลลัพธ์สุดท้ายคือ

▼

[สัตว์อสูรมายา: อีบุย] [สไลม์ขยะ] [ชัคคารุ]

[แคทมอน] [อูชิ] [นินิม]

[ผลักออก] [สกัดกั้น] [สกัดกั้น]

[กระสุนเวทมนตร์] [พรางตา] [เคลื่อนย้ายในพริบตา]

▲

ยังมีการ์ดเวทมนตร์อีกสิบสองใบ

อัตราส่วนของสปิริตกับการ์ดเวทมนตร์ประเภทอื่นคือ 1:1

แม้ว่าเด็คนี้จะดูไม่น่าเชื่อถือนัก แต่ก็เป็นเด็คที่ปรับแต่งได้ดีที่สุด

ดาร์กวางเด็คที่ปรับแล้วให้เข้าที่ จากนั้นเขาจึงลุกขึ้นเดินไปที่กระดานตาราง แล้วดูกำหนดการสำหรับรอบต่อไป

นักเรียนคุยกันอยู่รอบกระดานตารางเงียบ ๆ

เมื่อพวกเขาเห็นผู้เล่นแปดอันดับแรกมา ทั้งหมดก็หลีกทางออกไป

ดาร์กกับเพื่อนร่วมชั้นที่กระตือรือร้นสองคนทักทายกัน แล้วพวกเขาก็มาหยุดอยู่ที่ด้านหลังของไดแอนนา ซึ่งกำลังเงยหน้าขึ้นมองเป็นกังวล

”มีอะไรผิดปกติเหรอ?” ดาร์กถามอย่างเป็นกันเอง

โรสหันกลับมาและขยิบตาให้เขาก่อน

ไดแอนนาหันหน้ามาทันทีและพูดอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่มีความสุข เพราะฉันจะแพ้”

ดาร์กมองดูตาราง “ตารางการแข่งเพิ่งจะประกาศเองไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงจะแพ้… เอ่อ… ( ⊙ o ⊙ )”

อย่างไรก็ตาม บรรทัดแรกของกลุ่มผู้ชนะถูกเขียนว่า: หมายเลข 1 vs หมายเลข 2!

…

กลุ่มผู้ชนะ

สนามที่ 1: หมายเลข 1 vs หมายเลข 2

สนามที่ 2: หมายเลข 5 vs หมายเลข 17

กลุ่มผู้แพ้

สนามที่ 3: หมายเลข 9 vs หมายเลข 10

สนามที่ 4: หมายเลข 7 vs หมายเลข 12

…

“งั้นคู่ต่อสู้ของฉันในรอบต่อไปก็คือเธอเหรอ?”

ดาร์กพาไดแอนนาออกจากฝูงชน

ไดแอนนาขมวดคิ้วและกระซิบ “ฉันคิดว่าอย่างน้อยฉันจะได้ประลองกับนายในรอบรองชนะเลิศ”

ดาร์กปลอบ “ดูถูกตัวเองมันไม่ดีนะ เธอต้องเชื่อในการ์ดเวทมนตร์ของตัวเอง แม้แต่ฉัน ฉันก็ยังไม่มั่นใจเลยว่าจะชนะ”

“แต่ฉันไม่มีแม้กระทั่งการ์ดเวทมนตร์ขั้นสองเลยนี่นา”

ดาร์กพูดด้วยความอ่อนใจ “การประลองไม่ได้วัดที่ใครมีสปิริตระดับสูงกว่ากัน ฉันเกือบแพ้ในการประลองกับซาร่า สวาติก่อนหน้านี้ เด็คของเธอแข็งแกร่งมาก และเธอก็เป็นคู่ปรับที่ต้องระวังเช่นกัน!”

”คู่ปรับเหรอ? หึ ๆๆ ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้ดีที่สุด!”

”นั่นแหละ คู่ปรับ”