คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป - ตอนที่ 264 โจมตีฉู่ซีหรานด้วยความสะใจ
ตอนที่ 264 โจมตีฉู่ซีหรานด้วยความสะใจ
ดังนั้น เขาเข้าใจอย่างแน่นอน
“คุณคิดจะทำยังไง วางใจไปทำให้เต็มที่ เกิดเรื่องอะไรมาหาผมก็พอ” หลงเซียวกำชับมาหนึ่งประโยคอย่างหนักแน่น
ลั่วหานยิ้มขึ้นในทันที “ค่ะ!”
วางสายโทรศัพท์ลง ลั่วหานมองดูเวลาเล็กน้อย จากนั้นโทรไปที่หมายเลขหนึ่ง
“คุณหวัง ที่คุณนัดสัมภาษณ์ในคราวก่อน จัดการวันนี้ได้เลยค่ะ หลังจากนี้หนึ่งชั่วโมง เจอกันที่สตูดิโอค่ะ”
“จริงหรอคะ? ดีจังเลย!คุณ…คุณฉู่ อีกสักครู่เจอกันค่ะ”
ลั่วหานขับรถตรงไปถึงด้านล่างอาคารสถานีโทรทัศน์ที่มีอำนาจแห่งนึงในเมืองหลวง คนมาถึงที่ด้านล่างอาคาร คนของสถานีโทรทัศน์ก็ออกมาต้อนรับในทันที
การสัมภาษณ์ของหมอฉู่เดิมทีก็ยากมากที่จะนัด ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เธอก็เป็นถึงบุคคลที่กำลังร้อนแรง ใครไม่อยากจะพบเธอกัน?
ภายในสตูดิโอ ลั่วหานนั่งลงบนโซฟา สบตาและยิ้มให้กับพิธีกรสาวที่รูปโฉมงดงาม หน้าตาและออร่าของพิธีกรไพ่ใบเอก เทียบกับฉู่ลั่วหานแล้วคิดไม่ถึงว่าจะต่ำลงไม่ใช่แค่ระดับเดียว
“เริ่มได้หรือยังคะ?”
“แน่นอนค่ะ”
การสัมภาษณ์ที่แต่เดิมไม่คิดจะตอบรับนี้ วันนี้เธอจะต้องใช้มันให้ดีสักครั้ง
ตอนที่อยู่ในครึ่งแรกนั้น พิธีกรระมัดระวังเป็นอย่างมากในการสอบถามคำถามเกี่ยวกับความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ของเธอ ครึ่งหลังคือเวลาสนทนาที่ค่อนข้างผ่อนคลาย
บรรยากาศผ่อนคลาย แขกรับเชิญมีความสุขแบบสุดๆ
ฉู่ลั่วหานที่เย็นชาไร้ความรู้สึกในคำเล่าลือของโลกภายนอก ในเวลานี้กลับแสดงด้านที่สดใสกระตือรือร้นเป็นกันเองออกมา คนทั้งคนต่างก็แพร่กระจายเสน่ห์ที่ทำให้จิตใจของคนโหยหาเป็นอย่างมาก
“หมอฉู่ คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับการใช้ชีวิตของตนเองแบบง่ายๆสักหน่อยจะได้ไหมคะ? ถึงอย่างไรทุกคนต่างก็ยังมีความสงสัยใคร่รู้ต่อชีวิตส่วนตัวของหมอคนหนึ่งเป็นอย่างมาก”
ลั่วหานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม นำการใช้ชีวิตของตนเองจริงบ้างเท็จบ้างบรรยายไปเล็กน้อย จากนั้นเอ่ย “คิดว่าคนจำนวนมากไม่ทราบแน่ๆว่า ฉันเกิดในตระกูลของนักธุรกิจ คุณพ่อคุณแม่ของฉันต่างก็คือนักธุรกิจดั้งเดิม ก่อนหน้านี้บริษัทฉู่ซื่อที่ทุกคนรู้จักและคุ้นเคยกันนั้น ก็คือบริษัทที่คุณพ่อคุณแม่ของฉันสร้างมาด้วยมือของตนเอง เพียงแต่ โชคไม่ดีเป็นอยากยิ่ง สนามธุรกิจดุจดังสนามรบ เพียงไม่ระวังก็ถูกคนเล่นงาน”
“เล่นงาน? หรือจะบอกว่าเกิดเรื่องอะไรที่ไม่ดีขึ้นหรอคะ?”
“คุณแม่ของฉันเสียชีวิตไว ฉันเติบโตมากับคุณพ่อ ต่อมาคุณพ่อแต่งงานใหม่อีกครั้ง เหอะๆ…” ลั่วหานมองดูกล้องแวบหนึ่ง นัยน์ตาแสดงความรู้สึกจนปัญญาและปวดใจออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว “แม่เลี้ยงกับน้องสาวเข้ามาในตระกูลฉู่เพียงไม่กี่ปี คุณพ่อของฉันก็เสียชีวิตลง สิทธิ์การถือหุ้นของบริษัทฉู่ซื่อที่แต่เดิมอยู่ภายในมือของฉัน ทั้งหมดไปถึงมือของแม่เลี้ยง หึ…”
เธอยักไหล่อย่างใจกว้างทั้งยังสง่างาม “ตอนนี้ อย่างที่ทุกคนเห็น บริษัทฉู่ซื่อได้เปลี่ยนเจ้าของแล้ว สำหรับเกิดอะไรขึ้นนั้น ฉันก็ไม่ทราบเช่นเดียวกัน”
พิธีกรอ้าปากตาค้าง สีหน้าโอเวอร์โดยเทคนิคพิเศษของรายการก็ไม่ปานมองดูฉู่ลั่วหาน “พูดเช่นนี้ สิทธิ์การถือหุ้นและสิทธิ์ในการสืบทอดบริษัทในตอนแรกของคุณฉู่ คือ…คือถูกคน…”
“ชู่ว์ เรื่องบางเรื่อง ไม่สะดวกที่จะทำการสรุปผลนะคะ เพียงแต่ฉันเชื่อว่า ความชั่วร้ายเอาชนะความถูกต้องไม่ได้ ยิ่งเชื่อในกฎหมายกับใจคน ไม่ว่าจะเก็บซ่อนเอาไว้ลึกแค่ไหน สุดท้ายต่างก็ต้องถูกเปิดโปงภายใต้แสงอาทิตย์”
ความคลุมเครือ อยากที่จะพูดแต่ไม่กล้าพูดออกมาของเธอ เหลือทิ้งช่องว่างให้คิดเชื่อมโยงได้อย่างไร้ขีดจำกัด
“ตอนนี้สถานะของคุณได้ถูกคุณหลงแก้ไขให้ถูกต้องอย่างเป็นทางการแล้ว อยากถามคุณฉู่ว่า แอนน่ากับลั่วหานสองสถานะนี้ คุณชอบสถานะไหนมากยิ่งกว่ากันคะ?”
ลั่วหานไม่แม้แต่จะคิด ส่งรอยยิ้มหวานที่มุมปากให้กับกล้อง “สถานะที่ฉันชอบมากที่สุด คือภรรยาของสามีฉันค่ะ”
การบันทึกรายการเสร็จสิ้นลง ลั่วหานตรงไปหาผู้อำนวยการของสถานีโทรทัศน์ในทันที
“ผู้อำนวยการเฉิน ค่าใช้จ่ายในรายการนี้ฉันไม่เอาสักบาท แต่ฉันต้องการให้คลิปวิดีโอเผยแพร่ออกไปคืนนี้สองทุ่มช่วงเวลาทอง แล้วก็ ฉันเชื่อว่าสถานีโทรทัศน์มีอำนาจและความสามารถมากพอที่จะทำงานในการเผยแพร่โฆษณาได้อย่างดี ถูกไหมคะ?”
ผู้อำนวยการเฉินตอนนี้มองเห็นลั่วหานก็ราวกับมองเห็นแหล่งที่มาของเงินที่มีชีวิตก็ไม่ปาน “แน่นอนครับแน่นอน!คุณนายหลงคุณวางใจ”
…
ตอนเย็น ฉู่ลั่วหานนั่งอยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขกอย่างว่างไม่มีอะไรทำก็ไม่ปาน ถือโอกาสหยิบรีโมทขึ้นมา
“คุณหลง พวกเราไม่ได้ดูโทรทัศน์ด้วยกันมานานมากแล้วนะคะ นั่งลงดูโทรทัศน์สักครู่นึงสิ”
รอยยิ้มบางๆของเธอดึงดูดกระแสคลื่นขึ้นมานับหมื่น ทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะจิตใจสั่นไหว
“ครับ!”
ฉู่ลั่วหานหดขาทั้งสองข้างขึ้น พับเอียงๆไปบนขาของหลงเซียว ทั้งสองคนมองดูเงาร่างงดงามที่สงบเยือกเย็นบนภาพโทรทัศน์ ในใจต่างก็รู้กันเพียงแค่ไม่พูดออกมา
“คุณหลง คุณว่าพรุ่งนี้เช้าจะเกิดฉากแบบไหนขึ้นกันคะ?”
นิ้วมือของหลงเซียวไล่ไปตามเส้นผมของเธอ เล่นกลับปอยผมสีดำกระจุกหนึ่ง “ไม่ต้องรอถึงพรุ่งนี้เช้าคืนนี้ก็มีคนนอนไม่หลับแล้ว”
“ฉันอยากจะเห็นจนแทบจะรอไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ”
…
“คุณพูดอะไรนะ?!ถูกตรวจสอบสถานะที่แท้จริง?!!”
ร่างกายของฉู่ซีหรานสั่นไหวขึ้น ล้มลงไปนั่งบนโซฟา มือทั้งสองข้างจิกลงบนลายลูกไม้สีทองของพนักโซฟา ดวงตาทั้งสองข้างหรี่ลงอย่างแรง “ใครเป็นคนทำ?!”
“คุณนาย คราวนี้ไม่ใช่การเคลื่อนไหวของบุคคล บทสัมภาษณ์ของฉู่ลั่วหานเพิ่งจะเผยแพร่ออกไป ก็มีผู้ชมหลายสิบล้านส่งมอบกำลังใจให้เธอ อีกทั้งโห่ร้องบนอินเตอร์เน็ตว่า สิ่งของที่แย่งมาต้องคืนกลับไป..ตอนนี้ข้อมูลของคุณกับคุณนายฉู่ได้ถูกชาวเน็ตเผยแพร่ขึ้นไปบนอินเตอร์เน็ตแล้ว ข้อมูลส่วนบุคคลทั้งหมดของคุณต่างก็ถูกเปิดเผยต่อหน้าสาธารณะ มีคนพูดว่า…คุณเคยทำแท้ง หากถลำลงไปอีก เกรงว่าเหตุการณ์จะเลวร้ายลงจนไม่กล้าที่จะคิด”
ดวงตาทั้งสองข้างของฉู่ซีหรานเบิกโพลงขึ้นอย่างเชื่องช้า พยายามส่ายศีรษะอย่างสุดชีวิตอย่างยากที่จะเชื่อ “ไม่!ไม่ได้โดยเด็ดขาด!ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะพังลงในน้ำมือคนสารเลวคนหนึ่ง!ฉันจะไปหามันเดี๋ยวนี้!ฉันจะไปหาฉู่ลั่วหาน!”
“คุณนาย!ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้หน้าประตูโรงแรมและลานจอดรถต่างก็อัดเต็มไปด้วยนักข่าว ทุกคนต่างก็ร้องเรียกที่จะสอบถามคุณ คุณลงไปแบบนี้ จะต้องถูกนักข่าวรั้งเอาไว้จนไปไหนไม่ได้อย่างแน่นอน!”
“อะไรนะ?!!”
“คุณนาย พวกเขาต่างก็คิดตรงกันว่า ในตอนแรกคือคุณกับคุณนายฉู่ใช้กลอุบายขับไล่ฉู่ลั่วหานออกจากตระกูลฉู่ ตอนนี้ต่างก็จะสนับสนุนความยุติธรรมให้กับเธอ อีกทั้ง บทสัมภาษณ์ของฉู่ลั่วหานเพิ่งจะเผยแพร่ออกไปไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง จำนวนตัวเลขผู้เข้าชมก็ได้เกินหนึ่งพันล้านแล้ว ตอนกลางวันหลงเซียวเพิ่งจะเปิดงานแถลงข่าว ตอนนี้ความคิดเห็นของประชาชนได้ระงับเอาไว้ไม่ไหวแล้ว”
ฉู่ซีหรานโมโหจนแขนทั้งสองข้างสั่น คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหาเสิ่นเหลียว แต่เสิ่นเหลียวมีธุรกิจตัวหนึ่งเกิดปัญหาไม่มีเวลาดูแลเธอได้ ทำยังไงดี?
“ตอนนี้ชาวเน็ตต่างก็ส่งเสียงให้กำลังใจฉู่ลั่วหาน ไม่ดีต่อคุณเท่าไร”
“แจ้งไปยังฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัท ไม่ว่าจะใช้วิธีการอะไร จะต้องเอาความคิดเห็นของประชาชนระงับลงไปให้ได้!”
“ครับ ผมลองคิดหาวิธี”
“คิดหาวิธีอะไรกัน!คือจำเป็นต้อง!ทำให้ได้!!”
หากถูกเสิ่นเหลียวเห็นสิ่งเหล่านี้เข้า เธอก็จบเห่แล้ว
ไม่ ไม่ใช่แค่เธอจะจบเห่ บริษัทฉู่ซื่อที่ถูกเสิ่นเหลียวกุมเอาไว้ในมือในตอนนี้ ก็จะจบเห่เช่นเดียวกัน
“คุณนาย ฝ่ายตรงข้ามเป็นถึงหลงเซียว ต่อให้บริษัทออกหน้ายับยั้ง หากหลงเซียวแทรกมือเข้ามา เกรงว่าพวกเราจะได้แต่ถูกมัดมือ…”
“ไสหัวออกไป!ไปจัดการเดี๋ยวนี้!”
…
สายโทรศัพท์ที่อยู่ในความคาดหมาย มาเร็วยิ่งกว่าที่คิดเอาไว้เสียอีก
ลั่วหานยืดตัวขึ้นจากบนขาของหลงเซียว มองดูเบอร์แปลกหน้าที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ “คุณคิดว่าจะเป็นใครคะ?”
หลงเซียวเฉียงริมฝีปากยิ้มขึ้น “ในเมื่อคุณเดาออกแล้ว ยังจะมาถามผมอีก?”
พูดจบ หลงเซียวก็ปรับเสียงโทรทัศน์ให้เบาที่สุด จากนั้นถึงให้เธอเลื่อนเปิดปุ่มกดรับ
“มีประสบการณ์มากจริงๆนะคะ”
เป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ สายโทรศัพท์เพิ่งจะติด ฉู่ซีหรานก็ด่ากราดเสียงดังออกมายกหนึ่ง เสียงด่าปนกับเสียงร้องไห้ ในเสียงร้องไห้ยังมีเสียงปาข้าวของ สถานที่ที่ฉู่ซีหรานอยู่ในตอนนี้ ช่างครื้นเครงผิดปกติจริงๆ
“ฉู่ซีหราน ไม่อย่างนั้น วางสายลงก่อน รอเธอบ้าเสร็จเราค่อยคุยกัน”
“ฉู่ลั่วหาน!เธอคิดจะทำอะไรกันแน่!เธอจะบีบให้ฉันตายใช่ไหม!”
“ฉัน? มีด้วยหรอ? ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าฉันเคยบีบเธอ? ฉันกลับจำได้ว่า ในตอนแรกหลังจากที่เธอกับคุณแม่ที่แสนดีของเธอเข้ามาในบ้านตระกูลฉู่ ช่วงชิงคุณพ่อของฉันไป ช่วงชิงทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน คุณแม่ที่แสนดีของเธอหลอกคุณพ่อฉัน หลอกเอาสิทธิ์การถือหุ้นของบริษัทฉู่ซื่อ เธออยู่ที่บ้านตระกูลฉู่โอ้อวดแสนยานุภาพหลายปีมานี้ หึ!คือเธอที่กำลังบีบฉันต่างหาก น้องสาว!”
“แล้วก็ ในตอนแรกที่บริษัทฉู่ซื่อเกือบจะล้มละลาย เธอกับคุณแม่ที่แสนดีของเธอก็ยังขายหุ้นทิ้งในตอนที่ยากลำบากมากที่สุดอีก ทิ้งบริษัทฉู่ซื่อหลบไปใช้ชีวิตที่เรียบง่าย เป็นคู่แม่ลูกที่ฉลาดและวางแผนเก่งดีจริงๆ!”
“เพล้ง!!”
สายโทรศัพท์ดังสะท้อนเสียงสิ่งของถูกผลักลงพื้น จากนั้นตามมาด้วยเสียงตวาดของฉู่ซีหราน “แกอย่าได้ใจไปหน่อยเลย!ฉู่ลั่วหาน!บีบฉันจนร้อนรนแล้ว ฉันกับแกจะต้องสูญเสียกันทั้งสองฝ่าย!”
“น้องสาวที่น่ารัก ลองช่างน้ำหนักสถานะทางสังคมของตัวเองค่อยมาข่มขู่ฉัน เธออาศัยอะไรมาสูญเสียกันทั้งสองฝ่ายกับฉัน? ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ มีแต่ฝั่งของเธอที่สูญเสีย ฝั่งของฉันน่ะนะ เธอมาลองดูได้ว่าแข็งแรงมากพอหรือเปล่า”
”ฉู่ลั่วหาน!แกไอ้สารเลว!แกไอ้คนสารเลวคนหนึ่ง!ฉันจะฆ่าแก!ฉันจะฆ่าแก!”
“พอแล้วฉู่ซีหราน!ตอนนี้สิ่งที่เปิดเผยบนอินเตอร์เน็ตมีแต่อดีตที่น่าเกลียดสุดจะรับได้เหล่านั้นของเธอ พรุ่งนี้ลูกชายสุดที่รักของเธอกับคนรักในอดีตเหล่านั้นของเธอ เก็บรักษาเอาไว้ไม่อยู่ก็จะถูกขุดออกมาเช่นเดียวกัน เธอคิดว่าถึงเวลา เธอจะยังสามารถมีทุนอีกสักเท่าไรมาตีเสมอกับฉัน?”
คนรักในอดีต?
ไม่!ไม่ได้!ชีวิตส่วนตัวที่ผ่านมาของฉู่ซีหรานยุ่งเหยิงเป็นอย่างมาก ผู้ชายที่เคยมีความสัมพันธ์กับเธอแค่แวดวงคนดังในเมืองหลวงก็ไม่ใช่จำนวนน้อย อีกทั้ง…
หลังจากที่เธอแต่งงานกับเสิ่นเหลียวแล้ว เพราะว่ามักจะไม่ได้รับความพึงพอใจ ก็ได้ไปหาผู้ชายอีกไม่น้อย
หากถูกเปิดเผยออกมา เธอจะต้องถูกเสิ่นเหลียวทรมานตายแน่!
ยังมีลูกของเธออีก…ไม่ ไม่ได้!
ฉู่ซีหรานตกใจจนใบหน้าถอดสี ทั่วทั้งร่างกายสั่นอย่างรุนแรง จับโทรศัพท์เอาไว้แน่นกัดฟันเอ่ย “ฉู่ลั่วหาน จะต้องทำยังไงกันแน่…เธอถึงจะยอมปล่อยฉัน?”
“อ๋อ?” เธอถามขึ้นเบาๆ น้ำเสียงไม่แยแสทั้งยังหยิ่งผยอง
เธอตอนนี้มีความกล้าหาญเป็นอย่างมาก เพราะว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหลังก็คือหลงเซียวยังไงล่ะ!
“เธอจะเอาอะไรกันแน่?” ฉู่ซีหรานปิดตาลงอย่างสิ้นหวัง เธอไม่มีทางหนี ทำได้เพียงยอมแพ้ ไม่เช่นนั้นเธอจะยังไงก็ต้องตาย
“ง่ายมาก ฉันต้องการบริษัทฉู่ซื่อ ธุรกิจที่สามีสุดที่รักของเธอใช้บริษัทฉู่ซื่อทำ ฉันไม่ค่อยชอบจริงๆ ดังนั้นฉันบริหารด้วยตัวเองยังจะดีกว่า”
“ฉันตัดสินใจเองไม่ได้!นี่คือของ…”
“ฉู่ซีหราน สามีสุดที่รักของเธอกำลังจะกลับโรงแรมแล้ว ฉันยินดีเป็นอย่างมากที่จะให้เขาเห็นอดีตของเธอในช่วงเวลาที่ใกล้ที่สุดหลังจากเกิดเรื่อง ถึงอย่างไรฉันก็รอคอยเป็นอย่างยิ่งกับปฏิกิริยาตอบสนองหลังจากที่เขาเห็นสิ่งเหล่านั้น”
“ฉัน…ฉันลองดู พี่ ให้โอกาสฉันสักครั้ง อย่าทำแบบนี้”
“โอกาสอาศัยตัวเองช่วงชิงมา ฉันรอคอยข่าวดีของเธอ”
วางสายโทรศัพท์ลง ลั่วหานเพียงแค่ไม่ระวังก็ถูกหลงเซียวดึงเข้าไปในอ้อมแขน ลมหายใจที่อบอุ่นของเขาลอยเข้ามาภายในจมูกของเธอ อบอุ่น อ่อนโยน
“อาศัยฉู่ซีหราน เธอไม่มีความสามารถนั้นที่เอาบริษัทฉู่ซื่อกลับคืนมาจากมือของเสิ่นเหลียว”
“แน่นอนว่าฉันรู้ค่ะ แต่ไม่ขู่เธอสักหน่อย เสียโอกาสแย่”
“อ๋อ? ถ้างั้นจุดประสงค์หลักที่คุณนายหลงแถลงข่าวออกไปในครั้งนี้คืออะไรครับ? เพียงแค่ข่มขู่เธอ?” นิ้วมือของหลงเซียวเล่นนิ้วมือของเธอ สิบนิ้วประสานเข้ากับเธอเอาไว้แน่น
“ฉันต้องการสร้างความกดดันทางด้านความคิดเห็นของประชาชนให้กับเสิ่นเหลียวและฉู่ซีหราน ถือโอกาสหาชื่อเสียงที่ดีให้กับตนเอง เฮ้อ ถึงอย่างไรในปีนั้นคือเสิ่นเหลียวที่ซื้อบริษัทฉู่ซื่อไป ไม่ใช่แย่งไปขโมยไป ตอนนี้ฉันจะให้เขาสละทิ้งอย่างไม่เอาเงินสักบาท ก็ค่อนข้างที่จะไม่สมเหตุสมผล”
“ฮ่าๆ!ไม่สมเหตุสมผล? วางใจเถอะ ผมจะทำให้คุณถือได้อย่างมีเหตุผลเต็มที่”
“หืม? คุณมีวิธีการอะไรคะ?”
“เสิ่นเหลียวใช้บริษัทฉู่ซื่อฟอกเงินดำ กลัวอะไรมากที่สุด?”
“รายงาน ตรวจสอบ ตรวจนับทางการเงิน”
“ใช่แล้ว ผมจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับเขาชิ้นหนึ่ง”
ลั่วหานขดเข้าไปในข้อพับแขนของเขา “คุณหน้าเนื้อใจเสือมากพออย่างที่คิดเอาไว้จริงๆค่ะ เพียงแต่…ฉันคิดไม่ถึงว่าฉู่ซีหรานจะมีลูกกับเสิ่นเหลียวคนหนึ่ง เด็กคือผู้บริสุทธิ์ เรื่องนี้ฉันไม่อยากทำร้ายไปถึงเขา”
“อืม ผมจะกำชับพวกเขา”
ฉู่ลั่วหานสูดหายใจเข้าเต็มปอด “ยังคงเป็นหมอที่ง่ายตรงไปตรงมามากยิ่งกว่า เรื่องของโลกธุรกิจ เหนื่อยเหลือเกินค่ะ”
“คนโง่ ทำไมจะต้องออกหน้าด้วยตัวเอง? เรื่องเหล่านี้ผมสามารถช่วยคุณจัดการจนสะอาดหมดจด”
เธอปิดตาลงแนบชิดไปบนแผ่นอกของเขา “ฉันไม่อยากหลบอยู่ที่ด้านหลังของคุณ อีกทั้ง ผ่านการสัมภาษณ์ในวันนี้ ฉันค้นพบว่าความนิยมของตัวเองก็สูงมากเหมือนกัน”
“ฮ่าๆ!ใช่!ความนิยมสูงมาก!อีกทั้ง ตอนที่คุณฉู่ให้สัมภาษณ์มีประโยคนึงที่ผมชอบมาก”
“หืม?”
“สถานะที่คุณชอบมากที่สุด ผมชอบมาก”
แก้มของเธอร้อนผ่าวขึ้นเล็กน้อย เบ้ปากปฏิเสธ “คำพูดในฉากที่หลอกผู้ชมก็เท่านั้นค่ะ คุณหลงคัดกรองให้มาก”
ปฏิเสธหรอ? คำพูดนี้ตัวเธอเองก็ยังไม่เชื่อ
หลงเซียวยิ้มเบาๆ กอดลั่วหานจากทางด้านหลัง แกว่งตัวของเธอไปมาเล็กน้อย น้ำเสียงที่อ่อนนุ่มแนบไปที่ข้างใบหูของเธอพร้อมกับเอ่ย “เมียครับ เมื่อไร พวกเราก็มีลูกด้วยกันสักคนเถอะ”